◆D

„Luty ciepły obiecuje, wiosny zimnej nie daruje”. Przysłowie polskie

„Gdzie kwitnie kwiat – musi być wiosna, a gdzie jest wiosna – wszystko wkrótce zakwitnie”. Friedrich Rückert

„Bogaty – to nie ten, kto ma dużo pieniędzy, lecz ten, kto może sobie pozwolić na życie wśród uroków, jakie roztacza wczesna wiosna”. Antoni Czechow

„Fantazja to wieczna wiosna”. Friedriech Schiller

„Z wiosną nadzieje rosną, nastanie lato, wszędzie bogato”. Przysłowie polskie

„Najpiękniejszą wiosną jest dobroć serca”. Nikolaus Lenau

„Tak jak wierzysz, że nadejdzie wiosna, tak wierz również, że po dniach smutnych nadchodzą dni radosne”. Joseph Fohat

„Jak drozdy śpiewają na wierzchołkach drzew, wiosna wnet; a jak między gałęziami, to jeszcze het”. Przysłowie polskie

..................................................................................
Wiosenne cytaty z wierszy i książek

„Gdy się na wiosnę siedzi na wolnym powietrzu i zamknie oczy zasypiając, ma się uczucie, jakby się samemu przestawało żyć, a świat, przez nas uwolniony, dopiero żyć zaczynał”. Fryderyk Hebbel, „Dzienniki”

„Siedziałem na ławce w alejach i patrzałem na pękliwe główki zielonych świeżą, jasną zielenią — listków. Patrzałem na żwawą krzątaninę ludzi i ptasząt — i taka rzewność opanowała mą duszę, że pragnąłem ucałować wróbelki i ludzi… Może ja to nie dość poetycznie opisałem, bo to nie moja specjalność, w każdym jednak razie czułem wielką życzliwość dla wszystkiego, co żyje i rusza się na świecie…”. Janusz Korczak, „Koszałki Opałki”

„Niegdyś, kiedy się wiosna zalśniła w przezroczu,/ marzyły mi się bóstwa żywiołów ocknięte,/ lasów bogi szumiące i przejasne, święte/ nimfy, rodzące kwiaty spojrzeniem swych oczu”. Kazimierz Przerwa-Tetmajer, „Na wiosnę”

„Jedno jest pewne na tym świecie… że nadejdą nowe wiosny”. L.M. Montgomery, „Ania z Avonlea”

„A jednakże na dziesięć wiosen w naszych krajach osiem bywa takich chłodnych i rozpłakanych, a ich zimowe pieluchy tak brudno wyglądają, a przebudzenie dzieciny takie smętne i łzawe, że można by wiosnę zaliczyć do starych przesądów i wierutnych baśni”. Józef Ignacy Kraszewski, „Półkownikówna”

„Ot, już wio­sen­ka,/ Wra­ca we­so­ła;/ Z poza okien­ka,/ Wid­na do­ko­ła./ Słon­ko przy­grze­wa,/ Wciąż pro­mie­ni­ściej;/ Śmie­ją się drze­wa,/ Z pod pę­ków li­ści”. Władysław Bełza, „Wiosna”

„Oto i wiosna! Wszystko wzrasta. Trawa, liście… Ale wiosna to pragnienie, czyste pragnienie! (…) I w nas wiele rzeczy przypomina wiosnę. Lepiej ich doświadczyć, niż interpretować. Wiecie, pragnienie to coś bardzo prostego, jak pójście spać, chodzenie po ulicach, może i zakochanie”. Pierre Péju, „Śmiech ogra”

„Zielony błysk! Strzeliły drzewa./ Bielmo śniegu spadło mi z oczu:/ wiosna! Wyrosła mi nad głowę”. Julian Przyboś, „Wiosna 1941”

„Choćby wszyscy postanowili, że nie, wiosna i tak przyjdzie”. Věroslav Mertl, „Dom między wiatrem a rzeką”

„A właśnie spadła na świat taka nieprawdopodobna i błyszcząca wiosna z wszystkimi powiewami, blaskami, przeczuciami-dla mnie tylko po to, by mi uświadomić, że jestem już po tamtej stronie wszystkich wiosen”. Bruno Schulz, „Księga listów”

„Wiosna nie zna różnic wieku – każdy wydaje się młody i radosny. Troski idą na chwilę w zapomnienie, a serca pulsują przeczuciem nieśmiertelności”. L.M. Montgomery, „Uwięziona dusza – pamiętniki”

„Wio­sna w kwiet­niu zbu­dzi­ła się z rana,/ Wy­szła wpraw­dzie tro­szecz­kę za­spa­na,/ Lecz zaj­rza­ła we wszyst­kie za­kąt­ki:/ – Za­czy­na­my wio­sen­ne po­rząd­ki”. Jan Brzechwa, „Wiosenne porządki”

„Trzeba całej zimy, by wiosną wyrosły kwiaty… ale w końcu wyrastają”. Morris West, „Córka milczenia”

„Wiosna ma to do siebie, że wszędzie jest śliczna i każde miejsce w świecie barwi w sposób jedyny i niepowtarzalny. Mieszkaniec Manchesteru, Sosnowca czy Łodzi, a więc miast zadymionych i mało ponętnych, z równym zapałem będzie utrzymywał, że jego sosnowiecka czy manchesterska wiosna jest najpiękniejsza, a przynajmniej w niczym nie ustępuje wiośnie paryskiej”. Leopold Tyrmand, „Tyrmand warszawski”

„… dwie są tylko na ziemi sprawy nieśmiertelne i nie podlegające zepsuciu śmierci: wiekuisty powrót kwiatów na wiosnę i odtworzenie ich powrotu na ziemię w wierszach poetów”. Stefan Żeromski, „Przedwiośnie”

„Tchną­ca przy­jem­ną wo­nią, z ma­jo­wym po­ran­kiem/ Przy­szła wio­sna, kwie­ci­stym ozdo­bio­na wian­kiem;/ Przy­szła we­so­ła, a gdy lube jej spoj­rze­nie/ Wzbu­dza roz­kosz i całe cie­szy przy­ro­dze­nie,/ Gdy zie­mia, przy­odzia­na ozdob­ne­mi sza­ty,/ Pysz­ni się no­wem li­ściem i świe­ży­mi kwia­ty”. Jan Ursyn Niemcewicz, „Wiosna”

„Może ktoś powiedzieć – wiosna przemija. Nieprawda, wiosna nigdy nie przemija, żyje w nas cały rok. Przecież w naszym życiu ciągle jest wiosna”. Marek Hłasko, „Szukając gwiazd i inne opowiadania”

„ A tak strasznie łaknąłem tej wiosny — tej włoskiej wiosny, tej wiosny śpiewanej przez poetów, o której marzyłem przez wszystkie lata życia mojego, że śniłem o niej jak o cudzie cudów, że była mi już samą tęsknotą — ta primavera italska. Aż pewnego dnia nie wytrzymałem, zerwałem się i poszedłem jej szukać”. Władysław Stanisław Reymont, „Dwie wiosny”

„A wiosna objęła już była świat w posiadanie. Stary park miejski nakrył się oponą lśniących jasnozielonych liści i hodował w swej głębi, pełnej przecudnych cieniów i świateł, młode kwiaty i trawy. Dróżki ubite z okruchów cegły i wysypane żółtym piaskiem ginęły wśród zieleni niby drobne ruczaje między brzegami; — mury starych domostw u jednego z krańców ogrodu schowały swą nagość pod wieńcami dzikiego wina. Nawet starodawne kamienne ławki lśniły się od mchów zielonych i miękkich”. Stefan Żeromski, „Syzyfowe prace”

„Już w po­wie­trzu wio­snę sły­szę…/ Czy ty też?/ Ser­ce pa­trzy w me za­ci­sze…/ Czy ty wiesz?”. Julian Tuwim, „Już w powietrzu wiosnę słyszę”

............................................
parę cytatów z wiosennych piosenek.

„Dzisiaj rano niespodzianie zapukała do mych drzwi/ Wcześniej niż oczekiwałem przyszły te cieplejsze dni/ Zdjąłem z niej zmoknięte palto, posadziłem vis-à-vis/ Zapachniało, zajaśniało, wiosna, ach to ty/ Wiosna, wiosna, wiosna, ach to ty”. Marek Grechuta, „Wiosna, ach to ty”

„Lecz nie rozczulaj się nad sercem,/ na cóż mi kwiaty, pomarańcze,/ ja jeszcze z wiosną się rozkręcę,/ ja jeszcze z wiosną się roztańczę!”. Agnieszka Osiecka, „W żółtych płomieniach liści”

„Wiosna – cieplejszy wieje wiatr,/ Wiosna – znów nam ubyło lat,/ Wiosna – wiosna w koło, rozkwitły bzy./ Śpiewa – skowronek nad nami,/ Drzewa – strzeliły pąkami,/ Wszystko – kwitnie w koło, i ja, i ty…”. M. Bobrowski, „Wszystko kwitnie w koło”

„Do tej wiosny, którą dziś/ Odnaleźć chcę – /Już nie wrócę drugi raz/ I ty to wiesz./ Choćbym szukał cały dzień, Czekał całą noc –/ Znów nam minął rok…”. K. Klenczon, „Szukam tamtej wiosny”

Nie ma plików w tym folderze