Download: Encyklopedia II wojny światowej - Zbrodnia i kara cz.2.avi
Akt oskarżenia
6 października 1945 r. opublikowany został akt oskarżenia przeciwko 21 dygnitarzom hitlerowskim, którzy mieli być sądzeni w pierwszym, najważniejszym procesie przed MTW. Liczący ok. 25 tys. słów dokument został podzielony na cztery główne punkty, odpowiadające zarzutom, jakie postawiono oskarżonym. Były to:
•Spisek w celu dokonania zbrodni określonych w punktach 2, 3 i 4 aktu oskarżenia
•Zbrodnie przeciw pokojowi - czyli planowanie, przygotowanie i prowadzenie wojny agresywnej lub wojny prowadzonej z pogwałceniem umów międzynarodowych
•Zbrodnie wojenne - czyli pogwałcenie praw i zwyczajów wojny, i
•Zbrodnie przeciwko ludzkości - czyli "Mordowanie, eksterminacja, ujarzmianie, deportacja i inne nieludzkie czyny popełnione na ludności cywilnej przed i podczas wojny", a także "prześladowanie z przyczyn politycznych, rasowych i religijnych".
Miejsce procesu
Wybór Norymbergii jako miejsca procesu głównych zbrodniarzy hitlerowskich nie był przypadkowy. To właśnie w tym miejscu odbywały się w latach 30 słynne "Parteitagi" z udziałem hitlerowskich bonzów. Tam również uchwalono w roku 1935 tzw. "Ustawy Norymberskie", które odebrały prawa obywatelskie niemieckim Żydom. Fakt, że proces najważniejszych przestępców nazistowskich odbywa się właśnie w Norymberdze miał mieć znaczenie symboliczne.
Innym - bardziej pragmatycznym powodem, dla którego Norymberga została wybrana na miejsce procesu było to, że w mieście tym znajdował się odpowiednio duży, a przy tym w niewielkim tylko stopniu uszkodzony wskutek bombardowań gmach sądu - szumnie nazwany Pałacem Sprawiedliwości.
Proces rozpoczął się 20 listopada 1945 r
Wyrok w pierwszym procesie norymberskim ogłoszony został 1 października 1946 r. Dwunastu oskarżonych skazanych zostało na karę śmierci przez powieszenie. Byli to
•Martin Bormann (sądzony zaocznie)
•Hans Frank
•Wilhelm Frick
•Herman Goering
•Alfred Jodl
•Ernest Kaltenbrunner
•Wilhelm Keitel
•Joachim von Ribentropp
•Alfred Rosenberg
•Franz Sauckel
•Arthur Seyss Inquart
•Julius Streicher.
Trzej oskarżeni - Walter Funk, Rudolf Hess i Erich Raeder skazani zostali na karę dożywotniego więzienia.
Niższe kary więzienia wymierzono czterem oskarżonym: Baldur von Schirach i Albert Speer - po 20 lat, Konstantin von Neurath - 15 lat i Karl Donitz - 10 lat.
Trzej oskarżonych - Hansa Fritsche, Franza von Papena i Hjalmara Schachta uniewinniono.
Egzekucja skazanych na karę śmierci odbyła się w nocy 16 października 1946 r. Wykonał ją zawodowy kat amerykański, sierżant John C. Wood z Teksasu. Ciała powieszonych zostały spalone w krematorium a prochy wrzucone (jak się późnej okazało) do Izery.
Z pozostałych skazanych, orzeczoną karę więzienia w całości odbył Karl Donitz, a także skazani na 20 lat więzienia Baldur von Schirach i Albert Speer. Do końca życia (zm. W 1987 r.) przebywał w więzieniu skazany na dożywocie Rudolf Hess. Pozostali skazani zostali zwolnieni przedterminowo - przy czym najdłuższy okres odbywania kary wynosił w przypadku jednego z nich (Waltera Funka, skazanego na dożywocie) 11 lat.