C

Nie jestem już dzieckiem i nie muszę ci się spowiadać z każdego kroku! Dwa tygodnie nie dzwoniłam? Przecież żyję! A jakby coś mi się stało, to dowiedziałbyś się pierwsza, jako matka denatki! Prawda?! No... chyba, że nie byłoby ciała! Mam przestać? Ty przestań! Dzwonię, kiedy chcę! Te telefony nie mogą być wymuszane! Nic ci się nie stanie, jak nie pogadamy sobie parę dni! Zresztą, o czym z tobą gadać! Ciągle narzekasz! Taka jest Karolina. Pyskata jest po matce, niezależna również. Dzwoni, kiedy ma ochotę, czyli najczęściej wtedy, gdy kończy się jej gotówka. Czyli coraz rzadziej. Ale czy zaraz musiała pozować do jakichś męskich czasopism? Pokazywać biust obcym facetom, zamiast iść na studia? Ból głowy to najmniejszy z problemów jej mamy... - fragment.

Rodzinne historie są nakreślone na piasku, nie wykute kamieniu…
Poruszająca opowieść o zaufaniu, zdradzie i wybaczeniu…

Maya i Rebecca Ward są siostrami i cenionymi lekarkami. Podczas gdy Maya ogranicza się do spokojnej praktyki prowadzonej wspólnie z mężem Adamem, Rebecca lubi ryzyko i ekstremalne sytuacje. Gdy w wybrzeże Karoliny Północnej uderza potężny huragan, Rebecca i Adam nakłaniają Mayę do uczestnictwa w akcji ratowniczej. Maya bez reszty oddaje się niesieniu pomocy poszkodowanym, ale helikopter, którym transportuje rannych do szpitala, wpada do wezbranej rzeki. Wydaje się, że katastrofy nikt nie przeżył.
W obliczu straty, Rebecca i Adam zbliżają się do siebie – najpierw szukając pocieszenia, potem namiętności. Nie wiedzą, że kilka mil od cywilizacji ranna Maya utknęła wśród obcych ludzi, którym być może nie powinna ufać. Czy z dala od siostry, zawsze spieszącej jej na ratunek, Maya odnajdzie odwagę, by się ratować?