-
16620 -
3980 -
603 -
724
22233 plików
2829,32 GB
![Foldery Foldery](http://x4.static-chomikuj.pl/res/152bece31a.png)
KTO:
powieściopisarka
NARODOWOŚĆ:
południowoafrykańska
URODZONA:
20 listopada 1923, Springs k. Johannesburga
DZIEŁA:
"Twarzą w twarz" (1949) - zbiór opowiadań
"Puste dni" (1953) - powieść
"Świat obcych ludzi" (1958) - powieść
"Okazja do miłości" - powieść
"Zmierzch mieszczańskiego świata" - powieść
"Gość honorowy" (1970) - powieść
"Konserwatysta" (1974) - powieść
"Córka Burgera" (1979) - powieść
"Opowieść mojego syna" (1990) - powieść
Z UZASADNIENIA NAGRODY:
Otrzymała ją jako ta, która "przez swą wspaniałą epikę stała sie wielkim dobrodziejstwem dla ludzkości".
FAKTY Z ŻYCIORYSU:
Nadine Gordimer urodziła się w małej górniczej osadzie pod Johannesburgiem w południowej Afryce. Rodzice byli żydowskimi emigrantami: ojciec pochodził z Litwy, matka z Anglii. Kiedy dziewczynka miała 10 lat, lekarze mylnie postawili diagnozę - choroba serca - i przez następne pięć lat Nadine przebywała w całkowitej niemal bezczynności fizycznej. Pozbawiona towarzystwa rówieśniczek bardzo dużo czytała, a z czasem zaczęła pisać pierwsze opowiadania. Debiutowała w wieku lat 15 na łamach "New Yorkera". Wkrótce potem specjaliści zweryfikowali pierwotną diagnozę i stwierdzili, że dziewczynce nic nie dolega. Dzięki temu Nadine mogła podjąć studia w Johannesburgu. W 1949 r. ukazała się jej pierwsza książka - zbiór opowiadań "Twarzą w twarz". Jak sama stwierdziła, u źródeł jej pisarstwa legła "podwójna samotność" (określenie Octavio Paza dotyczące innej pisarki: Juany Ines de la Cruz). Wyjaśniła to tak: "Wychowywałam się w otoczeniu kopalni złota w górniczym mieście południowoafrykańskim, należałam przy tym do białej mniejszości, co w sumie powodowało, że moja samotność jako osoby o skłonnościach intelektualnych była tak całkowita, że nawet sama sobie tego nie uświadamiałam, pojęcie "intelektualisty", które wyrobiłam sobie w trakcie lektur łączyło się nierozerwalnie z pojęciem pólkuli północnej, tak samo jak spowite śniegiem Boże Narodzenie". Drugim źródłem jej twórczości był sprzeciw wobec południowoafrykańskiej rzeczywistości rasizmu i apertheidu.
W 1953 r. opublikowała pierwszą z serii powieści poswięconych problemowi segregacji rasowej w RPA - "Puste dni". Nadine Gordimer uważana jest za twórczynię nowoczesnych powieści z tezą, nawiązujących do tradycji XIX-wiecznej literatury angielskiej. Ową "tezą", jest sprzeciw wobec nierówności rasowych i społecznych oraz wezwanie do braterstwa wszystkich ludzi. Do najsłynniejszych utworów należy wydana w 1958 r. powieść "Świat obcych ludzi", w której autorka ukazuje w jaki sposób apartheid zatruł ludzką mentalność uprzedzeniami i nienawiścią. Pisarka odczuwa wstyd za własną społeczność, nie opuszcza jej poczucie winy i bezradności. O ile w "Świecie obcych ludzi" Nadine Gordimer wierzy, że pojedynczy człowiek może przezwyciężyć panujące w społeczeństwie stereotypy, to w dwu następnych powieściach - "Okazja do miłości" i "Zmierzch mieszczańskiego świata" - napisanych w okresie zaostrzenia polityki apartheidu, nadzieja na uzdrowienie sytuacji jest nieobecna.
Gordimer pisze nie tylko o RPA, ale również o innych krajach afrykańskich i ich problemach: dekolonializacji, dyktaturze, korupcji, walkach plemiennych, ścieraniu się wpływów amerykańskich i radzieckich. Do książek poświęconych tym problemom należy powieść "Gość honorowy" (1970), której sens oddać można jednym zdaniem: "nie o taką Afrykę walczyliśmy". W 1974 r. pisarka wyróżniona zostaje nagrodą Bookera za powieść "Konserwatysta". Pięć lat później publikuje powieść "Córka Burgera", która - podobnie jak "Świat obcych ludzi" - zostaje zakazana przez cenzurę RPA. W utwór wmontowuje m.in. fragmenty autentycznych dyskusji politycznych. Podkreśla przez to, w jak dalekim stopniu decyzje władz determinują świadomość i zachowanie się ludzi. W wywiadzie dla "London Magazine" Gordimer wyraża zdecydowany sprzeciw wobec klasyfikowania jej jako pisarki politycznej: "W przeciwieństwie do Sartre'a wierzę, że "moralność pisarza" jest czymś, co obowiązuje, a pokusa, by pisarstwo poświęcić dla jakiejś sprawy - czy będzie to waika przeciw segregacji rasowej, czy "chwilowe wykorzystanie literatury w celach podniesienia świadomości" itp. stanowi zdradę (...) W Afryce Południowej społeczeństwo j e s t sytuacją polityczną. Parafrazując to, można powiedzieć, że polityka jest charakterem człowieka - w Afryce Południowej. Z natury nie jestem osobą o instynkcie politycznym. Nie sądzę, aby moje pisarstwo - gdybym żyła gdzie indziej - mogło stać się odbiciem problemów politycznych. W warunkach w jakich żyję, doszłam do politycznych abstrakcji drogą indywidalnych przeżyć z krwi i kości. Nie wiedziałam, czym jest polityka do momentu, w którym zobaczyłam jak ona przydarza się ludziom. Jeśli stało się tak, że zostałam zmuszona, by uznać człowieka za istotę polityczną, to stało się to wskutek tego, że żyję w Afryce Południowej".
W nowej powieści "Opowieść mojego syna" (1990) pisarka porusza bardziej uniwersalny temat niż dotychczas - ukazuje całkowitą nieprzemakalność człowieka wobec człowieka, wszelkie powiązania, rodzinne czy uczuciowe, okazują się z czasem tylko pozorami. Rok później Nadine Gordimer uhonorowana zostaje literacką Nagrodą Nobla. Niektóre gazety zapytują w nagłówkach: "Literacka czy pokojowa?". Pisarka jest bowiem członkinią Afrykańskiego Kongresu Narodowego, a w RPA rozpoczęły się właśnie reformy; mające na celu zniesienie apartheidu. Protestując przeciwko takim insynuacjom sekretarz Komitetu Noblowskiego, profesor Sture Allen zauważył: "Nadine Gordimer zajmuje się działalnością polityczną, ale jej pisarstwo ma wartość niezależną". Część krytyków zasugerowała, że gdyby wybierać tylko spośród pisarek pochodzących z Afryki Południowej, to nagroda bardziej należała się autorce "Pamiętnika przetrwania", Doris Lessing, która prezentuje w swych utworach znacznie wyższy poziom artystyczny. Ostatecznej odpowiedzi udzielił John Banville, pisząc na łamach "New York Review of Books": "gdyby Nadine Gordimer nie istniała, należałoby ją wymyśleć: jest idealną kandydatką naszych czasów do Nagrody Nobla - prestiżowa i jednocześnie zaangażowana, biała pisarka, mieszkająca w Południowej Afryce, która spędziła życie walcząc z apartheidem".
Nie ma plików w tym folderze
-
0 -
0 -
0 -
0
0 plików
0 KB
![Chomikowe rozmowy Chomikowe rozmowy](http://x4.static-chomikuj.pl/res/a2dccdc43c.png)
![Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (10) Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (10)](http://x4.static-chomikuj.pl/res/cba406437d.png)