-
14950 -
4023 -
6612 -
8732
44983 plików
2035,38 GB
![Foldery Foldery](http://x4.static-chomikuj.pl/res/152bece31a.png)
![Ostatnio pobierane pliki Ostatnio pobierane pliki](http://x4.static-chomikuj.pl/res/152bece31a.png)
KTO:
poeta
NARODOWOŚĆ:
chilijska
URODZONY:
12 lipca 1904, Parral (Chile)
ZMARŁ:
23 września 1973, Santiago
DZIEŁA:
"Pieśń świąteczna" (1921) - wiersz
"Rzecz o zmierzchu" (1923) - zbiór wierszy
"Dwadzieścia wierszy o miłości i jedna pieśń rozpaczy" (1924) - zbiór wierszy
"Ryzyko człowieka nieśmiertelnego" (1926) - zbiór wierszy
"Pobyt na ziemi I" (1933) - zbiór wierszy
"Pobyt na ziemi II" (1933) - zbiór wierszy
"Pobyt na ziemi III" (1936)
"Pieśń powszechna" (1950) - zbiór wierszy
"Księga pytań"
Z UZASADNIENIA NAGRODY:
Otrzymał ją za "poezję, która z nadzwyczajną siłą wyrażała los całego kontynentu".
FAKTY Z ŻYCIORYSU:
Ricardo Eliecer Nefiali Reyes Besualto użył po raz pierwszy pseudonimu Pablo Neruda, kiedy w 1920 r. opublikował swoje debiutanckie wiersze w chilijskim czasopiśmie "Selva Austral". Był synem urzędnika kolejowego i nauczycielki, która zmarła, gdy był niemowlęciem. Wychowywany przez ojca i macochę w miasteczku Temuco, bardzo szybko zetknął się z książkami Lautramonta, Rimbauda i Victora Hugo, pod wpływem których w dziesiątym roku życia zaczął pisać własne poezje. Pseudonimu używał ze względu na rodzinę, która niechętnym okiem patrzyła na jego próby poetyckie. W 1921 r. Neruda rozpoczął studia w lnstytucie Pedagogicznym w Santiago i wkrótce - za wiersz "Pieśń świąteczna" - otrzymał pierwszą nagrodę na konkursie poetyckim zorganizowanym przez federację studentów chilijskich. Dzięki sprzedaniu praw autorskich do tego utworu, poeta mógł w 1923 r. sfinansować wydanie swojego pierwszego zbiorku wierszy "Rzecz o zmierzchu". Otrzymał on tak dobre recenzje, że z wydaniem następnego nie było kłopotów i w 1924 r. ukazało się "Dwadzieścia wierszy o miłości i jedna pieśń rozpaczy" - utwór, którego erotyczny charakter jednych zaszokował, drugich zachwycił, a poecie przyniósł rozgłos na kontynencie. Jego popularność ugruntował kolejny tomik "Ryzyko człowieka nieśmiertelnego" (1926), gdzie twórca odszedł od tradycyjnej poetyki na rzecz eksperymentów formalnych, w których znać wpływ surrealistów.
W latach 1927-33 Neruda przebywał jako konsul chilijski w Birmie, na Cejlonie, w Indiach, Japonii i innych krajach Azji. Owocem pobytu na Dalekim Wschodzie było małżeństwo z Holenderką z wyspy Bali oraz wydanie w 1933 r. zbioru wierszy "Pobyt na ziemi I", w których oddalony od rodzinnego kraju twórca dał wyraz swojemu opuszczeniu i samotności. Jego oscylujące między snem a jawą poetyckie wizje świata zawarte w tym tomie Octavio Paz nazwał "geologią mistyczną, planetą w stanie fermentacji i kiełkowania wszystkiego; pierwotnym tworzywem". W 1933 r. Neruda wyjechał do Buenos-Aires, w roku następnym do Barcelony, a potem do Madrytu gdzie pełnił funkcję konsula. Tam też wydał zbiór poetycki "Pobyt na ziemi II" oraz redagował wspólnie z m.in. Federico Garcią Lorcą pismo "El Cabalo verde pasa la poesia ("Zielony koń dla poezji"). W 1936 - roku rozwodu i drugiego ślubu poety, roku wybuchu wojny domowej w Hiszpanii - tworczość Nerudy nabiera coraz bardziej politycznego charakteru. Świadczy o tym kolejny tomik "Pobyt na ziemi III", a zwłaszcza włączony doń poemat "Hiszpania w sercu", o którym Garcia Lorca powiedział, że "jest bliższy krwi niż atramentowi", i który żołnierze republikańscy czytali w okopach.
W 1937 r. Neruda odwołany został z Hiszpanii po tym jak, nie mając pełnomocnictw, wyraził poparcie władz chilijskich d1a rządu republikańskiego. Z kolejną misją wysłany został do Paryża, gdzie pomagał uchodźcom hiszpańskim emigrować do Chile. Po powrocie do ojczyzny w 1944 r. zajął się działalnością polityczną. Został senatorem, ale w 1946 r. - po tym jak nazwał prezydenta Chile "marionetką USA" - musiał uciekać z kraju. Na emigracji w Meksyku wydał w 1950 r. swoje monumentalne dzieło, składającą się z 340 wierszy "Pieśń powszechną", do której ilustracje wykonali malarze meksykańscy: Diego Rivera i David Alfardo Siqueiros. Kulminacją tej opisującej przyrodę i dzieje całej Ameryki Południowej epopei poetyckiej, której celem miało być odbudowanie tożsamości kulturowej Latynosów, jest apoteoza komunizmu, Stalina i Armii Czerwonej. Utwór został w Chile oficjalnie zakazany, a nielegalnie rozpowszechniała go partia komunistyczna. Poeta stał się ulubieńcem mass-mediów we wszystkich krajach realnego socjalizmu. W 1950 r. otrzymał Międzynarodową Nagrodę Pokoju, a w 1953 r. Leninowską Nagrodę Pokoju.
Kiedy po siedmiu latach, w Chile nastała polityczna odwilż, Neruda powrócił do kraju. W 1970 r. był faworytem komunistów na stanowisko prezydenta Chile, ale kiedy jego partia poparła kandydata socjalistycznego - Salvadora Allende, poeta ustąpił swojemu rywalowi, który po zwycięstwie wyborczym mianował go ambasadorem we Francji. W roku następnym Pablo Neruda uhonorowany został literacką Nagrodą Nobla za "poezję, która z nadzwyczajną siłą wyrażała los całego kontynentu". Podczas odczytu noblowskiego poeta powiedział, że jego twórczość zawsze była próbą przezwyciężenia nie opuszczającego go poczucia samotności. Przyznanie nagrody Nerudzie zostało przyjęte na świecie z mieszanymi uczuciami. Twierdzono, że jest to decyzja polityczna, która miała zatrzeć złe wrażenie, jakie wywołało wśród rządów krajów socjalistycznych wyróżnienie rok wcześniej antykomunistycznego Sołżenicyna. Podobnie niejednoznacznie oceniana jest cała twórczość poety. Jedni widzą w niej poetycką odkrywczość, językową energię, zmysłowość i rozmiłowanie w konkrecie; drudzy - propagandę, demagogię i nieszczerość, a w najlepszym wypadku - naiwność. Chilijski poeta Fernado Alegria apelował już w 1962 r., aby oddzielić czystą poezję Nerudy od jego politycznych wyskoków. Jorge Luis Borges nazwał go wyjątkowo podłym człowiekiem i wyjątkowo dobrym poetą. Faktem jest, że twórczość Nerudy miała wielki wpływ na ukształtowanie się literatury latynoamerykańskiej. Neruda zmarł w 1973 r. - dwanaście dni po zamachu stanu Augusto Pinocheta. Jego pogrzeb zamienił się w wielką demonstrację polityczną. W 1974 r. wydano pośmiertnie ostatni tomik poety "Księga pytań".
Nie ma plików w tym folderze
-
0 -
0 -
0 -
0
0 plików
0 KB
![Chomikowe rozmowy Chomikowe rozmowy](http://x4.static-chomikuj.pl/res/a2dccdc43c.png)
![Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (18) Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (18)](http://x4.static-chomikuj.pl/res/cba406437d.png)