Zardosht

Prezent
Ulubiony
Wiadomość

Mężczyzna Mieszkaniec piekieł

widziany: 29.02.2024 16:31

78 plików
4,46 GB

Ostatnio pobierane pliki

Dīwān al-Aˁšá al-Kabīr.pdf

Dīwān Ḥātim aṭ-Ṭāˀī.pdf

Dīwān Salāma bin Ǧandal.pdf

ˁUyūn al-Aḫbār, t. II.pdf

Kitāb al-ˁAyn I (A-Ḥ).pdf

Kitāb al-Fihrist li-an-Nadīm.pdf

Kitāb al-Fihrist li-an-Nadīm (indeksy).pdf

Al-ˁIqd al-Farīd, t. VII.pdf

Grammatica e Vocabolario della Lingua Kurda.pdf

Dīwān aš-Šanfará.pdf

Kompendia adabowe

Galeria

al-ˁIqd al-Farīd

al-Mustaṭraf

ˁUyūn al-Aḫbār

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

7,0 MB
25 paź 14 0:42

Tytuł: Adab ad-Dunyā wa ad-Dīn (arab. أدب الدنيا والدين)
Autor: Abū al-Ḥasan ˁAlī bin Muḥammad bin Ḥabīb al-Baṣrī al-Māwardī (arab. أبو الحسن علي بن محمد بن حبيب البصري الماوردي)
Wydanie: Dār Iqraˀ, Bayrūt 1985 (arab. دار إقرأ، بيروت ١٩٨٥)

Also sprach Zarathustra: Wiebke Walther w swojej Historii literatury arabskiej (2008: 27) wzmiankuje: "Obszerne religijne i społeczno-etyczne dzieło uznanego szafi'ickiego sędziego z Al-Basry, Alego al-Mawardiego (947-1058), pod aliteracyjnym tytułem Adab ad-din wa-ad-dunja – Adab religii i świata doczesnego – w skróconej wersji wydane w XIV w. przez Andaluzyjczyka Ibn Lidżuna, a w 1932 r. przedrukowane w Tunisie, zostało uznane przez autorytety religijne Az-Zajtuny, miejscowej muzułmańskiej szkoły wyższej, za podręcznik w tunezyjskich szkołach średnich. Podobnie jak w literaturze starożytnej oraz w wywodzących się z Iranu «zwierciadłach książąt», najważniejszym przykazaniem w sprawach ziemskich jest tu indywidualna praca człowieka nad sobą, samowychowanie ."

Ze wstępu al-Māwardiego:
وأعظم الأمور خطرا وقدرا وأعمها نفعا ورفدا ما استقام به الدين والدنيا وانتظم به صلاح الآخرة والأولى لأنه باستقامة الدين تصح العبادة وبصلاح الدنيا تتم السعادة. وقد توخيت بهذا الكتاب الإشارة إلى آدابهما وتفصيل ما أجمل من أحوالهما على أعدل الأمرين من إيجاز وبسط أجمع فيه بين تحقيق الفقهاء وترقيق الأدباء فلا ينبو عن فهم ولا يدق في وهم.

11,2 MB
23 paź 14 5:28

Adab al-Kātib.pdf

Tytuł: Adab al-Kātib (arab. أدب الكاتب)
Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة)
Wydanie: Wizāra aš-Šuˀūn al-Islāmiyya wa al-Awqāf wa ad-Daˁwa wa al-Iršād, ar-Riyāḍ 1987 (arab. وزارة الشؤون الإسلامية والأوقاف والدعوة والإرشاد، الرياض ١٩٨۷)

Also sprach Zarathustra: Wiebke Walther opisując ów podręcznik sekretarzy dworskich w Historii literatury arabskiej (2008: 136-137) pisze: "Znajdują się w nim pouczenia na temat doboru wyrazów w ważnych dla życia dworskiego dziedzinach, trudnych przypadków ortograficznych (w których do dziś wyraźne są wpływy dialektów), słowotwórstwa i właściwej wokalizacji, struktur zdaniowych, stylistyki i frazeologii. Napisany prozą rymowaną wstęp krytykuje sekretarzy dworskich za słabe wykształcenie oraz brak chęci do jego uzupełnienia. Uważają oni zapewne, że piękne pismo wystarczy do spełniania ich zawodowych powinności. Tutaj także anegdoty o usunięciu z funkcji zbyt słabo wykształconych sekretarzy mają pełnić funkcję ostrzegawczą. Pouczające w kwestiach etykiety są wskazówki na temat różnego sposobu zwracania się do adresata. Mówić o sobie w liczbie mnogiej może na przykład jedynie osoba należąca do elity, zwracając się do stojących niżej w hierarchii. Sam autor stosuje formę pluralis majestaticus w całym wykładzie, zwraca się bowiem do osób mniej od siebie wykształconych."

Ze wstępu Ibn Qutayby:
فإني رأيت كثيرا من كتاب أهل زماننا كسائر أهله قد استطابوا الدعة واستطابوا مركب العجز، وأعفوا أنفسهم من كد النظر وقلوبهم من تعب التفكر، حين نالوا الدرك بغير سبب، وبلغوا البغية بغير آلة؛ لعمري كان ذاك فأين همة النفس؟ [...] فلما رأيت هذا الشأن كل يوم إلى نقصان، وخشيت أن يذهب رسمه ويعفو أثره؛ جعلت له حظا من عنايتي، وجزءا من تأليفي؛ فعملت لمغفل التأديب كتبا خفافا في النعرفة، وفي تقويم اللسان واليد، يشتمل كل كتاب منها على فن، وأعفيته من التطويل والتثقيل.