Brama do Indii.png

Taj Mahal, najwspanialszy pomnik miłości na świecie, zwa ...

Taj Mahal, najwspanialszy pomnik miłości na świecie, zwany jest indyjskim architektonicznym cudem świata. Taj Mahal jest położony nad rzeką Jamuną, półtora kilometra od Czerwonego Fortu w Agrze. Dwadzieścia tysięcy robotników trudziło się w dzień i w nocy tworząc tą Świątynię Miłości z tysięcy ton białego marmuru. Ściany budowli udekorowano tysiącami szlachetnych kamieni i ozdobiono złotem. Dwadzieścia dwa lata trwała budowa. Z Makranu i Raiwalu w Radżastanie, zaprzęgi słoni, wołów i koni zwoziły marmur. Drogie kamienie ozdabiające grobowiec sprowadzano z całego świata: Chin, Afganistanu, Bagdadu, Egiptu, Rosji, Tybetu. Prace przy budowie Taj Mahal ostatecznie zakończono w 1653 roku. Taj Mahal to pomnik miłości. Jest świadectwem miłości cesarza Shahjahana do cesarzowej Mumtaz Mahal. Pomnik został wybudowany po śmierci cesarzowej. Shahjahana pochowano w krypcie grobowca u boku Mumtaz Mahal, jedynej prawdziwej miłości jego życia.

Tadż Mahal.bmp

Tadż Mahal -Historia W 1631 roku zmarła żona, panujące ...

Tadż Mahal -Historia W 1631 roku zmarła żona, panującego wówczas, indyjskiego cesarza z dynastii Mogołów, Shaha Jehana. Miała zaledwie 36 lat, chociaż w stanie małżeńskim przeżyła 18 lat. Zrozpaczony małżonek postanowił na jej część zbudować grobowiec, który byłby godzien jego zmarłej żony – budowlę nie mającą porównywalnego odpowiednika w świecie. Według popularnego podania, pogrążony w smutku monarcha osiwiał w przeciągu jednej nocy. Po ukończeniu budowy miał on rzekomo wydać rozkaz o obcięciu kciuków wszystkim robotnikom, by nigdy nie byli już w stanie stworzyć podobnego dzieła. Budowa Taj Mahalu trwała dwadzieścia dwa lata, od 1632 r. do 1654 r., i pracowało przy niej, według różnych podań, od 20 do 25 tysięcy robotników. W budowie mogli mieć swój udział dwaj Europejczycy: Włoch pochodzący z Wenecji (Geronimo Veroneo) oraz Francuz. Wzmianka o tym pochodzi od hiszpańskiego księdza, który ok. 1640 roku odwiedził Agrę. Brak jest jednak pewniejszych historycznych źródeł, by potwierdzić ten przekaz. Tadź Mahal zbudowano z marmuru, przywiezionego z kamieniołomu odległego o prawie 350 km. Wbrew wielu fotografiom, nie jest on biały. Marmurowe powierzchnie pokryte są przez tysiące kamieni szlachetnych, półszlachetnych i dekoracji kaligraficznych z czarnego marmuru. W latach trzydziestych XIX wieku, mający dwieście lat Tadź Mahal, był zaniedbany i zarośnięty, niemalże popadł w ruinę. Lord William Bentinck, generalny gubernator Bengalu, wysunął propozycję rozebrania tego wyjątkowego monumentu, przesłania marmuru statkiem do Londynu i tam sprzedania go. Zamiar ten nie doszedł do skutku tylko dlatego, że marmur zerwany z Czerwonego Fortu nie znalazł nabywców. W roku 1900 kolejny wicekról Indii, lord George Curzon, nakazał odrestaurować podupadłe mauzoleum. Istnieje mit, jakoby cesarz planował wznieść duplikat po przeciwległej stronie rzeki Jumna wykonany w całości z czarnego marmuru. Czarny Taj Mahal był jednak tylko wymysłem francuskiego podróżnika Jean-Baptiste Taverniera. Istnieje faktycznie coś co można uznać za fundamenty pod drugi Taj Mahal lecz są to pozostałości po dalszych ogrodach zwykłego Taj Mahal które zostały zrujnowane na wskutek powodzi. Inne pogłoski mówią, jakoby Czarny Taj miał by być tak naprawdę tylko odbiciem Taj Mahalu w basenie w przeciwległych ogrodach Taj Mahal jest przykładem szczytowych osiągnięć architektonicznych Indii w epoce Mogołów. W 2004 roku świętowano 350 rocznicę ukończenia jego budowy, zaś niedługo potem, 7 lipca 2007 obiekt został ogłoszony jednym z siedmiu nowych cudów świata.

Złota Świątynia.bmp

Złota Świątynia (Harmandir Sahib) - główne miejsce kult ...

Złota Świątynia (Harmandir Sahib) - główne miejsce kultu i sanktuarium (gurdwara, gurdwārā) wyznawców sikhizmu w Indiach. Położona w Amritsarze (stan Pendżab). Zbudowana w latach 1589-1601 przez Guru Arjuna, który symbolicznie nakazał umieszczenie jej na na niskim poziomie, tak aby nawet najbardziej pokorni mogli schodzić do niej w dół. Posiada cztery wejścia po każdej ze stron, co ma być symbolem tego, iż jest otwarta dla ludzi ze wszystkich klas społecznych, bez względu na pochodzenie kastowe. Świątynia była wielokrotnie (1757,1761,1762) niszczona przez afgańskich najeźdźców. Ostatecznie odbudowana w czasie panowania (1801-1839) maharadży Ranjit Singha, który użył do jej odtworzenia marmuru i miedzi oraz ozdobił złotem kopułę świątyni. Złota Świątynia mieści się na małej wysepce, pośrodku zbiornika - zwanego amrit-sar (Nektarowe jezioro), połączona jest z lądem za pomocą marmurowej grobli

Muzeum Indyjskie.jpg

Muzeum Indyjskie w Kalkucie, to muzeum założone w 1814 p ...

Muzeum Indyjskie w Kalkucie, to muzeum założone w 1814 przez duńskiego botanika dra Nathaniela Wallicha w Serampore (nazywanego pierwotnie Frederischnagore) koło Kalkuty w Indiach. Jest jednym z najstarszych muzeów na świecie, gromadzącym obiekty z różnych dziedzin. Muzeum Indyjskie było pierwszą tego typu placówką w Azji. W latach 1814-1878 mieściło się w siedzibie The Royal Asiatic Society of Bengal w Kalkucie. Następnie wybudowano okazało siedzibę, dla lepszej prezentacji zbiorów (Maidan of Calcutta, J.L. Nehru Road, Kolkata-72). W salach muzealnych prezentowane są: szkielety dinozaurów, meteoryty, egiskie mumie, stupy z Barhut, prochy Byddy, kolumny Asioki (kamienne lwy z głowicy stały się godłem Indii), jak również pokaźne kolekcje rzadkich antyków i sztuki indyjskiej.

Czerwony Fort.jpg

Czerwony Fort był pałacem w nowej stolicy Szacha Dżahana ...

Czerwony Fort był pałacem w nowej stolicy Szacha Dżahana - znajdował się w jednym z siedmiu starożytnych miast Delhi - Shahjahanabadzie. Szach przeniósł stolicę z Agry, aby podnieść wagę swojej władzy i po to, by mieć okazję wprowadzić w życie swoje pomysły na wielkie budowle. Czerwony Fort znajduje się we wschodniej części Shahjahanabadu. Jego nazwa pochodzi od koloru ścian tej budowli. Mur ma długość 2.5 km, a jego wysokość waha się w granicach 16m przy rzece, do 33m w stronę miasta. Fort leży wzdłuż rzeki Jamuny, która pełniła rolę fosy - teraz koryto rzeki znajduje się 1km od fortu. Mur z północno-wschodniej części postawił już w 1546 roku Islam Szah Sur. Budowę fortu rozpoczęto w 1638 roku i skończono w 1648. 11 marca 1783 Sikhowie zajęli Czerwony Fort. W XVIII wieku została zniszczona pewna część budynku. Od 1903 roku prowadzi się program ochrony i odbudowy fortu. Czerwony fort jest jednym z najpopularniejszych obiektów turystycznych w Delhi - przyciąga każdego roku miliony odwiedzających. Jest on również symbolem uzyskania niepodległości w 1947 i tym samym uwolnienia się z rąk Wielkiej Brytanii. Fort był wykorzystywany przez Brytyjczyków jako kwatera armii. Po roku 1947 stała się kwaterą wojsk indyjskich. Od 2003 Czerwony Fort został oddany do użytku turystycznego. W 2000 roku fort stał się miejscem ataku terrorystycznego grupy Laszkar-e-Toiba, która zabiła dwóch żołnierzy i jednego c

Jodhpur.jpg

Dźodhpur (Jodhpur) - miasto w północno-zachodnich Indiac ...

Dźodhpur (Jodhpur) - miasto w północno-zachodnich Indiach, w stanie Radżastan, na skraju pustyni Thar. Około 927 tys. mieszkańców. Jodhpur to miasto położone na skraju pustyni Thar, oraz jest otoczone murami obronnymi o długości 10 km. Atrakcjami turystycznymi są położone na wzgórzu majestatyczny Fort Mehrangarth i Jaswant Thada - marmurowy królewski grobowiec maharadży Jaswanta Singha.

Udajpur.jpg

Udajpur - miasto w północno-zachodnich Indiach, w stanie ...

Udajpur - miasto w północno-zachodnich Indiach, w stanie Radżastan, w górach Arawali, nad jeziorem Pićhola. Około 400 tys. mieszkańców. Udajpur był tłem takich indyjskich filmow jak * Guide * Mera Saaya* Phool Bane Angaray * Kachche Dhagey* Mera Gaon Mera Desh * Jalmahal * Yaadein * Return of the thief of the Bagdad * Eklavya: The Royal Guard * Dhamaal * Jis Des Mai Ganga Rahta Hai, * Chalo Ishq Ladaaye * Fiza* Gaddaar * Hum Hain Rahi Pyar Ke * Khuda Gawah * Kundan * Nandini * Saajan ka Ghar

Fatehpur Sikri.jpg

Fatehpur Sikri (hindi: फतेहपूर सिकरी, urdu: فتحپور سیکری ...

Fatehpur Sikri (hindi: फतेहपूर सिकरी, urdu: فتحپور سیکری) - miasto w Indiach, w stanie Uttar Pradesh, położone 37 kilometrów na zachód od Agry. Liczy 29 000 mieszkańców (2005 r.) Założone w 1571[1] przez Akbara na miejscu wioski Sikri. Akbar miał w tym miejscu spotkać sufickiego pustelnika Selima Ćisti, który przepowiedział cesarzowi urodzenie syna (na którego Akbar od wielu lat czekał). W tym celu Ćisti miał zabić własnego 6-miesięcznego syna, aby dusza zabitego dziecka inkarnowała się w syna cesarza. Akbar wierzył, że dzięki Ćistiemu urodził się mu jedyny syn - przyszły cesarz Dżahangir. Aby uhonorować pustelnika, zbudował w tym miejscu miasto z grobowcem Ćistiego z białego marmuru (jednym z najwspanialszych zabytków mogolskich w Indiach). W latach 1571-1585, za rządów cesarza Akbara miasto pełniło rolę stolicy imperium mogolskiego. Opuszczone w 1585, prawdopodobnie z powodu braku wody pitnej, stało się "miastem-widmem", a stolicę przeniesiono do Lahore. Doskonale zachowany zespół architektoniczny dawnej stolicy został w 1986 roku wpisany na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Khajuraho.jpg

Khajuraho (dewanagari खजुराहो, transkrypcja Kadźuraho, d ...

Khajuraho (dewanagari खजुराहो, transkrypcja Kadźuraho, dawn. Khadżurapura - Miasto palm daktylowych , język bengalski খাজুরাহ) - miejscowość w Indiach w stanie Madhya Pradesh, słynąca z zespołu hinduistycznych świątyń wzniesionych między IX a XII w. przez władców z dynastii Ćandelów. Według legendy pierwotnie w skład zespołu wchodziło osiemdziesiąt pięć świątyń, do dziś zachowało się mniej niż dwadzieścia. Khajuraho jest to nazwa niedużego miasta, które kryje w sobie tajemnicę powstania rozległego kompleksu wielkich świątyń, które słyną z mistrzowskich rzeźbień przedstawiających ponad tysiąc lat historii Indii. Z murów tych świątyń można odczytać opowieści o bogach i wojownikach, podróżach i walkach. Największym zainteresowaniem cieszą się fragmenty przedstawiające ilustracje z Kamasutry.

Kalkuta.jpg

Kalkuta (hindi कोलकाता, trl. Kolkātā, trb. Kolkata; beng ...

Kalkuta (hindi कोलकाता, trl. Kolkātā, trb. Kolkata; bengali: কলকাতা, trl. Kolkatā, trb. Kolkata ang. Kolkata; do 2001 hindi कलकत्ता, trl. Kalkattā, trb. Kalkatta; ang. Calcutta - stare nazwy wciąż w powszechnym użyciu) - miasto w płn.-wsch. Indiach, w delcie Gangesu. 4 638 350 mieszkańców (2006); region metropolitalny 15,6 mln mieszkańców (2006). Stolica stanu Bengal Zachodni, wielki węzeł komunikacyjny i port morsko-rzeczny, wielki ośrodek przemysłowy, handlowy, naukowy i kulturalny w regionie. Liczne zabytki architektury pałacowej i świątynie hinduskie. Czwarte co do wielkości miasto kraju. Kalkuta została założona w 24 sierpnia 1690 roku, kiedy Brytyjska Kompania Wschodnioindyjska weszła w posiadanie trzech wiosek, w tym Kalikaty, od której nazwy wywodziła się pierwotna nazwa. W 1698 roku ukończono budowę fortu Williams. W 1756, w czasie wojny siedmioletniej miał miejsce incydent w Czarnej Jamie. Wobec zignorowania żądania miejscowego władcy, który nie chciał rozbudowy fortu, wtrącono ponad 140 brytyjskich żołnierzy i cywilów do lochu o powierzchni 20 metrów kwadratowych. Następnego ranka dożyło tylko 23 więźniów. W 1772 roku Kalkuta została stolicą Indii Brytyjskich. Była nią aż do 1912 roku, kiedy miasto utraciło stołeczność na rzecz New Delhi. W tym czasie osuszono okoliczne bagna i rozbudowano miasto. W czasie II wojny światowej miasto zostało dwukrotnie zbombardowane przez Japończyków. W 1943 z powodu przekazywania żywności wojskom alianckim doszło do niedoborów wapnia. Spowodowała to głód, w wyniku którego zmarło ponad 5 mln ludzi. W 1946 roku doszło do zamieszek w wyniku których śmierć poniosło 2 tys. ludzi. Po podziale Indii Brytyjskich doszło do masowej migracji: Hindusi uciekali z ówczesnego Pakistanu Wschodniego (obecnego Bangladeszu) do Indii, natomiast muzułmanie migrowali w przeciwną stronę. W latach sześćdziesiątych i siedemdziesiątych strajki, przerwy w dostawach energii elektrycznej i działalność maoistowskich bojowników spowodowały stagnację ekonomiczną miasta. W połowie lat dziewięćdziesiątych nastąpiła powolna poprawa sytuacji gospodarczej po wprowadzeniu przez rząd Indii reform gospodarczych. Od początku XXI wieku, dzięki sektorowi IT, gospodarka szybko się rozwija.

Brama do Indii.png

bollyfankabeata