Zwariowane dni.doc

sias / zuchy / formy pracy / gry i ćwiczenia / Gry integracyjne / Zwariowane dni.doc

Download: Zwariowane dni.doc

Pobierz

21 KB

A. Kot i dzieci myszy
Uczestnicy ustawiają się w pary jeden naprzeciw drugiego i rozciągają się dookoła pokoju. Dwie osoby - kot i mysz - gonią się pomiędzy pozostałymi parami. Mysz może uciec kotu poprzez wskoczenie na plecy jakiemuś członkowi grupy. Osoba ta staje się wtedy myszą w swojej parze. Jeżeli kot złapie mysz, zamieniają się rolami. W dużej grupie jednocześnie może gonić się więcej niż jedna para kota i myszy.
B. Ogon smoka
Smok goni wszystkich członków grupy. Jeśli ktoś zostanie złapany, staje za smokiem, łapie go za ramiona i teraz obydwoje kontynuują łapanie. Zabawa trwa, dopóki smok nie złapie wszystkich osób i nie włączy ich do swojego ogona.
C. Ślepcy
Wszyscy dobierają się w pary. W każdej parze jedna osoba ma związane oczy. Parom nie wolno się rozdzielać. Jedna para to "oni" i ich zadanie polega na złapaniu jak największej ilości pozostałych par. Złapana para odchodzi na bok.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

sias

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Integracja_omówienie metod.doc

Ratatum.doc

Uczestnicy siadają w kręgu, jedna osoba jest w środku. Uczestnicy przedstawiają się swoimi imionami i starają się zapamiętać, jakie imię ma ich sąsiad z prawej i lewej strony. Osoba siedząca w środku wskazuje na dowolną osobę z kręgu mówiąc albo: w prawo ratatatum, albo w lewo ratatatum. Osoba wskazana musi powiedzieć imię sąsiada ze wskazanej strony, zanim przebrzmią słowa ratatatum. Jeśli jej się to nie uda, wchodzi do środka; jeśli zdąży, zabawę kontynuuje pierwsza osoba. Zabawa powinna przebiegać w dużym tempie.

Przyjrzyj się i zapamiętaj.doc

Uczestnicy dokładnie przyglądają się wszystkim osobom w grupie oraz całemu pomieszczeniu, w którym się znajdują. Jedna osoba wychodzi, a reszta w tym czasie coś lub kogoś. Wychodzący musi po powrocie zorientować się, co się zmieniło. WARIANTY: - można dodać jakiś nowy element, - ćwiczenie można wykonać w parach. Partnerzy patrzą na siebie uważnie, odwracają się do siebie plecami, zmieniają coś we własnym wyglądzie, a następnie muszą zauważyć zmiany u partnera.

Podnoszenie.doc

Grupa podnosi kolejne osoby w pozycji horyzontalnej ponad głowy uczestników. Osoba jest trzymana w górze przez jakiś czas i powoli opuszczana na podłogę. Podnoszona osoba powinna być zrelaksowana i mieć zamknięte oczy. Należy pamiętać, by wszyscy uczestnicy podnosili ją jednocześnie (w tym samym tempie). WARIANTY: Można stosować różne szybkości podnoszenia, wypróbować chodzenie z trzymaną osobą, bujanie jej.

Poczta.doc

Zabawa jest przeznaczona dla większej liczby uczestników. Uczestnicy dzielą się na pary i nazywają nazwami miast, np. Kraków, Łódź, Londyn, Paryż itp. Powtarzają te nazwy w kręgu (dla lepszego zapamiętania). Pokój zostaje podzielony na 4 sektory odpowiadające poszczególnym miastom (tereny zostają w dowolny sposób oznakowane i ewentualnie podpisane). Osoba prowadząca mówi: list (pocztówka, telegram) z miasta... do miasta... Wtedy uczestnicy reprezentujący te dwa miasta zamieniają się miejscami. Jeśli przesyłką jest list, gracze idą, jeśli pocztówka, przemierzają przestrzeń skokami, jeśli telegram, biegną

Pociągi.doc

Uczestnicy ustawiają się trójkami, stając jeden za drugim - w ten sposób tworzą pociągi. Pierwsza osoba w każdym "pociągu" jest "buforem" - zamyka oczy i wyciąga ręce do przodu, druga jest "lokomotywą" i chwyta pierwszą za biodra lub ramiona, zamyka oczy. Trzecia osoba to "maszynista", trzyma drugą osobę i ma (jako jedyny w "pociągu") otwarte oczy. Przy pomocy rąk kieruje ruchem swojego "pociągu". Nie wolno nic mówić. "Pociągi" mogą poruszać się z różną prędkością. Po kilku minutach jazdy następuje zmiana ról w zespołach. Zmiany są trzy, tak aby każdy mógł się spróbować w każdej roli.

Pawa strona.doc

Osoba, której miejsce po prawej stronie jest wolne mówi: " po mojej prawej stronie usiądzie osoba, która… (tu wybieramy jakąś kategorię osób) np. ma zielone oczy, lubi dżem truskawkowy, ma rodzeństwo itd." Wszystkie osoby, które należą do wybranej kategorii osób próbują usiąść na wolne siedzenie. Pierwsza, której się uda zostaje na nim, a reszta wraca na swoje miejsca. Następna osoba, która ma wolne prawe miejsce wybiera kolejną kategorię.

Państwa.doc

Aby przypomnieć uczestnikom co nieco z lekcji geografii, szczególnie w międzynarodowym towarzystwie przyklejamy im na plecach flagi (wtedy nazwy nie wymagają tłumaczenia) państw europejskich lub bardziej międzynarodowe. Uczestnicy muszą odnaleźć osobę, która ma na plecach tą sama nazwę kraju pytając czy mój kraj na przykład leży na wybrzeżu, czy językiem oficjalnym jest, czy można tam spotkać wiatraki itp. Odpowiedzi na pytania ograniczać się powinny tylko do TAK i NIE. Kiedy uczestnicy się odnajdą, mogą spróbować przedstawić "swój" kraj reszcie grupy wspominając charakterystyczne cechy danego państwa. . Czasem jest to trudne, bo zdarza się, że niewiele wiemy o krajach i narodach na swoim kontynencie, że o innych nie wspomnę, ale spróbować warto, a zajęcia takie mogą być doskonałym wstępem do warsztatów na temat integracji europejskiej, stereotypów czy tolerancji.

Pantomimiczna plotka.doc

Pięć osób (A, B, C, D, E) opuszcza pokój. W tym czasie grupa wybiera jakąś scenkę, którą należy przedstawić pantomimicznie (może to być przygotowanie kanapki lub zmienianie dziecku pieluchy). Następnie: - osobę A prosi się do pokoju i przekazuje jej temat do odegrania, - osoba B wchodzi po chwili i patrzy, jak A odgrywa jej tę scenkę, - osoba C wchodzi, a osoba B odgrywa scenkę tak, jak zapamiętała, - osoba C powtarza scenkę osobie D, a D osobie E, - na końcu E przedstawia to grupie (zwykle scenka zmienia się przy każdym powtórzeniu, więc to, co przedstawia E jest całkowicie różne od początkowego założenia). Warto spytać każdej z pięciu osób, co starały się odegrać. WARIANTY: Można zachęcić grających, żeby celowo dodawali coś od siebie.

Pajęczynka.doc

Dzieci siedzą w kole, prowadzący daje kłębek włóczki i prosi, aby kolejno przerzucały kłębek do tych osób, które najbardziej lubią (przerzucając włóczkę do siebie dzieci rozwijają kłębek).Dziecko rzucając włóczkę mówi: rzucam kłębek do Iwony. Gdy włóczka kończy się można zaobserwować więź łączącą poszczególne osoby w formie splecionej pajęczynki.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin