Andrzej Kołakowski (ur.1964) – działacz opozycyjny, bard, poeta i pedagog.

Ukończył pedagogikę na KUL, studiował tam w latach 1983-1989, w roku 2006 obronił pracę doktorska na temat "System instytucjonalnej opieki całkowitej nad dzieckiem w Polsce w latach 1945 -1956 i jego realizacja w domach dziecka w województwie gdańskim". Mieszka w Gdańsku. Pracował jako katecheta w Zespole Placówek Opiekuńczo-Wychowawczych w Gdańsku. Publikował felietony i artykuły historyczne w Naszym Dzienniku.

Za działalność opozycyjną w latach '80 odznaczony został w roku 2008 Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Przez wiele lat koncertował wykonując swoje piosenki o tematyce historyczno-religijno-społeczno-politycznej, przy akompaniamencie gitary. Pierwszy sukces to II nagroda na Ogólnopolskim Przeglądzie Piosenki Autorskiej w Hybrydach (1984) ostatnia ocenzurowana piosenka "Tryptyk rewolucyjny" 1996 "Spotkania Zamkowe w Olsztynie". Obecnie daje nieregularne koncerty między innymi na alternatywnych obchodach 25. rocznicy Sierpnia 80. Inspiracją dla twórczości Andrzeja Kołakowskiego są rzeczy, które nie przemijają i są zawsze obecne w życiu człowieka, a więc wiara, nadzieja i miłość. Wszystkie one znajdują odbicie w historii, stąd też ballady historyczne służą nie tylko upamiętnieniu osób i wydarzeń, ale ukazaniu znaczenia tych wielkich wartości w życiu ludzkim. Nakładem Fundacji Antyk, zostały wydane: kaseta „Kontrrewolucja” oraz płyta „Oskarżeni o wierność”, nagrane z towarzyszeniem skrzypka Kazimierza Zagórskiego.

Jego najbardziej znane piosenki to

* ”Ballada Palestyńska”
* ”Epitafium dla majora Ognia”
* ”Port Magadan”
* ”Piosenka o poetach współczesnych”
* ”Ballada o moim Jezusie”
* ”Sen o Nowogródku”

sortuj według:
nazwa
typ pliku
rozmiar
data dodania

0 KB
1 mar 12 16:15

Ballada o Rzeczypospolitej.txt

zachomikowany

0 KB
1 mar 12 16:15

Ballada o poetach współczesnych.txt

zachomikowany

9 KB
1 mar 12 16:15

Andrzej Kołakowski.jpg

zachomikowany

69,4 MB
1 mar 12 16:15

Andrzej Kolakowski - Kontrrewolucja (2002).rar

zachomikowany

6 KB
1 mar 12 16:15

Andrzej Kolakowski-Kontrrewolucja-okladka.jpg

Już po pierwszym odsłuchaniu najnowszej kasety Andrzeja Kołakowskiego byłem pod wrażeniem.
Ostatni raz tak piękne patriotyczno-religijne ballady słyszałem przed kilku laty zachwycając się nagraniami słynnego tria złożonego z Leszka Czajkowskiego, Jakuba Mędrzyckiego i Pawła Piekarczyka. Muszę też przyznać, że od razu rozpocząłem poszukiwania poprzednich płyt p. Kołakowskiego - przecież ktoś grający tak dojrzałe kompozycje z doskonałymi, lirycznymi tekstami nie mógł pojawić się ot, tak z nicości. Proszę więc sobie wyobrazić moje zdumienie, kiedy okazało się, że "Kontrrewolucja" jest jego debiutanckim dziełem. I to po kilkunastu latach występów na różnych festiwalach i koncertach! Jak widać za komuny istniał nie tylko drugi, ale też i trzeci obieg, z którym dopiero dziś dzięki różnym odważnym wydawcom mamy możliwość się zaznajomić.

Trzeba przyznać, że kaseta jest pewnym ewenementem wśród innych pozycji tego typu. I to przynajmniej z dwóch powodów.
Po pierwsze znalazły się na niej aż 23 kompozycje, co czyni ją jedną z najobszerniejszych wydawnictw muzycznych jakie ukazały się ostatnio na rynku.
Po drugie Kołakowskiemu udało się stworzyć ciekawy klimat odbiegający od tego, co możemy usłyszeć w nagraniach innych bardów. Mamy tu więc typowy dla tego gatunku muzyki schemat: "mocny, dźwięczny głos + gitara", do którego - co jest pewną nowością - w wielu miejscach dodano skrzypce. Płyta nabiera przez to charakteru folkowego, kojarzącego się z country lub z muzyką góralską. Szkoda jednak, że są one czasami za bardzo wysunięte do przodu, przez co odciągają uwagę słuchacza od głosu wokalisty. Tym niemniej pomysł i wykonanie robią naprawdę pozytywne wrażenie.
Muzykę graną przez A. Kołakowskiego zakwalifikować można do dwóch kategorii ballady. Mamy tu wiec ostre, gwałtowne pieśni, które nieodparcie kojarzą się z dokonaniami takich bardów jak Jacek Kaczmarski, Leszek Czajkowski, czy Włodzimierz Wysocki. Sporą cześć stanowią jednak utwory refleksyjne i nieco melancholijne.

Radosław Ostrzycki

zachomikowany