✿ cd

Recepta

Masz już ... - naście pełnych lat,
Potrafisz zamknąć się w sobie jak kwiat,
Umiesz uczucia swe przelać na kartkę
I dobrze wiesz, co jest najwięcej warte.
Na pewno zastanawiasz się czasami:
- Co jest za polskimi Tatrami?
Niestety wkraczasz w dorosłe życie już,
Więc nie uciekaj od problemów jak tchórz.
Staraj się pomagać każdemu,
Podaruj czasem uśmiech bezdomnemu,
Wspieraj uśmiechem każdego,
Nie okazuj cierpienia swego,
Dziel się radością ze smutnymi,
Pieniędzmi i sercem z rozrzutnymi!
Wyżal się przyjacielowi swemu
W błękitnym niebie ukrytemu,
A jeśli chcesz być szczęśliwy,
To bądź też cierpliwy.
Wszystkie te porady możesz zastosować,
A niektóre w sercu swym zachować!



Wiosna

Wszystko do życia zaczyna się budzić,
Zwierzętom sen zaczął się nudzić.
Ptaki mocniej ćwierkają,
Przebiśniegi coraz szybciej rozkwitają.
Na drzewach nowe życie się rodzi,
Słońce później zachodzi.
Można dłużej po lesie spacerować,
Nie trzeba przed mrozem się chować.
Zima odeszła, lody stopniały,
Pąki zakwitły, ptaki przyleciały...
... Wszędzie widać oznaki wiosny
i słychać krzyk dzieci radosny!



Pejzaż

Wiatr kołysze drzew konary,
Niesie wspomnień duże chmary.
Chmury splata w jedną całość,
Niebu daje świetlną białość.
Gdzieś, słychać potok grzmotny.
W trawie pełza wąż wilgotny.
Pnie drzew dają cień przyjemny,
Lecz dla trzciny zbyt mizerny!
Wszystkie wody i rośliny,
Lasy, wsie i krainy...
... Chwalą Boga - Stwórcę swego,
nad wszystko potężniejszego!



Wspomnienia

Wpatruję się w słońce gorące,
Czuję zapach kwiatów na łące.
Przenoszę się do Słowacji wspomnieniami.
Widzę szczyty zdobyte własnymi siłami.
Podziwiam szumiące potoki i piękne krajobrazy.
W oczach mam świeżo malowane obrazy,
Których nikt i nic nie przysłoni,
Nawet rozłożyste gałęzie jabłoni.
Do dziś słyszę świergot świerszczy po nocach
I jak krople osuwają się po paprociach.
Patrzę w niebo bardzo gwieździste,
Wspominam poranki, te najbardziej mgliste.
Gdy tak jak w filmie przelatują mi sceny,
Jako turystka dokonuję oceny.
Myślę sobie bez obaw zbyt wielu:
Czy należ snuć przeżyte historie Przyjacielu?



Fala Przyjaźni

Wśród blasku gwieździstego nieba,
Śpiew wprost z serca rozbrzmiewa...
Na kamieniu, ktoś drze stare kalendarze,
Które wiatr niesie, aż na plaże.
W tę jasną, lecz pochmurną noc
Przy kominku suszy się stary koc.
Nad morzem bardzo wysoka fala,
Tylko ślady ludzkich stóp ocala.
Szumi - nie woda, to muszle są żywe,
Porzucone przez mięczaki leniwe.
Nad brzegiem młodzieniec w koszuli kraciastej,
Na gitarze przygrywa, do pieśni własnej.
A przy nim panienka w złocistej sukience,
Ofiarowuje mu uśmiech w podzięce.
A gdy umilknie melodia i szum się oddali,
Oni pochwycą się za ręce by znów być przy fali.




W labiryncie życia

Dlaczego są wspomnienia, które nie chcą powrócić?
Dlaczego w głowie rodzą się myśli, które chciałoby się wyrzucić?
Dlaczego biegamy po schodach i wciąż się spieszymy?
Dlaczego siebie, a nie innych za zło winimy?
Pragniemy zobaczyć jutro, choć to niemożliwe.
Każde wypowiedziane słowo staje się drażliwe.
Płomień gasnącego ogniska rozświetla drogę,
Ktoś potyka się w ciemnościach i parzy sobie nogę.
Drogowskaz przełamany, nie ma już powrotu!
A serce? Jak żołnierz szykuje się do odwrotu.
Za późno! Ścieżkę przykryły uschnięte liście
I nikt już nie wie gdzie jest wyjście.




Wspomnij...

Jak dużo ludzi umiera samych w Twej krainie?
Czy wiesz ile osób co roku w górach ginie?
Ilu górników w kopalniach zostaje zasypanych?
Ile psów, kotów i innych zwierząt jest usypianych?
Oni wszyscy odchodzą niespodziewanie.
Ich bliskim nie wystarcza politowanie.
W sercach - wielka pustka powstaje,
Każde wspomnienie świeżą ranę zadaje.
Pustoszeje dom, szarzeją się ściany,
Czujesz się jakby na strzępy rozszarpany.
Tęsknota, smutek, złość, przerażenie,
Wkradają się w duszę niepostrzeżenie.
... Czas nieubłaganie biegnie i zabija rany,
a po kilku latach zmarły jest już zapomniany.



Dla Ciebie...
(dedykowane najwspanialszej kobiecie na świecie)

Gdy uczyłam się trudnych literek
I niełatwych znaków i cyferek,
Gdy stawiałam swój pierwszy, życiowy krok
I nad ziemią zapadał ciemny zmrok,
Gdy w ukryciu wylewałam morze łez,
A prze głowę przechodziło milion, różnych tez,
Gdy wątpiłam w swoje własne szczęście
I nie mogłam pogodzić się z czyimś odejściem
Gdy serce moje targał przeogromny ból,
A w mej duszy się błąkało wiele różnych bzdur...
...Ona była i jest przy mnie w radości i cierpieniu,
a ja znajduję ukojenie Jej milczeniu.
Uszy Jej zawsze są odsłonięte,
A usta mimo gniewu wciąż uśmiechnięte.
Spojrzenie serdeczne, oczy na dobro otwarte.
Jej słowa prawdziwe i najwięcej warte.
Dotyk Jej czuję mimo dzielących nas odległości...
Mamusiu! - jesteś dla mnie źródłem miłości.
Sercu memu jesteś zawsze najbliższa,
A z Tobą czuję się o wiele szczęśliwsza,
Bo wiem, że razem zwyciężymy załamanie.
Przytulasz, pocieszasz gdy słyszysz szlochanie.
Wybacz mi sprzeczki - bardzo żałuję!
Ja Ciebie kocham i potrzebuję.
Wiersz ten Tobie Matko dedykuję,
Jak i te słowa: za życie dziękuję!!!

(24.05.2003' - Poznań)



Bądź dzieckiem światłości

Bądź światłem, co prowadzi.
Bądź lekarstwem, co ból zgładzi.
Bądź pocieszeniem w cierpieniu.
Bądź ciszą w milczeniu.
Bądź oddechem w duszności.
Bądź opanowaniem w złości.
Bądź śmiechem w radości.
Bądź nadzieją w beznadziejności.
Bądź odwagą w strachu.
Bądź ptakiem na dachu.
Bądź łzą we wzruszeniu.
Bądź mądrością w uczeniu.
Bądź słowem w modlitwie.
Bądź spokojem w gonitwie.
Bądź schronieniem w bezdomności.
Bądź westchnieniem w młodości.
Bądź skarbem w nicości.
Bądź zbroją w litości.
Bądź zachwytem w marzeniu.
Bądź pamięcią we wspomnieniu.
Po prostu bądź Bożym dzieckiem światłości,
Dając ludziom iskierkę: wiary, nadziei i miłości.

Nie ma plików w tym folderze