Welcome.avi

ewabalicka85 / ►Kino Europejskie◄ / Welcome.avi

Download: Welcome.avi

Pobierz plik

350,94 MB

Czas trwania: 109 min

reżyseria: Philippe Lioret
kraj: Francja
gatunek: Dramat społeczny
rok produkcji: 2009
czas trwania: 110 minut
język: polskie napisy

Bilal, siedemnastoletni kurdyjski emigrant, przez ostatnie trzy miesiące przemierzał Europę, próbując przedostać się do swojej dziewczyny, pracującej w Anglii. Ciężka podróż niemal dobiega końca, kiedy Bilal dociera do północnej Francji. Jednak tuż przed uwieńczeniem podróży zatrzymują go lokalne władze, niechętne cudzoziemcom. Bilal w desperacji postanawia nauczyć się pływać i przepłynąć kanał La Manche.

Kino społeczne dzieli się zasadniczo na dwa rodzaje: jedno oddziałuje na widza raczej jak kij, drugie – raczej jak marchewka, dzieło Lioreta należy do tego drugiego nurtu. Sytuacja nielegalnych imigrantów została w filmie raczej złagodzona niż przerysowana. Widzimy ich przeważnie okupujących port Calais, przypominający ziemski czyściec, znajdujący się daleko od piekła, ale też daleko od nieba. W kilku dosłownie scenach udało się zawrzeć myśl, że od utrzymywanie prawnego porządku i nazistowskie przedmiotowe traktowanie człowieka, dzielić może naprawdę cienka granica. Czym innym jest pilnowanie regulaminu na basenie, czym innym wyrzucanie ludzi nie zakłócających w żaden sposób porządku ze sklepu spożywczego.

Jednak tytuł to właściwie jedyna cyniczna nuta w filmie, dla reżysera ważniejsze od oskarżeń było ukazanie pokładów humanizmu przeciętnego człowieka, które na co dzień pozostają niewykorzystane. W efekcie powstała kameralna historia, ukrywająca się głęboko pod nagłówkami z pierwszych stron gazet, pesymistyczna w wymowie politycznej, ale w warstwie międzyludzkich relacji budząca nadzieję.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

ewabalicka85

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

słodka szesnastka.rmvb

Kraj: Wlk. Brytania/Niemcy/Hiszpania Reżyseria: Ken Loac ...

Kraj: Wlk. Brytania/Niemcy/Hiszpania Reżyseria: Ken Loach Obsada: Martin Compston, Gary McCormack, William Ruane, Michelle Coulter Gatunek: Dramat społeczny Rok produkcji: 2002 Czas trwania: 102 minuty Język: Polskie napisy Niestrudzony Ken Loach jeszcze raz wykopuje polityczny topór wojenny w filmie o świecie, w którym pozbawiona przyszłości młodzież z klasy pracującej wpychana jest przez społeczeństwo w objęcia narkobiznesu. Ten świat to współczesna Wielka Brytania, której czarny obraz Loach kreśli z pasją w jednym z najlepszych filmów, jakie nakręcił w ostatnich latach. Greenock to posępne stoczniowe miasteczko w Szkocji. Młodych ludzi z klasy pracującej nie czeka tu nic poza widmem dziedzicznego bezrobocia i społecznej marginalizacji. Jednym z takich młodych ludzi jest Liam (rewelacyjny Martin Compston). Chłopak skończy wkrótce 16 lat. Jego matka siedzi w więzieniu za przestępstwo, które popełnił jej konkubent imieniem Stan, lokalny handlarz narkotykami. Kobieta wkrótce wyjdzie z więzienia; Liam jest zdeterminowany, aby wyrwać ją z domu, w którym rządzi heroina, Stan i aspołeczny dziadek – również kryminalista. Liam ma plan rozpoczęcia nowego życia, ale jego realizacja wymaga zakupu mieszkalnego samochodu turystycznego. Takiego wydatku nie da się oczywiście pokryć z drobnych przestępstw i handlu przemycanymi papierosami, którym nastolatek trudnił się do tej pory. Liam jest gotów na wszystko, aby zdobyć pieniądze. Jednym wyjściem jakie przychodzi mu do głowy jest narkobiznes – prosta droga do naprawdę poważnych kłopotów. KEN LOACH, ikona kina zaangażowanego, był zawsze reżyserem politycznym do szpiku kości i bezlitosnym krytykiem panujących w Wielkiej Brytanii stosunków społecznych. “Słodka szesnastka” jest dowodem na to, że ostrze loachowskiego krytycyzmu pozostaje nie stępione. Akcja filmu rozgrywa się w podobnym środowisku i okolicznościach, co fabuła kultowego “Trainspotting”, ale obraz Loacha niewiele ma wspólnego z efektownym spektaklem Danny Boyle’a. “Słodka szesnastka” to opowieść pełna czarnego humoru, ale zamiary Loacha są jak najpoważniejsze, a obraz beznadziei i społecznych patologii naprawdę przejmujący. Brutalny i energetyczny film, którego szkockie dialogi wymagały angielskich napisów dla widzów z innych regionów Wielkiej Brytanii, został z uznaniem przyjęty na festiwalach filmowych. Wśród licznych nagród znalazła się m.in. nagroda w Cannes za najlepszy scenariusz dla długoletniego współpracownika Loacha, Paula Laverty’ego i British Independent Film Award dla filmu. Jednak prawdziwym skarbem “Słodkiej szesnastki” jest grający główną rolę Martin Compston (nagrodzony za tę rolę Baftą) – fenomenalnie uzdolniony nastoletni amator, odkryty przez Loacha w jednej ze szkół Greenock – szkockiego miasteczka, w którym kręcone były zdjęcia.

Wszystkie niewidzialne dzieci.rmvb

Kraj: Francja, Włochy Reżyseria: Spike Lee, Emir Kusturi ...

Kraj: Francja, Włochy Reżyseria: Spike Lee, Emir Kusturica, John Woo, Kátia Lund, Mehdi Charef Jordan Scott, Ridley Scott, Stefano Veneruso Rok produkcji: 2005 Gatunek: Dramat Czas trwania: 116 minuty Język: Polski lektor Tanza widział brutalne morderstwo swojej rodziny, jako dwunastoletni chłopiec dołączył do armii bojowników o wolność. Zdetonował dwie bomby, odkrywa że jego kolejnym celem jest szkoła, gdzie uczęszcza krótko, ale zdążył nawiązać znajomości z pozostałymi uczniami. Uroš, młody cygański chłopiec, został wypuszczony po trzech latach z zakładu dla nieletnich. Ponieważ musi wrócić do ojca, który nakłania go do kradzieży, ma mieszane uczucia – musi wybierać, którą ścieżką przeznaczenia podąży. Blanca, nastolatka z Brooklynu, dowiaduje się że została zarażona HIV od swoich uzależnionych rodziców. Bilu i Joao, dwójka dzieci, które każdego dnia walczą o przetrwanie na ulicach w Sao Paulo. Jonathan jest fotoreporterem, który jest rozczarowany swoją prącą. Rozpaczliwie ucieka przed swoimi problemami wspominając lata swojego dzieciństwa. Ciro jest biednym dzieckiem z peryferii Neapolu. Pewnego dnia, razem ze swoim przyjacielem Bertucciello, atakuje kierowcę, aby ukraść mu zegarek (Rolex), w dzień na ruchliwej ulicy. Następnie rozdzielają się i uciekają w różnych kierunkach niezauważeni. Son Song i Cat, to dwie małe dziewczynki o odmiennej przeszłości – uboga Cat i żyjąca w dostatku, ale nieszczęśliwa Song Song.

Deszcz pada na naszą miłość (Lektor PL).avi

obsada: Gunnar Björnstrand, Birger Malmsten, Barbro Kol ...

obsada: Gunnar Björnstrand, Birger Malmsten, Barbro Kollberg, Magnus Kesster, Erik Rosén, reżyseria: Ingmar Bergman, scenariusz: Herbert Grevenius , Ingmar Bergman, zdjęcia: Erland von Koch, muzyka: Nino Rota szczegóły: dramat, Szwecja, 1949, 95 min Film opowiada historię miłości Davida i Maggi, dwójki młodych ludzi, którzy czują się zagubieni we wrogim im społeczeństwie. Bedąc ciągle odrzucanymi przez otoczenie, walczą o prawo do własnego szczęścia. "Deszcz pada na naszą miłość" został życzliwie przyjęty przez krytykę, jednakże sam Bergman był nim rozczarowany. Następnego dnia po premierze zadzwonił do producenta Lorensa Marmstedta i powiedział, że już nigdy więcej nie zrobi filmu. Lorens uznał, że to dobry pomysł.

Moja droga Wendy 2005 (Lektor PL).avi

obsada: Jamie Bell, Bill Pullman, Michael Angarano re ...

obsada: Jamie Bell, Bill Pullman, Michael Angarano reżyseria: Thomas Vinterberg, scenariusz: Lars von Trier, zdjęcia: Anthony Dod Mantle szczegóły: dramat, Dania, 2005, 105 min Niewielkie miasteczko na amerykańskiej prowincji.‭ Nastoletni Dick (pamiętny z genialnej roli w filmie "Billy Elliot" Jamie Bell) jest wyobcowanym półsierotą. Szybko jednak zostaje sam, bo w kopalni ginie jego ojciec. Prowadzi szare życie, które nabiera innych barw za sprawą Wendy. Nie, nie, bynajmniej nie dziewczyny, ale... broni. Dick pierwotnie kupuje rewolwer jako prezent urodzinowy dla kuzyna. Ten jednak nie przyjmuje podarku. Okazuje się, że broni nie można już zwrócić, więc chłopak zatrzymuje ją dla siebie. Dziwnym zrządzeniem losu kolega Dicka jest ogromnym fascynatem broni, mimo że uważa się za pacyfistę, podobnie zresztą jak sam Dick. W rezultacie chłopcy zakładają tajne bractwo, złożone z okolicznych nastolatków, które wyznaje kult broni, a jednocześnie ideę pacyfizmu. Każdy z członków stowarzyszenia posiada co najmniej jeden pistolet, który otrzymuje swoje imię i który zostaje zaślubiony danej osobie. Chwilami urasta to do rangi absurdu, ale dla tych dzieciaków jest całym życiem, a przynajmniej ważną jego częścią. Nadchodzi jednak dzień, kiedy broń musi zostać użyta... "Moja droga Wendy" to film wyreżyserowany przez Thomasa Vinterberga ("Festen", "Wszystko dla miłości"), w oparciu o scenariusz Larsa von Triera ("Idioci", ‬"‭Przełamując fale‬"‭, "Tańcząc w ciemnościach"). Pierwotnie film miał zrealizować sam von Trier, ale był wówczas w trakcie przygotowań do filmu "Manderley", drugiej, po "Dogville", części antyamerykańskiej trylogii. Zainteresował więc historią swojego przyjaciela Thomasa Vinterberga, współautora słynnego "Manifestu Grupy Filmowej Dogma". Duńczyk znakomicie poradził sobie z tekstem kolegi po fachu, realizując bardzo dobry film. Z początku nieco rozlazły, momentami nużący, celebrując każdy kadr, potem jednak konstruując misterny, pełen nieprzewidzianych zwrotów, film akcji. ‭Spółka Vinterberg-von Trier na przykładzie młodych Amerykanów pokazuje potęgę broni, odsłaniając cienką granicę pomiędzy dobrem a złem. Przedstawia w jaki sposób sztywne zasady (nie tylko moralne) chwieją się w podstawach, by w mgnieniu oka obróciły się w nic nieznaczące słowa. To smutne, ale prawdziwe. Bo spotykamy się w tym na co dzień. I w tym sensie przypowieść Duńczyków nabiera wymiaru uniwersalnego. ‭Całości znakomicie dopełnia muzyka popularnego w latach 60. brytyjskiego poprockowego zespołu The Zombies, który jest też ulubioną grupą bohaterów filmu.

Dogville.avi

obsada: Nicole Kidman, Stellan Skarsgard, Chloe Sevigny, ...

obsada: Nicole Kidman, Stellan Skarsgard, Chloe Sevigny, Paul Bettany, Patricia Clarkson głosy: John Hurt reżyseria: Lars von Trier, scenariusz: Lars von Trier, zdjęcia: Anthony Dod Mantle szczegóły: dramat/thriller, Dania, Niemcy, Szwecja, Norwegia, Finlandia, Włochy, Francja, Holandia, 2003, 178 min Piekło naprawdę wybrukowane jest dobrymi intencjami. Jego przerażającą, kinowo-teatralną wizję stworzył tym razem Lars von Trier. To "Dogville". Trzęsąca się kamera, często chaotyczne, niemalże amatorskie (z założenia mające wyglądać właśnie na amatorskie) ujęcia z ręki, to jeden ze znaków rozpoznawczych filmów powstających w ramach manifestu Dogmy, którego Trier jest jednym ze współtwórców. Do Dogville przybywa, szukając schronienia przed gangsterami, Grace. Mieszkańcy miasteczka zgadzają się jej go udzielić, pod warunkiem, że w zamian, będzie dla nich pracować. W tych dwóch zdaniach można właściwie streścić film. Trier nakręcił opowieść o tym, jak łatwo o przekroczenie cienkiej granicy pomiędzy dobrem i złem. O negatywnym, niszczącym wpływie władzy. Jest z nią podobnie jak z pieniędzmi. Ich błysk działa jak opium na naszą chciwość. Chcemy mieć coraz więcej. Zatracamy się w tej żądzy posiadania. I nie możemy przestać. Tak samo jest z dreszczykiem emocji, który daje poczucie władzy nad kimś. Wtedy człowiek przekracza granice, których, w normalnych okolicznościach, nigdy by nie przekroczył, rozluźnia się jego morale. Zaczyna postrzegać rzeczywistość w nowy sposób; nagina prawdę do swoich potrzeb, tłumaczy siebie i swoje zachowanie. Jest w stanie przekonać nie tylko samego siebie ale i otoczenie, że jest w porządku, nawet jeśli daleko mu do tego. Grace (wspaniała kreacja Nicole Kidman) to chodząca niewinność. Brakuje jej tylko świecącej aureoli. Ktoś powinien chodzić za nią i trzymać ją zapaloną nad jej głową (to by pasowało do konwencji, w jakiej utrzymany jest film). W miarę jak przyglądamy się temu, jak coraz bardziej jest wykorzystywana, pojawia się pytanie, dlaczego się na to godzi. Okazuje się, że, tak jak Trier potraktował swój film, tak i ona traktuje swój pobyt w miasteczku - jak coś w rodzaju eksperymentu. Mimo, że na to nie wygląda, ma w rękawie asa, o którym nikt nie wie. Długo nic na to nie wskazuje, ale, jak się okaże, to ona ma przewagę nad mieszkańcami Dogville ("Pieskiej doliny"?), nie oni nad nią. Co dzień z każdej strony zalewają nas tysiące barw, dźwięków. Żyjemy w zwariowanym świecie, w którym wszystko gdzieś stale pędzi, pulsuje, jest w ciągłym ruchu. To zaczyna się robić męczące. Pod tym względem film Triera daje widzowi swego rodzaju wytchnienie. Jest ubogi w scenografię, w barwy ( chwilami to niemalże film monochromatyczny ) a i akcja rozgrywa się w nim powoli, bez tak charakterystycznego dziś dla świata ( zarówno rzeczywistego jak i kinowego ) pośpiechu. Jak sam się do tego przyznał, Lars chciał nas zmusić do nowego, świeżego spojrzenia na kino. Udało mu się to. Oby to hasło rewolucji w filmie miało swoją kontynuację. Byłoby ciekawie, gdyby nie tylko w wykonaniu Triera. Gdyby podchwycili je także inni twórcy; reżyserzy i scenarzyści. Nie tylko z kręgu Dogmy.

Mies vailla menneisyytta.avi

obsada: Markku Peltola, Kati Outinen, Annikki Tahti ...

obsada: Markku Peltola, Kati Outinen, Annikki Tahti reżyseria: Aki Kaurismaki, scenariusz: Aki Kaurismaki, zdjęcia: Timo Salminen szczegóły: dramat, Finlandia, Niemcy, Francja, 2002, 97 min Akiego Kaurismakiego znawcy kina nazywają fińskim Jarmushem. Nie jest to bezpodstawne porównanie. Obaj słyną z oryginalności, surrealistycznego humoru, ironii zestawionej z melancholią i sympatią dla przedstawianych bohaterów. Obu cechuje skromność w stosowaniu filmowych środków a kolejne ich produkcje udowadniają jak wielka siła drzemie w niskobudżetowych, kameralnych produkcjach. Nie inaczej jest w przypadku najnowszego filmu fińskiego reżysera. "Człowiek bez przeszłości" to historia bezimiennego spawacza (w filmie nazwanego enigmatycznie "M"), który przybywa pociągiem do Helsinek w poszukiwaniu pracy. Już pierwszego dnia zostaje ciężko pobity w parku i ograbiony. Trafia do szpitala, gdzie po opatrzeniu ran, lekarze ostatecznie uznają go za zmarłego. Cudownie się jednak odradza i wyrusza rozpocząć nowe życie. Okazuje się, że na skutek odniesionych urazów stracił pamięć. Ze strzępków informacji stara się zrekonstruować swój świat. Zamieszkuje na przedmieściach stolicy wśród bezdomnych i innych, którym los nie poskąpił biedy i niesprawiedliwości. Ale właśnie tam znajduje miłość i szczęście. Bohaterami filmu są ludzie z nizin społecznych, odrzuceni, pokrzywdzeni przez los. Reżyser, który przedstawia ich ze śmiertelną powagą, wyraźnie się jednak z nimi solidaryzuje, nie można bowiem nie wychwycić melancholii, za którą skrywa się sympatia i współczucie dla filmowych postaci. Trudno zresztą bohaterów nie lubić - to ludzie łagodni i dobrzy, którzy choć z materialnego punktu widzenia nie mają nic, są posiadaczami największego skarbu - godności i wielkiego serca. Są niezwykle ciepli, godni szacunku i cieszą się tym, co mają. W to środowisko wkracza "M", człowiek, który traci wszystko - pieniądze, walizkę, dowód tożsamości a nawet pamięć. Film jest jego historią, mężczyzny, który próbuje ze strzępów wspomnień poskładać całe dotychczasowe życie. Jest to też opowieść o tym, jak człowiek może ułożyć sobie życie bez benefitów, jakie daje mu posiadanie przeszłości. Bez niej nie może przecież powiedzieć kim jest, nie może powołać się na swoje zasługi i wzbudzić w ludziach zaufania. Ale paradoksalnie w tej beznadziejnej sytuacji tkwi jego klucz do szczęścia, bo właśnie dzięki utracie pamięci udaje mu się je odnaleźć. Stąd wynika niezwykle optymistyczne przesłanie filmu, jako opowieści o podnoszeniu się z dna, o budowaniu życia od nowa. Film dowodzi, że można w każdym momencie zacząć wszystko od nowa, dostać od życia drugą szansę i nawet gdy spotyka nas coś strasznego, nie tylko przetrwać ale i sprawić, by nasze życie stało się lepsze.

MEDEA.avi

obsada: Kirsten Olesen, Udo Kier, Henning Jensen reży ...

obsada: Kirsten Olesen, Udo Kier, Henning Jensen reżyseria: Lars von Trier, scenariusz: Lars von Trier szczegóły: dramat, Dania, 1988, 75 min Film powstał na podstawie scenariusza klasyka światowego kina - Carla Theodora Dreyera i Probena Thomsena. Scenariusz jest oparty na tragedii Eurypidesa "Medea". Dreyer nie miał szansy na realizację jednego z ostatnich swoich projektów. Trierowska "Medea" została nakręcona w scenerii spowitych mgłą mokradeł północnej Danii, a dramat postaci podkreśla surowa scenografia i ascetycznie proste kostiumy. Wywiedziona ze starogreckiej tragedii Eurypidesa opowieść o destrukcyjnej sile zazdrości i zemsty mimo upływu wieków nie straciła na sile wyrazu. Syn króla Aizona, Jazon, który na statku Argo przybył do Kolchidy w poszukiwaniu Złotego Runa, zyskał cenne trofeum dzięki pomocy księżniczki kolchidzkiej, córki króla Aietesa - Medei. Zakochana Medea wróciła z nim do jego kraju i urodziła mu dwóch synów. Za jej niecny postępek Jazon musiał uchodzić z rodziną z ojczyzny. Schronił się w Koryncie, u króla Kreona. Tam jednak porzucił Medeę z zamiarem poślubienia córki Kreona, Glauki. Zdradzona, upokorzona i rozwścieczona Medea obmyśliła jednak wyjątkowo okrutną zemstę.

Paris Texas 1984.avi

obsada: Harry Dean Stanton, Nastassja Kinski, Dean Stock ...

obsada: Harry Dean Stanton, Nastassja Kinski, Dean Stockwell reżyseria: Wim Wenders, scenariusz: Sam Shepard, zdjęcia: Robby Müller, muzyka: Ry Cooder szczegóły: dramat, Niemcy, 1984, 144 min Na teksańskiej pustyni, niedaleko granicy z Meksykiem, pojawia się samotny mężczyzna. Nielegalnie przekroczył granicę, i od wielu dni błąka się po okolicy. Kiedy wreszcie dociera do pierwszej amerykańskiej osady, z wyczerpania mdleje. Okazuje się, że mężczyzna ma amnezję, nie wie, kim jest i skąd przyszedł. Na podstawie odnalezionych przy nim dokumentów lekarze docierają do mieszkającego w Los Angeles Walta. Ten ze zdumieniem rozpoznaje w pacjencie swojego starszego brata, Travisa, który cztery lata wcześniej porzucił żonę i synka i wszelki słuch po nim zaginął... Złota Palma w Cannes, aplauz krytyki i publiczności przyczyniły się do ogromnej sławy tego filmu

Import Export 2007 CD2.avi

Kolejny po “Upałach” obraz odczłowieczonego świata wedłu ...

Kolejny po “Upałach” obraz odczłowieczonego świata według Ulricha Seidla, oryginalnego ucznia Michaela Hanekego – zderzenie ukraińskiej biedy z austriacką bezdusznością. ULRICHU SEIDLU mówi się czasem, że to najbłyskotliwszy uczeń Michaela Hanekego i genialnego austriackiego dramaturga Thomasa Bernharda. I Bernhard i Haneke w swoim ojczystym kraju nazywani bywają Nestbeschmutzer – czyli “kalający własne gniazdo” (ostatnią wolą Bernharda był zresztą zakaz wystawiania jego sztuk na terenie Austrii). Podobna etykietkę Austriacy przyczepiają Seidlowi, który w swoim bezkompromisowym kinie demaskuje narodowy cynizm, pustkę, nieautentyczność i okrucieństwo. Pracodawczyni Olgi zwalnia ją, kiedy widzi, że za bardzo do “Ukrainki” przywiązały się jej dzieci (“mogę cię zatrudnić i mogę cię zwolnić, kiedy chcę – tak właśnie jest w tym kraju”). Pielęgniarka w szpitalu z zazdrości zabrania jej dotykać chorych – bo jest tam tylko sprzątaczką. Jeśli w tym świecie może nawiązać się jakaś bliskość, to tylko ze strony dzieci i starców – tych, którzy są jeszcze lub już poza systemem. Pokazywany w konkursie głównym w Cannes “Import/Export” powstawał w ekstremalnych warunkach. Na Ukrainie ekipa pracowała przy trzydziestostopniowym mrozie, w Austrii – wśród umierających w hospicjum. “Ekstremalne warunki rzadko kiedy mnie odstraszają. Uważam, ze głębokie i wstrząsające sceny mogą powstać tylko w odpowiednich dla nich warunkach, choćby te były wyczerpujące i straszne. Bez tego autentyzmu przy realizacji nie osiągnie się końcowego, najważniejszego efektu. Prawdy” – mówił reżyser. Seidl daleki jest jednak od prostego szokowania naturalizmem czy upajania się beznadzieją. W tym odczłowieczonym, łaknącym byle jakiego erzacu świecie, szuka przecież śladów dobra.

Le Cercle rouge 1970.rmvb

obsada: Alain Delon, Bourvil, Gian Maria Volonte, Yves M ...

obsada: Alain Delon, Bourvil, Gian Maria Volonte, Yves Montand reżyseria: Jean-Pierre Melville, scenariusz: Jean-Pierre Melville, zdjęcia: Henri Decae, muzyka: Eric Demarsan szczegóły: kryminał/thriller, Francja, Włochy, 1970, 140 min Kiedy skuty Vogel ucieka z pędzącego pociągu komisarzowi Mattei, Corey wychodzi przedterminowo z marsylskiego więzienia. Jeden ze strażników zdradził mu tajemnicę nowych zabezpieczeń renomowanego paryskiego salonu jubilerskiego. Jadący do Paryża Corey ukrywa w bagażniku swego samochodu napotkanego Vogla, co pozwala mu ominąć obławę Mattei. Dobierając na trzeciego Jansena dokonują brawurowego napadu na jubilera. O geniuszu tego filmu decyduje mroczny klimat, genialne aktorstwo oraz świetnie zbudowany scenariusz. Serce biło mi nie miłosiernie w momencie gdy Volonte uciekł Bourvilowi z pociągu. Zresztą świetna scena napadu oraz ostatnia sekwencja. Aktorstwo zasługuje tu na szczególną uwagę. Genialny Delon i Bourvil oraz nie ustępujący im Volonte oraz Montand. Świetność dopełnia muzyka a nawet jej brak. Melville świetnie buduje napięcie poprzez bardzo dobre zmontowanie scen. Kino z najwyższej półki.

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin