magrajg

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Mężczyzna JACEK

widziany: 29.03.2023 14:49

2480
52492
14773
6449

85027 plików
28974,8 GB

Ukryj opis

Foldery

magrajg

A hasło- filmik

Albert Camus

Archiwum II Wojny Światowej

- Akademia Polskiego Filmu

- Dokumenty o filmach i aktorach

- Dokumenty polskiego kina powojennego

- Dokumenty polskiego kina przedwojennego

- Mistrzowie dokumentu

♥Bławut Jacek

	cd.1
	cd.2

Królikiewic z Grzegorz

Krystyna Gryczełowsk a

Krzysztof Kieślowski

Lekcja polskiego kina (2002)

Maria Zmarz-Kocza nowicz

Smolińska Lucyna

Trzos-Rasta wiecki Andrzej

Zmarz-Kocza nowicz Maria

Antyczny świat prof. Krawczuka

Poczet cesarzy rzymskich

Antypolonizm

Archiwum zbrodni

-Arcydzieła muzyki klasycznej

Betar - Żydzi wyklęci

Biografie - osoby znane

Bliżej Prawdy

Bliżej prawdy 1

Bo jestem stąd

Ciemności skryją ziemię

Czarna seria polskiego dokumentu

Czasy prehistoryczne

Zanim Na Ziemi Zapanowal Czlowiek

Czy świat oszalał

Detektywi z pola bitwy

-Detektywi na polu bitwy

Dni Które Wstrząsnęły Światem

Dokument w Iluzjonie

DOKUMENTALNE WŁOSKIE

Dokumenty Pawlikowskiego

Drugie dno historii

Dzieje Polaków

Eugenika

	Alan Watt - Neo-Eugenik a i wojna przeciw ludzkości (2009)
	Eugenika

Eva Ewart POLECA

Filmy kolejowe

Filmy kolorowe z lat 1922-1955

Filmy Przyrodnicze

Finansowa historia świata (2009)

HISTORIA POLSKI do 1918

Historia polskiego rocka

Historia Starożytnych Cywilizacji

	Bitwy wszechczasó w
	Inkaskie mumie
	Zaginione skarby Tybetu

HISTORYCZNE

Homo sapiens

Niezwykła podróż człowieka

I Wojna Światowa

I Wojna Światowa w kolorze

III Rzesza

Jego imie Polska.Tadeusz Kościuszko

KLASYKA KINA - pierwsze filmy

Komunizm i ZSRR

Konflikty Bitwy Wojny

La Linea - Odcinki specjalne

	IMPERIUM ZŁA
	Masoni przed sądem

	Defilada zwycięzców
	Marsz wyzwoliciel i
	Towarzysz Generał

	►Ludowe Wojsko Polskie - Odc. 1-4
	Obława Augustowska

Oblicza ludobójstwa

Obsesje i odkrycia Kapitana Cooka

Obyczaje

OGLĄDAJ Z ANDRZEJEM FIDYKIEM !!

Polacy na wschodzie

Półkowniki

Polska i świat z historią w tle - cykl

Polska w Białym Domu

Powstanie Listopadowe

	Bitwa pod Ostrołęką
	Olszynka Grochowska

Powstanie Styczniowe

Powstanie Warszawskie 1944

	Fantazmaty Powstania Warszawskie go (2009)
	Kalendarium Powstania Warszawskie go (1994)
	Kronika Powstania Warszawskie go (1994)

Powstanie Wielkopolskie

	Spór o Historię
	Spór o historię HD
	Spór o historię(1)

Supermocarstwo USA

CIA

Świadkowie nieznanych historii

Świat bez tajemnic

Wszystko o kotach

Tajemncze podziemia i obiekty III Rzeszy

Tajemnice Dolnego Śląska

Tajemnice Gór Sowich

Tajemnice Riese

Tajemnice historii

Tajemnice historii HD (13)

Tajemnice Watykanu

	Prawdziwa Władza Watykanu
	Sekrety Watykanu
	Święci i grzesznicy (Dzieje papieży)

Tajemnice z przeszłości

	Tajemnice z przeszłości
	Tajemnice z przeszłości (1)

Tajemnice zabrane do grobu

Transformacja

TVN

TVP - Agencja Filmowa

UKRAINA

	Narodziny narodu PL
	Ukraina dziś
	Ukraińskie zbrodnie

WARSZAWA

Warszawska Szkoła Filmowa

Ekipa

ROSJA - POLSKA. NOWE SPOJRZENIE

Wojny które zmieniły świat

Wojny Szpiegów

Wojownicy czasu HD (10)

Wrocław-Bresla u

XX Wiek

XXI wiek

Z archiwum IPN - TVP3 Lublin

Zaróbmy jeszcze więcej

	Dyktatura Jednego Procenta
	FINANSE, HANDEL
	Kanciarze z Wall Street

● Niebo istnieje Źycie po śmierci

Filmy - Gazeta Polska

Filmy Religijne

Filmy Rosyjskie

GALERIA - FOTO

Kabaret Starszych Panów

Kabarety

Mała antologia kabaretu

Документальные фильмы

Ostatnio pobierane pliki

Czarownice 1922 napisy wgrane.avi

HORROR NIEMY Ocena 8,3/10 W swym najpopularniejszym film ...

1979 AMATOR (Krzysztof Kieślowski, Jerzy Stuhr, Krzysz....avi

1979 AMATOR Krzysztof Kieślowski, Jerzy Stuhr, Krzysztof Zanussi, Teresa Szmigielówna, Tadeusz Huk, Marian Osuch.avi

Pracujący w zakładzie przemysłowym jako zaopatrzeniowiec ...

Przewodnik po Nałęczowie i jego okolicach 1934.pdf

Portret artysty z czasów starości cz. 1.mp4

oglądaj online

Czy jest tu panna na wydaniu (1976)Polski-HD.avi

Reż. Janusz Kondratiuk Produkcja: Polska Gatunek: Obyc ...

Wodzirej 1977 HD.mkv

Reżyseria: Feliks Falk Format: MKV Rodzielczość: 128 ...

Yimou Zhang - Dom latających sztyletów (Shi mian mai f....avi

Yimou Zhang - Dom latających sztyletów Shi mian mai fu, House Of Flying Daggers.cd1.avi

Emil Karewicz - portret aktora.AVI

Zabawa w chowanego (1984).avi

Korowód (2007) (CD1).avi

Maria Zmarz-Koczanowicz

Galeria

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

601,0 MB
9 mar 15 2:34

Kim jest Wiera Gran, żydowska pieśniarka przedwojennej Warszawy, a potem getta? Ofiarą wojny czy może ofiarą samej siebie i własnego lęku? Niesłusznie skrzywdzoną pomówieniem kobietą czy człowiekiem ratującym życie? Miała niewiele ponad dwadzieścia lat, gdy stała się sensacją kawiarni Paradis. Od wiosny 1942 śpiewała swoje piosenki o miłości w kawiarni Sztuka w warszawskim getcie. Nazwano ją wtedy Wiera Magnes, na jej występy przychodzono tłumnie, także z aryjskiej strony. Przeżyła okupację jako jedyna ze swojej rodziny. 8 maja 1945, gdy świętowano wyzwolenie siedziała w więzieniu oskarżona o kolaborację. Zarzuty formułowano różnie: współpraca z gestapo lub utrzymywanie stosunków z osobami współpracującymi z gestapo, głównie niechlubną "trzynastką" - agenturą gestapo w warszawskim getcie. Pierwsze dochodzenie umorzono w ciągu kilku miesięcy - "wobec braku cech przestępstwa". Sąd koleżeński ZASP-u uznał jej zachowanie podczas okupacji niemieckiej jako bez zarzutu. Komisja Weryfikacyjna Związku Zawodowego Muzyków stwierdziła w kwietniu 1946, że Wiera Gran "nie uchybiła w niczym honorowi Polki", wobec czego posiada pełne prawo do wykonywania zawodu. Próbowała śpiewać. Sprawą zajął się później Sąd Obywatelski przy Centralnym Komitecie Żydów Polskich. Po półtora roku przesłuchań świadków, w styczniu 1949 ogłosił wyrok uniewinniający. Nie udowodniono stawianych pieśniarce zarzutów. Plotki i pomówienia nie ucichły jednak. W 1950 roku Wiera Gran wyemigrowała do Izraela. Piętno "kolaborantki" i "gestapowskiej kurwy" ścigało ją przez całe życie, wszędzie gdzie występowała. Tak w Izraelu, jak później w Wenezueli i we Francji, gdzie osiadła na stale. Na ile na nie zasłużyła? Rozpowszechniane informacje przekazywane były z ust do ust. Czy był ktoś kto znał prawdę? Całe życie Wiery Gran było próbą oczyszczenia się i walki o własne dobre imię. Autorki pokazują zmagania z prawdą, dwuznaczność wyborów, łatwość rzucania oskarżeń i niemożność uwolnienia się od nich. Podejmują współczesną rozmowę o moralności, paradoksalnie bliską dyskusjom lustracyjnym naszych czasów.

z chomika Starszykinomaniak

377,4 MB
9 mar 15 2:34

2002. Dzieci rewolucji.avi

Czy rewolucja roku 1989 w Europie Środkowej pożarła swoje dzieci? Na to pytanie odpowiadają przedstawiciele opozycji antykomunistycznej z Warszawy, Pragi, Budapesztu i Berlina.Dokument ukazuje obrazy przewrotu, dla których tłem są pieśni Jacka Kaczmarskiego, Jarosława Hutki i Wolfa Biermanna.

z chomika Starszykinomaniak

317,2 MB
9 mar 15 2:34

2002. Pokolenie 89.avi

Film dokumentalny "Pokolenie'89" portretuje tzw. generację wielkiej zmiany, pierwsze pokolenie, które swą dorosłość spędziło w III Rzeczypospolitej. Urodzeni około 1968 roku, dzisiejsi trzydziestoparolatkowie, w roku 1989 byli najczęściej na studiach. Tu zastała ich zmiana ustrojowa, dzięki której w pełni samodzielnie mogli zadecydować o swojej przyszłości. Zostać na uczelni? Współtworzyć niezależne media albo organizacje pozarządowe? Tworzyć prywatny biznes, nowe gałęzie przemysłu, jak na przykład reklama? Zaangażować się w politykę? A może dekomunizować służby specjalne? Przyjrzeć się przedstawicielom pokolenia'89 dojrzewającym jeszcze w PRL-u, zaś w dorosłość wchodzącym w chwili powstania III RP, ich sukcesom i porażkom, lękom i nadziejom, to pokrótce opisać dwie dekady polskiej wolności.
Maria Zmarz-Koczanowicz na swych bohaterów wybrała grupę warszawskich inteligentów, niegdyś studentów historii, walczących o reaktywowanie NZS-u, wspólnie przeżywających patriotyczne uniesienia i pokoleniowe rozterki, później zaś wybierających najrozmaitsze drogi życiowe. Jest wśród nich m.in. Paweł Piskorski, były prezydent Warszawy, Szymon Gutkowski - dyrektor agencji reklamowej Corporate Profiles DDB, Marcin Meller - dziennikarz "Polityki", Jakub Wygnański - jedna z najważniejszych postaci polskiego środowiska organizacji pozarządowych. Film zrealizowany w koprodukcji z telewizją Arte, otrzymał nagrodę specjalną - Brązowego Lajkonika - na 43 Krakowskim Festiwalu Filmowym w 2003 roku. [TVP]

z chomika Starszykinomaniak

399,2 MB
9 mar 15 2:34

2003. Moja Warszawa.avi

"Moja Warszawa" to subiektywne spojrzenie na to miasto oczami jej mieszkańców: artystów, intelektualistów, ale także tzw. zwykłych ludzi. Każdy z bohaterów przedstawił "swoją Warszawę", dlatego w filmie znalazły się miejsca bardzo różnorodne - zarówno ogólnie znane, jak i te znane nielicznym, zarówno piękne i zadbane, jak i te wzbudzające niechęć. Wśród bohaterów znaleźli się m. in. Anna Beata Bohdziewicz - fotograf, Małgorzata Baranowska - poetka i historyk literatury, Grzegorz Jarzyna - reżyser teatralny, Tadeusz Sobolewski - krytyk filmowy i dziennikarz, a także członkowie hiphopowych grup "Hemp Gru" i "Molesta Ewenement". Film wzbogacony jest piosenkami o Warszawie, zarówno hiphopowymi, m.in. autorstwa naszych bohaterów, jak i tymi sprzed lat, które wraz z licznymi materiałami archiwalnymi opowiadają o minionej Warszawie. Maria Zmarz-Koczanowicz dokonała próby opisania miasta przez jednych wielbionego, przez innych nienawidzonego, ale w stosunku do którego nie da się być obojętnym, dlatego jak sama napisała - "film niczym peryskop śledzi miasto przez okular różnych postaw, różnych ludzi, różnych pokoleń i różnych sytuacji".

z chomika Starszykinomaniak

437,6 MB
9 mar 15 2:34

2004. dziennik.pl.avi

Film dokumentalny przedstawiający sylwetki sześciorga młodych ludzi mieszkających w Polsce. Łączy ich wiek. Bohaterami filmu są młody rolnik, bezrobotny absolwent Handlu Zagranicznego, feministka, młody polityk działający w Partii Zielonych 2004. Poznajemy także pisarza piszącego powieści antykonsumpcyjne, graficzkę pracującą jako producentka sesji zdjęciowych (znaną z popularnego w sieci bloga). Autorzy filmu przez kilka miesięcy towarzyszyli im w pracy, chwilach rozrywki, spotkaniach ze znajomymi, widzimy ich radości i smutki. Film powstał we współpracy z TV ARTE. [TVP]

z chomika Starszykinomaniak

699,5 MB
9 mar 15 2:34

2008. Zwyczajny marzec.avi

"Dźwigasz mię! - ktoś ty - strzeż się, sam wpadniesz w te doły. Podaję rękę - lećmy - w górę jak ptak lecę - Mile oddycham wonią - promieniami świecę. Któż mi dał rękę?"
30 stycznia 1968 roku zdjęto z afisza stołecznego Teatru Narodowego inscenizację "Dziadów" w reżyserii Kazimierza Dejmka. Przeciwko decyzji najwyższych władz partyjnych i państwowych - bo przecież nie podjęli jej samodzielnie i odważnie cenzorzy z nomen omen Mysiej ulicy - zaprotestowali warszawscy studenci zwołując wiec pod pomnikiem Adama Mickiewicza. Dwustuosobowy tłum bez trudu rozpędzili pałkami funkcjonariusze Milicji Obywatelskiej, trzydzieści pięć osób zostało zatrzymanych. Wydawać by się mogło, że ów niemiły reżimowi incydent szybko będzie zapomniany. Nie został. Przeciwnie, wraz z wojennymi wydarzeniami na Bliskim Wschodzie posłużył zwaśnionym frakcjom w aparacie partyjnym i państwowym do ostrej, nie przebierającej w środkach rozprawy z konkurentami. Zwoływane powszechnie wiece w zakładach pracy przeradzały się w populistyczne seanse nienawiści do syjonistów, rewizjonistów, militarystów, kapitalistów, imperialistycznych agentów i ludzi o moralności alfonsa. Każdy prawdziwy Polak, jak głosił na wiecach I sekretarz PZPR Władysław Gomułka, winien mieć jedną ojczyznę! A jeśli kto twierdzi inaczej, winien czym prędzej wyjechać do Izraela! Co spowodowało, że antysemicką i antyinteligencką nagonkę poparła spora część społeczeństwa? - pyta reżyser, Maria Zmarz - Koczanowicz. Strach, oportunizm, niechęć, uprzedzenia rasowe wobec "bankrutów politycznychpiekących własną pieczeń bądź wędzących polityczne półgęski frustratów?". Wykorzystywanie okazji do zemsty bądź chęć dowartościowania się? Z drugiej strony - jak powszechne były przykłady postaw odmiennych, solidaryzujących się z prześladowanymi wyruszających w świat ze stołecznego Dworca Gdańskiego? Autorka poruszającego filmu korzystała z wielu zapisów dokumentalnych telewizyjnych i radiowych, artykułów prasowych, relacji z rozmaitych zebrań i posiedzeń - iście orwellowskiej natury seansów nienawiści. Adam Michnik komentuje wiadomości ze starych kronik filmowych i wspomina kombatantów walki z reżimem, między innymi Seweryna Blumsztajna, Irenę Lasotę, Krzysztofa Topolskiego, Henryka Szlajfera i Barbarę Toruńczyk. [TVP]

z chomika Starszykinomaniak

350,4 MB
9 mar 15 2:34

1999. Jerzy Grotowski - próba portretu.avi

Do Indii wyjechał pulchny, wręcz otyły mężczyzna w garniturze i krawacie ze starannie uczesanymi włosami. Wrócił szczuplutki młodzieniaszek w hipisowskim przyodziewku, brodaty i rozczochrany. "Grot, czy to na pewno ty?" - zapytali trwożliwie witający go przyjaciele. "Oczywiście, że tak - odpowiedział nowo narodzony guru. Zawsze taki byłem w środku, ale wy tego nie widzieliście..." Jeden z największych mistrzów teatru współczesnego urodził się w 1933 roku w Rzeszowie. Matka była nauczycielką. Ojciec, niespełniony malarz, opuścił bliskich, by szukać natchnienia za oceanem. Miał talent malarski, lecz zabrakło mu determinacji syna. Młody Jerzy z żelazną konsekwencją dążył do postawionego przed sobą celu. Chciał zreformować sztukę sceniczną, szkoły teatralne, społeczeństwo. Zaczął w niemrawym, sennym Opolu, wypracowując rewolucyjną metodę gry aktorskiej odwołującą się do zachowań archetypicznych. Spektakle wystawiane w Teatrze 13. rzędów przyniosły mu rozgłos, sławę zyskał dzięki pełnym ekspresji, choć ascetycznym w formie inscenizacjom we wrocławskim Teatrze Laboratorium - takim jak słynna "Apocalypsis cum figuris" z 1969 roku. Nigdy nie spoczął na laurach, bez przerwy poszukiwał nowych środków wyrazu, nowych rozwiązań. "Chciał niemożliwego - wspomina Ludwik Flaszen, współtwórca Laboratorium. Szukał teatru, który miał nie być teatrem, aktora, który by nie grał, widza nie będącego widzem, nauczania polegającego na oduczaniu. Szukał niemożliwego". Zdaniem wielu uczniów i wyznawców, jeśli nawet nie dotarł do tego nieosiągalnego celu, to zbliżył się do niego bardziej, niż ktokolwiek przed nim, i po nim. W 1981 roku Grotowski musiał opuścić ojczyznę. Pracował i wykładał w Stanach Zjednoczonych, we Francji i we Włoszech. W 1997 roku został profesorem College de France w specjalnie utworzonej dla mistrza katedrze antropologii teatru. Był wówczas śmiertelnie chory. Zmarł dwa lata później w Pontederze.O sztuce i życiu prywatnym twórcy mówią jego bliscy, współpracownicy i uczniowie, między innymi brat artysty, profesor Kazimierz Grotowski, aktorki Maja Komorowska i Rena Mirecka, włoski reżyser Eugenio Barba, teatrolog Georges Banu i wielki inscenizator angielski Peter Brook. Wypowiedzi ilustrowane są fragmentami spektakli Grotowskiego, archiwalnymi zdjęcimi bohatera oraz obrazami miejsc, w których żył i pracował. [TVP]

z chomika Starszykinomaniak

299,8 MB
9 mar 15 2:34

2001. Miłość bez wizy.avi

Mężczyzna po przejściach. Kobieta z przeszłością. Połączyła ich miłość od pierwszego wejrzenia. Już półtora roku mieszkają razem. Niby im dobrze, ale czują się w sytuacji bez wyjścia. Lena jest Ukrainką i oficjalnie nie dostanie w Polsce uczciwej pracy. Ślub byłby najlepszym rozwiązaniem, lecz ona ma w swoim kraju męża, musiałaby się więc najpierw rozwieść. Na to jednak potrzebne są pieniądze. Roman sam nie jest w stanie zarobić i na utrzymanie rodziny, i na załatwienie jej sprawy w sądzie. Co gorsza, ona musi co trzy miesiące przekraczać granicę, by przedłużyć wizę. Urzędnicy na granicy traktują ją jak kobietę drugiej kategorii. Roman i Lena opowiadają o swojej miłości. Zaciskają zęby. Starają się wytrzymać, ale ona myśli, że w ten sposób już dłużej nie da się żyć. Lena wyszła za mąż z miłości, lecz ostatnio w jej małżeństwie zaczęło się psuć. Był syn, było mieszkanie, praca i pieniądze, ale miłość wygasła. Mąż pił. Postanowiła go opuścić. Licząc na jakąś pracę w Polsce, przyjechała do Karpacza zachęcona przez koleżankę, która znalazła się tam wcześniej. Kiedy odnalazła wskazany adres, od razu zorientowała się, że to agencja towarzyska. Nie chciała takiego zatrudnienia, nie miała jednak dokąd pójść. Szefowa lokalu kazała ochroniarzowi ją wyrzucić, w końcu pozwoliła zostać na jedną noc. Wtedy właśnie Roman wstąpił na piwo do agencji, mieszczącej się naprzeciwko jego domu. Przeżywał trudny okres, pił. Pół roku wcześniej, po dwunastu latach małżeństwa opuściła go żona, zabierając córkę. Czuł się opuszczony i przegrany. Kiedy Roman zobaczył Lenę miał wrażenie, jakby się już znali, jakby porozumiewali się telepatycznie. Ona też na jego widok doznała niespodziewanych uczuć. Następnego dnia zaproponował jej, by z nim zamieszkała. Zgodziła się. Wiedziała, że będzie miała problemy z zameldowaniem i znalezieniem pracy. Roman jednak zapewniał, że wszystko załatwi. Byli w podobnej sytuacji. Stali się sobie bliscy. On dla niej przestał pić. Sąsiedzi przyjęli ją bardzo serdecznie. Polubiła ją córka Romana, Daria. Ma wszystko, co kobiecie potrzebne do życia, ale ciężko jej w obcym kraju, tęskni za Ukrainą i synem. Nie ma pracy. W Polsce dla bardzo wielu ludzi Ukrainki to prostytutki, kobiety drugiej kategorii. Roman nie może zrozumieć, jak Lena może wytrzymać nie widząc syna od półtora roku. Mówi, że powinna jechać do siebie, załatwić rozwód. Wtedy ona myśli, że ją wyrzuca. Zresztą nie ma na rozwód pieniędzy. Co trzy miesiące Lena jedzie do Jeleniej Góry, potem do Lublina, Chełma i stamtąd do granicy. Staje przy drodze, by złapać jakiś samochód: pieszo przez granicę jej nie puszczą. Na Ukrainie patrzy na biedę rodaków i przypomina jej się niełatwe dzieciństwo. Ci ludzie mają dziesięć razy gorzej niż ona. Nie chce więc jechać ani do rodzinnej wsi, ani do syna. Szybko załatwia sprawy wizy i wraca do Romana. Wopiści i celnicy wypytują, co przez trzy miesiące robi w Polsce. Kiedy mówi prawdę, że żyje z Polakiem, nie wierzą. Są przekonani, że pracuje w agencji towarzyskiej, odnoszą się do niej z pogardą. Ostatnio wbili jej wizę na krócej: nie mogła się wykazać odpowiednią sumą pieniędzy. [PAT]

z chomika Starszykinomaniak

349,3 MB
9 mar 15 2:34

2001. Noc z generałem.avi

Od lat 12 grudnia wieczorem, w kolejne rocznice wprowadzenia w Polsce stanu wojennego, pod domem Wojciecha Jaruzelskiego odbywają się demonstracje. W taki wieczór dwutysięcznego roku wizytę składa mu Teresa Torańska z ekipą filmową. Po serdecznym powitaniu rozpoczyna się rozmowa, w której dziennikarka dąży do odtworzenia przebiegu wydarzeń tamtej nocy. Wojciech Jaruzelski cierpliwie odpowiada. W pewnej chwili wybucha jednak okazując zniecierpliwienie. Nie chce mówić o tym, czy wówczas spał i gdzie.Liczy, że będzie mógł wyjaśnić całą złożoność i grozę sytuacji, w jakiej znalazła się wówczas Polska, a co skłoniło go do powzięcia decyzji, za którą płaci do dziś.Kiedy Wojciech Jaruzelski wspomina swoją rozmowę z generałami Janiszewskim, Kiszczakiem i Siwickim, która nie pozwalała mieć nadziei, że związkowcy z "Solidarności" zrezygnują z masowych demostracji zapowiedzianych na 17 grudnia 1981 roku, pod jego domem zjawia się młodzież z transparentami. Kiedy generał opowiada o swoim telefonie do Leonida Breżniewa, który jednak odebrał Susłow i zapewnił, że jeśli Polacy sami wprowadzą stan wojenny, wojska sowieckie nie wejdą do naszego kraju, działacze Ligi Republikańskiej zaczynają zapalać znicze pod transparentem z napisem: Jaruzelski - pod sąd.Kiedy Wojciech Jaruzelski wspomina, że zapewnienia Susłowa wcale go nie uspokoiły, bo przecież pamiętał, jak Breżniew w Bratysławie "robił misia" z Dubczekiem, a dwa tygodnie później zdecydował o wprowadzeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji, demonstranci z zapalonych zniczy ustawiają datę 13 XII. Ich ocena generała jest jednoznaczna: to kolaborant i zdrajca, który chce uniknąć odpowiedzialności za zbrodnie. Relację z nocy spędzonej u generała autorki filmu budują z dwóch przeplatających się wątków - rozmowy prowadzonej w salonie państwa Jaruzelskich i przebiegu demonstrancji pod ich oknami. Wspomnienia głównego bohatera wydarzeń mieszają się z wypowiedziami demonstrantów, w większości młodych ludzi, którzy urodzili się już po stanie wojennym. Wojciech Jaruzelski zapewnia, że do tych corocznych demonstracji nie przywiązuje większej wagi. W pewnej chwili, sprowokowany przez Teresę Torańską, spogląda nawet przez okno i stwierdza, że z każdym rokiem pikietujących ubywa. O czwartej nad ranem przed dom Wojciecha Jaruzelskiego jak zawsze przychodzą pracownicy przedsiębiorstwa oczyszczania miasta. Jak zawsze gaszą i zbierają do worka znicze. Zamiatają ulicę. Mija kolejna rocznica. [PAT]

z chomika Starszykinomaniak

464,1 MB
9 mar 15 2:34

1990. Nie wierzę politykom.avi

Socjologizujący portret młodzieży - "dzieci stanu wojennego" (anarchistów, skinheadów, młodych piłsudczyków, yuppich).

z chomika Starszykinomaniak

497,6 MB
9 mar 15 2:34

1996. Bara bara.avi

Kiedy przed kilkunastu laty rodzimi krytycy muzyczni z niepokojem obserwowali podbój rynku muzycznego przez utwory z gatunku italo disco, nie spodziewali się, że już za parę lat w polskiej muzyce rozrywkowej narodzi się znacznie gorszy mutant - disco-polo. Wszystko zaczęło się na wiejskich weselach i zabawach, gdzie miejscowe zespoły, dorobiwszy się syntetyzatora, przygrywały gościom do tańca. Szybko okazało się, że pomysł chwycił i na tego rodzaju muzyce można zrobić niezły interes. Zespoły wykonujące muzykę disco-polo zaczęły wyrastać jak grzyby po deszczu. Wzorem dla młodych wykonawców były takie gwiazdy estrady, jak Janusz Laskowski, Tercet Egzotyczny, czy grupa Bolter. Fachowcy od rocka jako gatunku muzycznego o znacznie większych ambicjach artystycznych nadali disco-polo pogardliwe miano "chodnika". Nazwa ta ma uzasadnienie historyczne: początkowo kasety z disco-polo były oferowane niemal wyłącznie na stoiskach zaimprowizowanych z polowych łóżek, a w ekstremalnych warunkach wprost z koca lub gazety rozłożonej na trotuarze. Zdaniem niektórych słowo "chodnik", bliskie znaczeniowo "brukowi", nad wyraz dobrze oddaje ducha tej muzyki. Nie zrażeni pogardliwym traktowaniem muzycy spod znaku disco-polo konsekwentnie zdobywają nowe rzesze fanów. Oprócz koncertów na prowincjonalnych estradach, głównie we wschodniej części Polski, gwiazdorzy dorobili się własnych programów w radiu i telewizji, list przebojów i teledysków. Ich sceneria jest zawsze podobna: wnętrze luksusowej willi, elegancki parking, drogi samochód i piękna dziewczyna. Nazwy zespołów i pseudonimy solistów brzmią egzotycznie - Chorus, Shazza, Exotic, erotycznie - Casanova, bądź z angielska - Bayer Full, Top One, Fanatic, Mister Dex. Słuchacze naśladują swoich idoli, ubierając się w błyszczące koszule, nosząc białe skarpetki do mokasynów (panowie) i wysokie szpilki do minispódniczek (panie), nosząc włosy uczesane "w mandolinę" i nieduże wąsiki. Disco-polo jak żaden inny gatunek muzyki jednoczy swoich fanów. Nie ma tu tekstów przygnębiających, problemów i smutku. Proza życia nie pasuje do skocznej melodii. Bohaterowie przebojów "czują się jak w niebie", są "tak bardzo zakochani", a "sny ich się spełniają". Wszechobecny nurt dorobił się nawet kilku odłamów: familijno-patriotycznego, ckliwo-sentymentalnego, egzotycznego, ludowego, a w czasie wyborów prezydenckich nawet politycznego. "Bara bara" jest pierwszym filmem dokumentalnym traktującym w poważny, monograficzny sposób zjawisko disco-polo jako fenomen kulturalny i obyczajowy. Poprzez rozmowy z muzykami, producentami, fanami, fragmenty koncertów ukazuje charakterystyczne cechy tego zjawiska, rządzące nim mechanizmy, a przez pryzmat tej nowej mody - zmiany zachodzące w życiu i mentalności znacznej części młodego pokolenia Polaków. [PAT]

z chomika Starszykinomaniak