ˁUyūn al-Aḫbār, t. II.pdf

Zardosht / Księgozbiór / Księgozbiór arabski / Kompendia adabowe / ˁUyūn al-Aḫbār / ˁUyūn al-Aḫbār, t. II.pdf

Download: ˁUyūn al-Aḫbār, t. II.pdf

Pobierz

7,73 MB

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار)
Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري)
Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥)

Wykaz zawartości tomu:
04. Kitāb aṭ-Ṭabāˀiˁ wa al-Aḫlāq al-Maḏmūma (arab. كتاب الطبائع والأخلاق المذمومة)
05. Kitāb al-ˁIlm wa al-Bayān (arab. كتاب العلم والبيان)
06. Kitāb az-Zuhd (arab. كتاب الزهد)

Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy."
Ze wstępu Ibn Qutayby:
وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Zardosht

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

ˁUyūn al-Aḫbār (przedmowa do wydania).pdf

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار) Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥) Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy." Ze wstępu Ibn Qutayby: وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

ˁUyūn al-Aḫbār, t. IV.pdf

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار) Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥) Wykaz zawartości tomu: 10. Kitāb an-Nisāˀ (arab. كتاب النساء) ● Fahāris al-Kitāb (arab. فهارس الكتاب) Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy." Ze wstępu Ibn Qutayby: وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

ˁUyūn al-Aḫbār, t. III.pdf

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار) Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥) Wykaz zawartości tomu: 07. Kitāb al-Iḫwān (arab. كتاب الإخوان) 08. Kitāb al-Ḥawāˀiǧ (arab. كتاب الحوائج) 09. Kitāb aṭ-Ṭaˁām (arab. كتاب الطعام) Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy." Ze wstępu Ibn Qutayby: وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

ˁUyūn al-Aḫbār, t. I.pdf

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار) Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥) Wykaz zawartości tomu: 01. Kitāb as-Sulṭān (arab. كتاب السلطان) 02. Kitāb al-Ḥarb (arab.كتاب الحرب ) 03. Kitāb as-Suˀdud (arab. كتاب السؤدد) Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy." Ze wstępu Ibn Qutayby: وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

Adab ad-Dunyā wa ad-Dīn.pdf

Tytuł: Adab ad-Dunyā wa ad-Dīn (arab. أدب الدنيا والدين) Autor: Abū al-Ḥasan ˁAlī bin Muḥammad bin Ḥabīb al-Baṣrī al-Māwardī (arab. أبو الحسن علي بن محمد بن حبيب البصري الماوردي) Wydanie: Dār Iqraˀ, Bayrūt 1985 (arab. دار إقرأ، بيروت ١٩٨٥) Also sprach Zarathustra: Wiebke Walther w swojej Historii literatury arabskiej (2008: 27) wzmiankuje: "Obszerne religijne i społeczno-etyczne dzieło uznanego szafi'ickiego sędziego z Al-Basry, Alego al-Mawardiego (947-1058), pod aliteracyjnym tytułem Adab ad-din wa-ad-dunja – Adab religii i świata doczesnego – w skróconej wersji wydane w XIV w. przez Andaluzyjczyka Ibn Lidżuna, a w 1932 r. przedrukowane w Tunisie, zostało uznane przez autorytety religijne Az-Zajtuny, miejscowej muzułmańskiej szkoły wyższej, za podręcznik w tunezyjskich szkołach średnich. Podobnie jak w literaturze starożytnej oraz w wywodzących się z Iranu «zwierciadłach książąt», najważniejszym przykazaniem w sprawach ziemskich jest tu indywidualna praca człowieka nad sobą, samowychowanie ." Ze wstępu al-Māwardiego: وأعظم الأمور خطرا وقدرا وأعمها نفعا ورفدا ما استقام به الدين والدنيا وانتظم به صلاح الآخرة والأولى لأنه باستقامة الدين تصح العبادة وبصلاح الدنيا تتم السعادة. وقد توخيت بهذا الكتاب الإشارة إلى آدابهما وتفصيل ما أجمل من أحوالهما على أعدل الأمرين من إيجاز وبسط أجمع فيه بين تحقيق الفقهاء وترقيق الأدباء فلا ينبو عن فهم ولا يدق في وهم.

Dīwān Ṭarafa bin al-ˁAbd.pdf

Tytuł: Dīwān Ṭarafa bin al-ˁAbd (arab. ديوان طرفة بن العبد) Autor: Ṭarafa bin al-ˁAbd bin Sufyān bin Saˁd bin Mālik bin Ḍabīˁa bin Qays bin Ṯaˁlaba bin ˁUkāba bin Ṣaˁb bin ˁAlī bin Bakr bin Wāˀil bin Qāsiṭ bin Hanb bin Duˁmī bin Ǧadīla bin Asad bin Rabīˁa bin Nizār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. طرفة بن العبد بن سفيان بن سعد بن مالك بن ضبيعة بن قيس بن ثعلبة بن عكابة بن صعب بن علي بن بكر بن وائل بن قاسط بن هنب بن دعمي بن جديلة بن أسد بن ربيعة بن نزار بن معد بن عدنان) Komentator: al-Aˁlam aš-Šantamarī (arab. الأعلم الشنتمري). Wydanie: Idāra aṯ-Ṯaqāfa wa al-Funūn bi-Dawla al-Baḥrayn, al-Muˀassasa al-ˁArabiyya bi-Lubnān, Bayrūt 2000 (arab. إدارة الثقافة والفنون بدولة البحرين، المؤسسة العربية بلبنان، بيروت ٢٠٠٠) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje i bardzo rozległy komentarz z XI wieku. O poecie tym Józef Bielawski w Historii literatury arabskiej (1968: 42) pisze tak: "Tarafa ibn al-'Abd pochodził z zamożnej rodziny z Bahrajn. Życie tego poety upływało wśród przyjemności i różnych przygód, utarczek rodzinnych i plemiennych. Był «królem» zabaw wśród swoich towarzyszy, których też w razie potrzeby wspomagał materialnie. Po wielu przygodach – błądził po pustyni jako rabuś, a niekiedy znowu jako beztroski pasterz wielbłądów – został w końcu wprowadzony na dwór Lachmidów w Hirze. Jego bardzo urozmaicone życie odbija się w jego wierszach; poeta daje w nich wyraz radości życia, choć niekiedy z nutą refleksji nad grozą śmierci. Tarafa lubił popijać wino, wyrażał reż niekiedy rodzaj filozofii epikurejskiej. Z naturalną lekkością i beztroską opisywał przyjemności «posiedzeń bachicznych». Przy tym wszystkim zachował silne więzy z życiem beduińskim, co jest widoczne w jego wielu poematach pisanych językiem i stylem archaicznym, stąd bardzo cenionych przez późniejszych filologów arabskich. [...] Zbyt frywolny tryb życia Tarafy, a przy tym jego wielka duma, granicząca z bezczelnością, zraziły króla Hiry, który, rozgniewany, kazał go zabić w okolicznościach udramatyzowanych bardzo przez legendę."

Dīwān Ṭarafa bin al-ˁAbd.pdf

Tytuł: Dīwān Ṭarafa bin al-ˁAbd (arab. ديوان طرفة بن العبد) Autor: Ṭarafa bin al-ˁAbd bin Sufyān bin Saˁd bin Mālik bin Ḍabīˁa bin Qays bin Ṯaˁlaba bin ˁUkāba bin Ṣaˁb bin ˁAlī bin Bakr bin Wāˀil bin Qāsiṭ bin Hanb bin Duˁmī bin Ǧadīla bin Asad bin Rabīˁa bin Nizār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. طرفة بن العبد بن سفيان بن سعد بن مالك بن ضبيعة بن قيس بن ثعلبة بن عكابة بن صعب بن علي بن بكر بن وائل بن قاسط بن هنب بن دعمي بن جديلة بن أسد بن ربيعة بن نزار بن معد بن عدنان) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmiyya, Bayrūt 2002 (arab. دار الكتب العلمية، بيروت ٢٠٠٢ Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje i tłumaczenie trudniejszych słów. O poecie tym Józef Bielawski w Historii literatury arabskiej (1968: 42) pisze tak: "Tarafa ibn al-'Abd pochodził z zamożnej rodziny z Bahrajn. Życie tego poety upływało wśród przyjemności i różnych przygód, utarczek rodzinnych i plemiennych. Był «królem» zabaw wśród swoich towarzyszy, których też w razie potrzeby wspomagał materialnie. Po wielu przygodach – błądził po pustyni jako rabuś, a niekiedy znowu jako beztroski pasterz wielbłądów – został w końcu wprowadzony na dwór Lachmidów w Hirze. Jego bardzo urozmaicone życie odbija się w jego wierszach; poeta daje w nich wyraz radości życia, choć niekiedy z nutą refleksji nad grozą śmierci. Tarafa lubił popijać wino, wyrażał reż niekiedy rodzaj filozofii epikurejskiej. Z naturalną lekkością i beztroską opisywał przyjemności «posiedzeń bachicznych». Przy tym wszystkim zachował silne więzy z życiem beduińskim, co jest widoczne w jego wielu poematach pisanych językiem i stylem archaicznym, stąd bardzo cenionych przez późniejszych filologów arabskich. [...] Zbyt frywolny tryb życia Tarafy, a przy tym jego wielka duma, granicząca z bezczelnością, zraziły króla Hiry, który, rozgniewany, kazał go zabić w okolicznościach udramatyzowanych bardzo przez legendę."

Adab al-Kātib.pdf

Tytuł: Adab al-Kātib (arab. أدب الكاتب) Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة) Wydanie: Wizāra aš-Šuˀūn al-Islāmiyya wa al-Awqāf wa ad-Daˁwa wa al-Iršād, ar-Riyāḍ 1987 (arab. وزارة الشؤون الإسلامية والأوقاف والدعوة والإرشاد، الرياض ١٩٨۷) Also sprach Zarathustra: Wiebke Walther opisując ów podręcznik sekretarzy dworskich w Historii literatury arabskiej (2008: 136-137) pisze: "Znajdują się w nim pouczenia na temat doboru wyrazów w ważnych dla życia dworskiego dziedzinach, trudnych przypadków ortograficznych (w których do dziś wyraźne są wpływy dialektów), słowotwórstwa i właściwej wokalizacji, struktur zdaniowych, stylistyki i frazeologii. Napisany prozą rymowaną wstęp krytykuje sekretarzy dworskich za słabe wykształcenie oraz brak chęci do jego uzupełnienia. Uważają oni zapewne, że piękne pismo wystarczy do spełniania ich zawodowych powinności. Tutaj także anegdoty o usunięciu z funkcji zbyt słabo wykształconych sekretarzy mają pełnić funkcję ostrzegawczą. Pouczające w kwestiach etykiety są wskazówki na temat różnego sposobu zwracania się do adresata. Mówić o sobie w liczbie mnogiej może na przykład jedynie osoba należąca do elity, zwracając się do stojących niżej w hierarchii. Sam autor stosuje formę pluralis majestaticus w całym wykładzie, zwraca się bowiem do osób mniej od siebie wykształconych." Ze wstępu Ibn Qutayby: فإني رأيت كثيرا من كتاب أهل زماننا كسائر أهله قد استطابوا الدعة واستطابوا مركب العجز، وأعفوا أنفسهم من كد النظر وقلوبهم من تعب التفكر، حين نالوا الدرك بغير سبب، وبلغوا البغية بغير آلة؛ لعمري كان ذاك فأين همة النفس؟ [...] فلما رأيت هذا الشأن كل يوم إلى نقصان، وخشيت أن يذهب رسمه ويعفو أثره؛ جعلت له حظا من عنايتي، وجزءا من تأليفي؛ فعملت لمغفل التأديب كتبا خفافا في النعرفة، وفي تقويم اللسان واليد، يشتمل كل كتاب منها على فن، وأعفيته من التطويل والتثقيل.

Al-ˁIqd al-Farīd (przedmowa do wydania).pdf

Tytuł: Al-ˁIqd al-Farīd (arab. العقد الفريد) Autor: Aḥmad bin Muḥammad bin ˁAbd Rabbihi al-Andalusī, zm. 940 (arab. أحمد بن محمد بن عبد ربه الأندلسي) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmiyya, Bayrūt 1983 (arab. دار الكتب العلمية، بيروت ١٩٨٣م) Also sprach Zarathustra: Znana w polskiej literaturze arabistycznej jako Naszyjnik niezrównany, Niezwykły naszyjnik bądź Naszyjnik jedyny encyklopedia adabowa jest jednym z najsławniejszych i najważniejszych dzieł tego gatunku. Wiebke Walther w Historii literatury arabskiej (2008: 238) tak pisze o tym dziele: "Tytuł książki wyjaśnia struktura tekstu: każdy z dwunastu pierwszych rozdziałów (wszystkich jest dwadzieścia pięć) nosi nazwę jakiegoś kamienia szlachetnego [...] rozdziały ułożone są symetrycznie. [...] Ibn Abd Rabbihi podkreśla we wstępie indywidualne uporządkowanie i wybór z bogatego materiału oraz gatunków i powiada, że ozdobił te makamy pasującymi do treści wierszami, także własnymi. Nie wymienia źródeł tych materiałów ani tradentów, którzy je przekazali. Prawdopodobnie większość tych materiałów pochodzi z posiedzeń uczonych (madżalis), stanowi więc przekaz ustny." Ze wstępu Ibn ˁAbd Rabbihiego: ثم إني رأيت آخر كل طبقة، وواضعي كل حكمة ومؤلفي كل أدب، أعذب ألفاظا وأسهل بنية وأحكم مذهبا وأوضح طريقة من الأول، لأنه ناكص متعقب، والأول باديء متقدم. [...] وقد ألفت هذا الكتاب وتخيرت جواهره من متخير جواهر الآداب ومحصول جوامع البيان، فكان جوهر الجوهر ولباب اللباب؛ وإنما لي فيه تأليف الأخبار وفصل الاختيار، وحسن الاختصار، وفرش في صدر كل كتاب؛ وما سواه فمأخوذ من أفواه العلماء، ومأثور عن الحكماء والأدباء. واختيار الكلام أصعب من تأليفه. وقد قالوا: اختيار الرجل وافد عقله.

Al-ˁIqd al-Farīd, t. IX.pdf

Tytuł: Al-ˁIqd al-Farīd (arab. العقد الفريد) Autor: Aḥmad bin Muḥammad bin ˁAbd Rabbihi al-Andalusī, zm. 940 (arab. أحمد بن محمد بن عبد ربه الأندلسي) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmiyya, Bayrūt 1983 (arab. دار الكتب العلمية، بيروت ١٩٨٣م) Wykaz zawartości tomu: ● al-Fahāris (arab. الفهارس) Also sprach Zarathustra: Znana w polskiej literaturze arabistycznej jako Naszyjnik niezrównany, Niezwykły naszyjnik bądź Naszyjnik jedyny encyklopedia adabowa jest jednym z najsławniejszych i najważniejszych dzieł tego gatunku. Wiebke Walther w Historii literatury arabskiej (2008: 238) tak pisze o tym dziele: "Tytuł książki wyjaśnia struktura tekstu: każdy z dwunastu pierwszych rozdziałów (wszystkich jest dwadzieścia pięć) nosi nazwę jakiegoś kamienia szlachetnego [...] rozdziały ułożone są symetrycznie. [...] Ibn Abd Rabbihi podkreśla we wstępie indywidualne uporządkowanie i wybór z bogatego materiału oraz gatunków i powiada, że ozdobił te makamy pasującymi do treści wierszami, także własnymi. Nie wymienia źródeł tych materiałów ani tradentów, którzy je przekazali. Prawdopodobnie większość tych materiałów pochodzi z posiedzeń uczonych (madżalis), stanowi więc przekaz ustny." Ze wstępu Ibn ˁAbd Rabbihiego: ثم إني رأيت آخر كل طبقة، وواضعي كل حكمة ومؤلفي كل أدب، أعذب ألفاظا وأسهل بنية وأحكم مذهبا وأوضح طريقة من الأول، لأنه ناكص متعقب، والأول باديء متقدم. [...] وقد ألفت هذا الكتاب وتخيرت جواهره من متخير جواهر الآداب ومحصول جوامع البيان، فكان جوهر الجوهر ولباب اللباب؛ وإنما لي فيه تأليف الأخبار وفصل الاختيار، وحسن الاختصار، وفرش في صدر كل كتاب؛ وما سواه فمأخوذ من أفواه العلماء، ومأثور عن الحكماء والأدباء. واختيار الكلام أصعب من تأليفه. وقد قالوا: اختيار الرجل وافد عقله.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin