Annie Ernaux - podróż do świata noblistki.mp4

agatar11 / Książki / Nobliści / Nobel - Laureaci / 2022 - Annie Ernaux / Do oglądania / Annie Ernaux - podróż do świata noblistki.mp4

Download: Annie Ernaux - podróż do świata noblistki.mp4

Pobierz plik

Oglądaj online

330,81 MB

Czas trwania: 13 min 47 s

Jakie znaczenie ma miejsce naszego pochodzenia? – pyta Annie Ernaux. Czy jeśli wyrzeknę się życia podobnego do życia moich rodziców, zostanę uciekinierką z rodziny, z miejsca pochodzenia, z klasy społecznej? Czy ceną emancypacji musi być alienacja? Ernaux odpowiedzi poszukuje we własnej pamięci – opisując swoje dorastanie, wyprowadzkę z Normandii, stawanie się kobietą i pisarką. Zgłębiamy świat jej dzieciństwa i młodości, odwiedzamy najważniejsze dla niej miejsca, które ukształtowały styl francuskiej noblistki.

Kraj : Francja

Rok : 2021

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

agatar11

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Freddy Mercury - The great pretender.avi

W starym kinie - Juliusz Lubicz-Lisowski.avi

Wywiad Stanisława Janickiego z Juliuszem Lubicz-Lisowski ...

Wywiad Stanisława Janickiego z Juliuszem Lubicz-Lisowskim Aktor, reżyser, dyrektor i kierownik artystyczny teatru. Ukończył wydział chemii Politechniki Kijowskiej (1917, bez dyplomu). Aktor wielu teatrów: łódzkich, warszawskich, poznańskich. Podczas okupacji pracownik Chemicznego Instytutu Badawczego, założyciel działającej także po wojnie wytwórni kosmetyków "Krystyna". Po wojnie występował w teatrach: Powszechnym w Łodzi (1945-52), Wybrzeże w Gdańsku (1952-55), Bałtyckiego w Koszalinie (1955-56, także dyrektor), Operetki Śląskiej w Gliwicach (1957-59, także dyrektor), Estrady Łódzkiej (1960-63), później występował gościnnie na kilku innych scenach. Pod koniec życia był najstarszym, czynnym zawodowo, aktorem w Polsce. Autor książek "Wspomnienia teatralne" i "Notatki z planu filmowego".

Polski król komików. Adolf Dymsza.avi

Dokumentalny film Tadeusza Pawłowicza i Zbigniewa Wawera ...

Dokumentalny film Tadeusza Pawłowicza i Zbigniewa Wawera z 1993 roku. Był urodzonym parodystą, umiał genialnie imitować głosy, wygląd, sposób bycia i mówienia. Stworzył postać warszawskiego cwaniaczka Dodka, na wzór wielkich komików światowego kina, jak Chaplin, Buster Keaton, czy Harold Lloyd. Dymsza - prawdziwe nazwisko Adolf Bagiński (1900 - 1975) - po raz pierwszy wystąpił w Teatrze im. Staszica jako 17 - latek. Wkrótce młodziutki kancelista praktykujący u warszawskiego rejenta zaangażował się do Teatrzyku Miraż jako inspicjent, sufler i statysta. Któregoś dnia musiał zastąpić chorego aktora. Gdy odtańczył na scenie poleczkę, jeden z widzów krzyknął "Brawo, Dymsza!" Dopiero po spektaklu sam zainteresowany dowiedział się, skąd wziął się ten pseudonim. Dyrektor teatru musiał wpisać na afiszu jakieś nazwisko na miejsce nieobecnego Karola Hanusza. Nie chciał dekonspirować młodego adepta teatralnego, który akurat odbywał służbę wojskową. W starym kalendarzu przeczytał nazwisko posła do carskiej Dumy, Leopolda Dymszy - i tak w 1919 r. narodził się król komików, Adolf Dymsza. Jego talent w pełni skrystalizował się w kabaretach i teatrzykach (Perskie Oko, Qui Pro Quo, Małe Qui Pro Quo, Banda, Cyrulik Warszawski). W kinie zadebiutował w 1918 r. w krótkometrażówce "Roztargniony krawiec", lecz dopiero film dźwiękowy przyniósł mu sukcesy i ogromną popularność ("Ułani, ułani", "Sto metrów miłości", "Dwanaście krzeseł", gdzie grał z czeskim komikiem Vlastą Burianem, "Wacuś", "Sportowiec mimo woli" i wiele innych). Przed wojną wystąpił w 26 filmach, z czego zachowało się 13, najczęściej we fragmentach. Po wojnie "zapracował" sobie na miano aktora niewykorzystanego - zagrał zaledwie w 7 filmach (m. in. "Cafe pod Minogą", "Skarb", "Irena do domu", "Nikodem Dyzma"). Dokument poświęcony Adolfowi Dymszy przypomina największe kreacje artysty w filmach przedwojennych, m. in. "Każdemu wolno kochać", "Romeo i Julcia", "Parada rezerwistów" (ten ostatni, zachowany we fragmentach, nie był prezentowany po wojnie). Fragmenty filmowe uzupełnia bogata ikonografia teatralnych i kabaretowych ról aktora oraz materiały ze zbiorów prywatnych. Wykorzystano materiały archiwalne: Filmoteki Narodowej, WFDiF w Warszawie i Muzeum Teatralnego w Warszawie. [TVP]

Opery na ekranie.avi

Felieton Stanisława Janickiego o operach nakręconych prz ...

Felieton Stanisława Janickiego o operach nakręconych przez przedwojenną polską kinematografię.

Ogień, dowcip, talent - Mira Zimińska.avi

Felieton Stanisława Janickiego.

Nowe twarze polskiego filmu - Loda i siostry.avi

Stanisław Janicki - Nora Ney cz.1.avi

Stanisław Janicki - Nora Ney cz.1 - „Egzotyczna, podnie ...

Stanisław Janicki - Nora Ney cz.1 - „Egzotyczna, podniecająca” tak nazwał Stanisław Janicki pierwszą część swego felietonu.

Stanisław Janicki - Nora Ney cz.2.avi

Stanisław Janicki - Nora Ney cz.2 - „Zagubiona, tragicz ...

Stanisław Janicki - Nora Ney cz.2 - „Zagubiona, tragiczna” tak nazwał Stanisław Janicki druga część swego felietonu.

Na zieloną trawkę.avi

Książę komików - Stanisław Sielański cz.1.avi

Pierwsza część felietonu Stanisława Janickiego o "Mistrz ...

Pierwsza część felietonu Stanisława Janickiego o "Mistrzu drugiego planu". Stanisław Sielański był polskim aktorem kabaretowym, teatralnym i filmowym. Studiował prawo na Uniwersytecie Warszawskim. Później uczęszczał do Warszawskiej Szkoły Dramatycznej. Po jej ukończeniu występował w rodzinnej Łodzi, a następnie w Warszawie, m. in. w kabarecie "Morskie Oko" (1928-1933). W czasie wojny wyemigrował przez Rumunię i Francję do USA, gdzie grał w kabaretach oraz Polskim Teatrze Artystów. W 1951 roku wystąpił o naturalizację i otrzymał obywatelstwo amerykańskie. Zmarł cztery lata później. Popularność przyniosły mu drugoplanowe role filmowe u boku takich gwiazd międzywojennego kina jak: Aleksander Żabczyński, Eugeniusz Bodo czy Adolf Dymsza. Wskutek tego został nazwany "mistrzem drugiego planu".

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin