070.jpg

Luca / Ekspedycja Polonina R / 02 Dzien drugi / 070.jpg

Download: 070.jpg

Pobierz

77 KB

(800px x 600px)

Nasze obozowisko już w pełni się rozbudziło i Verdgar również ruszył na podbój bunkrów.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Luca

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Dzień drugi, sobota 3 czerwca 2017

Inne pliki do pobrania z tego chomika

124.JPG

Potem to już było wieczorne ognisko z nowo poznanymi mot ...

Potem to już było wieczorne ognisko z nowo poznanymi motocyklistami i motocyklistką. Nocne Polaków rozmowy w miłej, sielskiej atmosferze. Jak widać to był kolejny, bardzo udany, dzień. Podsumowanie dnia: Przejechanych kilometrów : 286 Widzianych krajów: Ukraina i Polska Awarie: W DL-u zaczęła brzęczeć osłona silnika (kawałek ukraińskiego patyka załatwił sprawę) i w Jelonie spaliły się długie. Już wcześniej, tylko zapomniałem napisać. Mapka poglądowa z dnia.

123.jpg

Dostaliśmy na czterech, pięcioosobowy, czyściusieńki pok ...

Dostaliśmy na czterech, pięcioosobowy, czyściusieńki pokoik. Jedynym mankamentem był prysznic dwuosobowy. Znaczy się dwie osoby jednocześnie mogły korzystać z dwóch oddzielnych kabin. Gdy przyszła moja kolej, udałem się w kierunku szumu wody. Słysząc rozkoszującego się prysznicem DaJana, niewiele myśląc wszedłem do kabiny obok i oddałem się tej samej rozkoszy, wynikającej z dostępu do tryskającej ciepłej wody. Po dłuższej chwili słyszę głosy jakiś kobiet, że jacyś faceci są pod prysznicem i chwilę później głos DaJana wychodzącego z łazienki: - Luca spiepszaj stąd, bo to damski prysznic !!! No tak, człowiek goły, namydlony do połowy i weź tu uciekaj. Poza tym to DaJan pewnie jaja sobie robi. Przecież sam wlazł tu pierwszy. No nic, dokończyłem moczenie, wytarłem się i zerkam na drzwi a tam kółko jak byk. Co za debil wymyślił, że kółko to dla kobiet. Zawsze mogę twierdzić, że powinno być odwrotnie i tego będę się trzymał. Szybko opuściłem to miejsce, nie do końca wysuszony ręcznikiem. Teraz przynajmniej wiem, że w Schronisku pod Wysoką Połoniną w damskich prysznicach są ładniejsze zasłonki. Zmieniając temat, wstawię fotkę licznika z dzisiejszego dnia.

122.jpg

Schronisko pod Wysoką Połoniną. Nawet nie wiedziałem, że ...

Schronisko pod Wysoką Połoniną. Nawet nie wiedziałem, że taka połonina jest w Bieszczadach.

121.jpg

Teraz po małych zakupach w Biedronce sypiemy wprost na W ...

Teraz po małych zakupach w Biedronce sypiemy wprost na Wetlinę. HapRid ma tam znajomych z Forum Junaka, którzy właśnie mają mały zlocik i chętnie nas przygarną pod dach schroniska. Perspektywa spania w ciepłym, suchym łóżeczku, była tak kusząca, że nikt nie protestował. Po trudach Ukrainy, odrobina luksusu nam nie zaszkodzi. Verdgar objął prowadzenie i szybko dojechaliśmy na miejsce, choć przyznam się, że pod koniec zaczął dokuczać mi już chłód. Zapowiadała się kolejna zimna noc. Latające robale też miały jakiś zlot, zwłaszcza na mojej szybce od kasku, ograniczając pole widzenia prawie do zera. Na szczęście nie musiałem się tym przejmować, bo tylne światełko DL-a doprowadziło mnie na miejsce. Przejeżdżaliśmy obok Bieszczadzkiej Przystani Motocyklowej i tego wieczoru cała przystań była zapełniona motocyklistami. Kameralnie już nie było. Schronisko okazało się całkiem nowe i wypasione. Oczywiście po sympatycznej rozmowie z właścicielem, wjechaliśmy tam, gdzie zazwyczaj turystom wjeżdżać nie wolno.

120.jpg

W Starym Samborze w pierwszej napotkanej knajpie, natraf ...

W Starym Samborze w pierwszej napotkanej knajpie, natrafiliśmy po raz kolejny na znajomych Austriaków. Oni popijali wodę (jak zwierzęta) a my kulturalnie kwas i małe conieco na ząb, bo to już ostatnia okazja przed granicą. Przez chwilę przysiadł się do nas jakiś lokals, który liznął coś języka polskiego, ale miał tak w czubie, że podziękowaliśmy mu za towarzystwo. Resztę drogi przeleciało szybko, choć asfalt pozostawiał wiele do życzenia. Przed samym przejściem granicznym w Krościenku, było jeszcze tankowanie do pełna i wydawanie resztek hrywien w pobliskich sklepach. Przekraczanie granicy poszło wyjątkowo sprawnie. Dostałem tylko opierdziel od ukraińskiego strażnika, że się nie zatrzymałem na stopie, który był o połowę mniejszy od normalnego i przyczepiony do jakiejś siatki. Jadąc pod słońce, kompletnie go nie widziałem. Przeważnie wyjechać z Ukrainy jest trudniej, niż wjechać, ale trafiliśmy na miłą obsługę i nie było problemów. Standardowo było sprawdzanie dokumentów i prowizoryczne zaglądanie do bagaży. Gdy już znaleźliśmy się na łonie Ojczyzny DaJan ze szczęścia ucałował swojego dzielnego Cruiserka. Dowiózł swojego Pana szczęśliwie do kraju to odrobina czułości nie zaszkodzi.

119.jpg

Jak widać wszystkim się podoba nowiutki asfalcik a do te ...

Jak widać wszystkim się podoba nowiutki asfalcik a do tego podziwiamy świetne górskie widoczki po obu stronach drogi. Po drodze po raz kolejny minęliśmy się z zaprzyjaźnionymi Austriakami. Asfalt super, więc jedzie się wyśmienicie. DaJan objął prowadzenie i się przekonał, że na Ukrainie czujnym trzeba być w każdej chwili. Droga idealna z tym, że był sobie maleńki mosteczek na którym kompletnie zapomnieli położyć asfalt. Po prostu tak, jakby ktoś odciął nożem dwa metry drogi w poprzek, zwinął i zabrał do domu. DaJan z impetem wpadł w tą drogową pułapkę a mi się od razu przypomniało, że ja rok temu, zrobiłem dokładnie to samo. Nie ma żadnych znaków ostrzegawczych, czy ograniczających prędkość i łatwo się nadziać. Na szczęście Cruiser dzielnie przyjął uderzenie na siebie i pojechał dalej. Od tej pory widząc już z daleka barierki, zapowiadające mostek, zwalnialiśmy do prędkości terenowych i w większości przypadków okazywało się to zasadne. Taki kraj panie, taki kraj. Trzeba się po prostu dostosować i przyzwyczaić. Przed Starym Samborem nadjechała z przeciwka miejscowa policja. Jak tylko się minęliśmy, zawróciła i na włączonych kogutach ruszyła za nami. Oho sobie pomyślałem, szukają sponsoringu. Chwilę jechali za nami a potem zaczęli po kolei nas wyprzedzać. Gdy przyszła na mnie kolej, grzecznie się przybliżyłem do pobocza, by umożliwić im manewr. Byłem prawie pewien, że zaraz machną lizakiem i zgarną nas wszystkich. A tu ku mojemu zaskoczeniu, podziękowali awaryjnymi, za to, że zjechałem im z drogi i pojechali dalej. Jest to dla mnie coś nowego, bo takie zachowanie ukraińskiej policji nie należy do normalnych. Przeważnie jak tylko mogą wysępić jakieś hrywny (euro lub dolary) od obcokrajowców to nie przepuszczają okazji.

114.jpg

Nie musimy nawet ruszać się z baru, by coś ciekawego zob ...

Nie musimy nawet ruszać się z baru, by coś ciekawego zobaczyć. W tej wioseczce ciągle się coś dzieje. Taki lokalny koloryt.

105.jpg

Całkiem stroma ta wjazdowa droga do tej wioski. Jak oni ...

Całkiem stroma ta wjazdowa droga do tej wioski. Jak oni tutaj funkcjonują w zimie? Teraz jest ciepło, sucho i fajnie. Pszczółki sobie beztrosko latają.

104.jpg

No tego to już nie mogłem podarować i odbiłem w tą drugą ...

No tego to już nie mogłem podarować i odbiłem w tą drugą odnogę. Szuter z grubymi kamieniami i resztkami asfaltu, doprowadził mnie do pierwszych śladów cywilizacji.

103.jpg

Jadę już sporą chwilę a tu końca nie widać. W końcu podj ...

Jadę już sporą chwilę a tu końca nie widać. W końcu podjąłem męską decyzję i zawracam. Muszę odpuścić, bo chłopaki się pewnie martwią, że mnie jakiś niedźwiedź konsumuje. Drogę powrotną już znam, zatem trochę przyśpieszam, żeby nadgonić czas. Dojechałem do rozwidlenia i nie wierzę własnym oczom. Na zboczu góry po prawej widać jakieś ślady budynków.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin