► ◄☼ Poezja

Nie bój się iść pod prąd, pod górę, gdzie tryska źródło miłości czułej. Umiej z zachwytem spojrzeć na świat, śpiewać piosenki i głośno się śmiać. Zawsze miej czas dla siebie i bliskich, by spełniać marzenia i pomysły... Odkryj dziś radość szczerą i jasną, co opromienia duszę Twą własną. Rozdawaj, choćbyś miał niewiele, a wzbudzisz w sercach ludzkich nadzieję. Życie jest szansą, skarbem, powieścią, wypełnij je mądrą i piękną treścią... Gdy sprawdzisz wszystko, dopniesz na guzik i raz ostatni spojrzysz za siebie, wiedz, że za rogiem czeka nieznanych zagadek wiele i niespodzianek.



Siadasz codziennie przy biurku na wirtualnym jesteś podwórku. Przeglądasz swojego neta a tam znajomy czeka. DZISIAJ opowiem Ci o szczęściu które puka do Twych drzwi. Opowiem Ci o ludziach na Twej drodze o tych którzy zawsze mają otwarte serce. Ja mam dla Ciebie życzeń bardzo dużo, ale jedno w nich się skrywa i z promykiem słońca pod Twój dach dziś przybywa. By dotykiem ciepłych nutek serce Twe szczęściem spleść i by nigdy życia smutek nie mógł w niego wejść. Podaruję Ci również siłę mej wiary niech Cię wzmocni gdy smutno i źle bo człowiek człowiekowi bywa oazą jeżeli otworzy serce swe.


Choć dzieli nas bezkresna toń. Podaję swą wirtualną dłoń. Moje wrażenia oraz emocje. Kabel odbiera i zaraz dotrze. Nowinka liścik czy pozdrowienie. Jakie to ekstra udogodnienie. Uciecha frajda nie ważny wiek. Nawet na troski wspaniały lek. Czuję się lekko oraz swobodnie. A więc rozsiadam się wygodnie. Zrelaksowana mknę po sieci. Moja wiadomość do Ciebie leci... Minie jeszcze wiele dni, minie jeszcze wiele lat, zostaw w czyimś sercu, wspomnienia dobry ślad. Sercem do ludzi idź, drogę na pewno znasz. Tobie otworzą drzwi, gdy w sercu ciepło masz



Dlaczego rzeka pragnień, jest czasem taka szeroka?... wiara nie bywa dążeniem,lecz przepowiednią proroka?... Dlaczego to, fale myśli spływają nurtem do morza, wędrują po chmurach, tęczy, sięga ich czasem zorza?...Marzenia nie chcą przechodzić, przez ciasną realiów bramę, zwyczajnie, tak bez wysiłku, ot tak, po prostu, same. Bywa, że miłość się gubi pośród czynów niechcianych, albo przez walkę o siebie, z wielością ciosów zadanych. Szczęście choć bywa blisko, czasami znaleźć go trudno, orkiestr przygrywa tysiące, nam mimo tego jest nudno. Może tak jak jest, jest dobrze, lub tak jak jest być powinno, tak pewno będzie do czasu, aż ktoś receptę da inną. Życie, chociaż bywa piękne, to bywa też zagmatwane, w życiu pytanie “dlaczego”, winno być ciągle stawiane.



Wszystkim nam musi być dana szansa, i wszyscy musimy mieć za nic wszystkie statystyki, które przemawiają za tym, że nie osiągniemy swojego celu. Ludzie , którzy złamali podziały rasowe i kulturalne, podziały ze względu na płeć zrobili to przeciwko całemu rzędowi powodów, dla których nie mogliby tego dokonać. Myśląc w ten sposób, sukces jest uwarunkowany bardziej tym, jaka jest wasza osobowość, skupieniem, i optymizmem a nie waszą płcią, rasą, środowiskiem. Bądźcie ślepi na rzeczy, które zwykły was zatrzymywać. Stójcie na straży waszego dobrego humoru. Słuchajcie muzyki każdego dnia, żartujcie, kochajcie i czytajcie więcej, szczególnie poezji.



Nadchodzą chwile,kiedy czas zaciera uroki zdarzeń,co były tak piękne. To los za nas kolejne karty wybiera,tamte wymazuje i rozdaje następne. Nieraz nie zdążymy dostrzec wartości tych kart życia,otrzymanych w darze. Za krótkie bywają chwile radości i nie zdążymy spełnić ukrytych marzeń. Następują potem udawane obojętności,zimne spojrzenia i serca zbolałe. Od łez dusza boli,brak nam miłości,ale wspomnienia wciąż żyją,są całe. Trudno potem uwierzyć w szczęście,niewiara tylko zatruwa nam myśli. Lecz nie ma nigdy pustki na świecie,jest zawsze ktoś kto o nas pomyśli. Wykorzystajmy każdą chwilę już dzisiaj,nie pozwólmy odebrać sobie tej karty, bo los się uśmiechnął i przysiadł na chwilkę przy nas-uwagi jest warty.




Każdy kto marzył choć raz w swoim życiu, czy to otwarcie, czy może w ukryciu, wie ile siły marzenia dodają, jak trudne chwile przetrwać pozwalają! Marzenia wiodą nas wciąż nieustannie, by treść życia, upiększyć starannie.Trwajmy więc przy nich - do końca, uparcie! I walczmy o nie - wytrwale, zażarcie!. Uśmiech na twarzy, Słońce na niebie, Przyjaźń w sercu, To wszystko dla C I E B I E !. Płynącym prosto z serca uśmiechem witam, serdecznym, i ciepłym. Uśmiech jest jak słońce o świcie, co piękny dzień zapowiada... radością wypełnia nam życie, bo bez radości żyć nie wypada




Uśmiech rosy

Rosa w przedwiośniu króluje
i przebiśniegi delikatnie piastuje,
które stulone w białych główkach;
jak ona się z nadzieją uśmiechają,
gdyż na pierwszą miłość czekają...
Jasne płatki w przebiśniegu otwiera,
ponieważ w wiośnie ma przyjaciela!
Biały kwiatuszek ma kieliszeczki;
co otwierają ze snu rano powieczki.
Rozświetla w słońcu krople wody,
gdyż niezerwany mai polany i ogrody.
Maleńkie cudo radośnie się uśmiecha,
gdy w Tobie widzi dobrego człowieka...




Lecz mijały kolejne wieczory... Kwiaty więdły... zapachy znikały... Jego ciemność ustąpić nie chciała.... Wpleciona głęboko w jego duszę... Niczym kotwica rzucona na morzu... Pokochałaś te pióra cierpienia... niczym swoje tuliłaś do serca... Łzy roniłaś gdy padały na ziemię... i gdy w proch się zamieniały... Pokochałaś jego oczy bezdenne... Niczym w lustrze odbicie tylko było... Nie pozwalając nikomu przejść dalej... Niczym bramy chroniły jego duszy... Pokochałaś... Bez pewności, że czuł to samo... Ze strachem, że mrok na zawsze zostanie... Lecz też lękiem przed prawdy promykiem... Wolałaś nie poznać prawdziwej natury... W niepewności zanurzyć się trwając do końca... Zimy mijały... i letnie wieczory... Zamieszkali w jaskini przeszłości... Lecz ubrali ją w ciepło i jasność... Zapełnili miłością anielską... Blask gwiazd wpuścili do środka... Z odrobiną cienia po kątach... Ich dusze odeszły letniego poranka... Wszystkie świerszcze żegnały ich wtedy... Wtuleni z uśmiecham na twarzy... W pełni słońca zdążali do nieba... Szczęśliwi, że życie im siebie dało... Że jej miłość sprawiła cud wielki... A w tym miejscu w jaskini ich życia... W noc sierpniową... i krwistą do rana... Na skale gdzie głowy trzymali... Dwa kwiaty wyrosły tej nocy... Jeden wielki radosny... tęczowy... Niczym motyl mieniący swe barwy... Drugi smukły i czarny jak smoła... Niczym noc zamknięta w pudełku... Dwa kwiaty nadziei i mroku... Splecione liśćmi na zawsze... Jednością silne... wzgardzone światem... I ukryte przed słońcem głęboko... Tylko siebie potrzebowały do życia....



Co to za życie bywa w MŁODOŚCI!?. Nie czujesz serca,wątroby,kości. Śpisz jak zabity,popijasz gładko i nawet głowa boli Cię rzadko. Dopiero wiek Twój DOJRZAŁY!,odsłania życia urok wspaniały. Gdy łyk powietrza z wysiłkiem łapiesz,rwie Cię w kolanach,na schodach sapiesz. Serce jak głupie szybko Ci bije,lecz w każdej chwili czujesz,że ŻYJESZ!. Więc nie narzekaj na bóle z byle powodu,masz teraz wszystko,czego za młodu nie doświadczyłaś,ale dożyłaś..Więc chociaż czasem w krzyżu Cię łupie,ciesz się dniem każdym!. Miej wszystko w !!!. ..Życie jest wielką zagadka,tajemnic wszystkich matką. Nie wiemy co nas czeka,choć czas szybko ucieka,co nam przyniesie los?. Czy radość,szczęścia moc,czy spełnią się nam marzenia? i wszystkie ukryte pragnienia. Lecz życie nie jest baśnią,by iść przez drogę jasną,a drogę naszego istnienia, otworzy nam czas przeznaczenia.



Szczęśliwy, kto pewnego trzymając się lądu, wolny mając ze wszystkim umysł od przesądu,
od zgiełku oddalony błędliwego świata, z miłością i przyjaźnią ciche pędzi lata. (Anonim.)

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder