-
5225 -
9463 -
27307 -
1967
44417 plików
3113,39 GB
Foldery
Ostatnio pobierane pliki
/*e2*80*a0+ALFABETYCZNIE/*c5*9a/*c5*9apiewnik+ko*c5*9bcielny+-+Ks.+Jan+Siedlecki+(wyd.2011)/*c5*9apiewnik+ko*c5*9bcielny+-+Ks.+Jan+Siedlecki+-+03,5436133766.jpg)
FILM POLSKI
Horror Psychologiczny
W roli gł: Pszoniak, T ...
Film fabularny produkcji polskiej z 1979 roku
...
Film fabularny produkcji polskiej z 1973 roku
...
Film fabularny
Produkcja: Polska
Rok produkcji: 2008
...
CZĘŚĆ DRUGA
Produkcja: Włochy
Rok produkcji: 2010 ...
CZĘŚĆ PIERWSZA
Produkcja: Włochy
Rok produkcji: 2 ...
oglądaj online
CZĘŚĆ PIERWSZA
Produkcja: Włochy
Rok produkcji: 2 ...
oglądaj online
CZĘŚĆ DRUGA
Produkcja: Włochy
Rok produkcji: 2010 ...
KONOPIELKA
1. Recenzja filmu
Adaptacja znanej i cenionej powieści Edwarda Redlińskiego. Jej autor - Witold Leszczyński zasłynął przejmującym filmem pt. "Żywot Mateusza", ukazującym dramat człowieka podświadomie zmierzającego do samozagłady. W opinii wielu krytyków "Konopielka" jest filmem, który dorównuje klasą "Żywotowi..." Podobnie jak tamten przenosi widza w pejzaże odludnej wsi, lecz czyni to w nieco odmiennej tonacji emocjonalnej. Dużo więcej tu komizmu (głównie słownego), pojawia się też satyra na postęp, a z drugiej strony na fanatyczne i pełne przesądów zacofanie. Humorystyczne walory filmu oddają jednak często pola poważniejszej refleksji nad wymuszanym przez rozwój cywilizacji zrywaniem więzi człowieka z przyrodą, odrzucanie tradycji, w której przecież nie wszystko jest złe i pozbawione znaczenia. Jak mówił autor powieści i scenariusza Edward Redliński: "Konopielka to rzecz o przeszłości, o "kulturze statycznej", życiu tradycyjnym, a nie o tym, skąd przyszliśmy, co w nas jeszcze w środku, co przezwyciężyliśmy..." O powodzeniu filmu Leszczyńskiego zadecydowało przede wszystkim znakomite aktorstwo, zwłaszcza Anny Seniuk jako Handzi i Krzysztofa Majchrzaka w kluczowej roli Kaziuka. Ekranową "Konopielkę" docenili jurorzy Festiwali w Gdańsku oraz Vevey i Havgesund, przyznając jej główne nagrody.
Akcja filmu toczy się w zapadłej wsi Taplary, gdzieś na Białostocczyźnie. Młody chłop - Kaziuk wyjeżdża rankiem do lasu po chrust na opał. Po powrocie zastaje w chałupie istną rewolucję. Przedwcześnie ocielona (co wskazuje na siły nieczyste) krowa, wędrowny dziad, nauczycielka i prelegent z miasta, który w dodatku wytyka jego rodzinie brak higieny, zabobonność i zacofanie. Nawołuje też do organizowania szkoły i budowy linii elektrycznej. Kaziuk niewiele z tego rozumie, ale pozostaje pod wrażeniem. Zwłaszcza apetycznej nauczycielki, która w nocy śni mu się w stroju Ewy. Ku zdziwieniu chłopa sen materializuje się nazajutrz, gdy przybyszka zostaje jego lokatorką. Od tej pory w spokojnej chałupie Kaziuków nic już nie będzie tak jak dawniej.
Ekipa - lista skrócona:
Reżyseria: Witold Leszczyński
Scenariusz: Witold Leszczyński
Zdjęcia: Zbigniew Napiórkowski
Scenografia: Maciej Maria Putowski
Kostiumy: Anna Ostapińska
Muzyka: Wojciech Karolak
Dźwięk: Jerzy Szawłowski
Montaż: Łucja Ośko
Charakteryzacja: Anna Lewandowska
Kierownictwo produkcji: Tadeusz Drewno
Produkcja: Studio Filmowe Perspektywa
Obsada aktorska:
Krzysztof Majchrzak (Kaziuk Bartoszewicz),
Anna Seniuk (Handzia, żona Kaziuka),
Joanna Sienkiewicz (nauczycielka Jola),
Jerzy Block (Józef, tatko Kaziuka),
Marek Siudym (Michał, brat Kaziuka),
Tomasz Jarosiński (Ziutek, syn Kaziuka),
Franciszek Pieczka (dziad, Pan Bóg w śnie Kaziuka),
Anna Milewska (Matka Boska w śnie Kaziuka),
Arkadiusz Bazak (delegat z powiatu),
Aleksander Fogiel (wójt),
Jan Jurewicz (Filip),
Zbigniew Kaczmarek (Kozak),
Jacek Kałucki (Zbyszek, asystent geodety, kochanek nauczycielki),
Marek Kępiński (geodeta),
Jan Paweł Kruk (Dunaj),
Tadeusz Wojtych (Domin),
Wojciech Zagórski (Szymon "Kuśtyk"),
Sylwester Maciejewski (żołnierz na motorówce; nie występuje w napisach)
(filmpolski.pl)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
II. Opis fabuły:
Akcja filmu rozgrywa się w czasach PRL-u, w podlaskiej wsi Taplary, której mieszkańcy odseparowani od świata bagnem, toczą spokojne, zabobonne życie z dala od cywilizacji i zgiełku, wyznacznikiem czasu jest tutaj przyroda i nikt z nich nigdy nie słyszał o takich dobrodziejstwach postępu jak np. radio. Któregoś dnia we wsi pojawiają się przedstawiciele z powiatu i nauczycielka, którzy chcą tutaj założyć elektryczność i otworzyć szkołę. Taplarczycy nie są jednak z tego zadowoleni...
(wikipedia)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
III. 11 LISTOPADA 2009
Konopielka - 1981 - reż. scen. Witold Leszczyński
Dzisiaj prezentuję jeden z najlepszych (i jednocześnie najmądrzejszych i poruszających w swojej prostocie i fabule) polskich filmów, który szczerze uwielbiam.
W globalnie rozwijającej się Polsce Taplary przedstawiają się jako wioska skrajnie zacofana. W zabobonnej wsi nieznane były szlachetne slogany PRLu wzywające do odbudowy kraju, społeczność jest nieuświadomiona zarówno w kwestiach nowych technologii pracy (nie chcą się zgodzić na to, aby sierp zastąpić kosą!), ale i postępującego rozluźnienia obyczajów (czy możliwa jest rewolucja seksualna w Taplarach?). Wielu jest tam ludzi niepiśmiennych, nie znających zasad higieny czy dobrych manier (jak jedzenie sztućcami), żyjących bez elektryczności, a także ślepo przywiązanych do tradycji (które nie tyle cementują społeczność, ale utrudniają jej życie).
Symbolem zmian i osobą, która ma pomóc mieszkańcom wsi jest młoda nauczycielka Jola (czarująca Joanna Sienkiewicz), która zamieszkuje w domu Bartoszewiczów - Kaziuka (doskonały Krzysztof Majchrzak, uwielbiam jego grę emocjami!) i Handzi (Anna Seniuk jest na wskroś pozytywna, urocza i zalotna, szczególnie w stanie błogosławionym).
Zmiany spadają na ludzi jak ognisty deszcz zwiastujący apokalipsę. Diabeł mówi: owieczki będą się prosili, chłop z chłopem spać będzie, baba z babą! - ponieważ Pan Bóg coraz stareńszy, coraz częściej odpoczywa.
Siłą tego filmu oprócz scenariusza są doskonałe kreacje całej obsady. Oprócz Sienkiewicz, Seniuk i Majchrzaka możemy zobaczyć Annę Milewską - Matkę Boską Baletnicę w świecie, w którym Pan Bóg przebrany za dziada po świecie chodzi i porządku pilnuje. Pojawia się też Franciszek Pieczka, jeden z moich ulubionych (jeśli nie ulubiony) polskich aktorów, chodząca charyzma, uosobienie spokoju, gra jakby bez wysiłku, mądrością zapisana w swoich pięknych oczach.
I, absolutnie, delikatnie komediowy wydźwięk niektórych momentów nie zakrywa ich refleksyjności, a sceny erotyczne (i ocierające się o tą tematykę) w filmie są naprawdę smaczne.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
IV. "Konopielka": Naga zjawa
30 lat temu na ekranach polskich kin zadebiutowała "Konopielka" Witolda Leszczyńskiego ("Żywot Mateusza") - ekranizacja głośnej powieści Edwarda Redlińskiego.
Na polskiej wsi
Reżyser Witold Leszczyński podejmując się ekranizacji książki Edwarda Redlińskiego, miał już na koncie nagradzany debiut "Żywot Mateusza", który ukazywał dramat człowieka podświadomie zmierzającego do samozagłady. W opinii wielu krytyków "Konopielka" była filmem, który dorównuje klasą "Żywotowi...".
"Podobnie jak tamten, przenosi widza w pejzaże odludnej wsi, lecz czyni to w nieco odmiennej tonacji emocjonalnej. Dużo więcej tu komizmu (głównie słownego), pojawia się też satyra na postęp, a z drugiej strony na fanatyczne i pełne przesądów zacofanie. Humorystyczne walory filmu oddają jednak często pola poważniejszej refleksji nad wymuszanym przez rozwój cywilizacji zrywaniem więzi człowieka z przyrodą, odrzucanie tradycji, w której przecież nie wszystko jest złe i pozbawione znaczenia - czytamy w opisie "Konopielki" w Internetowej Bazie Filmu Polskiego.
"'Konopielka' to rzecz o przeszłości, o 'kulturze statycznej', życiu tradycyjnym, a nie o tym, skąd przyszliśmy, co w nas jeszcze w środku, co przezwyciężyliśmy..." - tłumaczył autor powieści i scenariusza Edward Redliński.
O powodzeniu filmu Leszczyńskiego zadecydowało przede wszystkim znakomite aktorstwo, zwłaszcza Anny Seniuk jako Handzi i Krzysztofa Majchrzaka w kluczowej roli Kaziuka. Ekranową "Konopielkę" docenili jurorzy Festiwali w Gdańsku oraz Vevey i Havgesund, przyznając jej główne nagrody.
Siedzi naga w konopiach
Akcja filmu toczy się w zapadłej wsi Taplary, gdzieś na Białostocczyźnie. Młody chłop - Kaziuk wyjeżdża rankiem do lasu po chrust na opał. Po powrocie zastaje w chałupie istną rewolucję. Przedwcześnie ocielona (co wskazuje na siły nieczyste) krowa, wędrowny dziad, nauczycielka i prelegent z miasta, który w dodatku wytyka jego rodzinie brak higieny, zabobonność i zacofanie. Nawołuje też do organizowania szkoły i budowy linii elektrycznej. Kaziuk niewiele z tego rozumie, ale pozostaje pod wrażeniem. Zwłaszcza apetycznej nauczycielki, która w nocy śni mu się w stroju Ewy. Ku zdziwieniu chłopa sen materializuje się nazajutrz, gdy przybyszka zostaje jego lokatorką. Od tej pory w spokojnej chałupie Kaziuków nic już nie będzie tak jak dawniej.
Reżyser Witold Leszczyński w wywiadzie udzielonym miesięcznikowi "Film" po premierze obrazu, wyjaśnił kim jest tytułowa konopielka.
"To powstać z ludowych przypowieści, którą chłopi odstraszają dzieci od zabaw w dojrzałych konopiach. To strzyga, zjawa rodzaju żeńskiego . Siedzi naga w konopiach i kusi ciekawskich do wejścia w gąszcz, by załaskotać ich tam na śmierć" - wytłumaczył reżyser.
To właśnie jako ludową strzygę wyobraża sobie seksowną nauczycielkę główny bohater.
"'Uczycielka' - jak określa ją Kaziuk - nie daje mu spokoju od pierwszego zetknięcia, nie może uwolnić się od myślenia o niej. Nauczycielka pojawia się w jego wyobraźni jako naga, kusząca zjawa w konopiach" - dodawał Leszczyński.
Według reżysera tematyka "Konopielki" porusza ważne etnologiczno-antropologiczne zagadnienia.
"Główna linia dramaturgiczna filmu to próba samoobrony przed zniewalającym wpływem nauczycielki. Jej inność jednocześnie fascynuje Kaziuka i przeraża. Samo jej istnienie w Taplarach doprowadza do tego, że Kaziuk przekracza kolejne wioskowe tabu: obala mit o złotym koniu, ścina święte rodzinne drzewo, próbuje zakazanego seksu. Wreszcie - wbrew całej wsi - łamie odwieczny obyczaj żniwny. To prowadzi do tragedii" - eksplikował Leszczyński.
Obyczaje przodków
Od czasu literackiej premiery "Konopielki" [w 1973 roku powieść Redlińskiego uznana została przez tygodnik "Kultura" najlepsza książką roku] do powstania filmu Leszczyńskiego minęło niemal 10 lat.
Reżyser filmu przyznał jednak, że scenariusz przeleżał kilka lat na półce zanim filmowcy dostali zielone światło.
"'Konopielkę' przeczytałem zaraz po opublikowaniu. Znalazłem w niej podobne archetypy emocjonalne, jak kilka lat wcześniej w 'Ptakach' Tarjei Vessasa [na podstawie których Leszczyński nakręcił 'Żywot Mateusza' - przyp. red.]. Napisaliśmy z Redlińskim scenariusz, który został zatwierdzony przez Naczelny Zarząd Kinematografii i odłożony na półki" - zwierzał się Leszczyński.
Według reżysera powodem opóźnienia produkcji "Konopielki" mógł być fakt, że wymowa książki nijak miała się do "postępowej" filozofii partii.
"Uznano zapewne, że nie są wskazane filmy poddające w wątpliwość hurra-optymizm cywilizacyjny. W eksplikacji do scenariusza Redliński pisał: 'W przeciwieństwie do kultury przemysłowej, której podstawową zasadą jest postęp, czyli zmienianie tego, co było - kultura ludowa opiera się na poszanowaniu tego, co było. Ten cieszy się największym poważaniem sąsiadów, kto dokładniej i piękniej kultywuje obycza j przodków'" - przypomniał Leszczyński.
Jednym z przejawów "obyczaju przodków" była niepowtarzalna struktura językowa powieści Redlińskiego, którą Leszczyński postarał się odtworzyć w filmie. Nie bez pewnych trudności.
"Wątpliwości miało wiele osób. Jednak Redliński po obejrzeniu gotowego filmu powiedział, ze jego zdaniem cofnąłem się do podobnego stanu ducha, w jakim on był przed napisaniem książki. I że środkami filmowymi wyraziłem to, co on literackimi" - pochwalił się reżyser "Konopielki".
Być może zbawienna dla filmu okazała się decyzja Leszczyńskiego, by dialogi dograć już w studio, na postsynchronach. "Część aktorów próbowała 'śledzikować', to znaczy mówić kresowo, śpiewnie. Dlatego zdecydowałem się nagrać dialogi w studio dźwiękowym, aby już w spokojnych warunkach wyeliminować jakiekolwiek udawanki" - wytłumaczył swoją strategię reżyser.
"Znowuś zacienżyła" przy dźwiękach "Toccaty E-dur"
Film powstał na czarno-białej taśmie. Reżyser wyjaśnił, że podjął taką estetyczną decyzję wspólnie z operatorem Zbigniewem Napiórkowskim.
"Wieś na barwnych zdjęciach to niebezpieczeństwo ładnych, sielankowych pocztówek. Kłóciłoby się to z duchem 'Konopielki', której bohaterem jest prosty chłop. Dla Kaziuka przyroda jest przezroczysta, nie zwraca uwagi na jej urodę, inaczej niż człowiek z miasta. Poza tym jesteśmy zwolennikami kadrów uporządkowanych, oczyszczonych z niepotrzebnych detali. W kolorze taki ład dałby już naprawdę rzecz 'prześliczną'" - Leszczyński mówił o motywach użycia czarno-białej taśmy.
Nie mniejszą rolę niż poetyckie, lecz przy okazji surowe zdjęcia, odgrywa w filmie muzyka (jak we wszystkich obrazach Leszczyńskiego - pamiętne "Concerto Grosso" Corelliego z "Żywotu Mateusza"]. Reżyser przyznał, że aby lepiej wprowadzić aktorów w nastrój danych scen, puszczał im fragmenty odpowiednich utworów muzycznych na planie.
"Do zdjęć sceny, w której muzyka odgrywa ważną rolę, zabieram magnetofon z nagraniem wybranej muzyki. W 'Konopielce' miałem na planie 'Toccatę E-dur' Frescobaldiego i muzykę afrykańskich Pigmenjów znad Lualaba" - ujawnił reżyser.
"Pierwszy motyw dałem do odsłuchania aktorom przed realizacją scen dziejących się w raju. Myślę, że muzyka pomogła Annie Milewskiej przeistoczyć się w zjawiskowa Matkę Boską, a Franciszkowi Pieczce w godnego Pana Boga. Sądzę, że ta sama muzyka pomogła również Handzi - Annie Seniuk - rozegrać lirycznie i godnie scenę, w której oznajmia Kaziukowi, że 'znowuś zacienżyła'. Natomiast niepokojące dźwięki murzyńskich instrumentów potęgowały emocjonalne napięcie między Kaziukiem - Krzysztofem Majchrzakiem, a nauczycielką - Joanną Sienkiewicz" - powiedział Leszczyński.
(http://film.interia.pl/wiadomosci/film/news/konopielka-naga-zjawa,1841393,38)
1. Recenzja filmu
Adaptacja znanej i cenionej powieści Edwarda Redlińskiego. Jej autor - Witold Leszczyński zasłynął przejmującym filmem pt. "Żywot Mateusza", ukazującym dramat człowieka podświadomie zmierzającego do samozagłady. W opinii wielu krytyków "Konopielka" jest filmem, który dorównuje klasą "Żywotowi..." Podobnie jak tamten przenosi widza w pejzaże odludnej wsi, lecz czyni to w nieco odmiennej tonacji emocjonalnej. Dużo więcej tu komizmu (głównie słownego), pojawia się też satyra na postęp, a z drugiej strony na fanatyczne i pełne przesądów zacofanie. Humorystyczne walory filmu oddają jednak często pola poważniejszej refleksji nad wymuszanym przez rozwój cywilizacji zrywaniem więzi człowieka z przyrodą, odrzucanie tradycji, w której przecież nie wszystko jest złe i pozbawione znaczenia. Jak mówił autor powieści i scenariusza Edward Redliński: "Konopielka to rzecz o przeszłości, o "kulturze statycznej", życiu tradycyjnym, a nie o tym, skąd przyszliśmy, co w nas jeszcze w środku, co przezwyciężyliśmy..." O powodzeniu filmu Leszczyńskiego zadecydowało przede wszystkim znakomite aktorstwo, zwłaszcza Anny Seniuk jako Handzi i Krzysztofa Majchrzaka w kluczowej roli Kaziuka. Ekranową "Konopielkę" docenili jurorzy Festiwali w Gdańsku oraz Vevey i Havgesund, przyznając jej główne nagrody.
Akcja filmu toczy się w zapadłej wsi Taplary, gdzieś na Białostocczyźnie. Młody chłop - Kaziuk wyjeżdża rankiem do lasu po chrust na opał. Po powrocie zastaje w chałupie istną rewolucję. Przedwcześnie ocielona (co wskazuje na siły nieczyste) krowa, wędrowny dziad, nauczycielka i prelegent z miasta, który w dodatku wytyka jego rodzinie brak higieny, zabobonność i zacofanie. Nawołuje też do organizowania szkoły i budowy linii elektrycznej. Kaziuk niewiele z tego rozumie, ale pozostaje pod wrażeniem. Zwłaszcza apetycznej nauczycielki, która w nocy śni mu się w stroju Ewy. Ku zdziwieniu chłopa sen materializuje się nazajutrz, gdy przybyszka zostaje jego lokatorką. Od tej pory w spokojnej chałupie Kaziuków nic już nie będzie tak jak dawniej.
Ekipa - lista skrócona:
Reżyseria: Witold Leszczyński
Scenariusz: Witold Leszczyński
Zdjęcia: Zbigniew Napiórkowski
Scenografia: Maciej Maria Putowski
Kostiumy: Anna Ostapińska
Muzyka: Wojciech Karolak
Dźwięk: Jerzy Szawłowski
Montaż: Łucja Ośko
Charakteryzacja: Anna Lewandowska
Kierownictwo produkcji: Tadeusz Drewno
Produkcja: Studio Filmowe Perspektywa
Obsada aktorska:
Krzysztof Majchrzak (Kaziuk Bartoszewicz),
Anna Seniuk (Handzia, żona Kaziuka),
Joanna Sienkiewicz (nauczycielka Jola),
Jerzy Block (Józef, tatko Kaziuka),
Marek Siudym (Michał, brat Kaziuka),
Tomasz Jarosiński (Ziutek, syn Kaziuka),
Franciszek Pieczka (dziad, Pan Bóg w śnie Kaziuka),
Anna Milewska (Matka Boska w śnie Kaziuka),
Arkadiusz Bazak (delegat z powiatu),
Aleksander Fogiel (wójt),
Jan Jurewicz (Filip),
Zbigniew Kaczmarek (Kozak),
Jacek Kałucki (Zbyszek, asystent geodety, kochanek nauczycielki),
Marek Kępiński (geodeta),
Jan Paweł Kruk (Dunaj),
Tadeusz Wojtych (Domin),
Wojciech Zagórski (Szymon "Kuśtyk"),
Sylwester Maciejewski (żołnierz na motorówce; nie występuje w napisach)
(filmpolski.pl)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
II. Opis fabuły:
Akcja filmu rozgrywa się w czasach PRL-u, w podlaskiej wsi Taplary, której mieszkańcy odseparowani od świata bagnem, toczą spokojne, zabobonne życie z dala od cywilizacji i zgiełku, wyznacznikiem czasu jest tutaj przyroda i nikt z nich nigdy nie słyszał o takich dobrodziejstwach postępu jak np. radio. Któregoś dnia we wsi pojawiają się przedstawiciele z powiatu i nauczycielka, którzy chcą tutaj założyć elektryczność i otworzyć szkołę. Taplarczycy nie są jednak z tego zadowoleni...
(wikipedia)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
III. 11 LISTOPADA 2009
Konopielka - 1981 - reż. scen. Witold Leszczyński
Dzisiaj prezentuję jeden z najlepszych (i jednocześnie najmądrzejszych i poruszających w swojej prostocie i fabule) polskich filmów, który szczerze uwielbiam.
W globalnie rozwijającej się Polsce Taplary przedstawiają się jako wioska skrajnie zacofana. W zabobonnej wsi nieznane były szlachetne slogany PRLu wzywające do odbudowy kraju, społeczność jest nieuświadomiona zarówno w kwestiach nowych technologii pracy (nie chcą się zgodzić na to, aby sierp zastąpić kosą!), ale i postępującego rozluźnienia obyczajów (czy możliwa jest rewolucja seksualna w Taplarach?). Wielu jest tam ludzi niepiśmiennych, nie znających zasad higieny czy dobrych manier (jak jedzenie sztućcami), żyjących bez elektryczności, a także ślepo przywiązanych do tradycji (które nie tyle cementują społeczność, ale utrudniają jej życie).
Symbolem zmian i osobą, która ma pomóc mieszkańcom wsi jest młoda nauczycielka Jola (czarująca Joanna Sienkiewicz), która zamieszkuje w domu Bartoszewiczów - Kaziuka (doskonały Krzysztof Majchrzak, uwielbiam jego grę emocjami!) i Handzi (Anna Seniuk jest na wskroś pozytywna, urocza i zalotna, szczególnie w stanie błogosławionym).
Zmiany spadają na ludzi jak ognisty deszcz zwiastujący apokalipsę. Diabeł mówi: owieczki będą się prosili, chłop z chłopem spać będzie, baba z babą! - ponieważ Pan Bóg coraz stareńszy, coraz częściej odpoczywa.
Siłą tego filmu oprócz scenariusza są doskonałe kreacje całej obsady. Oprócz Sienkiewicz, Seniuk i Majchrzaka możemy zobaczyć Annę Milewską - Matkę Boską Baletnicę w świecie, w którym Pan Bóg przebrany za dziada po świecie chodzi i porządku pilnuje. Pojawia się też Franciszek Pieczka, jeden z moich ulubionych (jeśli nie ulubiony) polskich aktorów, chodząca charyzma, uosobienie spokoju, gra jakby bez wysiłku, mądrością zapisana w swoich pięknych oczach.
I, absolutnie, delikatnie komediowy wydźwięk niektórych momentów nie zakrywa ich refleksyjności, a sceny erotyczne (i ocierające się o tą tematykę) w filmie są naprawdę smaczne.
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
IV. "Konopielka": Naga zjawa
30 lat temu na ekranach polskich kin zadebiutowała "Konopielka" Witolda Leszczyńskiego ("Żywot Mateusza") - ekranizacja głośnej powieści Edwarda Redlińskiego.
Na polskiej wsi
Reżyser Witold Leszczyński podejmując się ekranizacji książki Edwarda Redlińskiego, miał już na koncie nagradzany debiut "Żywot Mateusza", który ukazywał dramat człowieka podświadomie zmierzającego do samozagłady. W opinii wielu krytyków "Konopielka" była filmem, który dorównuje klasą "Żywotowi...".
"Podobnie jak tamten, przenosi widza w pejzaże odludnej wsi, lecz czyni to w nieco odmiennej tonacji emocjonalnej. Dużo więcej tu komizmu (głównie słownego), pojawia się też satyra na postęp, a z drugiej strony na fanatyczne i pełne przesądów zacofanie. Humorystyczne walory filmu oddają jednak często pola poważniejszej refleksji nad wymuszanym przez rozwój cywilizacji zrywaniem więzi człowieka z przyrodą, odrzucanie tradycji, w której przecież nie wszystko jest złe i pozbawione znaczenia - czytamy w opisie "Konopielki" w Internetowej Bazie Filmu Polskiego.
"'Konopielka' to rzecz o przeszłości, o 'kulturze statycznej', życiu tradycyjnym, a nie o tym, skąd przyszliśmy, co w nas jeszcze w środku, co przezwyciężyliśmy..." - tłumaczył autor powieści i scenariusza Edward Redliński.
O powodzeniu filmu Leszczyńskiego zadecydowało przede wszystkim znakomite aktorstwo, zwłaszcza Anny Seniuk jako Handzi i Krzysztofa Majchrzaka w kluczowej roli Kaziuka. Ekranową "Konopielkę" docenili jurorzy Festiwali w Gdańsku oraz Vevey i Havgesund, przyznając jej główne nagrody.
Siedzi naga w konopiach
Akcja filmu toczy się w zapadłej wsi Taplary, gdzieś na Białostocczyźnie. Młody chłop - Kaziuk wyjeżdża rankiem do lasu po chrust na opał. Po powrocie zastaje w chałupie istną rewolucję. Przedwcześnie ocielona (co wskazuje na siły nieczyste) krowa, wędrowny dziad, nauczycielka i prelegent z miasta, który w dodatku wytyka jego rodzinie brak higieny, zabobonność i zacofanie. Nawołuje też do organizowania szkoły i budowy linii elektrycznej. Kaziuk niewiele z tego rozumie, ale pozostaje pod wrażeniem. Zwłaszcza apetycznej nauczycielki, która w nocy śni mu się w stroju Ewy. Ku zdziwieniu chłopa sen materializuje się nazajutrz, gdy przybyszka zostaje jego lokatorką. Od tej pory w spokojnej chałupie Kaziuków nic już nie będzie tak jak dawniej.
Reżyser Witold Leszczyński w wywiadzie udzielonym miesięcznikowi "Film" po premierze obrazu, wyjaśnił kim jest tytułowa konopielka.
"To powstać z ludowych przypowieści, którą chłopi odstraszają dzieci od zabaw w dojrzałych konopiach. To strzyga, zjawa rodzaju żeńskiego . Siedzi naga w konopiach i kusi ciekawskich do wejścia w gąszcz, by załaskotać ich tam na śmierć" - wytłumaczył reżyser.
To właśnie jako ludową strzygę wyobraża sobie seksowną nauczycielkę główny bohater.
"'Uczycielka' - jak określa ją Kaziuk - nie daje mu spokoju od pierwszego zetknięcia, nie może uwolnić się od myślenia o niej. Nauczycielka pojawia się w jego wyobraźni jako naga, kusząca zjawa w konopiach" - dodawał Leszczyński.
Według reżysera tematyka "Konopielki" porusza ważne etnologiczno-antropologiczne zagadnienia.
"Główna linia dramaturgiczna filmu to próba samoobrony przed zniewalającym wpływem nauczycielki. Jej inność jednocześnie fascynuje Kaziuka i przeraża. Samo jej istnienie w Taplarach doprowadza do tego, że Kaziuk przekracza kolejne wioskowe tabu: obala mit o złotym koniu, ścina święte rodzinne drzewo, próbuje zakazanego seksu. Wreszcie - wbrew całej wsi - łamie odwieczny obyczaj żniwny. To prowadzi do tragedii" - eksplikował Leszczyński.
Obyczaje przodków
Od czasu literackiej premiery "Konopielki" [w 1973 roku powieść Redlińskiego uznana została przez tygodnik "Kultura" najlepsza książką roku] do powstania filmu Leszczyńskiego minęło niemal 10 lat.
Reżyser filmu przyznał jednak, że scenariusz przeleżał kilka lat na półce zanim filmowcy dostali zielone światło.
"'Konopielkę' przeczytałem zaraz po opublikowaniu. Znalazłem w niej podobne archetypy emocjonalne, jak kilka lat wcześniej w 'Ptakach' Tarjei Vessasa [na podstawie których Leszczyński nakręcił 'Żywot Mateusza' - przyp. red.]. Napisaliśmy z Redlińskim scenariusz, który został zatwierdzony przez Naczelny Zarząd Kinematografii i odłożony na półki" - zwierzał się Leszczyński.
Według reżysera powodem opóźnienia produkcji "Konopielki" mógł być fakt, że wymowa książki nijak miała się do "postępowej" filozofii partii.
"Uznano zapewne, że nie są wskazane filmy poddające w wątpliwość hurra-optymizm cywilizacyjny. W eksplikacji do scenariusza Redliński pisał: 'W przeciwieństwie do kultury przemysłowej, której podstawową zasadą jest postęp, czyli zmienianie tego, co było - kultura ludowa opiera się na poszanowaniu tego, co było. Ten cieszy się największym poważaniem sąsiadów, kto dokładniej i piękniej kultywuje obycza j przodków'" - przypomniał Leszczyński.
Jednym z przejawów "obyczaju przodków" była niepowtarzalna struktura językowa powieści Redlińskiego, którą Leszczyński postarał się odtworzyć w filmie. Nie bez pewnych trudności.
"Wątpliwości miało wiele osób. Jednak Redliński po obejrzeniu gotowego filmu powiedział, ze jego zdaniem cofnąłem się do podobnego stanu ducha, w jakim on był przed napisaniem książki. I że środkami filmowymi wyraziłem to, co on literackimi" - pochwalił się reżyser "Konopielki".
Być może zbawienna dla filmu okazała się decyzja Leszczyńskiego, by dialogi dograć już w studio, na postsynchronach. "Część aktorów próbowała 'śledzikować', to znaczy mówić kresowo, śpiewnie. Dlatego zdecydowałem się nagrać dialogi w studio dźwiękowym, aby już w spokojnych warunkach wyeliminować jakiekolwiek udawanki" - wytłumaczył swoją strategię reżyser.
"Znowuś zacienżyła" przy dźwiękach "Toccaty E-dur"
Film powstał na czarno-białej taśmie. Reżyser wyjaśnił, że podjął taką estetyczną decyzję wspólnie z operatorem Zbigniewem Napiórkowskim.
"Wieś na barwnych zdjęciach to niebezpieczeństwo ładnych, sielankowych pocztówek. Kłóciłoby się to z duchem 'Konopielki', której bohaterem jest prosty chłop. Dla Kaziuka przyroda jest przezroczysta, nie zwraca uwagi na jej urodę, inaczej niż człowiek z miasta. Poza tym jesteśmy zwolennikami kadrów uporządkowanych, oczyszczonych z niepotrzebnych detali. W kolorze taki ład dałby już naprawdę rzecz 'prześliczną'" - Leszczyński mówił o motywach użycia czarno-białej taśmy.
Nie mniejszą rolę niż poetyckie, lecz przy okazji surowe zdjęcia, odgrywa w filmie muzyka (jak we wszystkich obrazach Leszczyńskiego - pamiętne "Concerto Grosso" Corelliego z "Żywotu Mateusza"]. Reżyser przyznał, że aby lepiej wprowadzić aktorów w nastrój danych scen, puszczał im fragmenty odpowiednich utworów muzycznych na planie.
"Do zdjęć sceny, w której muzyka odgrywa ważną rolę, zabieram magnetofon z nagraniem wybranej muzyki. W 'Konopielce' miałem na planie 'Toccatę E-dur' Frescobaldiego i muzykę afrykańskich Pigmenjów znad Lualaba" - ujawnił reżyser.
"Pierwszy motyw dałem do odsłuchania aktorom przed realizacją scen dziejących się w raju. Myślę, że muzyka pomogła Annie Milewskiej przeistoczyć się w zjawiskowa Matkę Boską, a Franciszkowi Pieczce w godnego Pana Boga. Sądzę, że ta sama muzyka pomogła również Handzi - Annie Seniuk - rozegrać lirycznie i godnie scenę, w której oznajmia Kaziukowi, że 'znowuś zacienżyła'. Natomiast niepokojące dźwięki murzyńskich instrumentów potęgowały emocjonalne napięcie między Kaziukiem - Krzysztofem Majchrzakiem, a nauczycielką - Joanną Sienkiewicz" - powiedział Leszczyński.
(http://film.interia.pl/wiadomosci/film/news/konopielka-naga-zjawa,1841393,38)
Nie ma plików w tym folderze
-
0 -
0 -
0 -
0
0 plików
0 KB
Chomikowe rozmowy
Pokaż wszystkie
Pokaż ostatnie
Deebra napisano 19.03.2024 19:31
♥ Życie jest miłością - ciesz się nią.- św. Matka Teresa z Kalkuty -
Bóg kocha człowieka ciągle i wiernie, szuka go.Miłość miłości szuka
i wciąga w siebie.My mamy dać się wciągnąć,dać się porwaćw miłość Boga.- ks. Jan Twardowski -*Słowa pozdrowień i dobrego, błogosławionego czasu, wieczorku i nocki życzę 
) ...
) ... Deebra napisano 31.03.2024 20:30
) ... 
krisluck60 napisano 7.04.2024 06:56
Deebra napisano 16.04.2024 22:13
) ...Deebra napisano 6.05.2024 13:24
) ...Deebra napisano 18.05.2024 20:52
) ... Deebra napisano 10.06.2024 20:57
) ...Deebra napisano 21.06.2024 13:33
) ...Deebra napisano 30.06.2024 18:13
) ... 
Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (443)
