BT-2

BT (ros. Быстроходный танк, "bystrochodnyj tank" – czołg szybkobieżny) – seria czołgów lekkich produkowanych w Związku Radzieckim w latach 1932-41. Znane były jako "betka" lub "betjuszka". Czołgi BT mogły się poruszać zarówno na gąsienicach jak i na kołach, zdjęcie gąsienic i przejście na tryb kołowy zajmowało około 30 minut.

BT-2 – pierwsza wersja produkowana seryjnie.

Dane taktyczno-techniczne czołgu szybkiego BT-2:
Masa: 10,2-11 T.
Załoga: 2 ludzi.
Wymiary: długość 535 cm, szerokość 223 cm, wysokość 216 cm, prześwit 35 cm na kołach, 38 cm na gąsienicach.
Uzbrojenie:
I wariant - 2 karabiny maszynowe 7,62 mm DT
II wariant - 1 armata 37 mm wz. 30
III wariant - 3 karabiny maszynowe 7,62 mm DT
IV wariant - 1 armata 37 mm wz. 30 i 1 karabin maszynowy 7,62 mm DT.
Amunicja:
w IV wariancie - 92 naboje do armaty, 2709 nabojów do km.
Przyrządy celownicze i obserwacyjne: 1 celownik optyczny (dla armaty), 1 celownik mechaniczny (dla km), szczeliny i otwory obserwacyjne.
Pancerz:
nitowany z płyt walcowanych o grubości: kadłub - przód i boki 13 mm, tył 10 mm, dno 6 mm i góra 10 mm, wieża - przód, boki i tył 13 mm, góra 10 mm.
Napęd:
silnik gaźnikowy, 4-suwowy, widlasty, 12-cylindrowy Liberty (M-5), średnica cylindra 127 mm, skok tłoka 178 mm, stopień sprężania 4,8-5,4, pojemność do 27 000 cm², moc 340-400 KM (zależnie od rodzaju tłoków; stosowano dwa różne typy) przy 1650 obr/min., chłodzony płynem.
Paliwo:
benzyna, pojemność zasadniczych zbiorników paliwa 360 l., dodatkowych 140 l.
Układ napędowy:
sprzęgło główne suche, wielotarczowe, skrzynia przekładniowa mechaniczna, 4 biegi do przodu 1 do tyłu, mechanizmy skrętu - sprzęgła boczne z hamulcami taśmowymi, przekładnie boczne (tzw. gitary) ostatniej pary kół nośnych.
Podwozie:
4 pary podwójnych kół nośnych z bandażami gumowymi zawieszone niezależnie na pionowych resorach spiralnych, ostatnia para kół napędzana, pierwsza para kół skręcana na zwrotnicach; koła napędowe z tyłu, koła napinające z przodu kadłuba, gąsienice metalowe, jednosworzniowe, jednogrzebieniowe; w każdej taśmie do 46 ogniw, szerokość gąsienic 260 mm, podziatka 255 mm, długość oporowa gąsienicy 3000 mm, rozstaw środków gąsienic 1960 mm
Instalacja elektryczna:
jednoprzewodowa 12 V.
Łączność:
zewnętrzna - chorągiewki sygnalizacyjne; wewnętrzna - bezpośrednia i sygnalizacja świetlna.
Osiągi:
moc jednostkowa 31-38 KM/T, nacisk jednostkowy na gąsienicach 0,55-0,63, na kołach 5,65 kG/cm2, promień skrętu na gąsienicach 250 cm, na kołach 900-1000 cm, prędkość maksymalna na gąsienicach do 52 km/h, na kołach 72 km/h, zasięg na gąsienicach do 120 km, na kołach do 200 km.
Pokonywane przeszkód:
wzniesienia 42°, rowy szerokości 200-210 cm (z rozpędu czołg pokonywał znacznie szersze rowy wykonując tzw. skok), ściany wysokości 55-70 cm, brody głębokości 90-100 cm.

Źródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/BT_%28czo%C5%82g%29

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder