-
70 -
2 -
77 -
2783
3103 plików
39,21 GB
W młodości podróżował po Europie, po 1683 osiadł w Londynie, gdzie trudnił się handlem. Karierę literacką rozpoczął utworem publicystycznym An Essay upon Projects (1698), w którym domagał się m.in. większego równouprawnienia kobiet w dziedzinie wykształcenia oraz utworzenia kas zapomogowych; jako gorący zwolennik króla Wilhelma III bronił go w popularnej satyrze The True-Born Englishman (1701) przed atakami ksenofobicznej arystokracji, kpiąc z genealogii rodów uważających się za prawdziwie angielskie; za panowania królowej Anny ostro potępił i ośmieszył nietolerancję wyznaniową w anonimowym pamflecie The Shortest Way with the Dissenters (1702); po ujawnieniu autorstwa Defoe pisarz został wtrącony do więzienia i skazany na karę pręgierza; do skrócenia pobytu w więzieniu przyczynił się członek partii torysów, R. Harley. W 1704 założył i do 1713 redagował ukazujące się 3 razy w tygodniu w Londynie czasopismo „The Review”, w którym zamieszczał własne artykuły, pamflety i eseje; choć periodyk był poświęcony głównie problemom gospodarczym i administracyjnym, w dziale The Scandal Club Defoe przedstawiał czasem satyryczne komentarze na temat ówczesnej moralności i obyczajowości.
Był niesłychanie wszechstronnym i płodnym pisarzem; ogłosił kilkaset utworów, jednak sławę wśród współczesnych i trwałe miejsce w historii literatury światowej przyniosło mu powieściopisarstwo. Debiutował najgłośniejszą we własnym dorobku powieścią Przypadki Robinsona Cruzoe (1719, wydanie polskie z francuskiego 1769, pełny przekład 1953). Druga część utworu (znacznie mniej udana), The Farther Adventures of Robinson Crusoe, ukazała się kilka miesięcy później. Zainspirowany popularnością pierwszej powieści, kontynuował gatunek romansu przygodowo-podróżniczego w: Life and Adventures of Mr. Duncan Campbell (1720) — o doświadczeniach głuchoniemego kuglarza, Piechotą przez Afrykę (1720, wydanie polskie 1951) — o przygodach awanturnika i pirata, oraz Colonel Jack (1722) — o życiu złodzieja kieszonkowego.
Defoe sięgnął też do tradycji literatury jarmarcznej i napisał romans obyczajowy Dola i niedola sławnej Moll Flanders (1722, wydanie polskie 1951), a ze współczesnej kroniki towarzyskiej zaczerpnął pomysł kolejnego romansu — Roxana, czyli Szczęśliwa kochanka (1724, wydanie polskie 1954). Tragiczne czasy epidemii dżumy londyńskiej (1665) opisał w znakomitej relacji reportażowej Dziennik roku zarazy (1722, wydanie polskie 1959). Wydał też rodzaj przewodnika A Tour through the Whole Island of Great Britain (tomy 1–3 1724–26), w którym przedstawił głównie swoje podróże po kraju. Ostatnimi ważnymi utworami w dorobku pisarskim Defoe były: rodzaj fantazji podróżniczej A New Voyage Round the World (1725), podręcznik dla kupców The Complete English Tradesman (1726) i rozprawka na tematy demonologiczne Political History of the Devil (1726).
Nie ma plików w tym folderze
-
0 -
0 -
0 -
0
0 plików
0 KB