SU-152

SU-152 (ros. СУ-152 – skrót od nazwy Самоходная Установка) – radzieckie ciężkie działo samobieżne z okresu II wojny światowej.
Już 7 lutego 1943 roku zakończono próby działa a w dniu 14 lutego 1943 roku przyjęto je na uzbrojenie. Zmieniono jednocześnie jego oznaczenie na SU-152. Także w lutym rozpoczęto produkcję seryjną tych dział w Zakładach Kirowskich w Czelabińsku, gdzie trwała do września 1943 roku. W tym czasie wyprodukowano około 700 dział samobieżnych SU-152. Produkcję ich przerwano z uwagi na opracowanie i wdrożenie do produkcji seryjnej nowego ciężkiego działa samobieżnego ISU-152.
Do obecnych czasów z około siedmiuset SU-152 przetrwały zaledwie trzy sztuki, z których dwie znajdują się w Polsce, w Lubuskim Muzeum Wojskowym w Zielonej Górze z/s w Drzonowie gdzie je przeniesiono w 1997 roku z Cmentarza Żołnierzy Radzieckich w Cybince, a jedna w rosyjskim Muzeum czołgów w Kubince.

Dane techniczne:
Producent: Zakłady Kirowskie w Czelabińsku
Trakcja: Gąsienicowa
Załoga: 5 osób
Wyprodukowano: około 700
Silnik: 12-cylindrowy silnik wysokoprężny W-2K o mocy 600 KM
Transmisja: Mechaniczna
Poj. zb. paliwa: Zasadnicze: 600-615 l, dodatkowe: 360 l[1]
Pancerz: Spawany z płyt walcowanych, 22-75 mm
Długość: 8,95 m; 6,75 m (kadłuba)
Szerokość: 3,25 m
Wysokość: 2,45 m
Prześwit: 0,44 m
Masa: 45,5 t
Moc jedn.: 13,2 KM/t
Nacisk jedn.: 0,85 kg/cm²
Prędkość: 43 km/h na drodze; 14 km/h w terenie
Zasięg: 330 km na drodze; 120 km w terenie
Pokonywanie przeszkód:
Brody (głęb.): 1,6 m
Rowy (szer.): 2,7 m
Ściany (wys.): 1,2 m
Kąt podjazdu: 36°
Uzbrojenie: 1 x haubicoarmata ML-20S kal. 152 mm (20 nab.)
uzbrojenie załogi (1-2 pm PPSz (1278-1300 nab.), 25 szt. granatów F-1)

Źródło:
http://pl.wikipedia.org/wiki/SU-152

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder