SU-26

SU-26 (СУ-26; SU-76P, СУ-76П) – radzieckie samobieżne działo polowe opracowane na początku lat 40. XX wieku. Pojazd zbudowany był na podwoziu czołgu lekkiego T-26 a jego uzbrojenie stanowiła umieszczona w obrotowej wieży armata pułkowa wz. 1927 kalibru 76 mm.
Prace nad działami samobieżnymi na podwoziu czołgu T-26 rozpoczęto w połowie lat 30. XX wieku. Opracowane zostały wówczas pojazdy AT-1, SU-1, SU-5 oraz SU-6, jednak żaden z nich nie trafił do seryjnej produkcji. W lecie 1941 roku, wkrótce po niemieckiej napaści na ZSRR do fabryk i zakładów naprawczych z frontu zaczęły przybywać uszkodzone podczas walk czołgi T-26. Ze względu na niewielką przydatność czołgów T-26 w konfrontacji z używanymi przez Niemców czołgami PzKpfw III i PzKpfw IV dostarczane pojazdy przebudowywano m.in. na wozy zabezpieczenia technicznego czy działa samobieżne.
W październiku 1941 roku w leningradzkich zakładach im. Kirowa powstał prototypowy egzemplarz SU-26. Do 1942 roku zbudowanych zostało łącznie dwanaście tych pojazdów.

Dane techniczne:
Producent: Zakłady im. Kirowa w Leningradzie
Trakcja: gąsienicowa
Załoga: 4 osoby
Wyprodukowano: 12
Silnik: silnik gaźnikowy o mocy 90 KM (66 kW)
Pancerz: do 20 mm
Długość: 4,62 m
Szerokość: 2,44 m
Masa: 12,0 t
Moc jedn.: 7,5 KM/t
Prędkość: 30 km/h
Zasięg: 130 km
Pokonywanie przeszkód:
Brody (głęb.): 0,60 m
Rowy (szer.): 2,00 m
Ściany (wys.): 0,75 m
Uzbrojenie: 1× armata pułkowa wz. 1927 kalibru 76 mm

Źródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/SU-26

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder