ˁUyūn al-Aḫbār, t. IV.pdf

Zardosht / Księgozbiór / Księgozbiór arabski / Kompendia adabowe / ˁUyūn al-Aḫbār / ˁUyūn al-Aḫbār, t. IV.pdf

Download: ˁUyūn al-Aḫbār, t. IV.pdf

Pobierz

5,32 MB

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار)
Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري)
Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥)

Wykaz zawartości tomu:
10. Kitāb an-Nisāˀ (arab. كتاب النساء)
● Fahāris al-Kitāb (arab. فهارس الكتاب)

Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy."
Ze wstępu Ibn Qutayby:
وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Zardosht

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

ˁUyūn al-Aḫbār, t. I.pdf

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار) Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥) Wykaz zawartości tomu: 01. Kitāb as-Sulṭān (arab. كتاب السلطان) 02. Kitāb al-Ḥarb (arab.كتاب الحرب ) 03. Kitāb as-Suˀdud (arab. كتاب السؤدد) Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy." Ze wstępu Ibn Qutayby: وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

ˁUyūn al-Aḫbār, t. II.pdf

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار) Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥) Wykaz zawartości tomu: 04. Kitāb aṭ-Ṭabāˀiˁ wa al-Aḫlāq al-Maḏmūma (arab. كتاب الطبائع والأخلاق المذمومة) 05. Kitāb al-ˁIlm wa al-Bayān (arab. كتاب العلم والبيان) 06. Kitāb az-Zuhd (arab. كتاب الزهد) Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy." Ze wstępu Ibn Qutayby: وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

ˁUyūn al-Aḫbār, t. III.pdf

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار) Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥) Wykaz zawartości tomu: 07. Kitāb al-Iḫwān (arab. كتاب الإخوان) 08. Kitāb al-Ḥawāˀiǧ (arab. كتاب الحوائج) 09. Kitāb aṭ-Ṭaˁām (arab. كتاب الطعام) Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy." Ze wstępu Ibn Qutayby: وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

ˁUyūn al-Aḫbār (przedmowa do wydania).pdf

Tytuł: ˁUyūn al-Aḫbār (arab. عيون الأخبار) Autor: Abū Muḥammad ˁAbd Allāh bin Muslim bin Qutayba ad-Dīnawarī, zm. 889 (arab. أبو محمد عبدالله بن مسلم بن قتيبة الدينوري) Wydanie: Dār al-Kutub al-ˁIlmī, Bayrūt 1925 (arab. دار الكتب العربي، بيروت ١٩٢٥) Also sprach Zarathustra: O niniejszych Źródłach wiadomości Wiebke Walther pisze w Historii literatury arabskiej (2008: 137) co następuje: "[...] Ibn Kutajba uzasadnia, że nie pisze wprawdzie o Koranie, o sunnie, prawach religijnych ani o «wiedzy dozwolonej i zakazanej», ale wiedza zawarta w jego encyklopedii prowadzi do rzeczy najważniejszych, wskazuje drogę ku szlachetnej moralności, chroni przed małością i przestrzega przed wszystkim, co nieczyste. Skłania zarazem do prawdziwych przemyśleń, właściwej oceny, rozumnego postępowania oraz do cywilizowania Ziemi. [...] Oferuje przykłady religijnych napomnień i ascezy obok zabawnych anegdot o dostojnikach i imamach, które mają rozweselić czytelnika. Dobry żart we właściwym czasie nie jest ani niestosowny, ani grzeszny, gdyż «Bóg tak chce» – dorzuca autor ostrożnie. Ta książka jest jak stół zastawiony różnymi potrawami, przeznaczonymi dla smakoszy o zróżnicowanych gustach. Czytelnik nie powinien się więc czerwienić, jeśli natrafi na dosadne określenia lub nazwy części ciała. Wstydzić się muszą tylko kłamcy lub potwarcy." Ze wstępu Ibn Qutayby: وهذه عيون الأخبار نظمتها لمغفل التأدب تبصرة ولأهل العلم تذكرة ولسائس الناس وموسوسهم مؤدبا وللملوك مسترحا من كد الجد والتعب وصنفتها أبوابا وقرنت الباب بشكله والخبر بمثله والكلنة بأختها ليسهل على المتعلم علمها وعلى الدارس حفظها وعلى الناشد طلبها، وهي لقاح عقول العلماء ونتاج أفكار الحكماء وزبدة المخض وحيلة الأدب وأثمار طول النظر والمتخير من كلام البلغاء وفطن الشعراء وسير الملوك وآثار السلف.

Grammatica e Vocabolario della Lingua Kurda.pdf

Tytuł: GRAMMATICA E VOCABOLARIO DELLA LINGUA KURDA Autor: DAL P. MAURIZIO GARZONI Wydanie: ROMA 1787 La favella Kurda all' Europa fin'ora ignota, ella è un linguaggio non ingrato all' orecchio, e proprio del paese detto Kurdistan tra i confini della Mesopotamia, e della Persia. Trae la sua origine dalla Persiana, che coll' andar del tempo si è corrotta appropriandosi molte parole Arabe, alterate unitamente ad altre frasi, e parole Caldee, così che da pıu secolı se ne formò una lingua distinta affatto dalle altre, e prese un nome propio. Questo paese in se contiene una estensione in circa di venticinque giornate di longhezza, e circa dieci di larghezza; si divide esso in conque grandi principati maomettani tributarj alla Porta Ottomana, e qualche volta alcuni di essi anche ai Persiani; vale a dire il principato di Betlìs, il principato di Gezìra, detto da alcuni geografi reguo de' Bottàni; il principato di Giulamerk; ed il principato di Karaciolan. Ciaseuno d' essi può mettere in piedi un' armata di dodici, e più mila combattenti. Il più vasto, e più potente è il principato di Karaciolan, perchè dopo il 1760 coll' ajuto del Pascià di Bagdad ha unito al suo principato, quello del Koi Sangiak detto volgarmente Soràn; Il più nobile però è quello d' Amadìa, li di cui principi discendono dalla stirpe deg;o antichi sovrani setti Kalìfa di Bagdad, come quelli pure di Giulamerk, essendo stati due fratelli, che si stabilirono nel Kurdistan da più di cinque secoli per quanto si vede dalli monumenti, e lapidi sepolcrali dei loro antenati. Quando fi vuole sapere da un Kurdo, a che principato appartenga, si distinguono con questi vocaboli. I sudditi del Karaciolan si dicono Soràn [quali solo parlano Kurdo, gli altri del Karaciolan detti Babàn in Turco]. Quelli d' Amadìa Badinan. Quelli di Giulamerk Sciàmbò. Quelli di Gezira Bottan. Quelli di Betlis mantengono il loro nome Betlìsi si distinguono pure tra loro nel parlare in alcune distinte srasi, e pronuncia; come accade anche nelle provincie d' Italia; la più pulita però è quella d' Amadia, di cui me ne servo nella presente opera. [...]

Lisān al-Mīzān I.pdf

Tytuł: لسان الميزان Autor: إمام الحافظ أحمد بن علي بن حجر العسقلاني Wydanie: بيروت ٢٠٠٢ فهذا كتاب لسان الميزان للحافظ الجهبذ الشهير، والإمام الناقد النحرير، شيخ الإسلام أحمد بن علي بن محمد بن حجر العسقلاني المتوفى سنة٨٥٢، رحمه الله وقدس روحه: الذي كان إخراجه أملا قديما في فؤاد سيدي العلامة الوالد رحمه الله تعالى، يلهج بذكره وتحقيقه، ويسعى لخدمته وتدقيقه، سعيا دؤوبا دائما، يستسهل في ذلك الصعاب، ويسترخص الغالي والعزيز، ويسابق الزمن والأجل، جاهدا وراغبا في إخراجه على الشكل اللائق بالكتاب، والميسر لطلاب العلم والباحثين.

Lisān al-Mīzān II.pdf

Lisān al-Mīzān III.pdf

Lisān al-Mīzān IV.pdf

Lisān al-Mīzān V.pdf

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin