Lampka J. - Szwajcaria(pdf).zip

Markus Flohr

ZIP ♦ MOBI

Niemiecki student w Izraelu

Markus Flohr, student z Hamburga, wyjeżdża na rok do Jerozolimy. Już pierwsza jazda taksówką i przyjazd do miasta okazują się być sporym wyzwaniem dla syna północnoniemieckiego pastora. Ale na tym nie koniec. Chłopak musi nauczyć się reguł koszerności, drżeć ze strachu w schronie i odbyć kurs arabskiego dla początkujących, a z powodu kształtu nosa bywa uznawany za Żyda. No i te izraelskie kobiety… Rzadko zdarza się, by ktoś z taką swobodą opowiadał o swoich zahamowaniach i nieporozumieniach, o stereotypach, polityce i religii. Pasjonujący, pełen humoru i celnych spostrzeżeń obraz współczesnego Izraela.

Torbjørn Færøvik

Świat z okien najsłynniejszego pociągu

ZIP ♦ PDF

Orient Express to żywa legenda. Trasa wiodąca tysiące kilometrów. Luksus, o którym niegdyś marzyli wszyscy podróżnicy. Od czasu pierwszego przejazdu z Paryża do Konstantynopolu w 1883 roku, jego pasażerowie mogli na własne oczy oglądać niedostępne im wcześniej zakątki świata. Færøvik, norweski pisarz, historyk, dziennikarz i podróżnik, zabiera czytelnika w podróż współczesnym Orient Expressem. Wyruszając wiosną z Londynu, w dwa miesiące przemierza dwanaście krajów, i dwadzieścia dwa miasta – przez romantyczny Paryż, zaskakujące Rumunię i Bułgarię, aż po rajską Samarkandę. Najmniejszy szczegół potrafi uruchomić lawinę, która zaspokoi głód wiedzy i żądzę przygód każdego czytelnika – niezależnie od stacji, na której postanowicie wysiąść. Dzięki tej książce dowiecie się m.in. co zainspirowało Agathę Christie do napisania Morderstwa w Orient Expressie. Zrozumiecie też, dlaczego niektórzy Brytyjczycy myślą, że Bułgaria to rzeka w Maroku i dlaczego to Turcja, a nie Holandia, powinna kojarzyć się nam z tulipanami. Autor rysuje przed nami realia i historię odwiedzanych miejsc, a obrazu dopełniają spotykane przez niego barwne postacie. Uzupełnia tym samym naszą wiedzę o społeczeństwach europejskich i bliskowschodnich, o których wciąż – jak się okazuje – niewiele wiemy. To obowiązkowa pozycja dla miłośników dalekich wypraw i każdego, kto chciałby poznać sekrety kultowego pociągu. W końcu najważniejsze to mieć dobrego przewodnika.

Po Raymondzie Maufrais został dziennik. Ekipa ratunkowa znalazła go nad brzegiem Tamouri. Zapiski 23-letniego dziennikarza stały się pierwowzorem jednej z najsłynniejszych książek podróżniczych świata - "Zielonego Piekła". Tak naprawdę do dziś nie wiadomo, co sprawiło, że młody Francuz zaryzykował życie, żeby przejść przez gujańską dżunglę. Nieprzygotowany, bez odpowiedniego sprzętu, doświadczenia i pieniędzy pojechał stoczyć beznadziejną walkę z przyrodą. Od tamtej pory trasa, którą wytyczył sobie Maufrais, jest wyzwaniem, z którym nikt się do końca nie zmierzył. W wieku dziewiętnastu lat wyruszył w głąb brazylijskiej puszczy, biorąc udział w wyprawie, której celem było poznanie życia i obyczajów pierwotnych szczepów indiańskich z Mato Grosso. Trzy lata później samotnie podjął się niezwykle ryzykownego zadania. Chciał przedostać się przez dżunglę Gujany do masywu górskiego Tumuc-Humac. Ślad po nim zaginął. Nad brzegiem rzeki Tamouri znaleziono opuszczony biwak i dziennik Raymonda, który, wraz z przejmującą relacją autora z podróży do Mato Grosso, został wydany pod tytułem „Zielone piekło”.

Nosorożce w górach Borneo podróżnicy widzieli po raz ostatni w latach dwudziestych. Redmond O'Hanlon (przyrodnik) i James Fenton (poeta) postanowili sprawdzić, czy owe na poły legendarne zwierzęta wciąż jeszcze tam żyją. Wyposażeni w ekwipunek brytyjskich komandosów popłynęli tubylczą dłubanką w głąb nieprzebytej dżungli, pokonując spienione wody jednej z rzek wiodących ku dziewiczemu sercu wyspy. O tym, czy wytropili nosorożce, dowiadujemy się pod koniec lektury, niemniej jednak już od pierwszych jej stron staje się dla nas jasne, że znaleźli materiał na wspaniałą książkę podróżniczą. W rezultacie powstała relacja po trosze nawiązująca do klasyki gatunku, po trosze zwariowana, słowem - erudycyjna opowieść o wielkiej przygodzie, przepojona specyficznym poczuciem humoru.