4. Azja

Cejlon

Herbata z obecnej Sri Lanki nosi tradycyjnie starą nazwę tego państwa, Ceylon. Jest najważniejszym towarem eksportowanym (zysk z jej eksportu stanowi 60% dochodu) Sri Lanki, kraju o łagodnym, subtropikalnym klimacie sprzyjającym różnorodnej wegetacji.
Najważniejsze regiony herbaciane są zlokalizowane na centralnie położonych wzgórzach. Herbata Ceylon dzieli się na trzy kategorie: herbata rosnąca nisko, poniżej 650 metrów, herbata rosnąca na średniej wysokości, pomiędzy 650 i 1300 metrów, oraz wysoko rosnąca herbata, pomiędzy 1300 i 2500 metrów. Pochodzi z trzech okręgów: górzystego regionu Uva na wschodzie, Dimbula na zachodzie oraz położonego pomiędzy nimi Nuwara-Eliya.

Jakość herbaty zależy od wiatrów monsunowych i pasatów. W okręgu Uva najlepsze, najmocniejsze i kwaskowe herbaty zbiera się między czerwcem a wrześniem. W Dimbuli herbaty zawierające mniej teiny są zbierane pomiędzy grudniem a marcem. Mają one łagodniejszy i jaśniejszy napar niż herbata z Uvy. W okręgu Nuwara-Eliya przez cały rok zbiera się herbaty dobrej jakości. Smakują one podobnie do tych z Dimbuli i mają typowy cytrynowy aromat.

Ponad 90% herbaty zbieranej w regionie wzgórz jest produkowane jako Broken Tea (rodzaj herbaty o mniejszych liściach, uciętych lub złamanych). Stąd znacznie częściej spotyka się znakomitą Ceylon Broken Tea niż dobrą Ceylon Leaf Tea.

Assam

Assam, wysoki płaskowyż na północy Indii, przez który płynie rzeka Brahmaputra, jest największym na świecie regionem uprawy herbaty. Pierwszy zbiór w roku rozpoczyna się tu w lutym, po dłuższej przerwie w zbiorach. Herbata z tego zbioru ma pachnący, świeży, kwiatowy i nieco ostrzejszy charakter niż jej odpowiednik z regionu Darjeeling i daje jasny, złoto-żółty napar. Jednak najlepsze, najwyższej klasy herbaty Assam są zbierane w okresie maja i czerwca, podczas drugiego w roku zbioru. Wtedy liście uwalniają pełny, ostry, słodowy aromat. Herbata z tego zbioru daje napar o kolorze od intensywnej miedzianej czerwieni do głębokiego brązu. Zbiór podczas pory deszczowej, w okresie od lipca do października, kiedy silne deszcze monsunowe znad Oceanu Indyjskiego opadają na urodzajne gleby, jest najbardziej wydajny. Potem jakość herbaty znacznie się obniża; liście tracą coraz więcej swego ostrego, słodowego smaku i mocy. Prawie wszystkie herbaty Assam można pić z białym kandyzowanym cukrem. Smak herbaty Assam z drugiego zbioru można poprawić domieszką świeżej śmietanki. Assam Second Flush Broken jest używana jako baza dla wielu mieszanek, zwłaszcza bardzo lubianej mieszanki East Frisian.
Herbaty z regionu Assam występują w dwóch postaciach
- łamanej (broken) z oznaczeniem BOP - jest to drobno łamana herbata ze złotymi tipsami (końcówkami), dająca mocny, wyraźny napar
- liściastej (flowery) z oznaczeniem FOP - ma większe (ale nie aż tak duże jak chińska) liście ze złotymi tipsami i daje mocny napar.

INDIE

Indie są od lat największym eksporterem czarnej herbaty na świecie. Pochodzące z tego kraju odmiany różnią się jakością i każdy gatunek smakuje zupełnie inaczej. Plantacje znajdują się tu od rozciągających się na północy Himalajów aż po leżące na południu Góry Błękitne. Najważniejsze indyjskie regiony upraw to Darjeeling, Assam, Nilgiri, Sikkim, Dooars, Terai, Kangra i Oothu. Większość produkowanych w nich herbat dociera do Europy drogą morską, tylko niektóre partie wysyłane są samolotami.

DARJEELING

To region, który leży na północy Indii, u podnóża Himalajów i jest jednym z najpiękniejszych miejsc na ziemi. Pokryte zielenią Himalaje i doliny porośnięte gęstymi lasami tworzą w tej niewielkiej prowincji mikroklimat przyczyniający się do produkcji najlepszej i najszlachetniejszej czarnej herbaty na świecie, nazywanej często szampanem wśród czarnych herbat. Wiele plantacji herbacianych zabiega o taki szacunek i renomę, jaką cieszą się najlepsze winnice we Francji. Bez cienia wątpliwości wysokogórski region Darjeeling, produkuje najlepsze, najbardziej aromatyczne i najbardziej poszukiwane herbaty na świecie.

Pierwsze krzewy zasadzono tam w pierwszej połowie XIX wieku. Zbierana z nich herbata zachwyciła miłośników tego napoju. Każdy, kto po raz pierwszy spróbuje herbaty Darjeeling, będzie miał ogromne wątpliwości, czy piję herbatę czarną, która wcześniej kojarzyła się nam z ciemnym, mocnym płynem o charakterystycznym smaku i zapachu. Napary z herbaty pochodzącej z tego górskiego regionu są jasne i posiadają swoisty, trudny do opisania, lecz cudowny aromat, kojarzony przez niektórych z zielonym muszkatelem (odmiana winogron). Pierwsze plantacje powstały na południowych stokach gór. Każda z nich posiadała własnych pracowników i zachowywała całkowitą autonomię. Dlatego herbaty z różnych plantacji różniły się smakiem, jakością i ceną, choć produkowane były i są nadal w podobny sposób. Większość z założonych w XIX wieku upraw przetrwała do dziś. Jest wśród nich niewielka plantacja Steinthal, a także bardzo znane, piękne plantacje Lingia i Soom, znajdujące się na granicy z Nepalem. Dzisiaj w regionie Darjeeling znajduje się około 60 plantacji. Niektóre, o powierzchni nawet 1500 hektarów, zajmują się produkcją przemysłową, inne, jak na przykład Orange Valley, są małe, a liście wraz z tipsami zbiera się ręcznie. Herbaty Darjeeling są uprawiane na wysokości 800-2000 metrów i są to najwyżej położone uprawy herbaciane, produkujące herbatę najwyższej jakości. Oprócz idealnych do uprawy krzewów herbacianych warunków klimatycznych ważne jest zarządzanie całym złożonym procesem produkcji herbaty. Właściciele troszczą się o zapewnienie dobrych warunków pracownikom (przeciętnie jest ich od 900 do 2000), mieszkającym wraz z rodzinami na terenie plantacji (mieszkania, szpitale, szkoły są bezpłatne dla rodzin pracowników). Herbem Darjeeling jest hinduska zbieraczka trzymająca liście z tipsem.
Zbiorów dokonuje się 5 razy w roku, zaczynając z początkiem marca, a kończąc w listopadzie. Od listopada do marca produkcja herbaty stoi w martwym punkcie. Kiedy jednak górskie słońce pobudzi w marcu pierwsze pędy, zaczyna się zbiór, który trwa 4-6 tygodni. Herbata z pierwszego zbioru ma delikatny, świeży, kwiatowy i kwaskowy smak. Na początku sezonu dzienna produkcja sięga 125-150 kilogramów przetworzonej herbaty, by później stale wzrastać. Pierwszy zbiór jest zawsze wyzwaniem dla każdej plantacji. Jeśli jest naprawdę znakomity, można żądać najwyższych cen na światowym rynku. Na początku kwietnia, w zależności od pogody, zbierane są liście międzysezonowe. Łączą one w sobie cechy herbaty z pierwszego zbioru, jednocześnie zapowiadając wysokoaromatyczny, mocny charakter drugiego zbioru, trwającego od końca maja do końca czerwca. Herbata ta ma żółtawo-rdzawo-brązowy napar. Po drugim zbiorze zaczyna się sezon silnych deszczów monsunowych, trwający od lipca do września. Zbiór jest wydajny, ale nie zawsze najlepszej jakości. Jednakże w październiku, po porze deszczowej, jakość herbaty znowu jest wyśmienita. Jesienne liście charakteryzują się lekkim aromatem i bardzo przyjemnym smakiem.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder