PERLICZKA WIELKOPOLSKA
Nasza dzisiejszą propozycją jest perliczka wielkopolska. Ptak bardzo delikatny i smaczny, choć niestety prawie zapomniany. Hodowany tylko w przydomowych a nie fermowych warunkach, karmiony naturalnymi paszami jest synonimem polskiej żywności ekologicznej. A smakiem – jak mówią znawcy – z powodzeniem może konkurować z bażantem.
Ale uwaga mięso perliczki trzeba umieć dobrze przyrządzić, inaczej będzie zbyt suche by mogło zachwycić biesiadników. My zdradzimy prosty, ale jakże skuteczny sposób aby temu zaradzić. Wystarczy perliczce zrobić zastrzyki z klarowanego masła, zaromatyzowanego ziołami. Oczywiście mięso trzeba także posolić.
Aby tuszka się nie wysuszyła, dodatkowo jej środek nadziewamy jabłkami i kandyzowanymi morelami. Perliczkę najlepiej upiec w specjalnym rękawie do pieczenia, ale nie ma potrzeby aby go dziurawić. Polewamy ptaka klarowanym masłem i zawiązujemy końce rękawa. Tak przygotowana perliczka trafia do piekarnika nagrzanego do 180 stopni na godzinę.
Aby mięso nie „oddawało soków” dobrze na początek dać wyższą temperaturę, a potem dopiec je w nieco niższej. Wtedy zrobi się niezwykle smaczne i wyjątkowe.
Teraz mamy czas na przygotowanie sosu borówkowego, który wyśmienicie pasuje do drobiu. Zaczynamy od przygotowania karmelu. Na patelnię trafia miód i nieco cukru. Gdy się rozpuści dodajemy leśne borówki najlepiej z polskiego lasu i całość przesmażmy, podlewając esencjonalnym bulionem. Gdy nasza perlicza jest już gotowa do sosu borówkowego dolewamy także sos, który powstał w czasie jej pieczenia i morele, które piekły się w jej wnętrzu. To wzbogaci sos o niebywały aromat.
A teraz bardzo ważna czynność – luzowanie. Bo w zacnych domach nigdy na stół nie podawano drobiu razem z kośćmi. Perliczkę przecinamy na pół, usuwamy mostek, wykrawamy kości udowe i ramienne. Tak przygotowane mięso podsmażamy na klarowanym maśle, polewamy sosem i podajemy. To danie iście królewskie.
Smacznego, drodzy państwo!

z chomika marcozoltar

91,1 MB
23 paź 12 16:21

karczochy na dwa sposoby.mpg

KARCZOCHY NA DWA SPOSOBY
Dziś wydawałoby się dość „egzotyczna” propozycja, ale jednak swoimi korzeniami sięga kuchni staropolskiej. Trudno w to uwierzyć, ale niegdyś słynęliśmy z produkcji…karczochów. Stąd nasza oferta.
Podamy Państwu karczochy na dwa sposoby, ale w obydwu przypadkach przygotowanie jest takie samo. Podamy karczochy z sosem winegret i karczochy faszerowane prawdziwkami.
A zaczynamy od obcięcia podstawy i góry, a także przycięcia listków, jeśli zakończone są kolcami. Trzeba pamiętać, aby dokładnie przesmarować je sokiem z cytryny. To zapobiegnie przed czernieniem i zapewni ładny, świeży wygląd. Pozostaje nam jeszcze usunięcie niejadalnych części, które znajdują się w środku karczocha.
Zagotowujemy wodę i wkładamy karczochy. Nasze są dość duże, dlatego wymagają około 40 minut gotowania.
W tym czasie możemy przygotować farsz. To stara, sprawdzona propozycja – farsz z prawdziwków. Grzyby siekamy i przesmażamy na maśle klarowanym. Dodajemy śmietanę, sól, pieprz i gotowe.
A teraz sos winegret. W miseczce mieszamy pół na pół ocet winny z oliwą z oliwek. Do tego wędruje posiekany czosnek, natka pietruszki, koperek i sok z cytryny. Solimy, pieprzymy i dokładnie mieszamy.
Czekamy już tylko, aż karczochy będą gotowe. Po wyjęciu z garnka, przewracamy je do góry nogami, żeby pozbyć się nadmiaru wody. Połowę karczochów faszerujemy grzybami i wstawiamy na chwilę do rozgrzanego piekarnika. Resztę układamy na półmisku i podajemy z winegretem.
Co jest najlepsze w karczochach? To, że zapominamy o sztućcach i jemy je przy użyciu rąk. Odrywamy listki i wysysamy wspaniały miąższ. A na deser pozostaje nam jeszcze samo serce karczocha. Coś wspaniałego! To nie tylko prawdziwy rarytas, ale i danie bardzo bogate w składniki odżywcze. Samo zdrowie!
Smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

89,9 MB
23 paź 12 16:21

bigos.mpg

BIGOS
Hultajski, myśliwski, staropolski, tradycyjny - dziś sama klasyka – bigos. A śmiało można powiedzieć, że gdzie trzech Polaków tam pięć bigosów. Ale żelazne zasady jego przygotowania są zawsze te same. Podstawa to dobry początek.
Kapustę i to najlepiej ekologiczną gotujemy na esencjonalnym bulionie nigdy nie na wodzie! Proporcja kapusty słodkiej i kwaśnej jest dowolna. My proponujemy pół na pół. Kolejny ważny składnik to grzyby, które najpierw moczymy potem gotujemy. Wodę trzeba zachować, bo posłuży nam ona do podlewania kapusty, nadając potrawie smaku i aromatu.
Teraz przyszedł czas na wędliny, w stosunku do mięsa powinno być ich 30 %. Przesmażamy je intensywnie na smalcu razem z cebulą i tak przyrządzone trafiają do garnka z kapustą. Dodajemy pieczoną karkówkę i inne mięsa, im więcej rodzajów tym lepiej.
Znakomitym składnikiem naszego bigosu jest też antonówka, której dodatek wzbogaci go o szlachetną kwaśność. Jabłko się rozgotuje, ale pozostanie doskonały smak. Teraz surowe mięso, schab albo polędwicę najwyższej jakości, wystarczy je tylko lekko przesmażyć. Dodajemy jeszcze suszone śliwki, koniecznie polskie wędzone, smażone pomidory lub koncentrat, czerwone wino i przyprawy: liść laurowy, ziele angielskie, majeranek, pieprz. Można ułatwić sobie sprawę dodając także gotową kompozycje przypraw do bigosu. Do tego siekany czosnek, kilka łyżek musztardy oraz miód.
Teraz wszystkie składniki muszą się „przegryźć”. Bigos gotować musi się powoli i długo, tu nie wolno się spieszyć. Ale za to efekt murowany, za każdym razem inny, za każdym razem wspaniały. Pamiętajmy – im lepszych użyjemy składników tym bardziej bigos nam się „odwdzięczy”.
A gotowe danie proponujemy podać tradycyjnie, czyli w wydrążonym chlebie. Smacznego!

z chomika marcozoltar

94,2 MB
23 paź 12 16:21

maczamka krakowska.mpg

MACZANKA KRAKOWSKA
Dziś znakomite danie o wdzięcznej nazwie – maczanka krakowska. To niebywały przysmak, który wymaga nieco cierpliwości.
Pierwszy krok to przygotowanie marynaty. Znakomitej bejcy, która nada potrawie charakter. W misce rozrabiamy sok z dwóch cytryn, 4 łyżki musztardy, najlepiej sarepskiej, oliwę, drobno pokrojony czosnek, majeranek, pieprz, ziele angielskie, liść laurowy, sól, cukier lub miód. Wszystko dokładnie mieszamy i zalewamy karkówkę. Mięso w tak przygotowanej bejcy może leżeć nawet dwa dni.
Po właściwy czas marynowania minie, przekładamy karkówkę wraz z bejcą na blachę i wstawiamy do piekarnika na około 1,5 godziny. Najpierw pieczemy ją w dość wysokiej temperaturze, żeby zamknąć w środku wszystkie soki, potem zmieniamy na niższą. Teraz możemy zająć się przygotowaniem sosu musztardowego. Do garnka wędruje oczywiście musztarda i bulion. A za chwilę wysokoprocentowa śmietana, trochę klarowanego masła i pieprz. Całość zagotowujemy.
Drugi niezbędny składnik maczanki krakowskiej to chleb. Dobry, prawdziwy, na naturalnym zakwasie. Bochenek kroimy w słuszne plastry i każdy moczymy w sosie z pieczeni. Na wierzch wędruje plaster mięsa. A wszystko polewamy sosem musztardowym. Coś wspaniałego!

z chomika marcozoltar

58,5 MB
23 paź 12 16:21

pieczeń wołowa.wmv

Program poświęcony polskiemu dziedzictwu kulinarnemu.
Promuje starą, dobrą polską kuchnię. Autorzy chcą w ten sposób ocalić od zapomnienia przepisy naszych babć, przybliżać ciekawostki dotyczące staropolskiego jadłospisu.
Przedstawiają potrawy regionalne, często nieznane w żadnym innym regionie Europy. Pokazują, jak je przygotować.
Potrawy prezentuje dr Grzegorz Russak.

z chomika marcozoltar

83,6 MB
23 paź 12 16:21

tort ziemniaczany.mpg

TORT ZIEMNIACZANY
Dziś propozycja z kuchni wykwintnej, potrawa pracowita, ale jednocześnie bardo prosta – tort ziemniaczany.
Podstawowym składnikiem tego dania jest farsz, taki sam jak na kołduny czy cepeliny. Aby go przygotować niezbędna jest znakomita jegnięcina, kruchy łój wołowy i boczek wieprzowy.
Zaczynamy od przesmażenia tłustej części boczku z cebulką, ale uważamy by nie zbrązowiała. W tym czasie mielimy jagnięcinę i chudy boczek. Łój drobno siekamy, bo nie bardzo nadaje się do przepuszczenia przez maszynkę. Gdy boczek się wytopi, wrzucamy cebulę, sól, pieprz i bardzo dużo majeranku. Posiekany łój łączymy ze zmieloną jagnięciną i oczywiście doprawiamy. Majeranek wręcz powinien być widoczny. Bardzo dokładnie całość wyrabiamy dłońmi, tak mocno jakbyśmy wyrabiali kiełbasę.
Teraz czas na przygotowanie ziemniaczanego ciasta. Do dwóch kilogramów startych ziemniaków dodajemy kilogram mąki, trzy jaja, sól, pieprz i porządnie wyrabiamy.
Tak sporządzoną mieszankę zalewamy tym, co smażyło się na patelni – gorącym boczkiem z cebulą. To sprawi, że nasze ciasto się zaparzy.
Tniemy cienkie paski słoniny, którymi wyścielamy brytfankę. Uprzednio należy jednak posmarować ją smalcem. Na tak przygotowane podłoże wylewamy pierwszą warstwę ziemniaków. Na niej równomiernie rozkładamy pierwszą warstwę mięsa – najlepiej niezbyt grubą. Potem znowu ciasto ziemniaczane, jeszcze raz mięso i na samym wierzchu precyzyjnie rozkładamy ostatnią warstwę ciasta starych ziemniaków. Nasz tort trafia do piekarnika rozgrzanego do temperatury 170 stopni Celsjusza przynajmniej na półtorej godziny. Ale uważajmy, żeby naszego specjału nie przepiec.
Po wyjęciu z pieca pozwalamy tortowi chwilę „pooddychać”, kroimy w kostkę i nie pozostaje nam nic innego jak rozkoszować się tym wspaniałym smakiem.
Udanego pieczenia Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

80,4 MB
23 paź 12 16:21

schab ze śliwką.mpg

SCHAB ZE ŚLIWKĄ
Dziś propozycja bardzo klasyczna, wyśmienicie smaczna a zarazem wyjątkowo prosta - schab ze śliwkami. Ale zarówno schab jak i śliwki powinny być polskie. Bo tylko odpowiedni dobór surowców zagwarantuje nam rewelacyjny efekt.
Zaczynamy od pięknego kawałka mięsa, ostrym nożem robimy w nim dziurę i nadziewamy wędzonymi śliwkami. W moździerzu tłuczemy ziele angielskie, pieprz, majeranek i tak przygotowaną mieszanką nacieramy mięso. Oczywiście musimy je jeszcze posolić.
Aby nasz schab pozostał ścisły, sznurujemy go tak jakbyśmy wiązali paczkę. Dla lepszego aromatu pod sznurek wkładamy liść laurowy. Aby mięso pozostało soczyste, należy je „obsoterować”. Czyli szybko, ale bardzo mocno obsmażyć na złoty kolor, tak aby zamknąć wszystkie pory. Do tego potrzeby jest bardzo mocno rozgrzany smalec. Dopiero, gdy nabierze on odpowiedniej temperatury mięso trafia na patelnię.
A teraz sięgamy po znakomity wynalazek naszych czasów - rękaw do pieczenia. Wkładamy do niego obsmażone mięso, związujemy i możemy być pewni, że schab w czasie pieczenia nie wyschnie, a wszystkie aromaty przypraw przejdą do mięsa. Piekarnik nastawiamy na początek na minimum 200 stopni, potem temperaturę obniżamy. Mięso pieczemy przez niecałą godzinę. To wystarczająco dużo czasu, aby przygotować sos miodowo - piwny. Równie klasyczny jak samo danie. Zaczynamy od zaparzenia rumianku. Musi być go dużo, bo właśnie to ziele jest jednym z charakterystycznych składników tego staropolskiego sosu. Po zaparzeniu rumianek należy przecedzić, a do wywaru dodać miód. Gdy miód się rozpuści dolewamy piwo. Całość przyprawiamy solą i pieprzem i zagęszczamy zasmażką. Ale ostrożnie, aby nie przesadzić, bo efekt widoczny jest dopiero po chwili. Do tego sok z cytryny, który zbilansuje w sosie słodycz miodu. I gotowe. Prawda, że proste a jednocześnie zdrowe.
Upieczony schab rozwiązujemy, kroimy i polewamy sosem miodowo-piwnym. Najlepiej pasują do niego kluski, np. śląskie i zasmażane buraczki. Smacznego!

z chomika marcozoltar

81,6 MB
23 paź 12 16:21

szczupak faszerowany.mpg

SZCZUPAK FASZEROWANY
Dziś pracochłonna, ale niebywale dekoracyjna potrawa – szczupak faszerowany na postumencie z sałatki.
Zacznijmy od spreparowania ryby. Odcinamy głowę i ogon. Rybę filetujemy, pozbywamy się płetw, tak, aby zostały same filety. Zdejmujemy też skórę.
Wszystkie odcięte części ryby wrzucamy do wody na obgotowanie. Dodajemy też warzywa, takie jak do rosołu. Koniecznie liść laurowy, ziele angielskie, pieprz i sól.
Na klarowanym maśle przesmażamy cebulę. Teraz czas na przygotowanie farszu. Mielimy bułkę namoczoną w mleku, razem z przesmażoną cebulą, dodajemy 3 żółtka, jedno całe jajko i około 15-20 dkg klarowanego masła. Przez maszynkę przepuszczamy też filety. Całość dokładnie mieszamy.
Nie zapomnijmy wyjąć z wywaru głowy i ogona, aby się nie rozpadły. Będą nam, bowiem te części potrzebne do skomponowania całości.
Do farszu dodajemy też namoczone w alkoholu rodzynki, sól i pieprz. Jeśli sól, to także odrobina cukru. Jeśli nadziewka jest zbyt luźna, dodajemy trochę bułki tartej.
Dochodzimy do punktu kulminacyjnego. Na desce rozkładamy gazę, a na niej kładziemy ściągnięte skóry z ryby. Na nich układamy farsz. I przykrywamy następną skórką. Dalej delikatnie rolujemy przy pomocy gazy baton i związujemy końce.
Baton wędruje do brytfanki z warzywno – rybnym smakiem. Trzeba uzbroić się w cierpliwość i dać czas podgotowanie na wolnym ogniu przez godzinę. Po tym czasie wyjmujemy baton i chłodzimy.
Teraz możemy zająć się przygotowaniem półmiska, na którym spocznie nasza ryba. Na brzegach kładziemy zieloną sałatę, a w środku formujemy postument z tradycyjnej sałatki jarzynowej. I dochodzimy do uroczystej chwili! Rozwijamy schłodzony baton, odcinamy końce i pod lekkim skosem kroimy.
Delikatnie układamy na postumencie z sałatki, tak, aby zachować kształt ryby i smarujemy majonezem, żeby całość się dobrze skleiła. Dokładamy głowę i ogon. Koniecznie oczy z jagód jałowca lub oliwek. Jeszcze raz smarujemy boki majonezem o dokładnie obkładamy cienkimi plasterkami z ogórka razem ze skórką.
Postępujemy w taki sposób, aby ogórek imitował łuskę. Z cytryny można zrobić koronę, godną iście królewskiej potrawy.
I wszystko gotowe. Smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

84,3 MB
23 paź 12 16:21

polskie kluchy z wołowiną w pomidorowym sosie warz ywnym.mpg

z chomika marcozoltar

63,4 MB
23 paź 12 16:21

warzywa faszerowane.mpg

WARZYWA FASZEROWANE
Dziś niezwykle prosta propozycja – warzywa faszerowane. Będziemy nadziewać te najpopularniejsze w polskiej kuchni – ogórki i pomidory.
Zaczynamy od ogórków, które oczywiście trzeba obrać. Wybieramy najgrubsze okazy. Gdy są obrane, przecinamy wzdłuż i wydrążamy środki, aby przede wszystkim pozbyć się pestek. Zagotowujemy wodę i wrzucamy ogórki do sparzenia.
W tym czasie przygotowujemy farsz. Do miski wkładamy mięso mielone. Najlepiej mieszane wołowo-wieprzowe. Do tego wędruje posiekana na drobno cebula i przyprawy. Świeżo starta gałka muszkatołowa, sól, pieprz, odrobina maggi i kilka kropli oliwy z oliwek, aby farsz lepiej się kleił.
Sparzone ogórki odsączamy z wody i faszerujemy naszą nadziewką. Dokładnie ją dociskamy i ogórki ponownie wędrują do garnka, ale tym razem z wrzącym bulionem. Pozostawiamy je na 15 – 20 minut.
Gdy ogórki są gotowe, wyciągamy je na talerz, a bulion posłuży nam do przygotowania sosu. Drobno posiekane korniszony wrzucamy do bulionu i podgotowujemy przez chwilę, aż płyn się nieco zredukuje. Dodajemy łyżkę musztardy i zasmażkę. Jeszcze odrobina śmietany, trochę majeranku i kruszonego ziela angielskiego.
Teraz czas na pomidory. Odcinamy górę i wydrążamy środek, a na patelni przesmażamy mrożony groszek z łyżką masła klarowanego. I takim prostym farszem napełniamy pomidory.
Układamy je na natłuszczonej blasze i posypujemy startym serem. Podobnie ogórki. Nasze warzywa wędrują do piekarnika na kilkanaście minut, do czasu aż ser się rozpuści. Smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

65,3 MB
23 paź 12 16:21

kruche ciasteczka ze skwarkami.mpg

KRUCHE CIASTECZKA ZE SKWARKAMI
Dziś niebywale smaczna, prosta i szybka propozycja – kruche ciasteczka ze skwarkami.
Dla wielu takie połączenie może się wydawać szokujące, ale to znany, staropolski przysmak. Jego niebywałą zaletą jest to, że można go długo przechowywać. Takie ciasteczka mogą też być wspaniałym prezentem. Wystarczy delikatnie ułożyć je w ozdobnym pudełku czy puszce. A przygotowanie jest niezwykle łatwe.
Wystarczy dokładnie wyrobić 25 dkg skwarek, ½ kilograma mąki, 1/3 kostki masła, szklankę cukru, łyżeczkę proszku do pieczenia i 4 żółtka. Po wyrobieniu ciasto powinno przynajmniej pół godziny odpocząć w lodówce.
Teraz wystarczy je tylko przepuścić przez maszynkę, taką najzwyklejszą do mielenia mięsa, którą wyposażamy w nakładkę z foremką. W ten sposób ciasto zamienia się w karbowane ciasteczka.
Układamy je na blasze i wstawiamy do gorącego piekarnika. Pieczemy je w 200 stopniach Celsjusza około 10 minut aż staną się złociste i chrupiące.
I to wszystko Drodzy Państwo! Życzymy smacznego!

z chomika marcozoltar

63,8 MB
23 paź 12 16:21

zupa sałatowa z majową pokrzywą.mpg

ZUPA SAŁATOWA Z MAJOWĄ POKRZYWĄ
Dziś iście wiosenna propozycja. Danie lekkie, ale bardzo wartościowe. Podawana niegdyś w wielu uzdrowiskach i sanatoriach zupa z sałaty oraz majowa pokrzywa na grzance.
Zacznijmy od przygotowania zupy. Zagotowujemy wodę z połową kostki masła. Do wrzątku wrzucamy świeżo pokrojony szczypiorek. Najlepiej tak zwany siedmiolatek. Po pół godzinie dodajemy do naszej zupy klasyczną zasmażkę. Trzeba być ostrożnym, aby nie zrobiła się zbyt gęsta. Teraz czas na najważniejsze składniki. Do garnka wędruje drobno pokrojona sałata, koperek i sok z połówki cytryny. Po lekkim zagotowaniu zupa jest gotowa. Wystarczy dodać śmietany!
Pokrzywa to dziś niedoceniane źródło żelaza. Niegdyś była podstawą wiosennego menu, teraz odeszłą w zapomnienie. Tymczasem jest znakomicie pyszna i co najważniejsze – łatwo dostępna. Najlepsze są świeże rośliny, które zaczynają rosnąć w maju. Trzeba nazbierać sporą ich ilość, bo do naszej potrawy użyjemy tylko samych stożków wzrostu.
Opłukane liście wrzucamy na osolony wrzątek i jak tylko „złapią temperaturę”, odsączamy. Szykujemy patelnię i rozgrzewamy klarowane masło. Można dodać też parę kropli oliwy z oliwek. Pokrzywę siekamy i przesmażamy. Nie zapominajmy o soli, pieprzu i odrobinie cukru. Gdy składniki dobrze się nam połączą, wlewamy śmietanę i dodajemy drobno siekany czosnek.
Teraz możemy przygotować grzanki. Pokrojoną bułkę moczymy w mleku lub śmietance i obsmażamy na klarowanym maśle. Grzanki są chrupiące, ale w środku nie tracą nic ze swojej miękkości.
Pozostaje nam jeszcze tylko wbić jajko żeby zagęścić farsz. Na grzanki wędruje nasza znakomita pokrzywa. Proszę wierzyć, że danie jest wyjątkowo pyszne!
Smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

59,7 MB
23 paź 12 16:21

fasola z cielęciną w warzywach.mpg

FASOLA Z CIELĘCINĄ W POMIDORACH
Dziś propozycja prosta, treściwa i bardzo smaczna – fasola z cielęciną w pomidorach.
Zaczynamy od pokrojenia w drobne słupki warzyw. Typową włoszczyznę, czyli marchew, pietruszkę, seler i pora przesmażamy na klarowanym maśle. W tym czasie cielęcinę kroimy w cienkie paseczki, z tak przygotowanego mięsa powstanie potrawka. Aby danie nabrało później właściwej konsystencji, mięso obtaczamy w mące, jeśli ktoś woli można użyć zasmażki.
W zgodzie ze sztuką kulinarną przesmażamy niewielkie ilości cielęciny na mocno rozgrzanym tłuszczu. Tak, aby wszystkie soki zamknąć w mięsie.
Warzywa podlewamy bulionem, partiami dodajemy obsmażone mięso i ugotowaną wcześniej fasolę. Danie wzbogacamy o przecier pomidorowy lub przesmażone na maśle pomidory. Całość przyprawiamy. Do garnka trafia sól, pieprz, liść laurowy, ziele angielskie i czosnek. Ale nie za dużo, w zupełności wystarczą dwa ząbki, bo przy tak delikatnym mięsie jak cielęcina z przyprawami lepiej być ostrożnym.
Całość musimy spokojnie poddusić na małym ogniu, tak, aby mięso było miękkie, a wszystkie aromaty zdążyły się połączyć.
Na koniec dolewamy jeszcze czerwonego wina i gęstej śmietany. W ten prosty sposób powstaje wyśmienite danie jednogarnkowe - smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

81,2 MB
23 paź 12 16:21

półgęsek w sosie grzybowym P.mpg

PÓŁGĘSEK W SOSIE GRZYBOWYM
Dziś rzadko przygotowywana, ale znakomita rzecz – półgęsek w sosie grzybowym. Niegdyś często serwowany na stołach, ze względu na swoją smakowitość.
Jak się zabrać do przygotowań? Z tuszy gęsi odbieramy pierś, tak, aby dwa kawałki były połączone skórą. Solidnie solimy, pieprzymy, nacieramy czosnkiem i majerankiem. Zwijamy i tak przygotowane mięso wędruje na kilka godzin do lodówki.
W tym czasie przygotowujemy sos. Kroimy cebulę w pióro, rozgrzewamy klarowane masło i dusimy cebulę, ale tak, aby jej nie przesmażyć. Na drugą patelnię wędrują pokrojone i blanszowane podgrzybki. Podgrzewamy je wolno, aby pozbawić jak najwięcej wody.
Wyjmujemy półgęsek i dokładnie sznurujemy, aby zachował swoją formę. Wkładamy do rękawa, to nada naszej pieczeni soczystości. Dodajemy też trochę masła. Półgęsek wędruje do pieca na dwie godziny. Najpierw pieczemy go w wysokiej temperaturze, potem obniżamy ją do 160 – 170 stopni Celsjusza.
Łączymy grzyby z cebulą, dodajemy bulion, sól, pieprz i oczywiście śmietanę. Wyjmujemy półgęsek, pozbawiamy sznurków. Kroimy na słuszne plastry, polewamy sosem i gotowe!
Można dodać kaszę i buraczki. Smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

74,4 MB
23 paź 12 16:21

polędwiczki w sosie żórawinowym.mpg

POLĘDWICZKI WIEPRZOWE W SOSIE ŻURAWINOWYM
Dziś propozycja wyjątkowo mało pracochłonna, a jednocześnie bardzo smakowita. Polędwiczki wieprzowe w sosie żurawinowym. To danie nie może się nie udać! Najważniejszą sprawą jest odpowiednie zamarynowanie mięsa, tak, aby nasyciło się najlepszym aromatem przypraw.
Do mieszanki oliwy i czerwonego wina dodajemy dużo słodkiej, mielonej papryki. Sporo czarnego najlepiej świeżo mielonego pieprzu, sól i oczywiście kilka posiekanych ząbków czosnku. Uzupełnieniem smaku jest pokruszone ziele angielskie oraz liście laurowe. Całość dokładnie mieszamy i w tak oto przygotowaną bejcę wkładamy nasze polędwiczki. Teraz wystarczy dać im odpocząć. Najlepiej przez całą noc...
Wrzucamy na bardo gorący tłuszcz o obsmażamy z obu stron, potem przekładamy do piekarnika, gdzie mięso czekać będzie do momentu podania.
Uzupełnieniem tego dania są znakomite kluseczki ziemniaczane, które są łatwe w przygotowaniu, a jednak odchodzą do historii. Jak się za nie zabrać? Do starkowanych ziemniaków dodajemy sól i jajko, a następnie dosypujemy po trochę mąki, tak, aby powstało w miarę gęste ciasto.
Teraz można już zagotować wodę z odrobina soli i oliwy, aby kluseczki się nie sklejały podczas gotowania. Ciasto nabieramy na łyżkę i delikatnie strząsamy do wrzątku. Całość gotujemy do wypłynięcia klusek na powierzchnię. Po prostu pycha!
Kluski i mięso nie mogą się obejść bez sosu. Dziś proponujemy sos niegdyś słynny, lubiany i poszukiwany – zwłaszcza przez cudzoziemców odwiedzających dawną Polskę – sos żurawinowy. To równie nieskomplikowane zadanie. A początek jest bardzo banalny – niewspółmierny do efektu końcowego.
Otóż rozgrzewamy w rondelku masło i dodajemy żurawiny. Następnie dolewamy czerwone, wytrawne wino. Całość zagotowujemy. Teraz powodzenie zależy od przypraw i umiejętności złapania odpowiedniego balansu przeciwstawnych smaków. Brzmi groźnie, ale nie trzeba się zrażać. Pamiętajmy o zasadzie – jeśli cytryna to cukier. Doprawiajmy przeciwstawnymi smakami, a rezultat będzie znakomity. Dzięki tej zasadzie wielką, światową karierę zrobił sos słodko-kwaśny.
Nasze danie wzbogacimy surówką z marchewki o smaku pomarańczowym. To zachęci nawet najgorszego niejadka. Marchewkę trzemy na tarce o grubych oczkach. Posypujemy cukrem, wciskamy sok z cytryny i pomarańczy. Całość dokładnie mieszamy i odstawiamy na tak długo, aby marchewka „wypiła” soki. Nic więcej dodać nie można, chyba, że tylko życzyć smacznego!

z chomika marcozoltar

78,0 MB
23 paź 12 16:21

mostek cielęcy.mpg

MOSTEK CIELĘCY
Dziś prawdziwy rarytas - nadziewany mostek cielęcy. Kiedyś częsty przysmak na niedzielny czy świąteczny stół, szczególnie wiosną, bo wtedy o wyborną cielęcinę najłatwiej. Jego całym sercem jest farsz. Ale choć potrawa tradycyjna, farsz już klasyczny nie jest, bez czosnku czy cebuli, ale za to z rodzynkami i szczyptą cynamonu, czyli na słodko.
Do przygotowania nadzienia potrzebujemy ½ kg wątróbki cielęcej lub drobiowej, którą przesmażamy na tłuszczu. Około ½ uduszonego wcześniej mięsa, najlepiej wieprzowego, bo nie może być ono zbyt chude.
Kiedy wątróbka jest już zeszklona przepuszczamy ją przez maszynkę, to samo czeka duszone mięso i trzy bułki namoczone w śmietanie. To podstawowe składniki naszego farszu. Teraz dodajemy do niego 2 całe jajka i dwa żółtka, odrobinę masła, dużo natki pietruszki, bo zielonego nigdy w tym farszu nie jest za dużo.
Nie żałujemy także rodzynek namoczonych wcześniej w koniaku i przypraw. Sól, a jak sól to i cukier, gałka muszkatołowa – tak jak do pasztetu, szczypta cynamonu, jak najbardziej na miejscu będzie także dodatek miodu. Teraz wszystko to trzeba bardzo dobrze wymieszać, jeśli farsz jest zbyt luźny problem rozwiąże tarta bułka.
Mamy już, czym nadziewać, ale jeszcze nie mama, czego, więc szykujemy kieszeń z mięsa. Piękny oczyszczony z żeber i mostku płat cielęciny zszywamy mocną nicią, ścieg przy ściegu. Przygotowany w ten sposób „mieszek” napełniamy farszem i zaszywamy do końca, tak, aby podczas pieczenia nic nie wyciekło. Teraz układamy pieczeń na blasze i polewamy oliwą. Mostek trafia na półtorej godziny do pieca nagrzanego do 170 stopni.
A my w tym czasie możemy zająć się szykowaniem zasmażanej marchewki i ziemniaków puree, bo właśnie z tymi klasycznymi dodatkami proponujemy dziś nasze danie.
Smacznego.

z chomika marcozoltar

81,5 MB
23 paź 12 16:21

steki po polsku.mpg

STEKI PO POLSKU
Dziś danie bardo popularne – steki, ale po polsku. Bo w każdym kraju robi się je inaczej, najlepsze wychodzą oczywiście tam gdzie bez problemu można kupić wołowinę kulinarną.
My, choć nie dysponujemy tak wspaniałym surowcem, mamy sposób by smakowały równie dobrze. A to za sprawą marynaty.
Potrzebny będzie sok z cytryny, musztarda najlepiej sarepska, dobra oliwa, sól, pieprz. I jeszcze jeden ważny składnik – alkohol, który zapewni mięsu kruchość i przyśpieszy działanie marynaty. Może to być wódka, koniak lub gin. Kto lubi może jeszcze dodać zioła – liść laurowy, ziele angielskie czy zioła prowansalskie. To mocno aromatyzuje mięso. Wszystkie składniki mieszamy tak, aby powstał z nich rodzaj majonezu.
Teraz czas na przygotowanie mięsa. Duży, ładny kawałek wołowiny kroimy na słuszne plastry. Rozklepujemy ubijakiem, albo specjalnym przyrządem do nacinania mięsa i dokładnie obtaczamy w marynacie.
Całość wstawiamy do lodówki na kilka godzin, a jeszcze lepiej na kilka dni. Nim mięso będzie gotowe, do smażenia szykujemy dodatki, smażone krążki cebuli lub pieczarki.
Teraz czas na steki. Mięso wyjmujemy z lodówki. Klarowane masło maksymalnie rozgrzewamy. Na patelnię wędrują steki, dla mniej wprawnych kucharzy mała rada – najlepiej smażyć je pojedynczo. I bardzo krótko - z każdej strony nie dłużej niż 45 sekund.
Usmażone steki wkładamy do nagrzanego piekarnika, na wierzchu oczywiście kawałeczek masła. Tam przez 15 minut będą „dochodzić”. I gotowe.
Smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

76,0 MB
23 paź 12 16:21

tynka wołowa w sosie wiśniowym.mpg

TYNKA WOłOWA W SOSIE WIŚNIOWYM
Dzisiejszy odcinek nawiązuje do staropolskiej tradycji, niestety dziś już chyba zapomnianej. Przygotujemy znakomitą polędwicę wołową w sosie wiśniowym. Sos niegdyś bardzo często gościł na polskich stołach, dziś wyparł go choćby słynny sos słodko-kwaśny. My przekonamy, że warto jednak wrócić do tradycji.
Ale najpierw zaczniemy od polędwicy, którą koniecznie trzeba zamarynować. Marynatę przygotowujemy mieszając musztardę, ocet balsamiczny, czerwone wino, czosnek, ziele angielskie, liść laurowy oraz i ulubione zioła np. cząber i tymianek. Mięso doskonale skruszeje i nabierze wspaniałego aromatu.
Pamiętajmy, aby nie solić wołowiny, bo straci ona swój smak. A sól wyciągnie soki. Nie ma potrzeby rozbijania mięsa tłuczkiem, plastry mięsa wystarczy ugnieść ręką. Tak przygotowana polędwica nie wymaga długiego pieczenia. Trzeba obsmażyć ją na złoty kolor na bardzo rozgrzanym tłuszczu, potem można jeszcze włożyć ją do piekarnika, ale temperatura nie może być za wysoka.
Teraz czas na znakomity dodatek, lekki sos wiśniowy. Jego przygotowanie zaczynamy od zrobienia karmelu, czyli rozpuszczenia na patelni cukru. Zamiast cukru możemy użyć także miodu. Podstawą sosu będzie esencjonalny wywar warzywno-mięsny, ale koniecznie odtłuszczony i oczywiście wiśnie. Najlepiej tzw. sokówki, ale owoce mogą być także mrożone.
Do sosu dodajemy ocet balsamiczny i przyprawy z korzenną nutą. Tu możemy puścić wodze swojej fantazji. Wszystko łączymy na patelni, a na koniec zagęszczamy mąką ziemniaczaną ewentualnie zasmażką.
Do naszej tynki wołowej proponujemy kopytka. Na kilogram osolonych i ugotowanych ziemniaków potrzebujemy jedno maksymalnie dwa jajka, odrobinę soli i 300 gramów mąki. Dosypujemy ją stopniowo, cały czas wyrabiając masę.
Z ciasta formujemy wałeczki, kroimy i wrzucamy do wrzącej wody. Kopytka można podać tylko ugotowane, ale można także po gotowaniu przypiec je jeszcze w głębokim tłuszczu. Nabiorą wtedy nie tylko złocistego koloru, ale i chrupiącej skórki.
Uzupełnieniem kompozycji na talerzu będą warzywa z wody. Takiej propozycji nie sposób się oprzeć...

z chomika marcozoltar

82,1 MB
23 paź 12 16:21

rozbratel po warszawsku.mpg

ROZBRATEL PO WARSZAWSKU
Ogromna różnorodność polskiej kuchni polega na tym, że w każdym regionie naszego kraju możemy odnaleźć charakterystyczne dla niego smaki. A miejscowe specjały są dodatkową atrakcją dla turystów.
Wielopokoleniowa tradycja przygotowywania lokalnych potraw to niewątpliwie coś, czego w dzisiejszym zabieganym świecie na pewno nam brakuje. W ciągłej pogoni często kusimy się na „szybkie dania” w „szybkich restauracjach”. A może by tak czasami zwolnić...
Własnoręczne przygotowanie czegoś smakowitego ze starych, dobrych, sprawdzonych przepisów może być nie tylko dobrą zabawą, ale i podtrzymaniem polskiej tradycji kulinarnej. Pyszne, staropolskie danie nie zawsze musi być pracochłonne.
W naszym programie będziemy się starali do tego przekonywać i gorąco zachęcać do wspólnego gotowania. Być może tą drogą uda się też zachęcić producentów do ubiegania się o rejestrację rodzimych specjałów w europejskim systemie ochrony. Wpisanie nazwy wyrobu na Krajową Listę Produktów Tradycyjnych to znakomity punkt wyjścia do rozpoczęcia procesu rejestracji i wysłania wniosku do Komisji Europejskiej. Dotychczas na takiej liście jest niewiele ponad 40 produktów. Tymczasem w krajach Unii Europejskiej takie produkty cieszą się bardzo dużym zainteresowaniem.
Dziś prezentujemy potrawę z przedwojennej, stołecznej kuchni. W latach 30 rozbratel po warszawsku cieszył się tak ogromna sławą,że przyciągał do restauracji licznych gości.
Żeby zacząć tak jak tradycja każe – tniemy cebulę na krążki i rozkładamy je na pierścienie. Każdy z osobna będziemy obtaczać w mące i smażyć. Plasterki cebuli wrzucamy na tłuszcz, podsmażamy, wyciągamy i zabieramy się za wołowy schabowy.
Wspaniały kawałek mięsa pozbawiamy ścięgien i powięzi. Kroimy na centymetrowe plastry i rozbijamy specjalny przyrządem wyposażonym w kilkadziesiąt ostrzy, jeśli nie mamy takiego „ sprytnego” urządzenia pozostaje nam rozbić mięso tłuczkiem.
Na patelni rozgrzewamy smalec, bo to najbardziej odpowiedni tłuszcz do przyrządzenia naszej potrawy. Kotlety solimy i pieprzymy, a następnie panierujemy, ale – uwaga - tylko z jednej strony. Do panierki potrzebujemy mąkę, jajko i starty suchy chleb. Wrzucamy na rozgrzany tłuszcz i dokładnie smażymy z obu stron.
Do podania kotletów potrzebny będzie także sos pieczeniowy, który w każdej kuchni powinien być zawsze obecny.
Podczas gdy kotlety się smażą, my szykujemy marchewkę. Kroimy ją w grube słupki. Wrzucamy do bulionu z warzyw i dorzucamy odrobinę masła. Podgrzewamy sos pieczeniowy i tak wszystkie elementy naszego dania czekają na punkt kulminacyjny. Na talerz nalewamy trochę sosu i układamy na nim kotlet, ale koniecznie stroną bez panierki. Na wierzchu kładziemy licznie przypieczone krążki cebuli.
Do tego gotowana marchewka przewiązana wstążką z pora. Smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

80,5 MB
23 paź 12 16:21

dwukolorowy pieczony indyk.mpg

DWUKOLOROWY PIECZONY INDYK
To jakby dwie pieczenie z tego samego ptaka. Jedna biała z piersi, druga czerwona z udźca. Do ich przyrządzenia potrzebujemy całą tusze indyczą, albo gotowe elementy.
Najważniejsza przy pieczeniu indyka czynność to tzw. „luzowanie”, czyli pozbawienie kości i ścięgien, które są nie tylko niejadalne, ale na talerzu wręcz niebezpieczne. Ale nic nam się nie zmarnuje, bo odcięte części możemy wykorzystać do przygotowania bulionu, który zawsze dobrze jest mieć pod ręką.
Luzowanie wcale nie jest trudne, wystarczy ostry nóż, którym wykrawamy tylko mięśnie, oddzielnie piersi – czyli mięso białe, oddzielnie udźce czyli mięso czerwone.
Mięso przyprawiamy solą, pieprzem i estragonem . Dodajemy odrobinę klarowanego masła i podlewamy winem. I tu zasada jest prosta do białego mięsa dajemy białe wino, do czerwonego - czerwone .
Następnie owijamy szczelnie specjalną folią do pieczenia i misternie związujemy, aby nasza pieczeń miała zwartą strukturę i atrakcyjny wygląd. Najpierw składamy razem dwa uda, następnie oddzielenie rolujemy pierś.
Dopiero tak przygotowane mięso trafia do piekarnika. W ten sposób po upieczeniu nabierze nie tylko aromatu, ale będzie także wyjątkowo soczyste. Temperatura pieczenia to około 200 – 210 stopni czas 50 minut.
A my szykujemy w tym czasie kwaśny sos porzeczkowy, na skarmelizowany cukier wsypujemy dużo czerwonych porzeczek, mogą być mrożone. Podlewany czerwonym winem i bulionem. Dodajemy przyprawy orientalne. Koniecznie imbir, cynamon, ale także mielone ziele angielskie, i oczywiście sól oraz pieprz. Pamiętajmy, że w sosie najważniejszy jest balans...
Odrobina cierpliwości, bo karmel musi się dobrze rozpuścić a to trwa. Na koniec zagęszczamy sos rozpuszczoną w zimnej wodzie mąką ziemniaczaną, która zdecydowanie bardziej niż zasmażka pasuje do lekkich sosów owocowych i sprawia, że są klarowne. Dzięki temu widać dobrze owoce.
Uzupełnieniem dania będą ziemianki puree i sałata po polsku, czyli z gęstą śmietana zakwaszaną cytryną i jajkiem na twardo.
Sałatę po umyciu i osuszeniu nie kroimy, tylko szarpiemy. Polewamy gęstą śmietaną, do której wcześniej dodaliśmy sok z cytryny, sól i cukier, a na koniec posypujemy startym na tarce jajkiem na twardo.
Po upieczeniu mięso kroimy na równe plastry i układamy na półmisku na przemian, raz ciemny, raz biały polewając obficie porzeczkowym sosem.
Tak kolorowej i smakowitej propozycji nie sposób się oprzeć...

z chomika marcozoltar

78,1 MB
23 paź 12 16:21

sztuka mięsa w bardzo klasycznym sosie.mpg

SZTUKA MIĘSA W BARDZO KLASYCZNYM SOSIE
Ta na pozór prosta i popularna potrawa często robiona jest w „peerelowskim” stylu. Tymczasem tradycja nakazuje zachowanie pewnych żelaznych reguł.
Do tego dania najlepiej użyć pręgi wołowej – to swego rodzaju golonka. Na początek oddzielamy mięso od kości, które wrzucamy do zimnego wywaru mięsno-warzywnego. Doprowadzamy do wrzenia. Następnie wkładamy mięso. Trzeba zrobić to w taki sposób, aby nie przerwać temperatury wrzenia.
Uzbrajamy się w cierpliwość i gotujemy do miękkości. Na pól godziny przed finiszem do wywaru dodajemy pokrojoną włoszczyznę, która również będzie częścią składową dania. Dbajmy o to, aby jarzyny się zbytnio nie rozgotowały. Tajemnica tego dania tkwi w sosie. Jego podstawą powinno być coś, co powstaje z długo gotowanego mięsa i warzyw. Dopiero wtedy można dodać chrzan, śmietanę i wszystko zagotować.
Aby rosół wyglądał bardzo apetycznie i zachęcająco, proponujemy go sklarować. To stary i bardzo prosty sposób. Wystarczy wbić białko. Chwilkę poczekać i łyżką cedzakową zebrać wszystko to, co pływa na powierzchni. Tak przygotowany rosół podajemy z makaronem – najlepiej domowej roboty. A na drugie danie sztuka mięsa w jarzynach, podlana bardzo klasycznym sosem chrzanowym.

z chomika marcozoltar

81,6 MB
23 paź 12 16:21

królik w śmietanie na dziko P.mpg

KRÓLIK W ŚMIETANIE NA DZIKO
To danie przez niektórych nazywane żartobliwie królik a’la zając, wypadło z naszych jadłospisów. A szkoda, bo królicze mięso powinno być jednym z głównych elementów diety choćby alergików. Nawet tych najmłodszych.
Kto się podejmie sztuki przyrządzenia królika, sukces gwarantowany, bo delikatne mięso łatwo chłonie aromat przypraw.
Oto prosty przepis na coś naprawdę wyjątkowego. Zaczynamy od zalewy:
1 szklankę octu 3 szklanki wody,cebulę liść laurowy ziele angielskie czosnek cząber, sól i cukier zagotowujemy i studzimy.
Do tak przygotowanej marynaty wkładamy poporcjowane mięso. Pamiętajmy, że nie wolno wkładać mięsa do jeszcze ciepłego wywaru! Musi być absolutnie schłodzony. Królika odstawiamy na kilka godzin.
Nasze danie będzie znakomicie smakowało z kluskami śląskimi, więc teraz mamy trochę czasu na ich przygotowanie.
1 kg ugotowanych i startych ziemniaków 3 żółtka i szczyptę soli
dokładnie wyrabiamy. Z całości odejmujemy ¼ masy i uzupełniamy ten brak dokładnie taką ilością mąki ziemniaczanej. Dodajemy to, co wyjęliśmy i bardzo dokładnie wyrabiamy.
Tak przygotowane ciasto gotowe jest do formowania klusek. Pamiętajmy, aby w każdej z nich zrobić niewielką dziurkę – to specjalny „zbiorniczek” na sos.
Kiedy królik „odleży” już swoje w zalewie przygotowujemy następny etap. Do brytfanki wlewamy trochę dobrej oliwy, wywar rosołu i pokrojone w słupki warzywa. Dokładamy królika i dusimy na niewielkim ogniu. Po 40 minutach takich zabiegów, królik ląduje na blasze w rozgrzanym piekarniku, aby mógł nabrać trochę rumieńców.
My natomiast przygotowujemy sos. Do wywaru, w którym dusił się królik dodajemy masło i śmietanę. Całość dokładnie mieszamy i zagotowujemy. Sos można wzbogacić o zasmażkę, aby lekko zgęstniał. Pamiętajmy, że efekt będzie widoczny dopiero po kilku minutach.
Obowiązkowo kosztujemy. Jest jeszcze czas na ostateczne szlify. Wyciągamy królika, nakładamy kluski i polewamy sosem. Pycha...

z chomika marcozoltar

78,5 MB
23 paź 12 16:21

zrazy wołowe w sosie grzybowym P.mpg

ZRAZY WOŁOWE W SOSIE GRZYBOWYM
Zrazy od wieków zna cała Polska, stąd tak różnorodność ich przyrządzania. My proponujemy jedne z najprostszych sposobów a zarazem najlepszy.
Cały kunszt przygotowania tkwi w farszu, tylko z wyśmienitych kiszonych ogórków i misternym sposobie zwijania zrazów. Bez użycia wykałaczek czy nitek. Na początek potrzebujemy cały rostbef, czyli schab wołowy. Oczyszczamy go z błon i kroimy na grube plastry, które rozbijamy tłuczkiem. Na mięsie proponujemy położyć folię spożywczą, to prosty sposób by zrobić to czysto i wygodnie.
Teraz szykujemy farsz. Do drobno pokrojonej cebuli, kiszonych ogórków, dodajemy skrojony wędzony boczek. Wszystko przyprawiamy musztardą, dużą ilością majeranku, pieprzem i mielonym zielem angielskim. Tak przygotowany farsz nakładamy na rozbite płaty mięsa. I to, co najważniejsze starannie zwijamy, najpierw boki składamy do środka, potem całość rolujemy. Zrazy obtaczamy w mące i podsmażamy. A następnie przekładamy do rondla i podlewając wywarem warzywnym dusimy na małym ogniu.
Już na sam koniec dolewany czerwonego wina i błyskawicznie przykrywamy pokrywką tak, aby cały aromat trunku został w garnku.
Do zrazów najbardziej pasuje sos grzybowy, przygotowany z blanszowanych grzybów, czyli zamrożonych po krótkim obgotowaniu. Drobno posiekaną cebulkę szklimy na maśle, podlewamy rosołem, dodajemy pokrojone grzyby i przyprawy takie jak ziele angielskie, liść laurowy. Całości zabielamy śmietaną, można także zagęścić sos zasmażką.
Zrazy już gotowe, a my szykujemy kaszę gryczaną na sypko. Na 2 szklanki wody potrzebujemy szklankę kaszy. Dorzucamy przyprawy ziele angielskie i liść laurowy.
Zrazy, kasza gryczana i do tego sos grzybowy – to danie proste, i bardzo smaczne, wspaniale komponuje się na przykład z surówką z kiszonych ogórków i cebuli. Smacznego!

z chomika marcozoltar

74,2 MB
23 paź 12 16:21

sandacz czyli sądek z jajami P.mpg

SANDACZ, CZYLI SĄDEK Z JAJAMI
Przygotowanie tej bardzo popularnej niegdyś potrawy nauczy nas przy okazji kilku kulinarnych sztuczek przydatnych przy obróbce ryb. Zaczynamy od filetowania sandaczy. Odcinamy głowy, ogony, płetwy i wszystko to, co wydaje nam się mało jadalne. I te mało atrakcyjne resztki wrzucamy do wody. Nie dodajemy żadnych przypraw, ale gotujemy 3 godziny! W ten sposób uzyskamy bardzo esencjonalny bulion.
W tym czasie cebulę kroimy na plastry. Kładziemy na nie same filety, skrapiamy cytryną i odstawiamy.
Na pół godziny przed końcem gotowania naszego rybnego bulionu, drobno siekamy warzywa, takie jak do rosołu. Dodajemy je do przecedzonego wywaru i doprawiamy solą, pieprzem, zielem angielskim i liściem laurowym. Całość gotujemy na niewielkim ogniu nie dłużej jak pół godziny.
Przygotowujemy sos, zwany przez niektórych polskim. A jest to nic innego jak sklarowane masło połączone z bułka tartą.
Wreszcie czas na sandacza. Nasze filety wkładamy na 7-8 minut do gotującego się rosołu. Dodajemy trochę masła i odrobinę białego, wytrawnego wina.
Danie podajemy z opiekanymi ziemniakami. Obok sandacza można ułożyć nasze warzywa z bulionu. Rybę koniecznie posypujemy drobno pokrojonym jajkiem i polewamy sosem. Nic dodać, nic ująć...

z chomika marcozoltar

79,8 MB
23 paź 12 16:21

pstrąg na niebiesko TVP.mpg

PSTRĄG NA NIEBIESKO
Zestaw składników:
- ocet winny
- bulion warzywny
- ziele angielskie
- liść laurowy
- gorczyca
- sól, cukier, pieprz
Dziś bardzo delikatna propozycja – pstrąg na niebiesko. Ryba to znakomita i ma tę niewątpliwą zaletę, że nie trzeba skrobać łusek. Delikatną skórkę wystarczy tylko dokładnie umyć.
A naszą potrawę zaczynamy od przygotowania tzw. krótkiej wody, której smak stanowić będą warzywa i przyprawy. Pokrojone w drobne słupki jarzyny – zestaw taki, jaki używamy do przygotowania rosołu – wrzucamy do rynienki. To najwygodniejsze naczynie do gotowania ryb. Dolewamy wody, ale tylko tyle, ile potrzeba do zakrycia warzyw. No i oczywiście przyprawiamy. Oprócz cukru i soli koniecznie dodajemy ziele angielskie, liść laurowy, gorczycę i pieprz.
Teraz zagotowujemy ocet winny (w proporcji jedna część octu na 4 lub 5 części wody) i sparzamy nim pstrągi.
Ryby w wyniku tej „operacji” nabierają błękitnego odcienia, stąd nazwa potrawy – pstrąg na niebiesko. Tak spreparowane ryby wkładamy delikatnie do naszego jarzynowego bulionu. Po zagotowaniu dolewamy białego wina.
Całość gotujemy na wolnym ogniu nie dłużej jak 25 minut. Trzeba bardzo uważać przy przekładaniu pstrągów na talerz, aby ich nie uszkodzić.
Znakomitym uzupełnieniem naszego dania będzie ryż, który można zabarwić kurkumą. Uzyskamy wtedy wspaniały, żółty kolor ziaren.
Potrawę wzbogacamy jarzynami gotowanymi w naszym bulionie. Wszystko prezentuje się znakomicie, a jeszcze lepiej smakuje!

z chomika marcozoltar

80,0 MB
23 paź 12 16:21

chłodnik staropolski TVP.mpg

CHŁODNIK STAROPOLSKI
Dziś propozycja na gorące dni. Nie ma nic lepszego niż posilenie się pysznym, zimnym, prawdziwym chłodnikiem ze świeżych warzyw. Przygotujemy chłodnik na podstawie staropolskich receptur.
Zacznijmy od wywaru. Najlepiej przygotować go dzień wcześniej. Dużą ilość pokrojonych w plastry buraków wrzucamy do garnka. Dodajemy też marchewkę, pietruszkę, seler, por i całą główkę czosnku. Bardzo ważnym uzupełnieniem są kwaśne jabłka, najlepiej renety lub bojkeny. Jabłka powinny stanowić ¼ całości wszystkich warzyw. Kiedyś dodawano zakwaszany barszcz, teraz z tym jest trudniej, ale jabłka doskonale spełniają to zadanie.
A teraz przechodzimy do przypraw. Sypiemy bardzo dużą ilość majeranku, jeżeli sól, to i cukier, sporo świeżo zmielonego pieprzu, ziele angielskie i oczywiście liść laurowy. Całość zalewamy zimną wodą i zaczynamy powoli gotować.
Niezastąpionym składnikiem klasycznego chłodnika jest zsiadłe mleko, a także wysokoprocentowa śmietana. Nieodzowna jest też botwinka, którą kroimy drobno i krótko parzymy w osolonym i lekko posłodzonym wrzątku. Odcedzamy i studzimy.
Przyszedł czas na przecedzenie naszej podstawy chłodnika. Najlepiej zrobić to na drugi dzień po gotowaniu. Wtedy mamy pewność, że wywar nabrał właściwego smaku i aromatu.
Klarowny płyn o cudownym, rubinowym kolorze wlewamy do naczynia i zabieramy się za skomponowanie chłodnika. Do barszczu dodajemy świeże ogórki pokrojone w kostkę, startą rzodkiewkę, dużą ilość posiekanego koperku. Następnie dodajemy botwinkę, zsiadłe mleko, śmietanę, sól i pieprz. Całość dokładnie mieszamy i ewentualnie jeszcze doprawiamy według własnego uznania.
Wspaniałym uzupełnieniem chłodnika w wersji klasycznej są ugotowane na twardo jajka. Możemy też pokusić się o przygotowanie wersji bardziej wykwintnej, która z pewnością zaskoczy wszystkich biesiadników. Wystarczy dodać pokrojoną na kawałeczki pieczoną cielęcinę i szyjki rakowe. To stary, wypróbowany w dawnej Polsce przepis.
Smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

82,5 MB
23 paź 12 16:21

zrazy kominkowe TVP.mpg

ZRAZY KOMINKOWE
Co dziś będzie pachniało w naszej kuchni? Zapraszamy na prawdziwe, staropolskie zrazy kominkowe. A przygotowane z doskonałej wołowiny, na pewno odwdzięczą się doskonałym smakiem. Zrazy są znane chyba wszystkim, ale kominkowe, już niekoniecznie.
Nazwa to pochodna wkładu w formie „dziurkowanego” kominka, który niegdyś często używano. To dawało gwarancję, że potrawa się nie przypali i równomiernie „dojdzie”. Na potrzeby naszego programu reaktywujemy taki kominek, ale jeśli ktoś nie chce, może przygotować zrazy i bez niego.Co będzie potrzebne? Zaledwie kilka składników. Ale na początek niezbędna jest wołowina. My użyliśmy ligawy wołowej.
Mięso kroimy na dość cienkie plastry i zmiękczamy je zbijakiem. Ale można tez użyć zwykłego tłuczka, najlepiej przykrywając mięso folią.
Pamiętajmy, żeby przypadkiem nie solić mięsa! A jedyny aromatyczny dodatek w postaci przyprawy, to świeżo zmielony, czarny pieprz, którego nie żałujemy. Wreszcie czas na mąkę. Tak przygotowane plastry, wędrują na rozgrzane masło klarowane. Wystarczy chwila i duży płomień, tak, aby jak najszybciej mięso mocno się przysmażyło, zamykając w sobie cały aromat własnych soków.
Do garnka wkładamy kominek, wlewamy bulion i mocno podgrzewamy. Na dno wędruje cienka warstwa zrazów. A na nią wrzucamy przesmażone z cebulą prawdziwki. I znowu zrazy. I znowu prawdziwki. Kolejne warstwy podlewamy śmietaną i czerwonym winem. Gdy wszystkie składniki znajdą się w garnku, przykrywamy go pokrywką i zapominamy o zrazach przynajmniej na 1,5 godziny.
I gotowe Drodzy Państwo! Zrazy wybornie smakują w towarzystwie buraczków i oczywiście kaszy gryczanej!
Żeby wszystko doskonale połączyć wbijamy 2 jajka i 2 żółtka. Dodajemy sól i sporą ilość pieprzu.
Teraz możemy już formować klopsa. Dobrze to zrobić przy udziale bułki tartej. Gdy uda nam się ta sztuka, mięso przekładamy do formy wyłożonej boczkiem. Naszą przyszłą pieczeń, tak samo otulamy plastrami boczku na wierzchu.
Podlewamy śmietaną i wkładamy do maksymalnie rozgrzanego pieca, najlepiej do temperatury 250 stopni. Pieczemy około 20 minut. Potem zmniejszamy temperaturę do 140 stopni i pieczemy około 1,5 godziny. W międzyczasie musimy pamiętać o podlewaniu klopsa śmietaną.
Wyśmienitym dodatkiem będzie sos z kurek. Oto najlepszy sposób, aby były niesłychanie smaczne. Na suchą, rozgrzaną patelnię wrzucamy kurki i dociskamy je łopatką do dna, aby wyparowało z nich jak najwięcej wody. I gotujemy je kilkanaście minut w sosie własnym. Gdy woda odparuje, dodajemy drobno pokrojoną cebulę, łyżeczkę masła, sól i pieprz. Chwile podsmażamy.
Wyciągamy klopsa. Sos, który wytworzył się podczas pieczenia, przelewamy na patelnię z kurkami. Zagotowujemy.
Kroimy słuszne plastry pieczeni, polewamy sosem, delektujemy się wybornym smakiem i...odzyskujemy tradycję!

z chomika marcozoltar

80,7 MB
23 paź 12 16:21

szynka cielęca na zimno P.mpg

SZYNKA CIELĘCA NA ZIMNO
Dziś wspaniała, tradycyjna, domowa wędlina – szynka cielęca na zimno.
Żeby ją smakowicie przyrządzić, trzeba ją najpierw zapeklować. Do litra wody wsypujemy 2 czubate łyżki soli. A w garnuszku zaparzamy zioła. Zestaw może być dowolny, my użyliśmy pieprzu, ziela angielskiego, estragonu, liścia laurowego, bazylii i majeranku.
Przykrywamy spodkiem i czekamy, aż zioła się zaparzą. Teraz wlewamy je do roztworu soli, wkładamy szynkę cielęcą i odstawiamy w chłodne miejsce przynajmniej na 2 – 3 dni.
Gdy szynka się zamarynuje, trzeba ją dobrze zasznurować, aby zachowała swój kształt. Smarujemy oliwą i wkładamy do pieca. Pieczemy powoli w niskiej temperaturze około 2 godzin.
Tylko przez pierwsze 15 minut pieczemy mięso w 200 – 210 stopniach Celsjusza. Potem obniżamy do 130 – 140 stopni.
Teraz czas na przygotowanie sosu majonezowego. Do majonezu dodajemy ugotowane i posiekane jaja, pokrojone w drobną kosteczkę korniszony, kapary, pieprz i odrobinę białego wina. Całość dokładnie mieszamy.
Mięso wyciągamy z pieca i studzimy. W tym czasie tworzy się nam galaretka. Pieczeń kroimy na plastry, galaretkę na kosteczkę i układamy na półmisku. Do tego sos majonezowy. Pycha!

z chomika marcozoltar

82,4 MB
23 paź 12 16:21

flaki jarskie P.mpg

FLAKI JARSKIE
Dziś propozycja dla smakoszy flaków, ale nietypowa. Naszą zupę przygotujemy tylko i wyłącznie z warzyw.
Zaczynamy od rozgrzania sklarowanego masła, na którym będziemy lekko przesmażali jarzyny. Ale najpierw trzeba pokroić je w tak zwaną „żulienkę”, czyli drobne słupki. Zestaw warzyw jest typowy – marchewka, pietruszka, seler, por. Całość podduszamy na klarowanym maśle i po chwili podlewany bulionem.
Rodzaj bulionu zależy już od naszych upodobań kulinarnych. Może być to wywar mięsny, ale także warzywny. Teraz czas na przyprawy. Oprócz absolutnie niezbędnego majeranku dodajemy gałkę muszkatołową i słodką paprykę. Proponujemy też ułatwić sobie pracę i smak zupy wzbogacić gotową, dostępna na rynku przyprawa do flaków. Niezbędny jest też świeżo mielony pieprz.
W czasie, kiedy nasza zupa sympatycznie sobie bulgocze, robimy naleśniki, które będą pełniły rolę...flaków. Gotowe placki ciasno zwijamy i ostrożnie kroimy na cienkie paseczki, ale tak, aby zachowały kształt rulonu. Teraz wystarczy nalać zupę do miseczek, na wierzchu położyć nasze naleśnikowe flaki i gotowe.
Dla amatorów pieczywa proponujemy grzanki, które doskonale pasują do tej jakże ciekawej zupy. Kromki chleba okrawamy ze skórek i moczymy w mleku. Z gorącego piekarnika wyjmujemy blaszkę, układamy na niej grzanki, nacieramy czosnkiem i posypujemy serem. Zapiekamy tak, aby roztopił się ser. W ten sposób powstaje nam bardzo apetyczne i pożywne danie. Smacznego!

z chomika marcozoltar

77,9 MB
23 paź 12 16:21

jabłka w szlafroczkach P.mpg

JABŁKA W SZLAFROCZKACH
Dziś propozycja deserowa. Pyszne jabłka w szlafroczkach.
My pokusiliśmy się o własnoręczne przygotowanie ciasta francuskiego, ale równie dobrze można je kupić już gotowe. Kto jednak chce spróbować swoich sił, podajemy przepis.
Musimy przygotować dwa ciasta. Jedno to 400 gram mąki, 400 gram masła, 1 jajko, kieliszek wysokoprocentowego alkoholu i woda. Pamiętajmy, aby z tej proporcji odjąć 10% maki, którą wykorzystamy do przygotowania drugiego ciasta. Całość dobrze wyrabiamy, owijamy folią spożywczą i wkładamy do lodówki. Drugie ciasto sporządzamy z owych 10% maki i 400 gram masła. Wyrabiamy, rozsmarowujemy je na folii w kształcie prostokąta i również chłodzimy.
Teraz możemy przygotować jabłka. Wydrążamy środki i moczymy rodzynki w alkoholu.
Po godzinie wyjmujemy oba ciasta. Pierwsze rozwałkowujemy w formie prostokąta i nakładamy na nie drugie. Składamy na pół i rozwałkowujemy. Czynność powtarzamy wielokrotnie. To praca naprawdę dla cierpliwych. Jeśli ciasto robi się zbyt miękkie, trzeba znów włożyć je do lodówki. Im więcej razy je złożymy, tym ciasto będzie miało lepszą strukturę.
Po żmudnej robocie, rozwałkowujemy ciasto i wykrawamy kwadraty – takiej wielkości, aby można było otoczyć nimi jabłko. Każde układamy po środku i nadziewamy rodzynkami z cynamonem. Smarujemy brzegi ciasta rozmąconym jajkiem i otulamy dokładnie jabłka. Wierzch również smarujemy jajkiem i nakłuwamy widelcem, aby para miała ujście.
Nasz przysmak wkładamy do piekarnika rozgrzanego do 200 stopni Celsjusza, na około pół godziny. Po wyjęciu posypujemy cukrem pudrem. Smacznego Drodzy Państwo!

z chomika marcozoltar

« poprzednia stronanastępna strona »

Pobierz folder
Zachomikuj folder

225 plików
18,23 GB

bezpośredni link do folderu

Zgłoś jeśli naruszono regulamin