Diablo PL

Jedynka" stworzona przez Blizzard Entertainment była kolejną grą tej firmy (m.in. po "Black Thorne", "Warcraft" i " Warcraft II"). Podbiła serca graczy przede wszystkim urzekającą grafiką, wciągającą fabułą, najlepszą (moim skromnym zdaniem) muzyką w historii gier komputerowych oraz przeogromną grywalnością, którą zawdzięcza między innymi rozgrywkom w sieci na serwerze Battle.Net™.

W grze wcielamy się w wybranego przez siebie śmiałka (do wyboru są trzy postacie: wojownik, mag i łuczniczka), by później wędrować przez podziemia przeklętej katedry (16 poziomów), wykonywać questy {zadania}, zabijać po drodze potwory i zbierać złoto oraz rzeczy, które zostawiają po sobie owe bestie (zbroje, hełmy, bronie {miecze, topory, buławy, łuki}, tarcze, pierścienie i amulety). W końcu na ostatnim poziomie wchodzimy do siedziby tytułowego Diablo i toczymy z nim zwycięski (albo i nie...);-) pojedynek. PS. Jeśli chcesz posłuchać ostatniego ryku Pana Grozy, możesz ściągnąć go stąd (plik "wav" spakowany WinZipem).



Przedmioty, które się zbierze zakłada się później na swojego bohatera. Oczywiście wybiera się te najlepsze. Każda broń zadaje inne obrażenia, a tarcze, zbroje i hełmy mają różną obronę. Oprócz tego przedmioty dzielą się na 3 kategorie: przedmioty zwykłe (kolor podpisu biały), magiczne (kolor podpisu niebieski) i najrzadziej znajdowane unikatowe (kolor podpisu złoty). Po każdej walce przedmioty niszczą się, dlatego trzeba je naprawiać. Aby to zrobić wychodzi się z katakumb (można dokonać tego za pomocą portalu) i wchodzi do miasteczka Tristram, które jest naszą bazą wypadową. Tam można naprawić przedmioty u lokalnego kowala (oczywiście za pewną zapłatą :-)). W mieście znajdują się także inne osoby, które mogą Ci pomóc.

Oprócz przedmiotów i złota często spotyka się również buteleczki zdrowia i many oraz zwoje miejskiego portalu (służą do teleportowania się z podziemi do miasta) i identyfikacji (identyfikują magiczne i unikatowe przedmioty). Buteleczki wkłada się do pasa (8 miejsc). Z mikstur uzdrawiania korzysta się przede wszystkim podczas walki, gdy jakiś potwór zadaje Ci obrażenia. Mikstury uzupełniania many służą do regenerowania magicznej energii, która zużywa się podczas czarowania.

Za każdego zabitego potwora dostaje się punkty doświadczenia. Po zebraniu odpowiedniej liczby punktów nasz bohater awansuje na wyższy poziom umiejętności. W nagrodę za awans otrzymujemy 5 punktów, którymi zwiększamy współczynniki jego charakteru (mamy do wyboru siłę, zręczność, magię i żywotność). Po przejściu gry jest się na około 25 poziomie doświadczenia.
Warto też wspomnieć, że świat "Diablo" generowany jest losowo (tzn. po każdym kolejnym rozpoczęciu gry od początku, plan podziemi wygląda inaczej).



"Diablo" według jednych graczy jest zwykłą zręcznościówką, a według innych należy do gatunku gier komputerowych, zwanego potocznie RPG (Role Playing Games). Cechami tego gatunku są m.in. rozwój postaci (podnoszenie statystyk) oraz fabuły (wykonywanie questów) podczas gry. Pierwsza grupa graczy uważa, że cechy te są w "Diablo" za słabo wykształcone i że gra ta nie ma prawa należeć do rodziny RPG-ów. Inni twierdzą, że "Diablo" roleplayem jednak jest (argument: 'co z tego, że cechy gatunku są w "Diabełku" ubogie - najważniejsze, że są'). Najwięcej sporów w tej kwesti było tuż po wydaniu "Diablo". Teraz większość osób poszła na kompromis i wymyśliła specjalnie dla tej gierki zupełnie nowy gatunek "RPG - action", czyli połączenie RPG ze zręcznościówką.

Data premiery "Diablo":
światowa: 20 grudnia 1996, polska: 15 czerwca 1997.

Wymagania sprzętowe "Diablo":
Pentium 60, 16 MB Ram, CD-rom 2x, karta graficzna SVGA, DirectX 3.0, Windows 95.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder