-
19951 -
5321 -
194597 -
19
219899 plików
494,67 GB
Foldery
Ostatnio pobierane pliki
13 października 1896 wstąpił do zgromadzenia księży salezjanów i 3 października 1897 złożył śluby zakonne. Studia na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim zakończył 10 lipca 1900 doktoratem z filozofii i teologii. 17 grudnia 1904 otrzymał tonsurę oraz niższe święcenia kapłańskie, 18 marca 1905 subdiakonatu, 9 lipca diakonatu, a 23 września święcenia kapłańskie w Krakowie. W latach 1900–1909 kolejno nauczyciel i kierownik domów salezjańskich w Oświęcimiu, Krakowie, Przemyślu i Lwowie. W 1919 prowincjał salezjańskiej prowincji niemiecko-austriacko-węgierskiej w Wiedniu, gdzie poznał Achille Rattiego (późniejszego papieża Piusa XI), który wpłynął na jego późniejszą karierę. W 1922 mianowany administratorem apostolskim w Katowicach, w części diecezji wrocławskiej, przyznanej Polsce w wyniku plebiscytu. Po utworzeniu w końcu 1925 diecezji katowickiej mianowany, a 3 stycznia 1926 konsekrowany na biskupa diecezjalnego. Jako dewizę biskupią przyjął słowa św. Jana Bosko: Daj mi dusze, resztę zabierz (w wersji oryginalnej Zostaw dusze, resztę zabierz). 24 czerwca 1926 mianowany arcybiskupem gnieźnieńskim i poznańskim oraz prymasem Polski przez papieża Piusa XI, a 20 czerwca 1927 kreowany kardynałem. Jako prymas wiele wysiłku włożył w organizację Akcji Katolickiej z centralą w Poznaniu powstałej w 1930. Brał również udział w licznych międzynarodowych kongresach eucharystycznych oraz zorganizował w 1927 międzynarodowy kongres misyjny w Poznaniu. Od 1931 Baliw Wielkiego Krzyża Honoru i Dewocji Zakonu Kawalerów Maltańskich. W 1932 wraz z ks. Ignacym Posadzym utworzył Towarzystwo Chrystusowe dla Polonii Zagranicznej. Prezentował ugodowe stanowisko względem rządu, zarówno przed, jak i po przewrocie majowym, odcinając się zarówno od skrajnej prawicy, jak i lewicy. 9 listopada 1932 został odznaczony Orderem Orła Białego „za wybitne zasługi położone w pracy dla Państwa”. Był członkiem kapituły tego orderu, a 9 lutego 1939 został jej kanclerzem (jego poprzednikiem na tej funkcji był kardynał Aleksander Kakowski). Otrzymał również brazylijski Krzyż Wielki Orderu Narodowego Krzyża Południa w 1933 i jugosłowiański Order Orła Białego w 1936.
Sprzeciwiał się planom przyjęcia prawa małżeńskiego, które wprowadzało świeckie małżeństwa cywilne i rozwody w całej Polsce (istniały one tylko w byłej dzielnicy pruskiej). W efekcie projekt zarzucono, a małżeństwa cywilne i rozwody wprowadzono dopiero w 1947. Po przewrocie majowym, w listopadzie 1926 uzasadniał konieczność walki z wolnomularstwem w Polsce, podnosząc argumenty, że poza wrogością do chrześcijaństwa, „masoneria to konspiracja zagraniczna, której na Polsce nic nie zależy, ale która potężnej Polski nie chce”. 10 września 1939 został ranny podczas nalotu na stację kolejową w Siedlcach. 14 września przekroczył granicę Polski, udając się początkowo do Rumunii. Tam prezydent Ignacy Mościcki rozważał jego osobę jako kandydata na prezydenta. Zrezygnował z niej jednak, lecz desygnowany na to stanowisko Bolesław Wieniawa-Długoszowski chciał powierzyć mu urząd premiera, z czego prymas zrezygnował.
19 września 1939 przybył do Watykanu. Działał tu na rzecz sprawy polskiej poprzez przemówienia w watykańskim radiu, udzielając wywiadów prasie oraz wykorzystując swoje wpływy osobiste. W związku z przygotowaniami Włoch do wojny z Francją musiał opuścić Rzym. Od 9 czerwca 1940 do 6 kwietnia 1943 przebywał w Lourdes, gdzie informował przywódców Zachodu o sytuacji w okupowanej Polsce. Zmuszony przez rząd Vichy przeniósł się do opactwa w Hautecombe koło Aix-les-Bains. 3 lutego 1944 został aresztowany przez gestapo i internowany w Paryżu, a potem kolejno w klasztorach w Bar-le-Duc i Wiedenbrück (w Westfalii). W Paryżu był nakłaniany do podpisania kilku niemieckich odezw propagandowych skierowanych do Polaków w zamian za zwolnienie. Propozycje te spotkały się ze zdecydowaną odmową oraz oskarżeniem Adolfa Hitlera o spowodowanie tragedii narodu polskiego. August Hlond sformułował jednocześnie warunki, które w przyszłości określiłyby pojednanie między narodem polskim a niemieckim, uzależniając je od wyrzeczenia się przez Niemców zaborczych zamiarów (Drang nach Osten), naprawienia szkód i zajęcia pokojowej postawy wobec Polski i świata. Po wyzwoleniu przez Amerykanów udał się do Rzymu, skąd, mimo sprzeciwu rządu w Londynie, 20 lipca 1945 wrócił do Poznania. 4 marca 1946 z jego inspiracji papież Pius XII rozwiązał istniejącą od 1821 unię personalną metropolii poznańsko-gnieźnieńskiej i utworzył nową warszawsko-gnieźnieńską, stawiając go na jej czele. Kardynał powołał Radę Prymasowską, która zajęła się odbudową kościołów Warszawy. 8 września 1946 w Częstochowie ogłosił Akt Poświęcenia Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi.
W 1948 KUL przyznał mu tytuł doctora honoris causa.
- sortuj według:
-
August Józef Hlond urodził się 5 lipca 1881 w Brzęc ...
- 31 KB
- 1 maj 14 16:06
-
-
+w+Gostyniu,6937718259.jpg)
-
0 -
15 -
0 -
0
15 plików
1,71 MB
Chomikowe rozmowy
Pokaż wszystkie
Pokaż ostatnie
Miranda28 napisano 29.08.2024 12:19
Patrzysz na świat oczyma pełnymi wiary..i widzisz jak szybko wszystko się zmienia...
Tylko jedno jest takie samo - to są Twoje marzenia
Uroczego dnia, radosnych chwil z uśmiechem na twarzy Ci życzę .‿💕⁀
emiliana732 napisano 29.08.2024 19:34
🥀 * ♥ * DOBRY WIECZÓR * ♥ * 🥀
Ludzie pragnąc cze¬goś zapominają.. by cie¬szyć się tym co już mają.. Bo.. Kto nie pot¬ra¬fi się cie¬szyć chwi¬lami.. ten będzie się smu¬cił latami. Milusiego wieczoru życzę. Spokojnej nocy , oraz Kolorowych snów. Pozdrawiam serdecznie LENKO ...
🌼💚 BUZIACZKI
._EMILKA 🌼💚
Barnaba1954 napisano 29.08.2024 20:27
Barnaba1954 napisano 30.08.2024 01:21
krisluck60 napisano dzisiaj o 06:57
|
kaz-ko napisano dzisiaj o 08:29
kasiaja1970 napisano dzisiaj o 09:19
Była jak Motyl…Kolorowy, piękny, ulotny…Ludzi przyciągała swoim ciepłem i dobrem…Chciała przytulić cały świat do swojej piersi…Chciał pomóc każdemu kto tej pomocy potrzebował…Zatrzymywała się przy tych ludziach, których inni ominęli nie widząc…Nie bała się zadań, których niejeden mężczyzna by się nie podjął…Nie bała się że trudne sytuacje zabiorą Jej kobiecość…Była damą…To czuł każdy który miał szczęście z Nią obcować…Przy tym silna na zewnątrz…W środku była krucha i spękana jak najlepsza porcelana…Jej otwartość na ludzi wiele Ją kosztowała rozczarowań…Zazdrośni ludzie kaleczyli Ją złymi słowami…A ci którym pomagała brudzili i nadrywali Jej delikatne skrzydełka…Będąc dla wszystkich zapomniała o najważniejszej Osobie…Tą najważniejszą Osobą jesteśmy zawsze My sami dla siebie…Pamiętajmy, że jednak to My ostatecznie musimy najbardziej dbać o siebie…Bo nikt inny lepiej od Nas tego nie zrobi..
Dzień dobry LENKO
Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (27)
