◆A - miszmasz

xxx
Coroczny, znany uśmiech wiosny,
stęsknione uniesienia dusze
zielony dywan z wiatru krosien
to przecież znane, a jak wzrusza?
Rozdartych gardeł gra muzyka,
bez sensu niby, bez przyczyny,
a jakaż wewnątrz tkwi mistyka
sławiąca życia narodziny.
W powietrzu miłość, bajka stara;
bzy i jaśminy, wieńce dłoni,
nadzieja budzi się i wiara
że szczęście w biegu nas dogoni.
Witaj wiosenko, towarzyszko
co grasz na strunach w mojej piersi,
rozpal przygasłą życia iskrę
i zostań ze mną pośród wierszy.
autor sael

Wszelkie wakacyjne przyjemności oczywiście nie powinny boleć. To warunek podstawowy. Tego kodeksu jednak trudno przestrzegać, bo nigdy nie wiadomo, czy któraś strona przypadkiem jednak nie zapomniała się zaszczepić przeciwko prawdziwemu zaangażowaniu przed wyjazdem.

Łatwiej trzymać się innej, bardziej wyraźnej zasady. Choć to nie znaczy wcale, że wielu się jej trzyma.

Otóż zanim pośle się komuś nieznanemu gorące spojrzenia, drinka, zanim utonie się w jej/jego opalonych ramionach, przypomnieć sobie należy, czy przypadkiem w domu nie zostawiło się kogoś, kto wierzy, że się go kocha.

Niech szczęście kreśli Twoje dni,
niech wiara rozwiewa mgły,
a słonce prowadzi cię z uśmiechem
w radosne dni...


do widzenia zimo nisko się kłaniamy
już pora na Ciebie dość już chłodu mamy
uciekaj szybciutko czasu masz niewiele
jeszcze dwa tygodnie może trzy niedziele

schowaj się daleko już Cię tu nie trzeba
za góry za morza za horyzont nieba
zabieraj z sobą bałwanki śniegowe
już one stąd odejść także są gotowe

posprzątaj po sobie co nam nabroiłaś
dobrze pamiętamy niezbyt miła byłaś
szykuj się do drogi kończ swe panowanie
wkrótce przyjdzie wiosna na dłużej zostanie

zbudzi się przyroda skowronek zaśpiewa
rozwiną się pąki na łąkach i drzewach
rozbłyśnie słoneczko i serca ogrzeje
przyniesie nam radość rozbudzi nadzieje