Dīwān Ṭarafa bin al-ˁAbd.pdf

Zardosht / Księgozbiór / Księgozbiór arabski / Dywany poezji / al-Ǧāhiliyya / Dīwān Ṭarafa bin al-ˁAbd.pdf

Download: Dīwān Ṭarafa bin al-ˁAbd.pdf

Pobierz

4,98 MB

Tytuł: Dīwān Ṭarafa bin al-ˁAbd (arab. ديوان طرفة بن العبد)
Autor: Ṭarafa bin al-ˁAbd bin Sufyān bin Saˁd bin Mālik bin Ḍabīˁa bin Qays bin Ṯaˁlaba bin ˁUkāba bin Ṣaˁb bin ˁAlī bin Bakr bin Wāˀil bin Qāsiṭ bin Hanb bin Duˁmī bin Ǧadīla bin Asad bin Rabīˁa bin Nizār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. طرفة بن العبد بن سفيان بن سعد بن مالك بن ضبيعة بن قيس بن ثعلبة بن عكابة بن صعب بن علي بن بكر بن وائل بن قاسط بن هنب بن دعمي بن جديلة بن أسد بن ربيعة بن نزار بن معد بن عدنان)
Komentator: al-Aˁlam aš-Šantamarī (arab. الأعلم الشنتمري).
Wydanie: Idāra aṯ-Ṯaqāfa wa al-Funūn bi-Dawla al-Baḥrayn, al-Muˀassasa al-ˁArabiyya bi-Lubnān, Bayrūt 2000 (arab. إدارة الثقافة والفنون بدولة البحرين، المؤسسة العربية بلبنان، بيروت ٢٠٠٠)

Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje i bardzo rozległy komentarz z XI wieku. O poecie tym Józef Bielawski w Historii literatury arabskiej (1968: 42) pisze tak: "Tarafa ibn al-'Abd pochodził z zamożnej rodziny z Bahrajn. Życie tego poety upływało wśród przyjemności i różnych przygód, utarczek rodzinnych i plemiennych. Był «królem» zabaw wśród swoich towarzyszy, których też w razie potrzeby wspomagał materialnie. Po wielu przygodach – błądził po pustyni jako rabuś, a niekiedy znowu jako beztroski pasterz wielbłądów – został w końcu wprowadzony na dwór Lachmidów w Hirze. Jego bardzo urozmaicone życie odbija się w jego wierszach; poeta daje w nich wyraz radości życia, choć niekiedy z nutą refleksji nad grozą śmierci. Tarafa lubił popijać wino, wyrażał reż niekiedy rodzaj filozofii epikurejskiej. Z naturalną lekkością i beztroską opisywał przyjemności «posiedzeń bachicznych». Przy tym wszystkim zachował silne więzy z życiem beduińskim, co jest widoczne w jego wielu poematach pisanych językiem i stylem archaicznym, stąd bardzo cenionych przez późniejszych filologów arabskich. [...] Zbyt frywolny tryb życia Tarafy, a przy tym jego wielka duma, granicząca z bezczelnością, zraziły króla Hiry, który, rozgniewany, kazał go zabić w okolicznościach udramatyzowanych bardzo przez legendę."

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Zardosht

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Dīwān al-Ḥāriṯ bin Ḥilliza.pdf

Tytuł: Dīwān al-Ḥāriṯ bin Ḥilliza (arab. ديوان الحارث بن حلزة) Autor: al-Ḥāriṯ bin Ḥilliza Makrūh bin Yazīd bin ˁAbd Allāh bin Mālik bin ˁAbd bin Saˁd bin Ǧušam bin ˁĀṣim bin Ḏubyān bin Kanāna bin Yaškur bin Bakr bin Wāˀil bin Qāsiṭ bin Hanb bin Duˁmī bin Ǧadīla bin Asad bin Rabīˁa bin Nazār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. الحارث بن حلزة مكروه بن يزيد بن عيد الله بن مالك بن عبد بن سعد بن جشم بن عاصم بن ذبيان بن كنانة بن يشكر بن بكر بن وائل بن قاسط بن هنب بن دعمي بن جديلة بن أسد بن ربيعة بن نزار بن معد بن عدنان) Wydanie: Dār al-Kitāb al-ˁArabī, Bayrūt 1991 (arab. دار الكتاب العربي، بيروت ١٩٩١) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje z tłumaczeniami trudniejszych słów. O poecie tym oraz jego towarzyszu, w Historii literatury arabskiej (1968: 42) Józef Bielawski pisze w ten sposób: "Al-Harith ibn Hilliza i 'Amr ibn Kulthum – to dwaj autorzy mu'allak. Ich poematy to jakby dwie oracje pochwalne na cześć ich plemion Bakr i Taghlib. Poemat al-Haritha posiada mniejszą wartość artystyczną, natomiast mu'allaka 'Amra ibn Kulthuma godnie zamyka grupę siedmiu mu'allak. Ten poeta w pięknych porównaniach wysławia swoje plemię – Taghlib, poprzedzając właściwą część kasydy barwnymi, lekkimi obrazami miłosnymi, a nawet bachicznymi. Plastyczne obrazy i język stosunkowo prosty uczyniły z tej kasydy jeden z najpopularniejszych poematów okresu dżahilijja. Poematy al-Haritha i 'Amra ibn Kulthuma zostały napisane wyraźnie dla celów «politycznych», dla położenia kresu bratobójczej walce między dwoma bratnimi plemionami."

Dīwān Salāma bin Ǧandal.pdf

Tytuł: Dīwān Salāma bin Ǧandal (arab. ديوان سلامة بن جندل) Autor: Salāma bin Ǧandal bin ˁAmr bin al-Ḥāriṯ binˁAmr bin Kaˁb bin Saˁd bin Zayd Manāt bin Tamīm bin Marr bin Idd bin Ṭābaḫa bin Ilyās bin Maḍar bin Nizār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. سلامة بن جندل بن عمرو بن الحارث بن عمرو بن كعب بن سعد بن زيد مناة بن تميم بن مر بن إد بن طباخة بن إلياس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان) Wydanie: Dār al-Kitāb al-ˁArabī, Bayrūt 1994 (arab. دار الكتاب العربي، بيروت ١٩٩٤) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje wraz z rozległym komentarzem. O poecie tym Józef Bielawski pisze w Historii literatury arabskiej (1968: 40) co następuje: "Salama ibn Dżandal z plemienia Tamim żył współcześnie z 'Amrem ibn Kulthumem. Był jednym z najbardziej sławionych wojowników swojego plemienia, a zarazem sławnym poetą. Jego poematy zebrane w dywan zdradzają pewien nastrój religijny chrześcijański. Jeden piękny jego poemat daje opis konia."

Dīwān Salāma bin Ǧandal.pdf

Tytuł: Dīwān Salāma bin Ǧandal (arab. ديوان سلامة بن جندل) Autor: Salāma bin Ǧandal bin ˁAmr bin al-Ḥāriṯ binˁAmr bin Kaˁb bin Saˁd bin Zayd Manāt bin Tamīm bin Marr bin Idd bin Ṭābaḫa bin Ilyās bin Maḍar bin Nizār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. سلامة بن جندل بن عمرو بن الحارث بن عمرو بن كعب بن سعد بن زيد مناة بن تميم بن مر بن إد بن طباخة بن إلياس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmiyya, Bayrūt 1987 (arab. دار الكتب العلمية، بيروت ١٩٨٧) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje wraz z rozległym komentarzem. O poecie tym Józef Bielawski pisze w Historii literatury arabskiej (1968: 40) co następuje: "Salama ibn Dżandal z plemienia Tamim żył współcześnie z 'Amrem ibn Kulthumem. Był jednym z najbardziej sławionych wojowników swojego plemienia, a zarazem sławnym poetą. Jego poematy zebrane w dywan zdradzają pewien nastrój religijny chrześcijański. Jeden piękny jego poemat daje opis konia."

Dīwān Taˀabbaṭa Šarran wa Aḫbāruhu.pdf

Tytuł: Dīwān Taˀabbaṭa Šarran wa Aḫbāruhu (arab. ديوان تأبط شرا وأخباره) Autor: Ṯābit bin Ǧābir bin Sufyān bin ˁAdī bin Kaˁb bin Ḥarb bin Taym bin Fahm bin ˁAmr bin Qays ˁĪlān bin Maḍar bin Nizār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. ثابت بن جابر بن سفيان بن عدي بن كعب بن حرب بن تيم بن فهم بن عمرو بن قيس عيلان بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان) Wydanie: Dār al-Ġarb al-islāmī, Bayrūt 1984 (arab. دار الغرب الإسلامي، بيروت ١٩٨٤) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje wraz z rozległym komentarzem oraz elementami krytycznej edycji. O Taˀabbaṭa Šarran, a w zasadzie Ṯābicie ibn Ǧābir, Józef Bielawski w swojej Historii literatury arabskiej (1968: 38) pisze w sposób następujący: "Przydomek jego (Taabbata Szarran – «Wziął zło pod pachę») miał pochodzić stąd, że, według legendy, poeta ten miał nosić pod pachą miecz i worek pełen wężów. Taabbata Szarran to typ prawdziwego rycerza-rozbójnika, zwanego po arabsku sa'luk. Całe życie spędził on na rabunkowych wypadach, a przy tym był utalentowanym poetą i zostawił szereg bardzo charakterystycznych wierszy. [...] Taabbata prowadził życie burzliwe jako bohater pustyni, krążyło o nim wiele legend. Wiersze jego są rozproszone po różnych antologiach."

Dīwān aš-Šanfará.pdf

Tytuł: Dīwān aš-Šanfará (arab. ديوان الشنفرى) Autor: aš-Šanfará (arab. الشنفرى) Wydanie: Dār al-Kitāb al-ˁIlmī, Bayrūt 1996 (arab. دار الكتاب العلمي، بيروت ١٩٩٦) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje z obszernym tłumaczeniem trudniejszych słów. Józef Bielawski w Historii literatury arabskiej (1968: 35-36) o poecie tym pisał tak: "[...] asz-Szanfara – Thabit ibn Aus al-Azdi, znany jest przede wszystkim ze swojego poematu Lamijat al-'Arab (Poemat Arabów z rymem lam). Jest to piękna kasyda beduińska, ukazująca życie rozbójnika usuniętego ze wspólnoty plemiennej, wędrującego samotnie wśród pustyni pełnej niebezpieczeństw. [...]. Cała szeroka pustynia staje się ojczyzną samotnego rozbójnika, jego towarzyszami są szakal, pantera i hiena, a jego bliskimi przyjaciółmi błyszczący miecz i łuk brzęczący dźwięcznie po wypuszczeniu strzały. Ze swoją bronią i ze swoim zapalonym «sercem» poeta-rozbójnik wyrusza rankiem na łowy w poszukiwaniu pożywienia. Podobny jest do szarosrebrnego, wychudzonego i wygłodzonego szakala, który chwieje się od wiatru na pustynnej równinie. Wędruje nocą wśród burzy, aby kraść i zabijać, a w pełne południe wyzywa niejako swoją wytrwałością nielitościwy żar południa, kiedy wszelka żywa istota kryje się gdzieś i odpoczywa. [...] Kasydę Lamijat al-'Arab tłumaczył Adam Mickiewicz pod tytułem Szanfary. Mickiewicz dokonał przekładu na podstawie tłumaczenia francuskiego orientalisty S. de Sacy, zamieszczonego w , oraz wskazówek orientalisty polskiego, J. Sękowskiego." Ze wstępu wydawcy: اختلف العلماء في اسم الشنفرى، ولقبه، ونسبه. فقال بعضهم إن «الشنفرى» لقب له، واسمه عمرو بن براق، أو ثابت بن أوس، أو ثابت بن جابر – على ثلاثة أقوال، وقال بعضهم إن الشنفرى هو اسمه الحقيقي لا لقبه. وذهب معظم العلماء إلى أن «الشنفرى» لقبه، وهو يعني الغليظ الشفتين، وأن الشاعر لقب بذلك لعظم شفتيه. وهو من الأواس بن الحجر بن الهنء بن الأزد بن الغوث، شاعر جاهلي قحطاني من أهل اليمن.

Dīwān Labīd bin Rabīˁa al-ˁĀmirī.pdf

Tytuł: Dīwān Labīd bin Rabīˁa al-ˁĀmirī (arab. ديوان لبيد بن ربيعة العامري) Autor: Labīd bin Rabīˁa bin Ǧaˁfar bin Kilāb bin Rabīˁa bin ˁĀmir bin Ṣaˁṣaˁa bin Muˁāwiya bin Bakr bin Hawāzin bin Manṣūr bin ˁIkrima bin Ḫaṣafa bin Qays ˁĪlān bin Maḍar bin Nizār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. لبيد بن ربيعة بن جعفر بن كلاب بن ربيعة بن عامر بن صعصعة بن معاوية بن بكر بن هوازن بن منصور بن عكرمة بن خصفة بن قيس عيلان بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان) Wydanie: Dār Ṣādir, Bayrūt (arab. دار صادر، بيروت) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje z tłumaczeniami trudniejszych słów. Historia literatury arabskiej (1968: 47) Józefa Bielawskiego podaje co następuje: "Poeta ten doczekał się islamu, przyjął tę religię i żył jeszcze długo w tej nowej erze historycznej Arabów. Wokół jego postaci późniejsza pobożność muzułmańska osnuła legendę. Przyjmowano między innymi, że jego poematy najbardziej przesiąknięte duchem islamu w treści i stylu sięgają czasów dżahilijja, są prekursorami nauk koranicznych. Jest też druga legenda o jego długowieczności. Według tradycji miał on żyć sto dwadzieścia lat, a według innej nawet sto czterdzieści pięć. Był on w każdym razie znany pod przydomkiem «długowieczny» – al-mu'ammar, miał dożyć czasu Mu'awiji (661 r.). Jego wiersze, przyjąwszy, że są autentyczne, wznoszą się na wysoki poziom duchowy, religijny (pojęcie Boga, nagrody i kary za uczynki człowieka) i rzeczywiście przypominają bardzo nauki Koranu. Labid jest autorem znanej mu'allaki. Ten jego poemat pisany w stylu całkiem beduińskim jest pełen rzadkich słów, archaizmów, słynie szczególnie z opisu zwierząt. Są to najczęściej: wielbłądzica, oślica, dzika krowa, przebijająca się ze swoim małym cielakiem przez wicher i deszcze."

Dīwān ˁUbayd bin al-Abraṣ.pdf

Tytuł: Dīwān ˁUbayd bin al-Abraṣ (arab. ديوان عبيد بن الأبرص) Autor: ˁUbayd bin al-Abraṣ bin Ḥantam bin ˁĀmir bin Mālik bin Zuhayr bin Mālik bin al-Ḥāriṯ bin Saˁīd bin Ṯaˁlaba bin Dūdān bin Asad bin Ḫuzayma bin Madraka bin Ilyās bin Maḍar bin Nizār bin Maˁadd bin ˁAdnān (arab. عبيد بن الأبرص بن حنتم بن عامر بن مالك بن زهير بن مالك بن الحارث بن سعيد بن ثعلبة بن دودان بن أسد بن خزيمة بن مدركة بن إلياس بن مضر بن نزار بن معد بن عدنان) Wydanie: Dār al-Kitāb al-ˁArabī, Bayrūt 1994 (arab. دار الكتاب العربي، بيروت ١٩٩٤) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje z tłumaczeniami trudniejszych słów. Imię tego poety transkrybowane jest także jako ˁAbīd bin al-Abraṣ. W Historii literatury arabskiej (1968: 44) Józefa Bielawskiego czytamy o nim co następuje: "'Abid ibn al-'Abras, poeta współczesny Imru'l-Kajsowi, z plemienia Asad, należy też do grupy sławnych poetów, autorów mu'allak. Niektórzy zaliczają go do poetów dworskich, choć nie miał on wiele wspólnego z życiem dworskim. W swoim dywanie poeta ten ukazuje się jako postać surowa i melancholijna, pozostająca z dala od przyjemności życiowych. Zawdzięczamy mu chyba najpiękniejszy opis polowania, jaki przekazała poezja staroarabska."

Dīwān Ḥātim aṭ-Ṭāˀī.pdf

Tytuł: Dīwān Ḥātim aṭ-Ṭāˀī (arab. ديوان حاتم الطائي) Autor: Ḥātim bin ˁAbd Allāh bin Saˁd bin al-Ḥašraǧ bin Imriˀ al-Qays bin ˁAdī bin Aḫzam bin Abī Aḫzam bin Rabīˁa bin Ǧarwal bin Ṯuˁal bin ˁAmr bin al-Ġawṯ bin Ṭayˀ (arab. حاتم بن عبد الله بن سعد بن الحشرج بن امرئ القيس بن عدي بن أخزم بن أبي أخزم بن ربيعة بن جرول بن ثعل بن عمرو بن الغوث بن الطيء) Wydanie: Dār al-Kitāb al-ˁArabī, Bayrūt 1994 (arab. دار الكتاب العربي، بيروت ١٩٩٤) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje z tłumaczeniami trudniejszych słów. O poecie tym czytamy w Historii literatury arabskiej (1968: 50-51) Józefa Bielawskiego: "[...] warto jeszcze w kilku słowach wspomnieć poetę słynącego z przysłowiowej gościnności. Był to Hatim at-Tajji, czyli Kajs ibn al-Hatim – wcielenie gościnności beduińskiej. Jego dywan poetycki jest wspaniałym kodeksem prawdziwego sajjida beduińskiego, rycerza pustyni i poety. Wiersze jego były cenione nie tyle dla ich walorów artystycznych, ile jako ilustracja stosunków społecznych i zwyczajów panujących wśród «szlachetnych» Beduinów."

Dīwān Ḥātim aṭ-Ṭāˀī.pdf

Tytuł: Dīwān Ḥātim aṭ-Ṭāˀī (arab. ديوان حاتم الطائي) Autor: Ḥātim bin ˁAbd Allāh bin Saˁd bin al-Ḥašraǧ bin Imriˀ al-Qays bin ˁAdī bin Aḫzam bin Abī Aḫzam bin Rabīˁa bin Ǧarwal bin Ṯuˁal bin ˁAmr bin al-Ġawṯ bin Ṭayˀ (arab. حاتم بن عبد الله بن سعد بن الحشرج بن امرئ القيس بن عدي بن أخزم بن أبي أخزم بن ربيعة بن جرول بن ثعل بن عمرو بن الغوث بن الطيء) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmiyya, Bayrūt 2002 (arab. دار الكتب العلمية، بيروت ٢٠٠٢) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje z tłumaczeniami trudniejszych słów. O poecie tym czytamy w Historii literatury arabskiej (1968: 50-51) Józefa Bielawskiego: "[...] warto jeszcze w kilku słowach wspomnieć poetę słynącego z przysłowiowej gościnności. Był to Hatim at-Tajji, czyli Kajs ibn al-Hatim – wcielenie gościnności beduińskiej. Jego dywan poetycki jest wspaniałym kodeksem prawdziwego sajjida beduińskiego, rycerza pustyni i poety. Wiersze jego były cenione nie tyle dla ich walorów artystycznych, ile jako ilustracja stosunków społecznych i zwyczajów panujących wśród «szlachetnych» Beduinów."

Dīwān Ḥātim aṭ-Ṭāˀī.pdf

Tytuł: Dīwān Ḥātim aṭ-Ṭāˀī (arab. ديوان حاتم الطائي) Autor: Ḥātim bin ˁAbd Allāh bin Saˁd bin al-Ḥašraǧ bin Imriˀ al-Qays bin ˁAdī bin Aḫzam bin Abī Aḫzam bin Rabīˁa bin Ǧarwal bin Ṯuˁal bin ˁAmr bin al-Ġawṯ bin Ṭayˀ (arab. حاتم بن عبد الله بن سعد بن الحشرج بن امرئ القيس بن عدي بن أخزم بن أبي أخزم بن ربيعة بن جرول بن ثعل بن عمرو بن الغوث بن الطيء) Wydanie: Dār Ṣādir, Bayrūt 1981 (arab. دار صادر، بيروت ١٩٨١) Also sprach Zarathustra: Dywan zawiera poezje z tłumaczeniami trudniejszych słów. O poecie tym czytamy w Historii literatury arabskiej (1968: 50-51) Józefa Bielawskiego: "[...] warto jeszcze w kilku słowach wspomnieć poetę słynącego z przysłowiowej gościnności. Był to Hatim at-Tajji, czyli Kajs ibn al-Hatim – wcielenie gościnności beduińskiej. Jego dywan poetycki jest wspaniałym kodeksem prawdziwego sajjida beduińskiego, rycerza pustyni i poety. Wiersze jego były cenione nie tyle dla ich walorów artystycznych, ile jako ilustracja stosunków społecznych i zwyczajów panujących wśród «szlachetnych» Beduinów."

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin