Łańcuch.doc

sias / zuchy / formy pracy / gry i ćwiczenia / Gry integracyjne / Łańcuch.doc

Download: Łańcuch.doc

Pobierz

20 KB

Uczestnicy ustawiają się w dwóch szeregach twarzami do siebie, na odległość wyciągniętej ręki. Jedna osoba kładzie się na podłodze. Uczestnicy podnoszą ją ponad głowy i powoli posuwają do przodu, od początku łańcucha. Na zakończenie opuszczają ją i kładą na podłodze. Najlepiej, gdy osoba ta jest zrelaksowana i ma zamknięte oczy.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

sias

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Integracja_omówienie metod.doc

MPS.doc

Mój Prawy Sąsiad (MPS) Zabawa najlepiej wychodzi gdy do grupy, która już się w to bawiła dołączają się nowe osoby nie znające zabawy. Zasada zabawy: Jedna osoba wychodzi, a pozostali ustalają zasadę, według której będą odpowiadać na pytania. Po powrocie "nieobecny" zadaje uczestnikom pytania dotyczące ich samych i słuchając odpowiedzi musi odgadnąć zasadę, według której odpowiadają. Zadawane pytania mogą być łatwe i trudne, w zależności od wieku i doświadczenia uczestników. ZASADA udzielania odpowiedzi na zadawane pytania Odpowiadasz na pytanie tak, jakbyś był osobą siedzącą po twojej prawej ręce. Odmiana: MLS czyli mój lewy sąsiad. Utrudnienie: na pytania odpowiadamy zawsze z przeskoczeniem jednej osoby – przykład; w grupie siedzą naprzemiennie 1chłopak, 1dziewczyna, 2chłopak, 2 dziewczyna, 3 chłopak. Na pytanie zadane 1chłopakowi „czy ma on na sobie spódnicę” pada odpowiedź – rzucając szybie spojrzenie w pamięć – NIE bo 2chłopak jest ubrany w spodnie itd. Ważnym w grze jest by na zadane pytania odpowiadać szybko nie parząc na osobę o której właśnie się mówi w celu sprawdzenia np. czy on ma spódnicę czy spodnie.

Akronim.doc

Uczestnicy mają za zadanie użyć swego imienia jako akronimu i rozwinąć go, przypisując każdej literze, jaką swoją cechę (zaczynającą się na tą literę). Umieszczają to na przykład na swoich identyfikatorach lub tworzą w ten sposób swoje wizytówki.

Ratatum.doc

Uczestnicy siadają w kręgu, jedna osoba jest w środku. Uczestnicy przedstawiają się swoimi imionami i starają się zapamiętać, jakie imię ma ich sąsiad z prawej i lewej strony. Osoba siedząca w środku wskazuje na dowolną osobę z kręgu mówiąc albo: w prawo ratatatum, albo w lewo ratatatum. Osoba wskazana musi powiedzieć imię sąsiada ze wskazanej strony, zanim przebrzmią słowa ratatatum. Jeśli jej się to nie uda, wchodzi do środka; jeśli zdąży, zabawę kontynuuje pierwsza osoba. Zabawa powinna przebiegać w dużym tempie.

Przyjrzyj się i zapamiętaj.doc

Uczestnicy dokładnie przyglądają się wszystkim osobom w grupie oraz całemu pomieszczeniu, w którym się znajdują. Jedna osoba wychodzi, a reszta w tym czasie coś lub kogoś. Wychodzący musi po powrocie zorientować się, co się zmieniło. WARIANTY: - można dodać jakiś nowy element, - ćwiczenie można wykonać w parach. Partnerzy patrzą na siebie uważnie, odwracają się do siebie plecami, zmieniają coś we własnym wyglądzie, a następnie muszą zauważyć zmiany u partnera.

Podnoszenie.doc

Grupa podnosi kolejne osoby w pozycji horyzontalnej ponad głowy uczestników. Osoba jest trzymana w górze przez jakiś czas i powoli opuszczana na podłogę. Podnoszona osoba powinna być zrelaksowana i mieć zamknięte oczy. Należy pamiętać, by wszyscy uczestnicy podnosili ją jednocześnie (w tym samym tempie). WARIANTY: Można stosować różne szybkości podnoszenia, wypróbować chodzenie z trzymaną osobą, bujanie jej.

Podaj swój ruch.doc

Uczestnicy siadają w kręgu. Pierwsza osoba wstaje i wykonuje jakiś prosty ruch, np. kręci palcem. Kolejny uczestnik gry powtarza po niej ten ruch i dodaje następny, np. tupanie nogą. Każda osoba dodaje następny element. Gra obywa się bez słów, jeśli ktoś opuści jakiś ruch lub coś powie - wypada z gry.

Poczta.doc

Zabawa jest przeznaczona dla większej liczby uczestników. Uczestnicy dzielą się na pary i nazywają nazwami miast, np. Kraków, Łódź, Londyn, Paryż itp. Powtarzają te nazwy w kręgu (dla lepszego zapamiętania). Pokój zostaje podzielony na 4 sektory odpowiadające poszczególnym miastom (tereny zostają w dowolny sposób oznakowane i ewentualnie podpisane). Osoba prowadząca mówi: list (pocztówka, telegram) z miasta... do miasta... Wtedy uczestnicy reprezentujący te dwa miasta zamieniają się miejscami. Jeśli przesyłką jest list, gracze idą, jeśli pocztówka, przemierzają przestrzeń skokami, jeśli telegram, biegną

Pociągi.doc

Uczestnicy ustawiają się trójkami, stając jeden za drugim - w ten sposób tworzą pociągi. Pierwsza osoba w każdym "pociągu" jest "buforem" - zamyka oczy i wyciąga ręce do przodu, druga jest "lokomotywą" i chwyta pierwszą za biodra lub ramiona, zamyka oczy. Trzecia osoba to "maszynista", trzyma drugą osobę i ma (jako jedyny w "pociągu") otwarte oczy. Przy pomocy rąk kieruje ruchem swojego "pociągu". Nie wolno nic mówić. "Pociągi" mogą poruszać się z różną prędkością. Po kilku minutach jazdy następuje zmiana ról w zespołach. Zmiany są trzy, tak aby każdy mógł się spróbować w każdej roli.

Piłeczka.doc

Potrzebny jest do niej jakiś mały przedmiot. Może o być np. piłeczka tenisowa. Siedzimy w kręgu i osoba prowadząca grę mówi na ucho każdemu uczestnikowi jego numerek (jeżeli w grze bierze udział 10 osób są to numerki 1-10). Następnie osoba zaczynające grę bierze piłeczkę tenisową kładzie ją w jakimś miejscu w kręgu (sama zostawia w tym miejscu rękę) i wypowiada jakieś numer np. 6. Wówczas wywołana osoba ręką bierze piłeczkę i przenosi ja w inne miejsce (nie odrywając ręki pierwszej) i zostawia tam drugą rękę mówiąc jakiś numer. Itd...

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin