ebooki po polsku (4)

Niccolò Ammaniti - Nie boję się

Historia rozgrywa się upalnego lata 1978 roku, na południu Włoch. W tym krajobrazie, zdominowanym kontrastem pomiędzy oślepiającym blaskiem słońca i ciemnością nocy Ammaniti umieszcza opowieść o przyjaźni, zdradzie, dojrzewaniu, poszukiwaniu siebie poprzez podjęcie ryzyka, pokonanie strachu. Powieść staje się pożegnaniem wieku niewinności, zabawy, tej magicznej siły wyobraźni, która pozwala walczyć z potworami.

Paweł Snajew - Pochowajcie mnie pod podłogą

Sasza Sawielew mieszka z babcią i dziadkiem. Jest chorowity, przez co odmawiane mu są wszelkie radości wieku dziecięcego. Wylewa się na niego z babcinych ust potok przekleństw, nakazów i zakazów; przytłacza go gehenna codzienności. Siłą prozy Sanajewa są postaci z krwi i kości, spenetrowane przez autora głęboko, odmalowane niezwykle barwnie; codzienne sytuacje opowiedziane z polotem i niebanalnym poczuciem humoru. Nie ma tu prostego podziału na biel i czerń. Babcia wszak kocha Saszę na śmierć.

António Lobo Antunes - Podręcznik dla inkwizytorów

"Zapominamy wszystko, zapominamy na zawsze" – mówi stary żołnierz o przeszło czterdziestoletnich rządach portugalskiego dyktatora Antónia de Oliveiry Salazara. Ale zapomnieć nie można, i dlatego właśnie powstał „Podręcznik dla inkwizytorów”, misterny kolaż wątków, których oś stanowi historia rodziny wysokiego dostojnika w salazarowskim rządzie. Pojedyncze głosy ministrów, weterynarzy, gospodyń domowych i pracowników socjalnych stopniowo splatają się w przejmującą, gęstą od znaczeń opowieść o społeczeństwie czasów przełomu. Dyktatura co prawda upadła, wszystkie tajemnice, emocje i napięcia zostały obnażone, jednak ci, którzy żyli w jej cieniu, nadal noszą piętno przemocy, paranoi i strachu.

Vladimir Nabokov - Splendor

Nieznana u nas dotąd powieść Vladimira Nabokova (1899-1977), napisana w roku 1930. Sam autor w jednym z wywiadów umieścił ją wśród swych trzech najlepszych powieści rosyjskich, a jej bohatera nazywał jednym ze swych ulubionych. Rzecz o człowieku, którego marzenia się spełniają, o pokonywaniu strachu i bezinteresownym wyczynie, okupionym zapewne śmiercią. Z utworów Nabokova "Splendor" wydaje się najbliższy wzorom klasycznej powieści rosyjskiej, ale zarazem silnie przesycony jest tym, co u tego pisarza jedyne i niepowtarzalne.

T. Coraghessan Boyle - Drop City

Jest rok 1970, czas rozkwitu ruchu hippisowskiego. W słonecznej Kalifornii na ogromnej, zapuszczonej farmie powstaje komuna dzieci kwiatów. Młodzi, bajecznie kolorowi ludzie zatracają się w rock and rollu, eksperymentują z narkotykami, wierzą w pokój i wolną miłość. Dla Gwiazdy, byłej nauczycielki, dziewczyny, która porzuciła mieszczańską egzystencję komuna Drop City jest utopią, przestrzenią nieskalaną nakazami, materializmem i hipokryzją zewnętrznego świata. Lecz choć czas w Drop City odmierzają jedynie zachody słońca, wróżby I-ching i wypalone jointy, Gwiazda szybko orientuje się, że współistnieją one z rywalizacją i zażartymi konfliktami, które zagrażają wspólnocie. Równocześnie, w malutkiej osadzie na Alasce mieszka traper i pionier Sess Harder z żoną Pamelą. W przeciwieństwie do hippisów Sess rzeczywiście żyje z ziemi, poluje i łowi ryby. Gdy Sess i Pamela przeżywają małżeńską sielankę, kalifornijska komuna przeżywa kryzys. Szeryf, inspekcja sanitarna oraz konserwatywni mieszkańcy domagają się zamknięcia farmy. Norm, przywódca grupy postanawia przenieść komunę na Alaskę. Banda wyrośniętych hippisów z gitarami, kozami i psami wyrusza żółtym autobusem szkolnym na spotkanie z bezlitosną zimą, dziką przyrodą i hermetycznymi mieszkańcami Alaski. Dopiero tutaj, te duże dzieci stracą swoją niewinność. Powieść T. C. Boyla mówi o niewinnym marzeniu jakim był ruch hippisowski i o stopniowej degradacji wzniosłych, choć naiwnych ideałów dzieci kwiatów.

Dagfinn Grønoset - Anna z pustkowia

Zostałam sprzedana do Haugsetvolden. Mój mąż otrzymał za mnie trzysta koron.
Anna z Haugsetvolden nie miała nigdy zamiaru opowiadać o tym. Nie sądziła, by mogło to kogokolwiek obchodzić, choć często dostrzegała, że ludzie przypuszczalnie coś wiedzą. Skoro jednak pozostała w Haugsetvolden sama i nikt z zainteresowanych już nie żył, mogła równie dobrze wyznać całą prawdę. Chciała teraz mówić otwarcie, opowiedzieć wszystko o sobie i o życiu w Haugsetvolden.

Format: RTF + PDF + DJVU + EPUB

Truman Capote - Harfa traw, Drzewo nocy i inne opowiadania

Harfa traw

Osierocony Collin Fenwick ląduje u swoich ciotek na amerykańskim przedmieściu. Dość powiedzieć, że obie stare panny są dość charakterystycznymi typami o drastycznie różnych osobowościach. Verena, businesswoman i przedsiębiorca w jednym, dzierży nieoficjalne stery władzy w miasteczku, gdzie jest właścicielką większości lokali usługowych. Apodyktyczna i skąpa, podporządkowała sobie całkowicie mieszkańców rodzinnego domu. Jej siostra Dolly, wrażliwa i delikatna dama, to chodzące usposobienie łagodności i posłuszeństwa. W wolnych chwilach zajmuje się rozprowadzaniem ziołowego lekarstwa na puchlinę wodną, które cieszy się sporym zainteresowaniem klientów. Do tej gromadki uroczych dziwaków należy jeszcze czarna służąca Katarzyna, która uparcie podaje się za Indiankę. Sielanka kończy się gdy Verena orientuje się, że na lekarstwie Dolly można by było nieźle zarobić. Jednak zawsze posłuszna siostra nagle się buntuje i nie chce zdradzić tajemnego składu medykamentu, ucieka z domu wraz z Collinem i Katarzyną. Zabierają pudło pełne prowiantu, parę dolców i osiedlają się w starym domku na drzewie.

Daniel Charms - Pijcie ocet, panowie

W wyborze pomieszczono zarówno wiersze jak i prozę Charmsa w błyskotliwych przekładach Jerzego Czecha.
Doskonałym uzupełnieniem poezji są ilustracje dwóch młodych grafików rosyjskich — Andrieja Bondarienki i Dmitrija Szewionkowa-Kismiełowa.

Mira Michałowska - Przez kuchnię i od frontu

„Podobno nie żyje się samym chlebem, ale bez chleba też żyć się nie da. Jemy, żeby żyć, czy żyjemy, żeby jeść? Takich komunałów mogłabym namnożyć mnóstwo. Wystarczyłoby sięgnąć na półkę z grubymi księgami przysłów czy cytat. Gdybym miała na to ochotę. Ale jej nie miałam. Ochotę miałam wyłącznie na powrót do wspólnych posiłków w towarzystwie czasami przyjaciół, czasami przygodnych znajomych, często dzieci, rzadziej psów, które to posiłki prowadziły do czegoś lub służyły czemuś poza trawieniem. I do przyjrzenia się bliżej różnym substancjom, które bardziej lub mniej bezmyślnie, z większym lub mniejszym apetytem ładujemy do naszych organizmów. I do zbadania wielu legend i przesądów z tymi substancjami związanych. I wiem, że bynajmniej nie wyczerpałam tematu. I mam nadzieję, że nie wyczerpię moich czytelników. No i że nikomu nie zepsuję apetytu. Na nic”.

Angela Carter - Mądre dzieci

Szalone jest życie staruszki!
Dora i Nora, postrzelone bliźniaczki, to uosobienie radości, wdzięku, seksapilu, energii i apetytu na życie. Tyle że mają po siedemdziesiąt pięć lat. Ale czy w czymś to przeszkadza.
"Mądre dzieci" to komiczna opowieść o karierze dwóch zwariowanych kobiet, które najlepiej czują się na kabaretowej scenie. To szalony kankan na tle historii przełomu XIX i XX wieku. Kokieteryjny uśmiech zarezerwowany dla tych, którzy wiedzą, czym jest dystans do świata.I jedna z najzabawniejszych powieści Angeli Carter.
Angela Carter (1940-1992) była między innymi dziennikarką, poetką, tłumaczką, feministką, podróżniczką, dwuktrotną mężatką, ale przede wszystkim pisarką. Jedni w jej twórczości widzą surrealizm i realizm magiczny, inni odwołania do fantastyki, science fiction, literatury gotyckiej, postmodernistycznej i feministycznej. Bez wątpienia Carter była jednym z najoryginalniejszych głosów literatury XX wieku. Mądre dzieci to wspaniała powieść, soczysta, zabawna i mądra na swój przewrotny sposób.