Gwiazdor i jego ukochana cz.1.avi

Gwiazdor i jego ukochana cz.2.avi

Gwiazdor i jego ukochana cz.3.avi

Ty co w Ostrej świecisz bramie.avi

Kazimierz Junosza-Stępowski jako baron - szef przestępcz ...

Kazimierz Junosza-Stępowski jako baron - szef przestępczej grupy w dramacie obyczajowym z 1937 r. Opis wh Filmpolski.pl: "Ryszard, młody urzędnik, został bez pracy, otuchy dodają mu matka i narzeczona... Szczęście się do niego uśmiecha, bo ministerstwo zainteresowało się jego wynalazkiem. Fatum jednak chce, że pociąg, którym jedzie do Warszawy, ulega katastrofie... Maria w modlitwie do Matki Boskiej Ostrobramskiej czerpie nadzieję, że Ryszard wróci... Tymczasem on porwany został do odludnej willi przez tajemnicze konsorcjum człowiek opiera się i bohatersko znosi najokropniejsze próby, jakim jest poddawany. Odtrąca też piękną Irmę, ta zaś wpada na szatański pomysł sprowadzenia do willi Marii. Zastaje ją pogrążoną w modłach. I wówczas w duszy grzesznej kobiety następuje przełom. Irma decyduje się ratować Ryszarda i zwrócić go matce i narzeczonej". Recenzje "Można śmiało rzec, iż żaden jeszcze film polski nie doprowadził aktorów do tego stopnia egzaltacji niemal, co właśnie ten obraz. Maria Bogda i Lena Żelichowska, dwie rywalki, walcząc w tym obrazie o Mieczysława Cybulskiego wywołują dreszcz swą przejmującą grą. A cóż dopiero mówić o największym tragiku naszej sceny Kazimierzu Junoszy-Stępowskim lub o odtwarzającej rolę matki – Tekli Trapszo". (X Muza 1937 nr 6)

Płomienne serca.avi

Kazimierz Junosza-Stępowski jako pułkownik Stępiński w m ...

Kazimierz Junosza-Stępowski jako pułkownik Stępiński w melodramacie z 1937 r. Płomienne serca (’37) – premiera przed elitą polityczną, duchowną i kulturalną; przykład ścisłej współpracy branży filmowej z rządem (Historia filmu polskiego, t. II) Opis wg Filmweb.pl: "Opowieść o grupie maturzystów ich nierozerwalnej więzi i przyjaźni na śmierć i życie... Staś, Jurek, Witold i Wojtek są kumplami od zawsze. Teraz we czwórkę odbywają służbę wojskową. Ich więź na krótko zakłóca jedynie miłość Stasia do Wandy, ukochanej Jurka. Po niebezpiecznej kłótni na poligonie koledzy godzą się i ich przyjaźń wraca na dawne tory. Pewnej burzowej nocy, w nieodległej wsi wybucha pożar. Podczas akcji ratunkowej ginie jeden z dowódców. Ta historia zmienia Jurka. Chłopiec postanawia oddać Stasiowi swą ukochaną i życzy mu szczęścia z Wandą. Tymczasem w Warszawie trwają przygotowania do wielkiej defilady wojskowej. Udział w niej bierze także Staś. Kiedy młodzieniec dumnie maszeruje w swoim mundurze strzelców podhalańskich, matka Wandy również godzi się na ich ślub". Służba nowo odrodzonej Ojczyźnie i walka o serce dziewczyny, a w tle historia prawdziwej męskiej przyjaźni...

Pan Twardowski.avi

Kazimierz Junosza-Stępowski jako Diabeł w filmie kostium ...

Kazimierz Junosza-Stępowski jako Diabeł w filmie kostiumowym z 1936 r. W pozostałych rolach m.in.: Franciszek Brodniewicz, Maria Bogda, Elżbieta Barszczewska, Mieczysława Ćwiklińska, Maria Malicka, Zofia Lindorfówna, Józef Węgrzyn, Jan Kurnakowicz, Stefan Jaracz, Bogusław Samborski, Michał Znicz, Ludwik Sempoliński. Opis wg Filmweb.pl: "We dworze, w którym mieszka Twardowski, zjawia się diabeł i namawia go do poznania uroków świata. Twardowski jedzie do Krakowa i podpisuje cyrograf dający mu czarodziejską moc. Żeni się z piękną, ale złą dziewczyną Netą. Dla króla Zygmunta wywołuje ducha zmarłej Barbary. Król przypłaca to ciężką chorobą. Twardowski zostaje wtrącony do lochu. Na wieść o zdradzie żony zrzuca kajdany i wypędza niewierną kobietę z domu. Zjawia się diabeł, żądając od niego, zgodnie z podpisanym cyrografem, duszy. Porywa go i modlącego zostawia na Księżycu".

Bohaterowie Sybiru.avi

Kazimierz Junosza-Stępowski jako oficer gwardii carskiej ...

Kazimierz Junosza-Stępowski jako oficer gwardii carskiej („wot, dobry Moskal”) w dramacie historycznym z 1936 r. W pozostałych rolach m.in.: Adam Brodzisz, Eugeniusz Bodo, Mieczysław Cybulski, Lala Górska, Jan Kurnakowicz, Ludwik Fritsche. Niezwykła historia polskiej formacji wojskowej – 5 Dywizji Strzelców Polskich (nazywanej także Dywizją Syberyjską) – działającej w czasie wojny domowej na rosyjskiej Syberii. Żołnierze rekrutowali się spośród polskich jeńców z armii niemieckiej i austriackiej oraz Polaków, którzy znaleźli się na Syberii na zesłaniu. Wśród żołnierzy znaleźli się nawet ochotnicy - zesłańcy, którzy ponad 50 lat wcześniej (!) walczyli w Powstaniu Styczniowym. Jednostka walczyła u boku „białych” Rosjan i wojsk Ententy u boku admirała Kołczaka. Po zwycięstwie bolszewików zdziesiątkowana dywizja po długiej i niebezpiecznej podróży dostała się do wolnej Polski. Żołnierze Brygady Syberyjskiej wzięli udział w wojnie polsko- bolszewickiej w 1920 roku i walnie przyczynili się do zwycięskiej kontrofensywy pod Borkowem, Zawadami i Jońcem. Film nie mógł być rozpowszechniany w komunistycznej Polsce. Mistrz reżyserii Michał Waszyński stworzył ciekawą wojenną epopeję rozgrywająca się na Syberii. W filmie w charakterze statystów zagrali także byli sybiracy. Obraz powstał dzięki pomocy Związku Sybiraków. (wg nitrofilm.pl) Opis wg Filweb.pl: "Rok 1918. Syberia, obóz jeniecki żołnierzy armii austriackiej. Są wśród nich również Polacy. Niedaleko obozu powstaje punkt werbunkowy do Wojska Polskiego. Jeńcy polscy organizują oddział i wyruszają do Mikołajewska, które zajęte jest przez oddział "białych". Dostają prowiant od oficera gwardii carskiej. Zdobywają pociąg "czerwonych". Jadą nim do miasta Barnałyk. "Czerwoni" doganiają pociąg. Polacy uciekają, sierżant Władek wysadza skład w powietrze i ginie...". Recenzje „Sybir tym razem z 1918 roku, co zresztą wcale nie wpływa na wprowadzenie nowych motywów do znanych sybirskich kiczów sprzed lat. Rozszerza tylko możliwości frazesu patrjotycznego pozwalając oczywiście zaczepić i o rok 1863 i o 1905. Ale są i orgie białogwardiejców i czerń bolszewicka i rewolucja i stary powstaniec, śnieg i reszta znanych akcesorjów. Ogólnie biorąc są to oderwane epizody różnych rodzajów znanych już z innych filmów bohaterskich śmierci, przeplatane potwornie banalnemi oracjami zaczerpniętemi znowu z oficjalnych przemówień (np. „sens państwa to mocna armja, gotowa bronić oświaty i sztuki”). Dwa razy hymn narodowy (podczas którego publiczność nie wstaje), raz pierwsza brygada, raz Marszałek Piłsudski (portret z ostatnich lat w roku 1918), raz Powrót taty i raz orzełek powstańczy – to może już zawiele dewocjonaljów jak na jeden film. Szczególnie, że podane są niesmacznie, z fałszywym patosem, po straganiarsku. Wykorzystanie sentymentów patrjotycznych, miłości do armji, hymnu narodowego do celów geszeftu powinno być raz na zawsze jak najsurowiej napiętnowane”. (Prosto z Mostu 1936 nr 15-16)

Ada, to nie wypada.avi

Kazimierz Junosza-Stępowski jako hrabia Orzelski w komed ...

Kazimierz Junosza-Stępowski jako hrabia Orzelski w komedii z 1936 r. W pozostałych rolach m.in.: Antoni Fertner, Loda Niemirzanka, Aleksander Żabczyński, Jadwiga Andrzejewska. Przezabawna komedia muzyczna z piosenkami Jerzego Jurandota (słowa) i Zygmunta Wiehlera (muzyka). Nie kochać w taką noc to grzech i Ada, to nie wypada to piosenki wciąż chętnie śpiewane zarówno przez profesjonalnych wykonawców w kabaretach i teatrach, jak i amatorów na wakacyjnych piknikach. Reżyser Konrad Tom, aktor, scenarzysta, autor dialogów i reżyser wielu znakomitych filmów, nakręcił obraz, który wciąż niezwykle śmieszy. W jednej z głównych ról - Antoni Fertner, nestor polskich komików, obdarzony nieprawdopodobną vis comica, dzięki której już w początkach XX wieku stał się jednym z najlepiej rozpoznawalnych aktorów Cesarstwa Rosyjskiego. Znakomita muzyka, rewelacyjne dialogi, komizm najlepszej przedwojennej próby. (wg. nitrofilm.pl) Opis wg Filweb.pl: "Córka ziemianina, Ada Dziewanowska, jest niesforną, pełną życia i temperamentu dziewczyną. Ojciec ady i hrabia Orzelski postanawiają, ze młody Fred Orzelski i córka Dziewanowskiego pobiorą się. Aby utemperowac Adę, Dziewanowski oddaje ją na pensję do krakowa. Dziewczyna występuje tutaj potajemnie w opretce i zakochuje się z wzajemnością w przypadkowo poznanym Fredzie Orzelskim. Ponieważ jest piękną i powabną panną, nic nie stoi na przeszkodzie ich małżeństwu, które i tak już od dawna było planowane przez rodziców." Recenzje „Z prawdziwą przyjemnością stwierdzamy fakt znacznej poprawy naszej produkcji. Wiadomym znakiem tej poprawy jest film Ada, to nie wypada, który śmiało można nazwać najlepszą polską komedią obecnego sezonu. Niemała to zasługa Konrada Toma (autora scenariusza i reżysera) i gry świetnego zespołu. W żadnym filmie nie widzieliśmy tak dużego „gwiazdozbioru siewców” humoru (Fertner, Krukowski, Gierasieński, Woliński i inni). Nawet najdrobniejszy epizod stanowi zamkniętą w sobie mistrzowską całość, co przy 100% wyzyskaniu ładnych plenerów, dowcipnych dialogach, miłej muzyce (Wiehler), świetnych zdjęciach (Wywerka), tworzy film godny obejrzenia przez tych, co ustawicznie narzekają na polską produkcję. Może i oni zauważą znaczną poprawę”. (Kurier Filmowy 1936 nr 9) „Niezwykłą niespodzianką jest poprawa w produkcji tzw. polskiej, którą obserwujemy wyraźnie w komedii Ada, to nie wypada. Jest to wcale zabawna historyjka (jak na polski film), która odznacza się małą dozą chamstwa, lepszym niż zwykle montażem i zupełnie niezłym tempem. Niemirzanka w głównej roli niepotrzebnie naśladuje Lodę Halamę, bardzo dobry jest Gierasieński, Fertner, Krukowski i nowoodkryty dla kina Woliński, który uderza filmowym stylem gry, umiarkowanym i swobodnym. Na minus należy zapisać znowu konwencjonalne hrabianki, jak je sobie wyobrażają kucharki u państwa Prztyckich i dialogi. Oto próbka: „Tak bym ci skórę wytatarował, że przez ruski miesiąc siedzieć byś nie mogła”. Staro-polszczyzna a la Murzyn warszawski”. (Andrzej Mikułowski – Prosto z Mostu 1936 nr 50)

Młody las.avi

Kazimierz Junosza-Stępowski jako profesor Pakotin w film ...

Kazimierz Junosza-Stępowski jako profesor Pakotin w filmie fabularnym z 1934 r. Kolejny udany portret Rosjanina w galerii odgrywanych przez niego postaci. Zarówno warunki fizyczne, jak i cechy osobowościowe ułatwiały mu kreację przekonujących portretów demonicznych reprezentantów carskiej potęgi. Ponadto, wychowany na Podolu Stępowski znał doskonale mentalność Rosjan, biegle władał rosyjskim, zdradzał zamiłowanie do rosyjskiej frazeologii, powiedzonek, żartów słownych. W filmie wystąpili m.in.: Bogusław Samborski, Maria Bogda, Adam Brodzisz, Stefan Jaracz, Mieczysław Cybulski, Witold Zacharewicz, Michał Znicz. Młody las (’34, Józef Lejtes): scenariusz oparty na sztuce Jana Adolfa Hertza; bohaterem zbiorowym filmu młodzież walcząca w zaborze rosyjskim o polskość szkoły; bardzo skrajne opinie o tym filmie: np. Siergiej Wasiliew i Wsiewołod Pudowkin b. wysoko ocenili reżyserię Lejtesa; „wiele rewelacji warsztatowych i artystycznych” – m.in. „bardzo filmowy sposób narracji”, bdb aktorzy tworzący ruskie ciało pedagogiczne, „kamera Wywerki - ruchliwa, korzystająca z bogatej skali oświetlenia-doskonale tworzy nastrój, osiągając (…) nasilenie liryzmu rzadkie w filmach polskich” => ogólnie rzecz biorąc jeden z lepszych filmów (Historia filmu polskiego, t. II) Opis wg Filmpolski.pl: "Warszawa, rok 1905. W jednym z gimnazjów uczeń Jan Walczak na lekcji sprzeciwia się profesorowi Pakotinowi, który twierdzi, że największym wodzem był Suworow. Za to grozi Walczakowi usunięcie ze szkoły. Pozostanie, jeśli przeprosi profesora. Ze względu na ciężko pracującą matkę chłopiec godzi się na postawione warunki. W czasie publicznych przeprosin załamuje się i mdleje. Jego koledzy, wzburzeni tym wydarzeniem, postanawiają przyspieszyć planowany strajk szkolny..." Fragment recenzji: „Młody las" (1934) reż. Józefa Lejtesa, był jedną z najambitniejszych prób filmu historycznego o tematyce patriotycznej. Przeciwstawiał się schematom, nie ulegał tendencyjnym uproszczeniom. „Młody las" opowiada historię strajku szkolnego, jaki miał miejsce w Warszawie w 1905 roku; bohaterami są uczniowie gimnazjum, walczący przeciwko rusyfikacji szkół. Strajk ten notabene doprowadził do otwarcia gimnazjów z polskim językiem wykładowym. Pozbawiony schematycznego przedstawiania strony polskiej i rosyjskiej, kreślący pogłębione sylwetki bohaterów, oddający trafnie i dramatycznie ówczesną atmosferę, zwracający uwagę wyrównaną, bardzo dobrą, a miejscami znakomitą grą aktorów stanowił jedną z najcenniejszych pozycji naszego kina. Demonstrowany na międzynarodowym festiwalu filmowym w Moskwie (1935) spotkał się z bardzo pochlebnymi ocenami i otrzymał wyróżnienie. St. Janicki „Film polski wczoraj i dziś”

Tajemnica panny Brinx.avi

Kazimierz Junosza-Stępowski jako szef biura detektywów w ...

Kazimierz Junosza-Stępowski jako szef biura detektywów w kryminale z 1936 r. Tajemnica panny Brinx (’36) debiut Bazylego Sikiewicza. „Film zrealizowany z pogardą dla logiki i realiów roił się od ucieczek i pogoni, dziwnych zbiegów okoliczności i tajemniczych spotkań.” =>to był pierwszy i ostatni film Sikiewicza…. (Historia filmu polskiego, t. II) Opis wg Filmpolski.pl: "Wanda Tarska, aktorka dramatyczna, idzie w góry z Ketty Brinx, młodą Amerykanką poznaną w pociągu. Ketty wpada w przepaść; na miejscu znajdują przeciętą nożem linę, którą ona miała ze sobą. Wszystko wskazuje na to, że Wanda jest zabójczynią. Detektywi starają się rozwikłać tę tajemnicę. Zaczynają szukać niejakiego Henry Gierasa, bo jego nazwisko wykrzyknęła Ketty spadając w przepaść . . . Tymczasem statkiem "Piłsudski" przybywa do Polski bogaty emigrant, podający się za Henryka Malewicza, by osobiście kierować poszukiwaniami swej kuzynki Ketty Brinx, która ukryła się przed rodziną w Polsce . . . Przedstawienie stawia po kolei Tarską i Malewicza na drogach, którymi kroczą: spotykają się, to znów rozchodzą. Dziś w Gdyni, jutro w Warszawie, za kilka dni w Zakopanem. Najlepsze chwile bywają jednak zawsze zatrute świadomością, że Tarska jest posądzona o zabójstwo. W końcu kuzyn Ketty Brinx odnajduje ją w górskim sanatorium, sam zaś żeni się z Wandą, oczyszczoną z wszelkich posądzeń".

Ordynat Michorowski.avi

Kazimierz Junosza-Stępowski jako hrabia Maciej Michorows ...

Kazimierz Junosza-Stępowski jako hrabia Maciej Michorowski w kontynuacji filmu "Trędowata" z 1937 roku. W pozostałych rolach m.in.: Franciszek Brodniewicz, Mieczysława Ćwiklińska, Tamara Wiszniewska. Ordynat Michorowski (’37) cd. losów biednego Waldemara….., reżyseria: Henryk Szaro (Historia filmu polskiego, t. II) Opis wg Filmpolski.pl: "Waldemar ordynat Michorowski rozpamiętuje śmierć ukochanej Stefci Rudeckiej . . . W ordynacie kocha się bez wzajemności i o jego względy zabiega Lucia, baronówna Elzonowska. W Lucii zaś kocha się głęboko (bez wzajemności) Bohdan hrabia Michorowski. Konkurentem do ręki baronówny jest hrabia Brochwicz. Podczas balu sylwestrowego mają być ogłoszone oficjalne zaręczyny Lusi z Brochwiczem. Dochodzi jednak do nieprzyjemnego incydentu, w wyniku którego Bohdan wyzywa na pojedynek Brochwicza, ale Waldemar - jako głowa rodu - korzysta z prawa pierwszeństwa i staje na placu zamiast Bohdana. Brochwicz pada . . . Co najważniejsze - Bohdan wyznaje otwarcie Luci swą miłość, Lucia zaś zrozumiała, że zawsze i naprawdę kochała i kocha tylko jego..." Film dużo słabszy od "Trędowatej", jednak ciekawy z punktu widzenia przedstawionych realiów wielkopańskiego życia międzywojennego - bale, pojedynki i wielkie miłości...

Gwiazdor i jego ukochana cz.1.avi

Junosza77