chaber(1).jpg

Chaber bławatek

Chaber bławatek znany także pod nazwą modraka, bławatnika, wasilka, a niekiedy także błękitnego kwiatu pochodzi z Azji, ale już od dawna rośnie w całej Europie jako pospolity chwast pól uprawnych. Najczęściej spotyka się go wśród zbóż ozimych, na lekkich, piaszczystych glebach.
Jest dość wysoką, jednoroczną rośliną o sztywnych, wzniesionych łodygach pokrytych delikatnymi, wąskimi listkami. Na szczytach łodyg zakwitają pojedyncze koszyczki kwiatowe, otoczone pokrywą ze skórzastych łusek. Kwiatki na brzegach koszyczka przybierają najczęściej barwę błękitną lub niebieskofioletową i mają kształt drobniutkich lejków.

Właśnie tych brzeżnych kwiatków (Flos Cyani) używa się w lecznictwie. Zbiera się w tym celu na początku kwitnienia całe koszyczki kwiatowe, wyskubuje z nich kwiatki brzeżne i szybko suszy najlepiej w temperaturze do 45°C, bo przy powolnym suszeniu bledną.

Należy je przechowywać w szczelnym opakowaniu oraz w suchym i ciemnym miejscu, gdyż szybko chłoną wilgoć z powietrza i zmieniają barwę, co w dużym stopniu obniża ich leczniczą wartość.

Kwiaty chabra bławatka są starym lekiem naszych praojców. Dawniej uważano, że kiedy się je wącha „krew z nosa i ran tamują”. Leczono nimi także dolegliwości wątroby, wrzody żylakowe i trudno gojące się, zastarzałe rany. Używano ich również przy ukąszeniach „bestii jadowitych”, „gniciu dziąseł” oraz przeciwko „morowemu powietrzu”. Do przemywań w stanach zapalnych oczu stosowano sporządzoną z kwiatów specjalną wódkę lub ocet.

cd.1]