magrajg

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Mężczyzna JACEK

widziany: 29.03.2023 14:49

2480
52492
14773
6449

85027 plików
28974,8 GB

Ukryj opis

Foldery

magrajg

A hasło- filmik

Albert Camus

Archiwum II Wojny Światowej

- Akademia Polskiego Filmu

- Dokumenty o filmach i aktorach

- Dokumenty polskiego kina powojennego

- Dokumenty polskiego kina przedwojennego

- Mistrzowie dokumentu

♥Bławut Jacek

	cd.1
	cd.2

Królikiewic z Grzegorz

Krystyna Gryczełowsk a

Krzysztof Kieślowski

Lekcja polskiego kina (2002)

Maria Zmarz-Kocza nowicz

Smolińska Lucyna

Trzos-Rasta wiecki Andrzej

Zmarz-Kocza nowicz Maria

Antyczny świat prof. Krawczuka

Poczet cesarzy rzymskich

Antypolonizm

Archiwum zbrodni

-Arcydzieła muzyki klasycznej

Betar - Żydzi wyklęci

Biografie - osoby znane

Bliżej Prawdy

Bliżej prawdy 1

Bo jestem stąd

Ciemności skryją ziemię

Czarna seria polskiego dokumentu

Czasy prehistoryczne

Zanim Na Ziemi Zapanowal Czlowiek

Czy świat oszalał

Detektywi z pola bitwy

-Detektywi na polu bitwy

Dni Które Wstrząsnęły Światem

Dokument w Iluzjonie

DOKUMENTALNE WŁOSKIE

Dokumenty Pawlikowskiego

Drugie dno historii

Dzieje Polaków

Eugenika

	Alan Watt - Neo-Eugenik a i wojna przeciw ludzkości (2009)
	Eugenika

Eva Ewart POLECA

Filmy kolejowe

Filmy kolorowe z lat 1922-1955

Filmy Przyrodnicze

Finansowa historia świata (2009)

HISTORIA POLSKI do 1918

Historia polskiego rocka

Historia Starożytnych Cywilizacji

	Bitwy wszechczasó w
	Inkaskie mumie
	Zaginione skarby Tybetu

HISTORYCZNE

Homo sapiens

Niezwykła podróż człowieka

I Wojna Światowa

I Wojna Światowa w kolorze

III Rzesza

Jego imie Polska.Tadeusz Kościuszko

KLASYKA KINA - pierwsze filmy

Komunizm i ZSRR

Konflikty Bitwy Wojny

La Linea - Odcinki specjalne

	IMPERIUM ZŁA
	Masoni przed sądem

	Defilada zwycięzców
	Marsz wyzwoliciel i
	Towarzysz Generał

	►Ludowe Wojsko Polskie - Odc. 1-4
	Obława Augustowska

Oblicza ludobójstwa

Obsesje i odkrycia Kapitana Cooka

Obyczaje

OGLĄDAJ Z ANDRZEJEM FIDYKIEM !!

Polacy na wschodzie

Półkowniki

Polska i świat z historią w tle - cykl

Polska w Białym Domu

Powstanie Listopadowe

	Bitwa pod Ostrołęką
	Olszynka Grochowska

Powstanie Styczniowe

Powstanie Warszawskie 1944

	Fantazmaty Powstania Warszawskie go (2009)
	Kalendarium Powstania Warszawskie go (1994)
	Kronika Powstania Warszawskie go (1994)

Powstanie Wielkopolskie

	Spór o Historię
	Spór o historię HD
	Spór o historię(1)

Supermocarstwo USA

CIA

Świadkowie nieznanych historii

Świat bez tajemnic

Wszystko o kotach

Tajemncze podziemia i obiekty III Rzeszy

Tajemnice Dolnego Śląska

Tajemnice Gór Sowich

Tajemnice Riese

Tajemnice historii

Tajemnice historii HD (13)

Tajemnice Watykanu

	Prawdziwa Władza Watykanu
	Sekrety Watykanu
	Święci i grzesznicy (Dzieje papieży)

Tajemnice z przeszłości

	Tajemnice z przeszłości
	Tajemnice z przeszłości (1)

Tajemnice zabrane do grobu

Transformacja

TVN

TVP - Agencja Filmowa

UKRAINA

	Narodziny narodu PL
	Ukraina dziś
	Ukraińskie zbrodnie

WARSZAWA

Warszawska Szkoła Filmowa

Ekipa

ROSJA - POLSKA. NOWE SPOJRZENIE

Wojny które zmieniły świat

Wojny Szpiegów

Wojownicy czasu HD (10)

Wrocław-Bresla u

XX Wiek

XXI wiek

Z archiwum IPN - TVP3 Lublin

Zaróbmy jeszcze więcej

	Dyktatura Jednego Procenta
	FINANSE, HANDEL
	Kanciarze z Wall Street

● Niebo istnieje Źycie po śmierci

Filmy - Gazeta Polska

Filmy Religijne

Filmy Rosyjskie

GALERIA - FOTO

Kabaret Starszych Panów

Kabarety

Mała antologia kabaretu

Документальные фильмы

Ostatnio pobierane pliki

Czarownice 1922 napisy wgrane.avi

HORROR NIEMY Ocena 8,3/10 W swym najpopularniejszym film ...

1979 AMATOR (Krzysztof Kieślowski, Jerzy Stuhr, Krzysz....avi

1979 AMATOR Krzysztof Kieślowski, Jerzy Stuhr, Krzysztof Zanussi, Teresa Szmigielówna, Tadeusz Huk, Marian Osuch.avi

Pracujący w zakładzie przemysłowym jako zaopatrzeniowiec ...

Przewodnik po Nałęczowie i jego okolicach 1934.pdf

Portret artysty z czasów starości cz. 1.mp4

oglądaj online

Czy jest tu panna na wydaniu (1976)Polski-HD.avi

Reż. Janusz Kondratiuk Produkcja: Polska Gatunek: Obyc ...

Wodzirej 1977 HD.mkv

Reżyseria: Feliks Falk Format: MKV Rodzielczość: 128 ...

Yimou Zhang - Dom latających sztyletów (Shi mian mai f....avi

Yimou Zhang - Dom latających sztyletów Shi mian mai fu, House Of Flying Daggers.cd1.avi

Emil Karewicz - portret aktora.AVI

Zabawa w chowanego (1984).avi

Korowód (2007) (CD1).avi

Wojciech Wiszniewski

Galeria

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

93,0 MB
9 mar 15 2:38

Film z 1967 roku.

Jedna z pierwszych i zarazem najbardziej znana z etiud studenckich Wiszniewskiego, również dlatego, że wydaje się zapowiadać śmierć reżysera. Ta nagrodzona na festiwalu w Oberhausen etiuda w niewielkim stopniu przypomina późniejsze filmy Wiszniewskiego. Jej bohater nie jest osadzony w żadnym środowisku, film w żaden sposób nie nawiązuje do dokumentalizmu, nie dotyka sfery polityki czy zbiorowej świadomości. Film jest próbą oddania subiektywnych stanów bohatera za pomocą ekspresjonistycznej fotografii, ostrej muzyki jazzowej, montażu skojarzeń. Może tylko kilkakrotne nagłe zastygnięcia bohatera i innych postaci zapowiadają to, co rozwinie się następnie w od razu rozpoznawalny element indywidualnego stylu reżysera.
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak

80,3 MB
9 mar 15 2:38

2. Ślad.avi

Film z 1969 roku.

Jest to etiuda fabularna, w której autor wyraźnie zadbał o wiarygodność przedstawienia środowiska kolejarskiego. W pierwszej scenie jej bohater przechodzi na emeryturę, żegnany ceremonialnie przez towarzyszy pracy. Transparent „Towarzyszowi Zbigniewowi Pietrakiewiczowi wiele szczęścia i słodyczy na emeryturze PKP życzy” to subtelny żart z kultury transparentów, które były nieodłącznym elementem pejzażu PRL-u. W następnych ujęciach tej krótkiej etiudy jałowemu życiu emeryta przeciwstawione są pełne życia sceny z miejsca pracy (retrospekcje? marzenia?).
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak

114,9 MB
9 mar 15 2:38

3. Jutro 31 kwietnia - 1 maja.avi

Film z 1970 roku.

Już sam tytuł tego filmu jest przewrotny: 31 kwietnia-1 maja. Pierwszy z tych dni nie istnieje w kalendarzu, drugi, dzień pracy, był największym komunistycznym świętem, dniem uroczystych, masowych, obowiązkowych pochodów we wszystkich miastach. Przewrotna jest również sama etiuda, w której dwukrotnie powtarza się ten sam materiał wizualny, za każdym razem do innej ścieżki dźwiękowej. Zaczyna się i kończy ujęciem dwóch łódzkich kamienic: najpierw szarej, brudnej, odrapanej, a na końcu eleganckiej, udekorowanej flagami. W obrazie widzimy urywki zwykłego dnia przeciętnego łodzianina. Rano się budzi, spotyka z kolegami, idą na piwo. Szarzy, zwyczajni ludzie pod budką z piwem, pierwszomajowy transparent przeciągnięty nad ulicą, jakaś bójka. W ścieżce dźwiękowej za pierwszym razem dominują rozmowy i wypowiedzi pokazywanych ludzi (dobiegające spoza kadru). W większości są to „szemrane” rozmowy przy piwku, z wyjątkiem jednej wypowiedzi, której autor, nieudolnie naśladując styl propagandowych agitek, dzieli się ze słuchaczami dumą ze swojego pochodzenia robotniczego. Za drugim razem natomiast dominują fragmenty popularnych programów telewizyjnych, takich jak Czterej pancerni i pies, relacja z meczu piłkarskiego, prowadzona przez charyzmatycznego sprawozdawcę tamtych czasów, Jana Ciszewskiego, czy wreszcie optymistyczna piosenka. Efektem jest wrażenie rozdźwięku między podwórkiem a fasadą, między „normalnym” życiem a ideologią oraz treścią programów telewizyjnych.
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak

109,0 MB
9 mar 15 2:38

4. Wilkasy 70.avi

Film z 1971 roku.

Ten film, zrealizowany na zlecenie Zarządu Głównego Związku Młodzieży Socjalistycznej, może być zaskoczeniem dla miłośnika twórczości Wiszniewskiego, zwłaszcza takiego, który jest przekonany o kontestacyjnym stosunku reżysera do systemu politycznego. Film wydaje się być bowiem typową agitką polityczną. Wilkasy 70 to felieton filmowy z obozu letniego dla studentów szkół artystycznych, w którym młodzież w czerwonych krawatach ze śpiewem na ustach uczestniczy w uroczystych apelach czy spotkaniach z przedstawicielami partii i państwa, a w wolnych chwilach oddaje się działalności sportowej czy artystycznej. Zwolennicy filmu dostrzegają w nim nutki ironii. Rzeczywiście, w sielskiej muzyce, aranżowanej spontaniczności czy „dowcipnym” komentarzu film wydaje się być nieomal przesadnie doskonałym powieleniem propagandowych felietonów Polskiej Kroniki Filmowej. Wśród wielu smacznych zdań komentarza moim faworytem jest: „Rzut oka z wysokości ściętego pnia sosny uskrzydla wyobraźnię i rozwiewa ostatnie wątpliwości mistrza”. Podejrzenie reżysera o diabelską przewrotność nasuwa się samo, choć mocnych dowodów brak.
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak

344,0 MB
9 mar 15 2:38

5.Opowieść o człowieku, który wykonał 552% normy.avi

Film z 1973 roku.

Pierwszy z pięciu krótkich filmów, stanowiących kwintesencję twórczości Wiszniewskiego. Jego bohaterem jest Bernard Bugdoł, górnik, legendarny przodownik pracy z przełomu lat 40. i 50. Ten pierwszy film najbardziej ze wszystkich przypomina tradycyjny dokument, stopień kreacji jest w nim mniejszy niż w pozostałych. Składają się na niego wypowiedzi samego Bugdoła, wypowiedzi o nim innych górników, a także żony i dzieci. Film nasycony jest ponadto fragmentami rozmaitego typu utworów z okresu socrealizmu, takich jak piosenki, posągi, portrety, wiersze o Bugdole czy poświęcony mu fragment Polskiej Kroniki Filmowej. Film zbudowany jest na zasadzie rozdźwięku, dysonansu, przypomina raczej popękane zwierciadło. Poszczególne wypowiedzi na temat Bugdoła nie składają się w spójną całość, lecz są ze sobą skonfliktowane. Żona, dzieci, górnicy, mówią o nim najczęściej krytycznie, a on sam musi bronić swojej legendy i słuszności postępowania. Dysonans rządzi również montażem obrazów i dźwięków. W filmie znajdują się też fragmenty, które staną się znakiem rozpoznawczym reżysera – długie, chybotliwe jazdy kamery połączone z panoramowaniem w obie strony, upozowane zdjęcia występujących postaci, charakterystyczna ścieżka dźwiękowa z lirycznym podkładem okaryny. Istotny jest także wątek powstawania legendy. Najpierw słyszymy dzieci, recytujące stare wiersze o Bugdole, na końcu zaś widzimy Bugdoła w studio telewizyjnym i liczne obrazy na monitorach, z których jakiś zmyślny redaktor wykreuje własną wersję historii, równie umowną, jak każda inna.
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak

282,0 MB
9 mar 15 2:38

6. Wanda Gościminska, włókniarka.avi

Film z 1975 roku.

Kolejny film o przodowniku pracy, tym razem łódzkiej włókniarce. Film miał początkowo powstać w Telewizji Polskiej, jednak ta, zrażona filmem o Bugdole, nie całkiem zgodnym z jej oczekiwaniami, zrezygnowała z projektu. Na szczęście wykupiła go Wytwórnia Filmów Oświatowych w Łodzi i tylko dzięki temu doczekał się realizacji. Jeśli film o Bugdole oparty był na dysonansie, to ten przypomina raczej monolit. Narrację prowadzi sama bohaterka, zdjęcia Zbigniewa Rybczyńskiego, utrzymane w jednolitym stylu, charakteryzują się wysoką temperaturą emocjonalną. Relacja Gościmińskiej utrzymana jest w formie pisanego życiorysu („Nazywam się Gościmińska, na imię mam Wanda. Urodziłam się...”). Życie włókniarki rzucone jest na tło sytuacji społeczno-politycznej w przedwojennej Polsce sanacyjnej oraz powojennej – komunistycznej. Poszczególne etapy historii ilustrują wykreowane obrazy – symbole i alegorie. Te ostatnie wyraźnie inspirowane są ikonografią socrealizmu. Gościmińska jest też niewątpliwie najbardziej wystawnym filmem Wiszniewskiego. Zdjęcia realizowane są w wielu miejscach, które na ogół otrzymują wysmakowaną oprawę scenograficzną, uczestniczy w nich wielu statystów. Jest to zarazem najbardziej „posągowy” ze wszystkich filmów reżysera. O ile w poprzednim filmie Wiszniewski po prostu zestawiał sylwetkę Bugdoła z herosami z socrealistycznych pomników, zdobiących warszawski Pałac Kultury i Nauki, to tutaj wykreował na posąg bohaterkę, starannie reżyserując jej sposób mówienia, poruszania się, fotografowania.
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak

119,7 MB
9 mar 15 2:38

7. Elementarz.avi

Film z 1976 roku.

Jeden z najbardziej poruszających filmów Wiszniewskiego, który można nazwać portretem kondycji duchowej Polski połowy lat 70., mający zarazem najmniej wspólnego z dokumentalizmem. O ile wszystkie pozostałe krótkie filmy reżysera, przy całym ogromie kreacji, inscenizacji, aranżacji, zachowywały jednak jakiś związek z tym gatunkiem, a to w postaci autentycznego bohatera, a to struktury, bądź wykorzystanych archiwaliów filmowych, to w Elementarzu takiego związku brak. Ten niezwykły obraz nie mieści się w istniejących podziałach gatunkowych, jest swoistym wybrykiem natury, dziełem jedynym w swoim rodzaju. Trzeba było doprawdy niezwykłej śmiałości, pomysłowości, odwagi, a może po prostu błogosławionej nieświadomości charakteru własnych czynów, cechującej wielkich artystów, aby zrealizować film, którego znaczną część zajmują ludzie recytujący alfabet. Tytułowy „elementarz” pełni, oczywiście, funkcję symboliczną, oznacza podstawowy kod komunikacji między ludźmi, rozumienia świata, tradycji. Elementarzem w tym znaczeniu są również pokazane w filmie obrazy Grottgera czy Katechizm młodego Polaka, stanowiące podstawę edukacji patriotycznej. W filmie Wiszniewskiego dominuje brzydota i martwota, przedstawione przy wspaniałym modelunku światłem i ruchem kamery Jerzego Zielińskiego. Tradycja jest martwa, komunikacja między ludźmi zastygła w wytartych formach, znamy litery, ale nie potrafimy z nich złożyć zdań, którymi moglibyśmy się w sposób autentyczny wyrazić.
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak

170,1 MB
9 mar 15 2:38

8. Stolarz.avi

Film z 1976 roku.

Ten film najbardziej przypomina Gościmińską, w niektórych aspektach będąc do niej analogicznym, w niektórych zaś stanowiącym jej odwrócenie. Podobnie jak w filmie o łódzkiej prządce, także i tutaj osnową jest pismo – dokument napisany przez głównego bohatera z wykorzystaniem form języka potocznego. Przypomina życiorys, a kończy się jak podanie albo zażalenie. Życiorys – podobnie jak w Gościmińskiej – obejmuje okres przedwojenny i powojenny. Odwróceniu ulega natomiast relacja między bohaterem i jego wspomnieniami a ilustrującym je materiałem filmowym. W pierwszym z tych filmów mieliśmy do czynienia z autentyczną postacią, której życiorys był ilustrowany za pomocą wyreżyserowanych, wykreowanych alegorii wizualnych. W Stolarzu postać jest fikcyjna, jej głos podkłada Jan Himilsbach, natomiast życiorys, całkowicie zmyślony, napisany przez Wiszniewskiego, ilustrowany jest prawdziwymi zdjęciami dokumentującymi ważne wydarzenia historyczne. Gościmińska była ponadto osobą zaangażowaną politycznie, stolarz natomiast wydaje się być polityką zupełnie niezainteresowany, a kolejne przełomy polityczne kojarzy głównie ze zmianami popytu na wyroby stolarskie. Zwraca uwagę niezwykły sposób montowania materiałów archiwalnych: każde ujęcie jest powtarzane kilka razy. Podważa to ich wiarygodność, widz nabiera dystansu. Czy jest to wyraz nieufności do świadomości historycznej, będącej efektem igraszek jakiegoś Wielkiego Montażysty?
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak

171,0 MB
9 mar 15 2:38

9. Sztygar na zagrodzie.avi

Film z 1978 roku.

Ten film, zamykający serię pięciu centralnych dla twórczości Wiszniewskiego krótkich metraży, można traktować jako prostą alegorię polityczną, w której konflikt między górnikiem a społecznością lokalną odpowiadałby konfliktowi między pochodzącym ze Śląska Edwardem Gierkiem i jego ekipą a społeczeństwem polskim. Taka interpretacja byłaby jednak znacznym zubożeniem, w rzeczywistości ten film jest bodaj jeszcze bardziej wieloznaczny niż pozostałe. Jako jedyny ma strukturę fabularną, opowiada w sposób linearny pewną historię, umieszczoną w precyzyjnie oznaczonym czasie i miejscu. Na początku filmu, 7 maja 1976 roku, mężczyzna w galowym stroju górniczym wraz z rodziną przybywa do wsi Rydułty Nowe; na końcu, 11 listopada 1977 roku, opuszcza tę wieś. Rozgrywająca się między tymi datami historia nie we wszystkim jest jasna, ale w najogólniejszym zarysie można ją streścić następująco: górnik, sztygar, wraca do swojej rodzinnej wioski, zastaje swój dom w stanie ruiny. Odpowiadając na apel władzy (nie wiemy, czego dotyczy), podejmuje zobowiązanie, bierze się do pracy i odnosi sukces, którego miarą jest dostatek materialny. Władza go nagradza, ale miejscowa ludność darzy niechęcią, wybija okna, pali samochód, co jest skomentowane następującą przyśpiewką: „Głośno wrony kraczą, gdy orła zobaczą. Nienawiść je zgniata, że wysoko lata”. Górnik z rodziną opuszcza wieś. Historia ta opowiadana jest charakterystycznymi dla reżysera wystylizowanymi zdjęciami w czerni i bieli, zawierającymi typowe, „rozglądające się” ruchy kamery, zastygnięcia postaci w pomnikowych pozach, monumentalizujące ujęcia z dołu, czy alegorie (wspaniała „grupa Laokoona”, przedstawiająca rodzinę górnika, oplecioną pętami kiełbasy). Nowością jest rodzaj komentarza. W poprzednich filmach stanowiły go słowa portretowanych postaci, ewentualnie (Opowieść...) zestawione z wypowiedziami ich rodziny i znajomych. W Sztygarze opowieść jest komentowana przyśpiewką ludową, w której nie brak, jak to w przyśpiewkach, komunałów w rodzaju „kto sieje, ten kosi, a kto nie ma, prosi”. Lud w tym filmie zostaje przedstawiony w sposób mało pociągający. Trochę przypomina brzydkich, zastygłych, spotniałych ludzi z Elementarza, jest zawistny i wrogi. Wiszniewski, tak zafrapowany kwestią świadomości, tym razem dokonał wyprawy do świata „mądrości ludowej”.
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak

606,0 MB
9 mar 15 2:38

10. Historia pewnej miłości.avi

Film z 1974 roku.

50-minutowy film telewizyjny, jedyny w dorobku Wiszniewskiego film fabularny. Historia młodego robotnika, który otrzymuje mieszkanie od Rady Zakładowej, pod warunkiem jednak, że się ożeni. Film, sam w sobie zajmujący, mało przypomina inne z dorobku reżysera, może poza liryczną muzyką, wykorzystaną następnie w Gościmińskiej. Andrzej Szpulak uznał go wręcz za naznaczony niezwykłym w dorobku Wiszniewskiego piętnem artystycznej ostrożności. Niektóre sceny, na przykład te dziejące się w fabryce, przypominają raczej filmy Krzysztofa Kieślowskiego. Zwraca uwagę sugestywnie fotografowana Łódź, miasto brzydkich, brudnych, odrapanych budynków, ciasnych klatek schodowych, mieszkań bez kanalizacji. Główny bohater tego filmu, w sugestywnej interpretacji Andrzeja Mellina, jest prostaczkiem, na którego twarzy każda myśl czy uczucie znajdują natychmiast plastyczny wyraz. Stara się on ułożyć sobie życie w ramach istniejącego systemu. Ponieważ jednak tego sytemu ani nie rozumie, ani nawet nie uświadamia sobie jego istnienia, nie zdaje sobie sprawy z dwuznaczności moralnej własnego postępowania. Pod tym względem film Wiszniewskiego wyprzedza liczne filmy Kina Moralnego Niepokoju, których bohaterowie dopiero w wyniku bolesnego zderzenia z rzeczywistością zaczynają (albo i nie) sobie uświadamiać, na czym ona polega. Czy jednak ostatni kadr, w którym bohater żałośnie patrzy w kamerę, obładowany sprzętami kuchennymi, które otrzymał od Rady Zakładowej, świadczy o tym, że coś ze swojej historii zrozumiał?
[Mirosław Przylipiak]

z chomika Starszykinomaniak