Mercedes 770 (1930).jpg

Elast64 / MOTORYZACJA / Zdjęcia i Filmy / Auta według marek / Mercedes / Mercedes 770 (1930).jpg

Download: Mercedes 770 (1930).jpg

Pobierz

1,3 MB

(1600px x 1200px)

Może nie byłby tak znany, gdyby nie jeździli nim nazistowscy dygnitarze a w szczególności oczywiście Adolf Hitler. Jakże dużo jest zdjęć i filmów, na których widać fuhrera „płynącego” wśród tłumów tymże Mercedesem. Co ciekawe, jego auto nie było czarne, tylko granatowe. W dodatku ulubionym samochodem wodza był terenowy, trzyosiowy Mercedes G4, ale w modelu 770 z racji defilad częściej się pokazywał i z nim jest właśnie kojarzony. Na defiladach samochód jechał przeważnie w towarzystwie trzech innych Mercedesów. Szyk był dokładnie ustalony. Ależ to był potwór! Silnik o pojemności 7,65 litra generował dzięki sprężarce moc 200 KM. Z taką mocą auto mogło jechać 160 km/h, co przy jego masie było nie lada osiągnięciem. A ważył 2,7 tony! Tak naprawdę to firma ze Stuttgartu doskonale wiedziała, że nie dojdzie do masowej produkcji tego modelu. Był zbyt ekskluzywny i drogi. Przecież cena tego Mercedesa (47 tysięcy marek) to koszt 20 samochodów średniej klasy. Model był ręcznie robiony z uwzględnieniem indywidualnych zapotrzebowań bogatych klientów. Chodziło o prestiż, o to, by najważniejsi nim jeździli. I tak się stało, bo przecież poza nazistami modelem 770 podróżował cesarz Hirohito (miał ich aż siedem), cesarz Wilhelm II, papież Pius XI i generał Franco, który takiego właśnie Mercedesa otrzymał w prezencie od Adolfa Hitlera. Na koniec dwie ciekawostki. Samochód według założeń miał być produkowany do 1960 roku a Adolf Hitler… nie posiadał prawa jazdy.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Elast64

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Mercedes W123 (1976).jpg

W Polsce zwany beczką. W latach 80-tych, gdy jeździło si ...

W Polsce zwany beczką. W latach 80-tych, gdy jeździło się na zachód do pracy marzeniem każdego było przywieźć za zarobione pieniądze właśnie „beczkę”. Nawet, jeśliby miała ponad 500 tyś przebiegu, bo auto uznawano za niezniszczalne. Dlatego też pod koniec lat 80-tych Polska była drugim po RFN krajem pod względem zarejestrowanych Mercedesów. Z kolei dziś beczkami jeździ pół Afryki. Tak naprawdę W123 nie jest oryginalnym projektem. W dużej mierze opiera się na poprzedniku W114, u nas znanym jako „przejściówka”. Wystarczy popatrzeć na bok samochodu. Zmieniono natomiast układ reflektorów na poziome, zlikwidowano trójkątne szybki boczne. Jako, że samochód był z wyższej półki, można była za opłatą zamówić poduszkę powietrzną dla kierowcy, ABS (od 1980), a także absolutny hit – centralny zamek. Co prawda nie było zdalnego pilota, samochód zamykał się i otwierał po przekręceniu kluczykiem zamka w drzwiach kierowcy. Ale nawet takie rozwiązanie było obiektem zazdrości innych kierowców. Obiektem westchnień były też pasy bezwładnościowe, montowane seryjnie. Młodsi zapaleńcy motoryzacji nie pamiętają widoku ciągnącego się pasa na zewnątrz drzwi. Najpopularniejszym silnikiem benzynowym była jednostka 2,3 litra o mocy 109 KM. Pozwalała rozpędzić auto do prędkości 170 km/h. a setkę osiągała w 13,7 sek. Natomiast diesel 2,0 litra (najbardziej niezawodny) miał 55 KM i w porywach gnał 130 km/h. Do 100 km/h rozpędzał się ponad pół minuty! Tradycyjnie, jak w starszych modelach „beczka” mogła pochwalić się olbrzymim bagażnikiem – 500l. Blisko spokrewnionym modelem było pięknie się prezentujące coupe (wytwarzane w latach 1977-85). Potwornie długie drzwi, mnóstwo chromu, sportowa ale wyważona sylwetka robiły wrażenie. Nie zniechęcała skromna ilość miejsca z tyłu. Coupe miało najładniejsze kolory.

Mercedes W110 (1961).jpg

Co go wyróżniało? Skrzydła, pionowy prędkościomierz, 500 ...

Co go wyróżniało? Skrzydła, pionowy prędkościomierz, 500-litrowy bagażnik? Zapewne tak, ale przede wszystkim to auto było bezpieczne. Mnóstwo testów przed wprowadzeniem do produkcji, kontrolowane strefy zgniotu, sztywna klatka, dwa obwody w hamulcach, tarcze z przodu. W wielu krajach, w Polsce też, ten model nazywano skrzydlakiem. Aż dziwi, że tak szanująca się marka uległa wpływom firm amerykańskich i to stosunkowo późno, gdy moda na skrzydła akurat się kończyła. Ale ukłon w stronę USA bardzo się opłacił. Na tamtym rynku W110 sprzedawał się doskonale. Amerykanie cenili wygodę i wygląd. Podobały im się fotel ze składanym podłokietnikiem, wspomaganie kierownicy, spryskiwacz przedniej szyby, aż cztery popielniczki. Rzecz ciekawa: zastosowano czarne materiały, pochłaniające światło, ale mnóstwo elementów chromowanych niweczyło ten zabieg Najpopularniejszy silnik miał 1,9 pojemności i moc 80 KM. Biorąc pod uwagę dużą masę auta (1300 kg) silnik ten był całkiem żwawy, W110 rozpędzał się do setki w 17,7 sekundy a potem osiągał 145 km/h. Diesel 1,9 (55KM) niestety prezentował się znacznie gorzej. Potrzebował 30 sekund a maksymalnie osiągał 125 km/h. Ale tenże diesel był ulubieńcem niemieckich taksówkarzy. Natomiast wersję bardziej luksusową (300SE) upodobał sobie minister spraw zagranicznych ZSRR - Andriej Gromyko, co było rzeczą niewiarygodną i wyjątkową.

Ja i Nati w Alpach(1).jpg

m1.jpg

m.jpg

l1.jpg

l.jpg

k1.jpg

k.jpg

j1.jpg

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin