1940

Pisząc wstęp do działu poświęconemu amerykańskiej liście przebojów napisałem, że chcę być konsekwntny i trzymać się tego co podawał The Billboard Magazine. Niestety, tak do końca to niezbyt mi się to udało. Dotyczy to zwłaszcza opracowań roku 1940 i 1941. W tych przypadkach jest to poniekąd konglomerat tego co udało mi się zgromadzić na podstawie list "The Billborad" jak i "Cash Box". Dopiero od stycznia 1942 roku moje opracowanie oparte jest tylko i wyłącznie na podstawie magazynu "The Billboard". Warto tu wspomnieć, że w owym czasie magazyn ten publikował swoją listę przebojów z małym poślizgiem i tak jeśli wydalibyśmy 25 centów i zakupili jedno z wydań tego magazynu np w dniu 10 stycznia 1942 roku to lista przebojów jaką publikowano w tym numerze opiewała na dzień 1 stycznia 1942 roku. Jednym słowem amerykanie potrzebowali 9 dni by uzyskać wszystkie potrzebne dane na temat sprzedaży płyt w poszczególnych rejonach kraju. Takie tempo musi budzić szacunek biorąc pod uwagę okres jak i ówczesne możliwości techniczne. Nie chcę być złośliwy ale w naszym kochanym kraju do dzisiaj (tj maj 2012 roku) nie ma wiarygodnej instytucji, która była by wstanie ogarnąć całość tj sprzedaż płyt w sklepach i internecie oraz tego co gra sie w radio i TV. To po co nam te komputery ??? Ale do tego być może powrócę przy okazji zupełnie innego tematu. Kończąc ten wstęp do lat 40'tych, które to raczej latami wesołymi nie są (II Wojna Światowa) muszę poruszyć dość istotną sprawę. Przygodę z amerykańską listą przebojów rozpoczynam od dnia 17 lipca 1940 roku. W tym czasie niepodzielnie od końca lat 20'tych dominuje i panuje jazz, a szczególnie ta bardziej lżejsza i rozrywkowa jego odmiana zwana "swing". Jest to także "złota era" big bandów czyli praktycznie orkiestr swingowych. Prawdziwymi gwiazdami tej epoki są właśnie liderzy, założyciele takich orkiestr. Oni komponują, oni aranżują, oni grają, a nawet śpiewają. Jesli chodzi o ten ostatni element to jeśli sie nie śpiewało to zawsze można było zatrudnić na vocalu jakiegoś tam Franka Sinatre. Tak to trochę to dziwne ale tak to właśnie wyglądało. Gwiazdami byli Glenn Miller, Tommy Dorsey, Jimmy Dorsey, Charlie Barnet itd, a piosenkarze i piosenkarki nawet takiego formatu jak wspomniany Frank Sinatra czy Jo Stafford byli jedynie tłem lub uzupełnieniem takiej orkiestry. Dopiero z czasem role się odwrócą i to wokaliści i wokalistki zaczną być tymi gwiazdami na froncie, a te wielkie orkiestry spadną do roli orkiestr towarzyszących. II Wojna Światowa odciska swe piętno i na niwie muzycznej. Punktem kulminacyjnym jest rok 1943 kiedy to magazyn Billboard sklasyfikował ogółem ledwie nieco ponad 50 utworów. Jednak im bliżej końca wojna tym ilość nagrań notowanych na amerykańskich listach przebojów systematycznie wzrasta. W 1945 redakcja "The Billboard" najwyraźniej również postanowiła zmienić zasady i reguły dotyczące jej zestawień najpopularniejszych nagrań. Muszę przyznać, że akurat te nowe rozwiązania wcale nie były najrozsądniejsze. Do tej korzystałem z zestawienia "Most Best Sailing Records", które nadal było publikowane ale dziwnym trafem zamiast 10 klasyfikowanych nagrań nagle pojawiało się, a to 7, a to 5. Ogólnie jakoś lista ta zaczęła być traktowana przez redakcję jak jakieś podrzędne zestawienie. Przez jakiś czas próbowałem tę dziesiątkę uzupełniać posiłkując sie innymi zestawieniami ale w końcu dałem sobie spokój. Trudno się mówi. Jeśli takie są dane sprzedażowe i tak są przedstawiane to tak widać ma być i trzeba uzbrojić się w cierpliwość aż wszystko wróci do normy. Przez jakiś czas niestety, ktoś w tym całym "The Billboard" wpadł na "genialny" pomysł by klasyfikować piosenki niezaleznie od ich wykonania czy interpretacji. I właśnie taka lista była tą listą najważniejszą. W praktyce wyglądało to nastepująco. Posłużę sie tu następującym przykładem. Czesław Niemen nagrał utwór pt "Pod Papugami". Wyobraźmy sobie teraz, że utwór ten tak się spodobał, że inni polscy artyści postanowili je nagrać. W ten sposób otrzymujemy kilka wersji tej piosenki w wykonaniu samego autora oraz np Kasi Sobczyk, Wojtka Kordy, Czerwonych Gitar itd itp. Normalnie każda z tych wersji powinna mieć własną statystykę co do sprzedaży, popularności ilości odtwarzań w radio i TV. Według nowych zasad "The Billboard" wcale tak nie musi być. Najważnejsza jest piosenka "Pod Papgami", która może zajmować akurat pierwsze miejsce, a to kto ją wykonuje to jest już nie ważne. Zatem każdy artysta wykonujący taką piosenkę mógłby śmiało stwierdzić, że zajmuje pierwsze miejsce na liście przebojów. Jak dla mnie to niestety troche chore jest.

1940 - 44, brak (-1)
1940 12 18 (43) Will Bradley ft. Ray McKinley - There I Go [#9, 1940 / #5, 1941]

1941 - 81, brak (-6)
1941 04 12 (27) Wayne King - Intermezzo [#5, 1941]
1941 06 28 (46) Tony Pastor ft. Dorsey Anderson - Maria Elena [#9, 1941]
1941 08 02 (53) Woody Herman - Goodbye Now [#10, 1941]
1941 08 16 (56) Bing Crosby - (Lights Out) Til Reveille [#6, 1941]
1941 09 27 (64) Benny Goodman - Intermezzo (A Love Story) [#9, 1941]
1941 10 04 (65) Bea Wain - Kiss The Boys Goodbye [#8, 1941]

1942 - 78, brak (-4)
1942 06 11 [36] Dinah Shore - One Dozen Roses [#8, 1942]
1942 06 11 [37] Kay Kyser - Johnny Daughboy Found A Rose in Ireland [#8, 1942]
1942 06 18 [38] Guy Lombardo - Johnny Daughboy Found A Rose in Ireland [#9, 1942]
1942 12 17 [77] Dinah Shore - Dearly Beloved [#10, 1942]

Nie ma plików w tym folderze