matysek2

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Mężczyzna Piotr

widziany: 4.10.2012 12:53

1349 plików
92,1 GB

Ostatnio pobierane pliki

PE-2.rar

PO-2.rar

Plany modelarskie 128 - ORP Kujawiak. Frigate Sagittario.pdf

Plany modelarskie 120 - ORP Piorun.pdf

Dornier Do-217.rar

B-25 Mitchell.rar

Junkers Ju-88.rar

Opel - CD70-DVD90.rar

Instrukcja zmiany języka na Polski w zakładce nawigacj....pdf

Mapa lotnicza 1990 - Polska NE - 1-500 000.pdf

02 - Luty

Galeria

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

365,1 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 26.02.2011 habs (23m44s).avi

Zanim złamano Enigmę

Nasza opowieść zaczyna się w czasach, kiedy określenie “telegraf bez drutu” zrozumiałe było tylko dla wąskiej grupy fachowców, kiedy wojskowi w Europie ciągle bardziej wierzyli w skuteczność gołębi pocztowych niż w nowinki pana Marconiego. I wtedy nagle okazało się, że świeżo upieczona polska armia stała się absolutnym liderem w takich dziedzinach jak radiowywiad i kryptologia. Dziś pójdziemy tą ścieżką prowadzeni przez Grzegorza Nowika – historyka. Naszą opowieść trzebaby zacząć od pełnych patosu dni listopadowej, narodowej wiosny roku 1918. Już na starcie okazało się, że bez nowoczesnej łączności nie sposób obwieścić światu, iż odrodziła się niepodległa Polska. W roku 1918 funcjonowała stacja telegraficzna w Warszawie. To tutaj w sierpniową noc 1919 r. pełnił nocny dyżur Jan Kowalewski – dyżur w czasie którego zaczął rozwiązywać rosyjskie szyfrogramy. 12.08.1919 r. polski radiowywiad przejął wielostronicowy, szyfrowy telegram XVI Armii Sowieckiej. Był to rozkaz operacyjny. Dzięki Kowaleskiemu w niespełna godzinę szyfr zaczął się rozwiązywać. Depesza nie była jeszcze do końca rozszyfrowana, gdy z fragmentów juz było jasne, że to wielki rozkaz o decydującym natarciu na samą Warszawę. Informację tę przekazano niezwłocznie do Belwederu. Kowalewski był samorodnym geniuszem. W czasie całej wojny złamał około 100 rosyjskich szyfrów. Sprawę z pewnościa ułatwił mu fakt, że potrafił nie tylko mówić i pisać, ale i myśleć po rosyjsku. Dokładnie to samo odwróciło sie przeciwko Niemcom w czasie poprzedzającym wybuch II wojny światowej. Marian Rejewski, który złamał “Enigmę “ nie tylko świtnie znał niemiecki, ale też potrafił myśleć niemieckimi kategoriami.

Wracając jeszcze do sierpniowych dni Bitwy Warszawskiej, to, że całość korespondencji radiowej nieprzyjaciela była kontrolowana nie wystarczało naszemu dowództwu. Zrodził się pomysł absolutnie nowatorski – zakłócania sowieckiej łączności. I tu znów nieocenione usługi oddała, dzięki swej mocy, radiostacja w forcie. Na rosnący chaos w eterze, wywołany pracą polskich stacji zakłócających, nałożyło się jeszcze jedno zdarzenie, które historycy ochrzcili mianem “cudu w Ciechanowie” lub “cudu nad Łydynią” – tak bowiem nazywała się rzeka, nad którą miasto leży. Tutaj 15.08.1920 r. rosyjska IV Armia utraciła radiostację, która zapewniała strategiczną łączność, co odbiło się na działaniach całego frontu. Autorami tego sukcesu byli ułani z 203 Pułku Ułanów Ochotniczej Jazdy Kaliskiej. I tak oto cud nad Wisłą zaczął sie w Ciechanowie, nad rzeka Łydynią...

zachomikowany

115,3 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 26.02.2011 [01].avi

zachomikowany

130,8 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 26.02.2011 [02].avi

zachomikowany

119,4 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 26.02.2011 [03].avi

zachomikowany

134,5 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 26.02.2011 (23m43s).wmv

zachomikowany

384,5 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 19.02.2011 habs (23m45s).avi

Sonderlaboratorium SS

Dziś odwiedzamy bardzo szczególny fragment Zamojszczyzny. Gdyby użyć kategorii historycznych można by go nazwać “Laboratorium specjalnym SS”, gdzie w skali niemal całego powiatu testowano nowe pomysły na rozwiązanie problemu wschodniego – problemu niemieckiej przestrzeni życiowej, niemieckiego osadnictwa. Generalny Plan Wchodni zakładał, że narody, podobnie jak rośliny i zwierzęta muszą wywalczyć sobie życiową przestrzeń. Dla Tysiącletniej w zamiarach Niemców Rzeszy ta przestrzeń leżała na Wschodzie. Przeszkodą było jakieś 50 milionów Słowian. Był to plan do realizacji po generalnym zwycięstwie, ale Himmlerowi zamarzył się szybki eksperyment na skalę 140 tysięcy ludzi i 300 wsi. Znalazł gorliwego wykonawcę w osobie szefa SS i Policji w Lublinie – Odillo Globocnika. 22 listopada 1942 r. dał mu do ręki prawie nieograniczone pełnomocnictwa. Ci, którzy przybyli do opuszczonych zagród byli typowymi osadnikami wojskowymi. Przebudowę zamojskich wiosek rozpoczęli od burzenia zagród krytych słomą - w przyszłości miały tu wyrosnąć nowe, murowane, kryte dachówką budynki. To “kiedyś” nie nadeszło nigdy. Na koniec roku 1943 Niemcy zrozumieli, że Wielki Plan Wschodni rozsypał się w gruzy. Z planowanych 140 000 ludzi pojmano zaledwie 40 000. Projektanci tego przerażającego przedsięwzięcia nie wzięli poprawki na polski charakter narodowy kształtowany przez ostatnie 200 lat historii. Cena była jednak wysoka. Zegar rozwoju gospodarczego dla wielkich obszarów historia cofnęła o dziesiątki lat.

Redeuta znów zagrożona

“Przedmoście Warszawa” to pomysł pochodzący jeszcze z carskiej Rosji. Miał to być ufortyfikowany trójkąt trzech twierdzy: Warszawy, Zegrza i Modlina. Rosyjski pomysł w pełni zrealizowali dopiero Niemcy wraz z początkiem I wojny światowej, upatrując w Przedmościu sposobu na zatrzymanie rosyjskiego naporu. Dla nas natomiast wartość tych piaszczystych wzgórz określają zdarzenia z roku 1920. To jedyna tak dobrze zachowana reduta z Bitwy Warszawskiej – bitwy, którą zachodni historycy zaliczyli do rzędu tych, które zmieniły losy świata. Członkowie funkcjonującego na tym terenie Stowarzyszenia “Pro Fortalicium” zgłosili nam jednak pewien problem z tym miejscem związany. W lesie, tu gdzie zachowała się oryginalna linia okopów z wojny bolszewickiej, obecnie tyczy się drogi i dzieli teren pod działki z zamiarem wybudowania nowej dzielnicy willowej. Schrony bojowe, którymi interesuje się stowarzyszenie dopiero czekają na wpis do rejestru zabytków. Teoretycznie powinno je to chronić przed wyburzeniem. Ale jak będzie w praktyce?

zachomikowany

129,0 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 19.02.2011 [01].avi

zachomikowany

130,6 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 19.02.2011 [02].avi

zachomikowany

125,7 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 19.02.2011 [03].avi

zachomikowany

134,6 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 19.02.2011 (23m45s).wmv

zachomikowany

333,5 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 12.02.2011 habs (23m44s).avi

Retro Traktory

Ta opowieść ma swoje korzenie w fotografii - na oko z drugiej połowy lat czterdziestych. Mały chłopiec trzyma się kurczowo zaworu bezpieczeństwa potężnej lokomobili. Dziś mały chłopiec ma już siwe włosy, ale oczy młodzieńczo mu płoną, kiedy pokazuje kolekcję swoich maszyn. Lokomobile silniki stacjonarne - ale nade wszystko, swą miłość największą obdarował traktory. W sumie kilkadziesiąt sztuk. Ta kolekcja ma swoją poczekalnię - ogromny plac gdzie spokojnie kolejne egzemplarze czekają na renowacje. Ma w swojej kolekcji te, których uroda zaczyna powracać i kolekcję „salonową” w chromach, mosiądzach i lakierach piecowych. Królują „Lanz- Buldogi” i ich rodzimy wariant Ursusa, te które w pewnym momencie niepodzielnie zawładnęły polską wsią. Uzupełnieniem kolekcji są opowieści o przygodach traktorzystów, ich pracy i obyczajowości - co z pewnością etnografom umknęło. Ciekawe jest również to, że pasja jednego człowieka rozszerzyła się na całe miasto. Nie ma prawie w Golubiu – Dobrzyniu ulicy by gdzieś na podwórku ktoś nie majstrował przy starym traktorze. Teraz potrzebna jest tylko pomoc samorządu – wielosezonowa hala wystawowa i największe w Polsce muzeum traktorów stanie się faktem.

Trzy pokolenia i tajemnica

Wygląda na to, iż nieoczekiwanie trafiliśmy na zupełnie świeży trop wiodący do ukrytego sztandaru 2 Pułku Strzelców Konnych z Hrubieszowa. Niezwykle zasłużona to w bojach jednostka. I w tych z Budionnym w 1920 roku i tych wrześniowych 1939 roku, że wspomnę tylko bój pod Mokrą i nocny wypad na Kamieńsk. Sztandar pułku rozkazem dowódcy brygady odesłano na dzień przed wybuchem wojny z miejsca bojowej koncentracji do koszar w Hrubieszowie. Potem, kiedy do miasta zbliżali się Niemcy znak został ukryty i słuch po nim zaginął. W 1943 roku na dziedzińcu więzienia na zamku w Lublinie były żołnierz pułku Władysław Sawa spotkał wachmistrza Lichorobca - ten przeczuwając, że z łap niemieckich nie wyjdzie żywy powiedział„..sztandar pułku zamurowałem w piwnicy..”. Przez trzy pokolenia rodziny Sawów, wędrował ten przekaz by wreszcie trafić do nas.

zachomikowany

135,0 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 12.02.2011 [01].avi

zachomikowany

108,6 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 12.02.2011 [02].avi

zachomikowany

90,4 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 12.02.2011 [03].avi

zachomikowany

134,6 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 12.02.2011 (23m43s).wmv

zachomikowany

386,4 MB
16 sty 12 16:35

Było... nie minęło - 05.02.2011 habs (23m43s).avi

Płonące niebo nad Warką

Postanowiliśmy kiedyś, że wszystkie miejsca upadku polskich wrześniowych bojowych samolotów przejdziemy jedno po drugim, aby przygotować pełną dokumentację archeologiczna i historyczną a tam zaś gdzie pamięć dotychczas zawodziła zostawimy po sobie trwały znak dramatu- głaz, płytę, pomnik. Ale w wielu miejscach okazało się ze pamięć ma się świetnie, że są lokalne grupy jej strażników z różnych środowisk i pokoleń strzegące jej, na co dzień. Tak było z historią „Karasia” z 21 Eskadry Bombowej Lekkiej, który został 10 września 1939 roku stracony w okolicach Warki. Koledzy z Kozienickiej Grupy Rekonstrukcji Historycznych wykonali wspaniałą pracę dokumentacyjną znaleźli ciągle żyjących świadków zdarzenia, materiały wydrukowali w lokalnej prasie, umieścili Internecie i przy wielkiej przychylności lokalnej władzy myślą już o odnowieniu pomnika lotników na cmentarzu. Można by rzec sytuacja wymarzona i modelowa.

Zobaczyć jedenastkę w locie

To pewnie marzenie wielu z nas. Legendarny polski myśliwiec P- 11- dzieło inżyniera Puławskiego stal się poniekąd symbolem wrześniowego nieba. Kilka grup przymierzało się do jego rekonstrukcji jak dotąd nieskutecznie Teraz jednak wygląda na to, że powstał zespół ludzi zawodowo pracujących w lotnictwie, który temu podoła. Całą duszą będziemy temu przedsięwzięciu towarzyszyć, ale najpierw zaprezentujemy pomysłodawców.

zachomikowany