matysek2

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Mężczyzna Piotr

widziany: 4.10.2012 12:53

1349 plików
92,1 GB

Ostatnio pobierane pliki

PE-2.rar

PO-2.rar

Plany modelarskie 128 - ORP Kujawiak. Frigate Sagittario.pdf

Plany modelarskie 120 - ORP Piorun.pdf

Dornier Do-217.rar

B-25 Mitchell.rar

Junkers Ju-88.rar

Opel - CD70-DVD90.rar

Instrukcja zmiany języka na Polski w zakładce nawigacj....pdf

Mapa lotnicza 1990 - Polska NE - 1-500 000.pdf

06 - Czerwiec

Galeria

http://www.bylo-nie-minelo.pl/index/page/lang/pl/id/81.html

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

133,0 MB
16 sty 12 16:37

Było... nie minęło - 25.06.2011 (23m46s).wmv

Na ścieżkach umarłego świata

Umarły świat to Wołyń z lata roku 1943. Ostatnim aktem wielkich rzezi Polaków na tej ziemi była likwidacja naszych rodaków w powiecie Luboml. Najdramatyczniej zaś wyglądają w tym kontekście dzieje wsi Ostrówki i Wola Ostrowiecka. 30 sierpnia 1943 roku zginęło tu ponad 1000 mężczyzn, kobiet i dzieci. W miejscu, które tak straszliwie podzieliło narody polski i ukraiński prezydenci Polski i Ukrainy mają niebawem odsłonić symboliczny pomnik. A na razie nasza ekipa wspólnie pracownikami Rady Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa prowadzi poszukiwania mogił. Naszymi partnerami są dwaj wspaniali społecznicy – Leon Popek, którego kilkudziesięciu krewnych w nierozpoznanych jeszcze dołach śmierci spoczywa i Anatol Sulik, strażnik polskiej pamięci na Wołyniu. Pierwszą ekshumację 327 zamordowanych przeprowadzono po upadku Związku Radzieckiego – potem na niemal dwie dziesiątki lat wszelkie nasze prośby o zgodę strony ukraińskiej na kontynuowanie badań przechodziły bez echa. Teraz najwyraźniej czas dojrzał. Koncentrujemy poszukiwania w dwóch miejscach. Na polach wsi Sokół, gdzie w kilku mogiłach spoczęło ponad 300 osób i w dawnym gospodarstwie Trusiuków, gdzie szukać będziemy stu zamordowanych. To bardzo inne od dotychczasowych poszukiwania - ze ściśniętym sercem z zaciśniętymi zębami.

zachomikowany

132,3 MB
16 sty 12 16:37

Było... nie minęło - 18.06.2011 (23m20s).wmv

W bańce po mleku…

Najpierw ruszamy tropem maleńkiej karteczki odkrytej przez pracownika Archiwum Akt Nowych pana Jana Anusiewicza. Karteczka mała, ale wagi niezwykłej. Pod koniec lat czterdziestych ubiegłego wieku oficer Armii Krajowej, któremu udało się przedostać na Zachód, raportuje swoim emigracyjnym zwierzeniom, iż w czerwcu 1944 roku przed próbą przebicia się przez tory kolejowe na obrzeżach Kampinosu zakopał w metalowym pojemniku dokumenty swego oddziału, w tym dokładne spisy osobowe.. Do raportu dołączony jest szkic pokazujący prostą drogę wysadzaną drzewami a obok gospodarstwo, wierzbę i miejsce ukrycia dokumentów. Ruszamy bu skonfrontować ten plan z terenem, Miejsce akcji Budy Zosińskie.

Opowieść druga toczy się wokół zapomnianej bitwy z Powstania Kościuszkowskiego, którą generał Zajączek stoczył 08.06. 1974 roku pod wsią Kamień. Jesteśmy świadkami odkrycia szczątków poległych żołnierzy i penetrujemy stanowiska polskiej artylerii.

zachomikowany

131,5 MB
16 sty 12 16:37

Było... nie minęło - 04.06.2011 (23m31s).wmv

Nikt nie będzie zapomniany

Jesteśmy w Modlinie i gdyby to od nas zależało wpisalibyśmy to miejsce na listę światowego dziedzictwa cywilizacyjnego. Warto przypomnieć, że Modlin to suma europejskiej myśli fortyfikacyjnej z lokalizacją wybrana przez samego Napoleona w widłach Wisły i Narwi. Twierdza porastała nowatorskimi rozwiązaniami technicznymi przy okazji każdej ważniejszej europejskiej wojny. Ale dla nas to przede wszystkim wrzesień 1939 r. - niezwykła heroiczna historia rozpisana na tysiące żołnierskich losów. Historię obrony Modlina należałoby rozpisać na dziesiątki epizodów rozgrywających się na poszczególnych odcinkach, ale jedno sformułowanie, powtarzające się w opisach walk jest niezwykle charakterystyczne – brzmi ono: „niemieckie natarcie załamało się w ogniu polskiej obrony”. Tak było do dramatycznego 28 września, kiedy to z braku amunicji, żywności, wody i z powodu wyczerpania ludzi generał Tommee poprosił o rozejm, a następnego ranka skapitulował. Stan załogi Modlina wynosił wtedy 35 tysięcy ludzi, a znanych jest tylko około stu oficerów i około pięciuset szeregowych. Dziś spotykamy się z grupą miłośników historii, zaangażowanych w pracę powołanego przez burmistrza miasta Nowy Dwór Komitetu Ochrony Pamięci Walk i Męczeństwa. W momencie rozpoczęcia działalności komitetu okoliczni mieszkańcy zaczęli dostarczać najrozmaitsze dokumenty, dotyczące wrześniowych pochówków w tym rejonie. Z posiadanych dokumentów wynika, że mogiły zlokalizować można w odniesieniu do pewnego modlińskiego pomnika, który pozostał już tylko na fotografii. Zaprzęgamy do pracy nasz sprzęt poszukiwawczy w celu odnalezienia fundamentów nieistniejącego już monumentu.

Następnie powrócimy do Lublina. Porucznik Henryk Cybulski ma dziś w Lublinie swoje rondo, choć przez wiele lat środowiska Wołyniaków i miłośników historii musiały się upominać o jakiś znak pamięci dla tej niezwykłej postaci. Powiedzieć należy, że za to, co dla Wołynia uczynił godzien jest nie jednego, a kilku pomników. Przebraże jak na ówczesne wołyńskie warunki było wsią dużą. Spis z 1938 r. odnotował tu 1150 stałych mieszkańców, ale kiedy ukraińscy nacjonaliści rozpoczęli na tych ziemiach czystkę etniczną, w pewnym momencie koczowało tu nawet 25 tysięcy osób. Przebraże stało się wówczas jedynym w promieniu wielu kilometrów skupiskiem ludności. Samoobrona z garstki przerosła rychło w siłę czterech kompanii i konnego zwiadu – razem około tysiąca uzbrojonych obrońców. Komendantem samoobrony w Przebrażu zgodził się zostać właśnie Henryk Cybulski. Docierały do niego informacje o planowanym napadzie – był, więc świadom, że prędzej czy później dojdzie do decydującego starcia. Doszło do niego 31 sierpnia 1943 r. Historycy obliczają, że banderowcy posiadali około 12 tysięcy dobrze uzbrojonych ludzi, zaś Przebraże mogło wystawić maksymalnie do dwóch tysięcy ludzi. Wiadomość o polskim zwycięstwie przenosiła się niczym płomień z domu do domu, budząc szał radości i nadzieję na ocalenie.

zachomikowany