1968 How to Irritate People

How to Irritate People [Jak wkurzać ludzi]

Gatunek: komedia TV
Data premiery: 1968
Czas trwania: 68:10
Reżyseria: Ian Fordyce
Występują: John Cleese, Graham Chapman, Michael Palin

Autorzy napisów:
Tłumaczenie i napisy: Julius Caligo
Skecz "Rozmowa wstępna" opracowany według tłumaczenia Tomasza Beksińskiego
z uwzględnieniem niektórych zmian Ireneusza Siwka

W roku 1968, na rok przed zawiązaniem się legendarnej grupy komików Monty Python,
powstał 68-minutowy film telewizyjny "Jak wkurzać ludzi", który z całą pewnością potraktować
można jako zapowiedź rychłego nadejścia jednego z ważniejszych komediowych fenomenów XX wieku,
jakim niewątpliwie stał się "Latający Cyrk Monty Pythona".
Program "Jak wkurzać ludzi" stworzony został przez trzech późniejszych członków grupy
Monty Python: Johna Cleese'a, Grahama Chapmana i Michaela Palina.
Pozostałe osoby pojawiające się w filmie to między innymi: pierwsza żona Cleese'a - Connie Booth
("Latający Cyrk Monty Pythona", "Hotel Zacisze"); Tim Brook-Taylor ("The Goodies"),
współpracujący z Cleesem i Chapmanem jeszcze w czasach studenckich występów z "Cambridge Circus";
oraz Dick Vosburgh, współscenarzysta cyklu "The Frost Report" (później wystąpił gościnnie w roli
Van der Berga w "Latającym Cyrku Monty Pythona" - "Rozciąganie sów" odc. 4, seria 1).
Scenariusz filmu napisali Chapman i Cleese, zaś autorami dodatkowych materiałów byli:
wspomniany Tim Brook-Taylor oraz niezwykły brytyjski komik Marty Feldman, z którym Chapman i
Cleese współpracowali przy programie "At Last the 1948 Show".
Gospodarzem programu był John Cleese, który w pewnym stopniu zyskał już popularność gwiazdy
komedii telewizyjnej dzięki programom "The Frost Report" i "At Last the 1948 Show".
Zbliżony formą do filmów instruktażowych program składa się z szeregu skeczy powiązanych ze sobą
zawartym w tytule motywem przewodnim. Film jest niskobudżetową produkcją telewizyjną,
zaś akcja poszczególnych epizodów rozgrywa się w scenerii przypominającej prostą teatralną
scenografię. Poprzedzane wstępem Cleese'a skecze stanowią tu prezentację różnych technik i
sposobów wkurzania ludzi. Z filmu można dowiedzieć się na przykład, jak spławić niedoszłą
narzeczoną, jak nie dać dojść do głosu osobie, z którą przeprowadza się wywiad czy też w jaki
sposób tak rozdrażnić swoje dzieci, by oderwać je od oglądania telewizji.
W innych skeczach możemy podziwiać w akcji starsze panie żywo komentujące wyświetlany w kinie
film, natrętnego hinduskiego kelnera czy pilotów pasażerskiego samolotu, którzy dla zabicia czasu
bawią się kosztem podróżnych, co jakiś czas podając przez głośniki komunikaty typu
"Prosimy zachować spokój!" lub "Skrzydła samolotu wcale nie zajęły się ogniem!".
Niektóre skecze są dość słabe i nudnawe, jednak pewne numery takie jak np. scena w samolocie czy
"Rozmowa wstępna" są niezwykle zabawne. W wielu skeczach łatwo można doszukać się podobieństw
do "Latającego Cyrku" takich jak np. słowny dadaizm Chapmana i Cleese'a oraz relacje typu:
prowadzący wywiad - rozmówca; sprzedawca - klient.
Główną różnicę między "Jak wkurzać ludzi" a "Latającym Cyrkiem" stanowi konwencjonalność skeczy.
Podczas gdy Monty Python starał się łamać wszelkie konwencje, skecze z "Jak wkurzać ludzi"
mimo, że powiązane głównym tematem, stanowią samodzielne zamknięte dowcipy, charakteryzujące się
jednością miejsca i czasu, zakończone klasyczną puentą. Jednak wiele pomysłów z tych skeczy
zostało później wykorzystanych w "Latającym Cyrku". Wywiad, w którym przeprowadzający nie daje
dojść do słowa swemu rozmówcy, przypomina późniejszy skecz o wywiadzie z filmowym producentem
Sir Edwardem Rossem, teleturniej z udziałem starszej pani stanowi pierwowzór skeczu "Teleturniej - Łup w łeb", zaś skecz "Rozmowa wstępna" został niemal w całości "skopiowany" w jednym z odcinków "Latającego Cyrku". W filmie można zobaczyć także pierwowzór "Martwej Papugi". Chodzi tu o skecz o reklamacji samochodu w warsztacie samochodowym. John Cleese w programie "Monty Python na żywo w Aspen" (1998) wspomina: "Graham i ja mieliśmy dziwne przeczucie, że jest w nim [w skeczu o mechaniku samochodowym - przyp. J. M. Masłowski] coś bardzo zabawnego. Nie mogliśmy jednak dobrać odpowiedniego kontekstu. Zdecydowaliśmy się więc na sklep ze zwierzętami. I mógłby to być zarówno pies, jak i papuga". W ten sposób, dzięki zamianie samochodu na papugę, powstał jeden z najbardziej kultowych numerów Monty Pythona. Dla fanów grupy Monty Python film "Jak wkurzać ludzi" stanowi głównie wartość historyczną, jako że dobrze układająca się przy tym filmie współpraca Cleese'a i Chapmana z Michaelem Palinem stanowiła jeden z ważniejszych argumentów na połączenie sił ekip z uniwersytetów Cambridge i Oxford, co w niedługim czasie
zaowocowało powstaniem najbardziej kultowego brytyjskiego serialu komediowego "Latający Cyrk
Monty Pythona".

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder