Było... nie minęło - 12.02.2011 habs (23m44s).avi

Retro Traktory

Ta opowieść ma swoje korzenie w fotografii - na oko z drugiej połowy lat czterdziestych. Mały chłopiec trzyma się kurczowo zaworu bezpieczeństwa potężnej lokomobili. Dziś mały chłopiec ma już siwe włosy, ale oczy młodzieńczo mu płoną, kiedy pokazuje kolekcję swoich maszyn. Lokomobile silniki stacjonarne - ale nade wszystko, swą miłość największą obdarował traktory. W sumie kilkadziesiąt sztuk. Ta kolekcja ma swoją poczekalnię - ogromny plac gdzie spokojnie kolejne egzemplarze czekają na renowacje. Ma w swojej kolekcji te, których uroda zaczyna powracać i kolekcję „salonową” w chromach, mosiądzach i lakierach piecowych. Królują „Lanz- Buldogi” i ich rodzimy wariant Ursusa, te które w pewnym momencie niepodzielnie zawładnęły polską wsią. Uzupełnieniem kolekcji są opowieści o przygodach traktorzystów, ich pracy i obyczajowości - co z pewnością etnografom umknęło. Ciekawe jest również to, że pasja jednego człowieka rozszerzyła się na całe miasto. Nie ma prawie w Golubiu – Dobrzyniu ulicy by gdzieś na podwórku ktoś nie majstrował przy starym traktorze. Teraz potrzebna jest tylko pomoc samorządu – wielosezonowa hala wystawowa i największe w Polsce muzeum traktorów stanie się faktem.

Trzy pokolenia i tajemnica

Wygląda na to, iż nieoczekiwanie trafiliśmy na zupełnie świeży trop wiodący do ukrytego sztandaru 2 Pułku Strzelców Konnych z Hrubieszowa. Niezwykle zasłużona to w bojach jednostka. I w tych z Budionnym w 1920 roku i tych wrześniowych 1939 roku, że wspomnę tylko bój pod Mokrą i nocny wypad na Kamieńsk. Sztandar pułku rozkazem dowódcy brygady odesłano na dzień przed wybuchem wojny z miejsca bojowej koncentracji do koszar w Hrubieszowie. Potem, kiedy do miasta zbliżali się Niemcy znak został ukryty i słuch po nim zaginął. W 1943 roku na dziedzińcu więzienia na zamku w Lublinie były żołnierz pułku Władysław Sawa spotkał wachmistrza Lichorobca - ten przeczuwając, że z łap niemieckich nie wyjdzie żywy powiedział„..sztandar pułku zamurowałem w piwnicy..”. Przez trzy pokolenia rodziny Sawów, wędrował ten przekaz by wreszcie trafić do nas.