02. Narodzenie.pdf

master-commander / Chrystus i Hitler / 02. Narodzenie.pdf

Download: 02. Narodzenie.pdf

Pobierz

51 KB

Sytuację poważnie pogorszył asyryjski król Salmanasar V, który w 722 r. p.n.e. zniszczył królestwo Izraela i uprowadził dużą część mieszkańców do różnych prowincji swojego imperium, a także Nabuchodonozor II, król babiloński, który złupił Jerozolimę i Pierwszą Świątynię, uprowadzając do niewoli babilońskiej trzy tysiące najbardziej wpływowych rodów żydowskich. Z czasem i Żydzi, i Samarytanie powrócili do ojczyzny, ale to już były dwa narody mówiące w różnych, chociaż pokrewnych językach i rozdzieleni przepaścią w sprawach religijnych. Samaria, częścią której była Galilea, miała swojego rzymskiego tetrarchę i w stosunku do Judy była "prawdziwą zagranicą". Tym nie mniej, jak to wynika z zachowanych źródeł pisanych, i w Samarii żyli ludzie, którzy obstawali przy panującym w Judzie kanonie religijnym, mimo że za arcykapłana Szymona Machabeusza "wszyscy" galilejscy Żydzi zostali wysiedleni do Judy. Raz do roku wybierali się na pielgrzymkę do Jerozolimy, żeby złożyć ofiarę na budowę nowej Świątyni. Nazaret, miasto, w którym upłynęły pierwsze lata życia Chrystusa, znajdował się dość daleko od Judy, lecz jego rodzice byli właśnie takimi prawowiernymi Samarytanami. Co prawda, ewangelie twierdzą, że Maria i Józef byli z rodu Dawida, a więc powinni byli należeć do jednego z dwóch kolan Judy, ale możliwym jest też, że jacyś przedstawiciele kolan Judy mieszkali w Samarii.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

master-commander

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

00. Wstęp.pdf

Chrystus przyszedł po to, by wszystko przemieszać. Greckie i rzymskie piękności, uwiecznione w porażających wyobraźnię rzeźbach (do naszych czasów dotrwały jedynie nieliczne egzemplarze; większość została zniszczona przez chrześcijan), ustąpiły miejsca karłom, kalekom fizycznym i psychicznym, fanatykom i schizofrenikom, impotentom i nekrofilom, czyim pomysłem na życie było: nie myć się, nie golić się, nie żenić się, nie pracować. To samo stało się w sferze intelektualnej. Nauki antyczne, w większości podparte obiektywną analizą faktów, ustąpiły miejsca takiemu nagromadzeniu pseudo-nauk, że obecnie potrzeba całych encyklopedii, by dokonać zaledwie biegłego ich przeglądu. Długa i trudna była droga współczesnej nauki z chrześcijańskiej twierdzy ku wolności, a liczba intelektualistów zlikwidowanych przy tym przez czynniki kościelne, znacznie przewyższa liczbę wszelakich świętych, błogosławionych i innych kretynów i degeneratów, zlikwidowanych w różnych, często przypadkowych, okolicznościach. To powinien znać i pamiętać każdy intelektualista, który siłą przyzwyczajenia woła "Chrystus się rodzi!"' na Boże Narodzenie i "Chrystus zmartwychwstał!" na Wielkanoc, nawet nie wierząc w podobne brednie. A takich wciąż jest niemało dookoła.

01. Prekursorzy.pdf

Judea w czasach Chrystusa właśnie była społeczeństwem, w którym przepaść pomiędzy szarą masą i duchowieństwem była po prostu kolosalna, zwłaszcza, że, między innymi, godności duchowne były wówczas dziedziczne, i mogli je piastowć tylko potomkowie kolana Lewi. Już wtedy zakon Mojżeszowy nie był w stanie ogarnąć wszystkich aspektów życia tak pojedyńczego Żyda, jak i całego żydowskiego społeczeństwa. Tak został przygotowany grunt pod jego dowolną interpretację, co jeszcze bardziej pogrążało masy w dezorientacji i rozczarowaniu. Podobny był obraz Niemiec po Pierwszej wojnie światowej. One po prostu dojrzały do pojawienia się człowieka, który poustawiałby rzeczy na nowy ład. Od dawna wiadomo, że mesjasze powinni pojawiać się gdy przyjdzie na to pora. I oni pojawiają się.

03. Chrzest.pdf

Ze wszystkich życiorysów Józefa i Marii jakie do nas doszły, tak kanonicznych, jak i apokryficznych, wyłania się portret ludzi bogobojnych, zdolnych do przekazania Jezusowi mniej-więcej spójnej wiedzy o żydowskiej religii, chociaż spójność tej wiedzy należy traktować względnie, bowiem w tym akurat czasie judaizm przeżywał ewolucyjny kryzys i religijna elita była podzielona na faryzeuszy, seduceuszy i esseńczyków, a już za życia Chrystusa pojawiła się sekta zelotów. Ma się rozumieć, wszyscy oni utrzymywali, że wyznają jedynie prawdziwą interpretację zakonu Mojżeszowego i ksiąg proroków. Najsilniejszą była sekta faryzeuszy (zniekształcona grecka transkrypcja słowa "perushim" - ci, co się oddzielają). Można z dużą dokładnością stwierdzić, że system wiary, jaki przyswoił sobie Jezus, był jednakowo daleki od ideologii wszystkich czterech sekt.

04. Apostołowie.pdf

Tym nie mniej, Chrystus, mimo swojej pozornej osobliwości, pozostawał Azjatą do szpiku kości. A jedną z cech typowego Azjaty jest nadmierne wyolbrzymianie więzów rodzinnych i metafizyczne postrzeganie rodziny, postrzeganie rodziny jako części samego siebie, postrzeganie rodziny jak jakiegoś małego quasi-narodu, to którego się należy. Więzy rodzinne mają dla takich ludzi nieskończenie wyższy priorytet przed wszystkimi innymi sprawami i stwarzają uprzywilejowaną pozycję przy zawieraniu transakcji. Europejczycy - przeciwnie - nigdy nie żyli sentymentami i już za życia Chrystusa dochodziło do tego, że rzymscy cesarze woleli przekazywać tron raczej usynowionym spadkobiercom niż swoim rodzonym synom, którzy zwykle okazywali się jawnymi degeneratami. Ale Wschód to Wschód i kumoterstwo nawet w dzisiejszych czasach jest częścią narodowej tradycji, a także źródłem stałego zagrożenia rozkładem struktur państwowych, pełnej anarchii i prawnego chaosu.

Tajemnica zbrodni katyńskiej.pdf

Mithridates, Pompey & the pirates.pdf

One of Mithridates’ favourite creations was the navy, completely built by local shipbuilders in Asia Minor. Its numbers usually exceeded what Rome and Carthage deployed in war with each other. The creation of such a fleet was possible because among his subjects there was a huge number of sailors of merchant ships and fishermen, since salted and dried fish was one of the country’s main exports. The stable traditions of shipbuilding and navigation provided Mithridates VI Eupator with a reliable position in the world of the 1st century BC, and made him a formidable opponent of the Romans.

01. The youngest man in Europe.pdf

Winston Leonard Spencer Churchill, a descendant of the famous 18th-century English militaryman and statesman John Churchill, 1st Duke of Marlborough, was born in one of the top aristocratic families of Great Britain. Hence his ascension to the upper élite of the British power was partly predetermined, or at least favoured, although his strong, independent personality became a serious obstacle in such ascension. Yet, at the end it was his personality that eventually brought him to the top.

02. Winston is back.pdf

On 1 September 1939 Nazi Germany attacked Poland; on 3 September Poland’s ally, Great Britain, declared war on Germany. Few hours later a German submarine torpedoed and sank a British passenger liner Athenia in open sea – the traditional sphere of influence of the British Empire. The Second World War started, and it started in the circumstances most unfavourable to Britain. Those circumstances forced the British prime-minister, Sir Neville Chamberlain, the author of the bankrupt policy of “appeasement” of the Nazi Germany, to invite his arch-enemy, Sir Winston Leonard Spencer Churchill, to join the War Cabinet as the First Lord of Admiralty.

03. His enemy's ally.pdf

On 22 June 1941 in the morning he was still in the bed, when the urgent news was brought to him of Adolf Hitler's invasion of the Soviet Union. Later Churchill wrote that it gave him an important relief. He immediately called BBC and announced an important broadcast on its waves in the evening. Sir Winston spent the day composing his statement. He had to abandon the anti-communist rhetoric and offer cooperation.

04. Second front.pdf

On 22 June 1941 Nazi Germany invaded the Soviet Union. The British minister of aircraft production, Sir John Moore, 1 st Baron Brabazon of Tara, expressed on that occasion the hope that Germany and the USSR would destroy each other. And Harry Truman, a US senator, spoke even more blatantly in the interview given to the New York Times on 24 June 1941: If we see that Germany is winning, we ought to help Russia, and if Russia is winning, we ought to help Germany, and that way let them kill as many as possible.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin