Satynowy magik - Łysiak Waldemar.pdf

Minęło dobre trzydzieści lat od wydarzeń opisanych w Czarownicach z Eastwick. Alexandra, Jane i Sukie, które siały terror i zgorszenie swoją nikczemną magią i wyuzdanym romansem z demonicznym Darrylem Van Horne’em, ostatecznie rozjechały się każda w swoją stronę – powtórnie powychodziły za mąż, ustatkowały się i owdowiały, dziwnym zrządzeniem losu mniej więcej w tym samym czasie. Teraz decydują się na odważny krok: jeszcze raz pojadą do Eastwick. Zabawią się, odpoczną i kto wie, może nawet jakimś cudem naprawią niegodziwości, których się tam dopuściły. Miasteczko wciąż tchnie nadmorskim urokiem, a jednak wdarła się do niego niszczycielska współczesność. Żyją w nim jeszcze ludzie, którzy zapamiętali trzy czarownice i życzą im źle... Ostatnia powieść Updike’a, pełna uroczych detali, zmysłowości i złośliwych spostrzeżeń na temat życia, to nie tylko słodko-gorzka opowiastkach o trzech niezwykłych, nie zawsze sympatycznych kobietach, lecz również skrycie poważna medytacja nad starzejącym się pięknem i losami naszego nie zawsze pięknego świata.

Holenderski historyk i filozof kultury ukazuje szeroką panoramę kończącego się średniowiecza. Omawia również mechanizm jego zamierania i rozkładu w kręgu kultury burgundzkiej XIV-XV wieku. Przedstawia czynniki kształtujące ówczesną kulturę i sposób bycia, ukazuje obyczaje, ceremoniał, stosunek do sztuki, do religii i umysłowość człowieka tamtych czasów. Zasadniczym zadaniem dzieła było ukazanie świata myśli i ducha w pewnej całościowej jedności, przedstawienie, jakie ideały, dążenia i prądy kształtowały ówczesne życie człowieka. Dzieło to pozbawia epokę średniowiecza upiększeń, akcesoriów i stylizacji, jaką dało jej romantyczne dziejopisarstwo. Z drugiej strony usuwa legendę i fikcję stworzoną przez dziejopisarstwo pozytywistyczne o średniowieczu jako epoce mroku, prymitywizmu i szarości form życia.