Jagodna= 2 lipca

Od 1441 r. do końca lat 60. XX wieku 2 lipca obchodzono w kościele święto ustanowione na pamiątkę nawiedzenia św. Elżbiety przez Maryję, nazywane potocznie świętem Matki Bożej Jagodnej.

Reforma liturgiczna z 1969 r. przeniosła je na 31 maja, przez co zwyczajowa nazwa święta i odnoszące się do niego przysłowia straciły sens. Nadal jednak w niektórych miejscach w Polsce obchodzi się odpusty związane z Nawiedzeniem Najświętszej Maryi Panny w dawnym, lipcowym terminie. Warto przypomnieć związane z nim dawne wierzenia.

Zgodnie z ludowym przekazem brzemienna Maria szła na spotkanie ze swą krewną Elżbietą przez lasy i pustkowia żywiąc się jedynie zbieranymi jagodami. Dlatego nie wolno było jeść leśnych owoców 2 lipca, by nie pozbawiać Matki Boskiej pożywienia.

Matka Boska Jagodna uważana była za opiekunkę matek i ciężarnych, zwłaszcza tych, które miały trudności z donoszeniem ciąży albo niedawno straciły dziecko. Kobiety wierzyły, że jeśli do 2 lipca nie będą zbierać ani jeść jagód, poziomek, wiśni, malin, agrestu, porzeczek i innych leśnych owoców oraz polecą się w modlitwie Matce Boskiej Jagodnej, to za jej przyczyną urodzą zdrowe i silne potomstwo, które będzie też odporne na czary i choroby.

Wierzono także, że tego dnia Matka Boża schodzi na ziemię i zrywa owoce, by zanieść je do raju dla sierotek. Jeżeli więc matki zmarłych dziatek połakomią się wcześniej na jagody, to ich pociechy w niebie nie będą mogły ich jeść.

Dziś o zakazie zrywania owoców leśnych przed świętem Matki Boskiej Jagodnej nie pamiętają już chyba nawet najstarsi mieszkańcy wsi, ale został on utrwalony w wierszu Leopolda Staffa "Matka Boska Jagodna"

Matka Boska Jagodna, Panienka Maryja,
Która owocnym, rodnym drzewom sprzyja
Chodzi po sadzie kwitnącym i śpiewa
Pocałunkami budząc w wiosnę drzewa.
Nocą wieśniaczki jej śpiew słyszą we śnie,
Wieść, aby jagód nie jadły przedwcześnie,
Każdą jagodę z ust matce odjętą
Da zmarłym dziatkom Panna w jagód święto…

Przysłowia i przepowiednie ludowe:

• Nawiedzenie Matki Boskiej – już się chylą ciężkie kłoski.
• Deszcz na Nawiedzenie Panny, potrwa pewno do Zuzanny (11 sierpnia).
• Gdy w Nawiedzenie deszcze, długa słota potrwa jeszcze.
• Jeśli w Nawiedzenie pada, cały miesiąc deszcz nielada

https://pl.wikipedia.org/wiki/Nawiedzenie_Naj%C5%9Bwi%C4%99tszej_Maryi_Panny
Nawiedzenie św. Elżbiety przez NMP.

Święto Nawiedzenia wywodzi się z religijności chrześcijańskiego Wschodu. Uroczystość tę wprowadził do zakonu franciszkańskiego św. Bonawentura w roku 1263 i wyznaczono wówczas termin 2 lipca, czyli w dzień po zakończeniu oktawy Narodzenia św. Jana i tak było do roku 1969. Kiedy zaś powstała wielka schizma na Zachodzie, wtedy święto to rozszerzył na cały Kościół papież Bonifacy IX w roku 1389, aby uprosić za przyczyną Maryi jedność w Kościele Chrystusowym. Sobór w Bazylei (1441) to święto zatwierdził.
Obecnie wg. nowego kalendarza liturgicznego, obchodzi się je w Kościele 31 maja, tzn. między uroczystościami: Zwiastowania Pańskiego (25 III) i Narodzenia św. Jana Chrzciciela (24 VI). W ten sposób wspominamy przede wszystkim spotkanie Mesjasza ze swoim poprzednikiem - Janem Chrzcicielem. Jest to także spotkanie dwóch matek. Dokładny opis wydarzenia Nawiedzenia zostawił nam św. Łukasz w swojej Ewangelii (Łk 1, 39-56). Według tradycji miało ono miejsce w Ain Karim, około 7 km na zachód od Jerozolimy, gdzie dwa kościoły upamiętniają dwa wydarzenia - radosne spotkanie matek (kościół nawiedzenia św. Elżbiety, położony na zboczu wzgórza za miastem) i narodzenie Jana Chrzciciela (kościół położony w samym mieście).

Maryja po przybyciu dowiaduje się ze zdziwieniem, że Elżbieta już wszystko wie - tak dalece, że nawet powtarza do niej część słów anioła: "Błogosławiona jesteś między niewiastami".Elżbieta wyraża równocześnie uznanie dla Maryi, że zawierzyła słowom posłańca Bożego. Zadziwiająca jest pokora Maryi. Przychodzi z pomocą do swojej starszej krewnej, gdy ta będzie rodzić syna. Ale i Elżbieta zdobywa się na wielki akt pokory, kiedy Matkę Chrystusa wita słowami: "A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie?"

Elżbieta stwierdza równocześnie, że na dźwięk słowa Maryi poruszyło się w łonie jej dziecię. Pisarze kościelni są przekonani, że był to akt powitania Chrystusa przez św. Jana i że w tym właśnie momencie św. Jan został uwolniony od grzechu pierworodnego i napełniony Duchem Świętym. Poruszenie św. Jana często zestawia się z tańcem radości króla Dawida, idącego przed Arką.

Słowa Elżbiety przywołujemy zawsze, ilekroć odmawiamy Pozdrowienie Anielskie. Krewna Maryi powtórzyła część pozdrowienia Gabriela: "Błogosławiona jesteś między niewiastami",wyraźnie czyniąc aluzję, że za sprawą Ducha Świętego została we wszystko wtajemniczona. Potem zaraz dodała własne słowa: "i błogosławiony jest owoc Twojego łona". Powstały także zakony żeńskie, które za główną patronkę obrały sobie Matkę Bożą w tej tajemnicy. Co więcej nawet nazwę od tej tajemnicy otrzymały. Chodzi głównie o zakon Wizytek, czyli Sióstr Nawiedzenia. Założył je w roku 1610 wspólnie ze św. Joanną de Chantal św. Franciszek.
https://www.gloria.tv/post/jDQaAnyrEqM947ACE6X7PofCG
https://www.franciszkanie.pl/artykuly/matka-boza-jagodna

https://agnieszkaodikon.pl/wp-content/uploads/2020/07/agnieszka-zagula_ikony-autorskie_matka-boska-jagodna4_001.jpg.jpg

Nie ma plików w tym folderze