2

Keller Gottfried, 1819-1890 pisarz szwajcarski.

Pisarz Gottfried Keller pił o wiele za dużo wina, niż na to pozwalał stan jego zdrowia. Lekarz zwrócił mu taktownie uwagę, żeby zmniejszył ilość spożywanych płynów. Keller zasępił się na chwilę, po czym powiedział z uśmiechem:
- Oczywiście, panie doktorze, od dzisiaj nie będę jadł zupy.

Kossak Juliusz, 1824-1899 malarz polski.

Wysiadając z taksówki, Wojciech Kossak dał szoferowi dziesięć złotych napiwku.
- Córka pana profesora dała mi wczoraj dwadzieścia - mruknął szofer.
- Ona może, bo ma bogatego ojca. A ja jestem sierota...

Kossak Wojciech, 1857-1942 malarz polski.

Do Juliusza Kossaka przyszedł znajomy i zaczął opowiadać o swoim psie:
- Jeśli każę mu zjeść jabłko, to on je zje, chociaż nie lubi jabłek.
A gdy położę przed nim kawałek mięsa i powiem: "nie rusz", to on go nie zje, nawet gdy jest bardzo głodny.
- Zawsze uważałem, że psy to mądre zwierzęta - powiedział Kossak - ale teraz widzę, że są tak samo głupie jak ludzie.

La˙Fontaine Jean de, 1621-1695 pisarz francuski, bajkopisarz.

La Fontaine poszedł w odwiedziny do swojego przyjaciela.
- Przecież on umarł dokładnie miesiąc temu - powiedziała gospodyni- a pan wygłosił mowę pogrzebową.
- Rzeczywiście, doskonale pamiętam. Mógłbym tę mowę słowo w słowo zapisać.

Lentz Stanisław, 1861-1920 malarz i rysownik polski.

Zapytano raz Stanisława Lentza, z czego prędzej by zrezygnował: z kobiet,czy z wina. Artysta odpowiedział:
- To zależałoby od rocznika wina. I rocznika kobiet.

Lessing Gotthold Ephraim, 1729-1781 niemiecki pisarz, filozof i krytyk.

Kiedyś Lessing dostał paczkę, w której było opowiadanie pod tytułem "Dlaczego żyję?" i list, w którym początkujący autor prosił go o ocenę.
Lessing przeczytał opowiadanie i odpowiedział: "żyje pan tylko dlatego, że przysłał swoje opowiadanie pocztą, a nie przyniósł osobiście.

Lichtenberg Krzysztof, 1724-1799 uczony niemiecki.

Ktoś zapytał Krzysztofa Lichtenberg, niemieckiego uczonego:
- Czy mógłby mi pan wyjaśnić różnicę między czasem a wiecznością?
- Niestety, to niemożliwe. Wprawdzie ja mam dość czasu na wyjaśnienie, ale panu nie starczyłoby wieczności na zrozumienie.

Liebig Justus, 1803-1873 chemik niemiecki.

Z okazji powrotu wojsk po zwycięstwie nad Francją, Liebig zaprosił do siebie kilku żołnierzy na obiad. Jeden z nich ogląda z zaciekawieniem półki z książkami, pokrywające wszystkie ściany, po czym powiada:
- Pan chyba jest introligatorem, ma pan tyle książek.

Liszt Ferenc, 1811-1896 węgierski pianista-wirtuoz i kompozytor.

Pewna dama zapytała Liszta:
- Czy to prawda, mistrzu, że pianistą trzeba się urodzić?
- Naturalnie! Nie urodziwszy się, nie można zostać pianistą.

Łomonosow Michaił, 1711-1765 rosyjski przyrodnik, filozof, filolog i poeta.

Wiedząc, że Łomonosow jest chłopem z pochodzenia, pewien magnat zapytał:
- Niech pan mi powie, dzięki czemu ma pan wstęp na dwór carski? Może ma pan sławnych przodków?
- Mnie przodkowie nie obowiązują - odpowiedział Łomonosow. - Ja sam jestem sławnym przodkiem.

Malczewski Jacek, 1854-1929 polski malarz symbolista.

Pewna dama zwróciła się na wystawie obrazów do Jacka Malczewskiego:
- Jakiego dziwnego satyra pana namalował. Pan chyba nigdy satyra nie
widział.

Mann Thomas, 1875-1955 pisarz niemiecki.

Pewnego razu do Tomasza Manna przyszedł początkujący pisarz. Przeczytał Mannowi kilka swoich utworów i poprosił go o ocenę.
- Powinien pan dużo czytać - powiedział Tomasz Mann. - Czytać, czytać, jak najwięcej czytać.
- Dlaczego?
- Jeśli pan będzie dużo czytać, to nie będzie pan miał czasu na pisanie- odpowiedział Mann.

Kiedyś Tomasz Mann odwiedził pewną szkołę. Nauczyciel przedstawił pisarzowi
najzdolniejszą uczennicę i poprosił go, aby zadał jej jakieś pytanie.
- Jakich znasz sławnych pisarzy? - zapytał Mann dziewczynkę.
- Homer, Szekspir, Balzac i pan, ale zapomniałam pana nazwiska - odpowiedziała uczennica.

Matejko Jan, 1838-1893 malarz polski.

Młody malarz skarżył się Janowi Matejce:
- Maluję obraz dwa dni, a potem czekam dwa lata, żeby go ktoś kupił.
Matejko się uśmiechnął i powiedział:
- Młody przyjacielu, nie trzeba się tak spieszyć. Jeśli będzie pan
malować obraz dwa lata, to go pan sprzeda w ciągu dwóch dni.

Mehoffer Józef, 1869-1946 polski malarz symbolista.

Józef Mehoffer postanowił odwiedzić swojego chorego przyjaciela. Kiedy wszedł do mieszkania, dowiedział się od jego żony, że przyjaciel właśnie zmarł.
- Nie szkodzi - odpowiedział artysta - przyjdę innym razem.

Mendelejew Dmitrij, 1834-1907 chemik rosyjski.

Mendelejew lubił w wolnych chwilach oprawiać książki, robić torby i walizki. Pewnego razu, gdy kupował na rynku potrzebne mu surowce, ktoś zapytał sprzedawcę:
- Kto to jest?
- Jak to, przecież wszyscy go znają - odpowiedział sprzedawca. - To znany kaletnik, Mendelejew.

Moniuszko Stanisław, 1819-1872 polski kompozytor, dyrygent i pedagog.

Po premierze "Halki" w 1854 roku w Wilnie kompozytor Stanisław Moniuszko
zapytał swojego znajomego, starego szlachcica, jak mu się podobała opera.
- E, tam. Bardzo długa historia. Dałby stolnik dziewczynie krowę w
pierwszym akcie i wszystko by się skończyło.

Montaigne Michel de, 1533-1592 filozof i pisarz francuski.

Filozof Montaigne zauważył kiedyś:
- Wydaje się, że najsprawiedliwiej na świecie rozdzielony jest rozum.
- Dlaczego pan tak myśli? - zapytano go.
- Bo nikt się nie skarży na brak rozumu - odpowiedział filozof.

Montesquieu Charles Louis de Secondat Monteskiusz, 1689-1755 francuski pisarz i filozof.

Zapytany pewnego razu, co sądzi o ludzkim wyobrażeniu Boga, Monteskiusz
odpowiedział:
- Gdyby trójkąty stworzyły sobie boga, miałby na pewno trzy boki.

Mozart Wolfgang Amadeus, 1756-1791 kompozytor austriacki.

Do malca koncertującego we Frankfurcie podszedł jakiś nastolatek i powiedział:
- Wspaniale grasz! Ja nigdy się tak nie nauczę.
- Dlaczego? Jesteś już całkiem duży. Spróbuj, a jeśli nie wyjdzie, to zacznij pisać utwory.
- Ja już piszę. Wiersze...
- To interesujące. Pisać dobre wiersze jest chyba jeszcze trudniej niż pisać muzykę.
- Dlaczego, całkiem łatwo. Spróbuj...

Rozmówcami byli Mozart i Goethe.

Pewien młodzieniec pytał Mozarta, jak się pisze symfonie.
- Jesteś jeszcze za młody. Zacznij lepiej od ballad - odpowiedział kompozytor.
- Ale przecież pan zaczął pisać symfonie, kiedy nie miał jeszcze dziesięciu lat! - zaprotestował młodzieniec.
- No, tak. Ale ja nikogo nie pytałem, jak to się robi.

Newton Sir Isaac, 1642-1727 angielski fizyk, astronom i matematyk.

Isaac Newton otrzymał za naukowe zasługi tytuł lorda. Przez 26 lat nudził się na posiedzeniach izby lordów. Tylko raz poprosił o głos, co wywołało sensację wśród obecnych.
- Panowie - zwrócił się do zebranych - jeśli nie będą panowie mieć nic przeciwko temu, to prosiłbym o zamknięcie okna. Bardzo wieje i boję się, że się przeziębię. Po czym Newton z godnością zajął swoje miejsce.

Zapytano raz Newtona, czy dużo czasu zajęło mu sformułowanie odkrytych
przez niego praw. Uczony odpowiedział:
- Odkryte przeze mnie prawa są bardzo proste. Formułowałem je szybko, ale przedtem bardzo długo myślałem.

Norwid Cyprian Kamil, 1821-1883 polski poeta, dramaturg i malarz.

Pewnego razu Cyprian Kamil Norwid przeglądał gazety, a obecny przy tym
przyjaciel zapytał:
- Jest coś nowego?
- Owszem.
- Co?
- Data.

Kiedyś do pracowni Norwida zaszedł znajomy ziemianin. Gospodarz
przyjął go w brudnym fartuchu i z paletą w ręce. Ziemianin popatrzył na
gospodarza i na obrazy wiszące na ścianach, po czym ze współczuciem zapytał:
- A więc pan musi wszystko namalować samemu?
- Niestety, nie mam lokaja - odpowiedział Norwid.

Pankiewicz Józef, 1866-1940 malarz i grafik polski.

Jeszcze w czasach carskich poszedł Józef Pankiewicz do urzędu załatwić
jakąś sprawę.
- Wasza familia? - pyta urzędnik.
- Pankiewicz - usłyszał odpowiedź.
- Dobrze, dobrze, każdy Polak to pan. Piszy Kiewicz - zwrócił się do
kancelisty.

Picasso Pablo, 1881-1973 malarz francuski, z pochodzenia Hiszpan.

W obecności Picassa rozmawiano o współczesnej młodzieży.
- To prawda - powiedział Picasso - że współczesna młodzież jest okropna,
ale najgorsze jest to, że my już do niej nie należymy.

Pablo Picasso zaproponował przyjacielowi, że namaluje jego portret.
Ten zgodził się chętnie, ale nie zdążył jeszcze dobrze usiąść w fotelu, gdy Picasso wykrzyknął:
- Gotowe!
- Tak szybko? Przecież nie minęło jeszcze pięć minut! - zdziwił się przyjaciel.
- Chyba zapomniałeś, że znam cię już prawie czterdzieści lat - odpowiedział Picasso.

Pewien dziennikarz zapytał Picassa:
- Którego z wielkich malarzy przeszłości ceni pan najbardziej?
- Rubensa.
- Dlaczego?
- Dlatego, że z dwóch tysięcy jego obrazów do naszych czasów przetrwało około czterech tysięcy.

Reger Max, 1873-1916 kompozytor niemiecki.

Po koncercie, na którym wykonywane były dzieła Maxa Regera, w prasie ukazała się ostra krytyka jednego z recenzentów. "Szanowny panie - pisze doń Reger następnego dnia - siedzę w najbardziej ustronnym zakątku mego domu i mam pańską krytykę przed sobą. Za chwilę będę ją miał za sobą."

Richelieu Armand Jean du Pleissis de, 1589-1642 francuski mąż stanu, książę, kardynał.

Nie ma ludzi niewinnych - powiedział kiedyś kardynał Richelieu. - Jeżeli
dasz mi sześć linijek napisanych przez najbardziej uczciwego człowieka,
to i tak znajdę w nich przyczynę do powieszenia go.

Roentgen Wilhelm Conrad, 1845-1923
fizyk niemiecki.

Conrad Roentgen otrzymał kiedyś list, w którym pewien pan prosił go o przysłanie kilku promieni i instrukcji ich użycia, ponieważ nie ma czasu, by przyjechać do uczonego osobiście. Roentgen odpowiedział: " W tej chwili nie mam, niestety, promieni. Pragnę przy tym zauważyć, że ich wysyłka to nadzwyczaj skomplikowana sprawa. Już łatwiej będzie panu przysłać mi swoją klatkę piersiową".

Rossini Gioachino, 1792-1868 włoski kompozytor operowy.

Do Rossiniego zgłosił się kiedyś pewien młodzieniec z dwoma grubymi foliałami pod pachą i powiedział:
- Dyrektor orkiestry obiecał zagrać jedną z moich dwóch symfonii. Chciałbym przegrać je mistrzowi i dowiedzieć się, która jest lepsza.
Młodzieniec zasiadł do fortepianu, a Rossini obok niego. Po kilkunastu taktach Rossini wstaje, zamyka zeszyt i klepie twórcę po ramieniu:
- Ta druga, chłopcze, ta druga!

Rubinstein Artur, 1887-1982 pianista polski.

Zapytano kiedyś Artura Rubinsteina, co było dla niego najtrudniejsze,
kiedy uczył się grać na fortepianie. Wirtuoz odpowiedział:- Opłata lekcji.

Russel Bertrand, 1872-1970 angielski filozof i matematyk.

Zapytano raz angielskiego filozofa, Bertranda Russela, czy gotów byłby umrzeć za swoje przekonania. Pomyślawszy chwilę, uczony odpowiedział:
- Oczywiście, że nie! Mogę się w końcu mylić.

Gdy zapytano Russela, czy mógłby napisać historię ludzkiej głupoty, ten odpowiedział:
- Oczywiście, że mógłbym. Ale ta historia zanadto pokrywałaby się z historią powszechną.

Rutherford Ernest, 1871-1937 fizyk angielski.

Rutherford demonstrował kiedyś słuchaczom rozpad radu. Ekran raz świecił,
raz ciemniał. Rutherford objaśniał:
- Teraz panowie widzą, że nic nie widać. A dlaczego nic nie widać, to zaraz panowie zobaczą.

Schenberg Arnold, 1876-1951 niemiecki kompozytor ekspresjonista.

Ktoś spytał Schenberga, jak mu idzie praca pedagogiczna w zakresie kompozycji.
- Znakomicie - odpowiedział.
- Znowu udało mi się zniechęcić do komponowania jednego ucznia.

Schumann Robert, 1810-1856 kompozytor niemiecki.

Klara Schumann, żona kompozytora Roberta Schumanna, dawała kiedyś na
dworze wiedeńskim koncert fortepianowy, na którym grała utwory swojego
męża. Po koncercie przedstawiono ją monarsze, który zamienił z nią kilka
zdań. Na zakończenie rozmowy monarcha przez grzeczność zwrócił się też
do jej męża:
- A pan? Czy pan również jest muzykalny, panie Schumann?

Shaw Bernard George, 1856-1950 angielski dramaturg, krytyk i publicysta.

Któregoś wieczoru Bernard Shaw przyszedł do teatru trochę spóźniony, już po rozpoczęciu spektaklu. Poproszono go, by skierował się do swojej loży i cicho zajął miejsce.
- A co, widzowie już śpią? - zapytał Shaw.

Kiedyś, w czasie rozmowy o osiągnięciach współczesnej techniki, Bernard Shaw powiedział:
- Teraz, gdy już nauczyliśmy się latać w powietrzu jak ptaki, pływać pod wodą jak ryby, brakuje nam tylko jednego: nauczyć się żyć na ziemi jak ludzie.

Slezak Leo, 1873-1946 austriacki śpiewak tenorowy.

Leo Slezak grał kiedyś rolę Lohengrina. Opera kończy się tym, że bohater odpływa w łodzi ciągnionej przez łabędzia. Inspicjent jednak za wcześnie dał znak i łódź odpłynęła bez Lohengrina. Skonsternowany Slezak krzyknął w stronę kulis:
- Kiedy odchodzi następny łabędź?

W Pewnego razu słynny śpiewak Leo Slezak otrzymał telegraficznie taką
propozycję angażu: ! 100 - stop - 1000 pozdrowień
Odpowiedział na to również telegraficznie: ! 1000 - stop - 100 pozdrowień".

Stokowski Leopold, 1882-1977 dyrygent amerykański, pochodzenia polsko-irlandzkiego.

Dyrygent Leopold Stokowski powiedział po jednym z koncertów:
- Ta orkiestra dokonała cudu! Utwór, w nieśmiertelność którego głęboko wierzyłem, unicestwiła w półtorej godziny.

Strauss Johann, 1825-1899
austriacki kompozytor, skrzypek i dyrygent.

Kiedyś pewien młody kompozytor zagrał Straussowi swoją nową balladę.
- Wspaniała rzecz! - powiedział Strauss. - Tylko w niektórych miejscach bardzo przypomina Mozarta.
- To nic nie szkodzi! - dumnie odpowiedział autor. - Mozarta zawsze chętnie słuchają...

Supp, Franz, 1819-1895 kompozytor i dyrygent austriacki.

Gdy słynnemu twórcy operetek Franciszkowi Supp, dyrygent zwrócił uwagę, że motyw jego nowego utworu można zleźć już u Beethovena, kompozytor odrzekł:
- No to co z tego? Czy Beethoven nie jest dla pana dostatecznie dobry?

Szostakowicz Dymitr, 1906-1975 kompozytor i pianista rosyjski.

Młody kompozytor Dymitr Szostakowicz przynosi swojemu profesorowi Głazunowowi do oceny I Symfonię i nieśmiało mówi:
- Chciałbym uprzedzić pana profesora, że temat trzeciej części podobny jest trochę do Rimskiego-Korsakowa.
- No to chwała Bogu, że w ogóle jest do czegoś podobny - odparł Głazunow.

Szymanowski Karol, 1882-1937 kompozytor polski.

Jeden ze znajomych Karola Szymanowskiego zwrócił się do niego z pytaniem:
- Mistrzu, nie wydaje się panu, że to bardzo nudne tak całe życie nic
nie robić, tylko komponować?
- Tak, to dosyć nudne - zgodził się kompozytor - ale jeszcze nudniej
całe życie nic nie robić, tylko słuchać tego, co ja skomponuję.

Tschermak Gustaw, 1836-1927 mineralog austriacki.

Profesor Tschermak pyta studenta o kolor malachitu.
- Niebieski.
- Niebieski, hm. No tak, niebieskawy, albo raczej zielonkawo niebieskawy, a jeszcze lepiej zielonkawy. No, ostatecznie, można powiedzieć - zielony.

Turner William, 1775-1851
malarz angielski.

Pewien milioner kupił od Turnera obraz. Wkrótce dowiedział się, że obraz,
za który zapłacił 100 funtów, Turner malował tylko dwie godziny. Milioner
się zdenerwował i wniósł do sądu sprawę o oszustwo. Sędzia zapytał malarza:
- Niech pan powie, jak długo pracował pan nad tym obrazem?
- Całe życie i dwie godziny - odpowiedział Turner.

Twain Mark, wł. Samuel Langhorne Clemens, 1835-1910 amerykański pisarz i publicysta.

Do Marka Twain przyszedł dziennikarz i powiedział, że słyszał, jakoby pisarz pracował nad wielkim dziełem dramatycznym. Chciał wiedzieć, jak daleko posunęła się praca. Twain odpowiedział:
- Może pan napisać w swojej gazecie, że piszę dramat składający się
z czterech aktów i trzech antraktów, oraz że już ukończyłem wszystkie antrakty.

Vernet Claude Joseph, 1714-1789 malarz francuski.

Pewien bankier poprosił Verneta o jakiś rysunek. Malarz przez pięć minut zrobił niewielki rysunek i powiedział:
- To będzie kosztować 1000 franków.
- Jak to, 1000 franków za rysunek, na który stracił pan tylko pięć minut?!
- Tak - odpowiedział Vernet - ale ja straciłem 30 lat życia, żeby nauczyć się robić takie rysunki w ciągu pięciu minut.

Volta Alessandro, 1745-1827 fizyk włoski.

Alessandro Volta był wielkim miłośnikiem kawy, którą pił zawsze bez cukru i śmietanki. Kiedy go zapytano, dlaczego pije kawę w ten sposób, odpowiedział:
- Jeżeli w filiżance nie ma mleka ani cukru, to znaczy, że jest w niej więcej kawy...

Voltaire, wł. Francois-Marie Arouet, 1694-1778 francuski pisarz i filozof.

Król Fryderyk II pewnego razu zaproponował Voltaire'owi przejażdżkę łódką. Pisarz zgodził się chętnie, ale gdy zobaczył, że łódka przecieka, szybko z niej wyskoczył.
- Ależ pan się boi o swoje życie - zaśmiał się król - a ja się nie boję.
- To zrozumiałe - odpowiedział Voltaire.
- Teraz na świecie królów dużo, a Voltaire jest tylko jeden.

Pewien młody poeta przyniósł Voltaire'owi swoją odę pod tytułem "Do
potomnych". Voltaire przeczytał odę i powiedział: :
- Niezła. Ale myślę, że pod podanym adresem nie dojdzie.

Weisskopf Victor, 1908-2002 fizyk amerykański.

Pewnego razu w szkole nauczyciel był bardzo niezadowolony z przyszłego uczonego, Wiktora Weisskopfa, i powiedział mu:
- Ty nie znasz żadnych dat.
- Ja znam wszystkie daty, tylko nie wiem, co się wtedy wydarzyło.

Wells Herbert George, 1866-1946 angielski pisarz i socjolog.

Poproszono kiedyś Herberta Wellsa, by wyjaśnił, co to jest telegraf.
- Wyobraźcie sobie gigantycznego kota - powiedział pisarz - którego ogon znajduje się w Liverpool, a głowa w Londynie. Gdy kotu nadepną na ogon, rozlega się miauczenie. Właśnie tak działa telegraf.
- A co to jest telegraf bez drutu?
- To samo, tylko bez kota - odpowiedział Wells.

Whistler James, 1834-1903 malarz amerykański.

Amerykańskiego malarza, Jamesa Whistlera, zapytano kiedyś, czy
to prawda, że zna osobiście angielskiego króla.
- Skąd wam to przyszło do głowy? - zdziwił się malarz.
- Sam król o tym mówił...
- Król się tylko tak chwali - odpowiedział Whistler.

Wiberg Egon, 1901-? chemik niemiecki.

Mówiąc kiedyś o Karolu Scheele, szwedzkim odkrywcy chloru i tlenu, Wiberg zauważył:
- Gdy Scheele był w moim wieku, nie żył już od 9 lat.

Podczas jednego z wykładów Wiberg stwierdził: "Ciało ludzkie zawiera
aż 60 wody. Jest godne podziwu, co ludzie potrafią z tego wyczarować".

Wilde Oscar, 1854-1900 pisarz angielski.

W 1882 roku Oscar Wilde po raz pierwszy przyjechał do Stanów Zjednoczonych.
Celnik zapytał go, co przewozi przez granicę.
- Nic, oprócz mojego talentu - odpowiedział pisarz.

Witkiewicz Stanisław Ignacy, pseud. Witkacy, 1885-1939 malarz, dramaturg i powieściopisarz polski.

Nie ma plików w tym folderze