-
23170 -
4380 -
39115 -
2418
69842 plików
777,64 GB
Foldery
Ostatnio pobierane pliki
z opisem
Czarka szkarłatna: zwiastun wiosennego grzybobrania :)Jeść na surowo !!!
Czarka szkarłatna (Sarcoscypha coccinea) należy do Kustrzebkowców, rzędu grzybów workowych. Stąd jej niecodzienny kształt purpurowej czarki. Pojawia się zawsze na przełomie zimy i wiosny, jak zapowiedź zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym. Rośnie na obumarłych gałęziach drzew liściastych. Jest saprofitem. Do niedawna był to grzyb pod ścisłą ochroną. Obecnie można ją zbierać.
Przeczytaj także o grzybie zapowiadającym letni sezon: Kurka, czyli pieprznik jadalny - majowe grzybobranie.
Wygląd czarki szkarłatnej:)
Owocniki czarki szkarłatnej mają właśnie kształt czarek, długo mają podwinięte do wnętrza brzegi. Wraz ze wzrostem otwierają się, przyjmując kształt miseczki. Bardziej owalne, niż okrągłe. Owocnik czarki ma średnicę od 1-5 cm, czasem osiąga rozmiar 8 cm. Trzonek występuje tylko u owocników wyrastających z gałęzi zagrzebanej w ziemi. Może być krótki lub długi, przez co owocnik czarki bardziej przypomina pucharek dla krasnoludka.
Miąższ cienki, sprężysty, jędrny, bez smaku i zapachu.
Występowanie:
Czarki pojawiają się na przełomie zimy i wiosny. Możemy je spotkać już w lutym i rosną do maja. Wyrastają pojedynczo lub w rozproszonej grupie, zaraz po zejściu śniegów na leżących gałązkach, konarach i pozostałościach drzew liściastych, zwłaszcza olchy, zagrzebanych w ściółce. Są saprofitami. Potrzebują wilgotnego środowiska.
Wszystkie czarki do 2014 były objęte w Polsce ochroną ścisłą. Obecnie można je zbierać, pamiętając by nie niszczyć ściółki w miejscu ich występowania.
Wartość odżywcza:
Wartość odżywcza czarek szkarłatnych jest niewielka. Cienkie ścianki purpurowym miseczek zawierają co prawda witaminy: A, B1, B2, C, D, PP i E, a także całkiem sporo soli mineralnych: żelazo, cynk, potas, jod, siarka, wapń, miedź, mangan i fluor.
Jednak czarki szkarłatne w 94% składają się z wody, pozostałe 6% to białka, węglowodany i tłuszcze. Są niskokaloryczne - 100 g świeżych kurek to tylko 30 kcal.
Czarki, tak jak wszystkie grzyby, są ważnym źródłem błonnika, który odgrywa istotną rolę w procesie trawienia. Trzeba jednak pamiętać, że tym błonnikiem jest chityna, która jest ciężkostrawna. Czarek, tak jak pozostałych grzybów, nie należy podawać dzieciom do lat 7.
Zastosowanie w kuchni:
Czarka szkarłatna na surowo z odrobiną soli chrupie tak samo, jak rzodkiewka. Ponieważ jest równie jędrna. Po ugotowaniu zachowuje sprężystość, ma ciekawą teksturę. Można ją użyć do sałatek, którym doda koloru. Świetnie smakuje marynowana.
Czarka szkarłatna (Sarcoscypha coccinea) należy do Kustrzebkowców, rzędu grzybów workowych. Stąd jej niecodzienny kształt purpurowej czarki. Pojawia się zawsze na przełomie zimy i wiosny, jak zapowiedź zmian zachodzących w środowisku przyrodniczym. Rośnie na obumarłych gałęziach drzew liściastych. Jest saprofitem. Do niedawna był to grzyb pod ścisłą ochroną. Obecnie można ją zbierać.
Przeczytaj także o grzybie zapowiadającym letni sezon: Kurka, czyli pieprznik jadalny - majowe grzybobranie.
Wygląd czarki szkarłatnej:)
Owocniki czarki szkarłatnej mają właśnie kształt czarek, długo mają podwinięte do wnętrza brzegi. Wraz ze wzrostem otwierają się, przyjmując kształt miseczki. Bardziej owalne, niż okrągłe. Owocnik czarki ma średnicę od 1-5 cm, czasem osiąga rozmiar 8 cm. Trzonek występuje tylko u owocników wyrastających z gałęzi zagrzebanej w ziemi. Może być krótki lub długi, przez co owocnik czarki bardziej przypomina pucharek dla krasnoludka.
Miąższ cienki, sprężysty, jędrny, bez smaku i zapachu.
Występowanie:
Czarki pojawiają się na przełomie zimy i wiosny. Możemy je spotkać już w lutym i rosną do maja. Wyrastają pojedynczo lub w rozproszonej grupie, zaraz po zejściu śniegów na leżących gałązkach, konarach i pozostałościach drzew liściastych, zwłaszcza olchy, zagrzebanych w ściółce. Są saprofitami. Potrzebują wilgotnego środowiska.
Wszystkie czarki do 2014 były objęte w Polsce ochroną ścisłą. Obecnie można je zbierać, pamiętając by nie niszczyć ściółki w miejscu ich występowania.
Wartość odżywcza:
Wartość odżywcza czarek szkarłatnych jest niewielka. Cienkie ścianki purpurowym miseczek zawierają co prawda witaminy: A, B1, B2, C, D, PP i E, a także całkiem sporo soli mineralnych: żelazo, cynk, potas, jod, siarka, wapń, miedź, mangan i fluor.
Jednak czarki szkarłatne w 94% składają się z wody, pozostałe 6% to białka, węglowodany i tłuszcze. Są niskokaloryczne - 100 g świeżych kurek to tylko 30 kcal.
Czarki, tak jak wszystkie grzyby, są ważnym źródłem błonnika, który odgrywa istotną rolę w procesie trawienia. Trzeba jednak pamiętać, że tym błonnikiem jest chityna, która jest ciężkostrawna. Czarek, tak jak pozostałych grzybów, nie należy podawać dzieciom do lat 7.
Zastosowanie w kuchni:
Czarka szkarłatna na surowo z odrobiną soli chrupie tak samo, jak rzodkiewka. Ponieważ jest równie jędrna. Po ugotowaniu zachowuje sprężystość, ma ciekawą teksturę. Można ją użyć do sałatek, którym doda koloru. Świetnie smakuje marynowana.
- sortuj według:
,7139728276.JPG "pobierz")
-
0 -
2 -
0 -
0
2 plików
343 KB
Zaprzyjaźnione i polecane chomiki (110)
