Syndrom zimowników 2019 1920x1080_xvid.avi

Iluzjon2 / Najlepsze filmy dokumentalne / Syndrom zimowników 2019 1920x1080_xvid.avi

Download: Syndrom zimowników 2019 1920x1080_xvid.avi

Pobierz plik

1,19 GB

Czas trwania: 73 min

Czy doktor Jan Terelak należy do "elitarnego" grona najbardziej nieetycznych eksperymentatorów? Polski naukowiec badał granice ludzkiej wytrzymałości psychicznej w ekstremalnych warunkach odosobnienia na Antarktydzie. Punktem wyjścia dokumentu Piotra Jaworskiego jest dziennik psychologa. Projekt sprzed czterdziestu lat poświęcony był badaniu stanu psychicznego polarników w polskiej bazie. Mężczyźni znajdowali się w sytuacji zamknięcia, porównywalnej do misji kosmicznej. Film rekonstruuje te wydarzenia, odnosząc się do kontekstu epoki i przemian w pojmowaniu nauki.

Komentarze:

Nie ma jeszcze żadnego komentarza. Dodaj go jako pierwszy!

Aby dodawać komentarze musisz się zalogować

Iluzjon2

Idź do chomika

Inne foldery z plikami do pobrania

Inne pliki do pobrania z tego chomika

Zwyczajny faszyzm (Lektor PL).avi

Opowieść o faszyzmie z radzieckiego punktu widzenia. ...

Opowieść o faszyzmie z radzieckiego punktu widzenia. Do dziś nie stracił nic ze swojej siły wyrazu, do dziś zastanawia nas to samo, co zastanawiało Michaiła Romma, jak to się stało, że faszyzm był tak zwyczajny dla ówczesnego społeczeństwa niemieckiego? „Zwyczajny faszyzm” składa się z fragmentów hitlerowskich kronik zmontowanych przez reżysera i opatrzonych odautorskim komentarzem (czytanym przez niego samego). Wykorzystane materiały pochodzą z Reichfilmarchive i wielu prywatnie kręconych filmów – w sumie Romm wraz ze swoimi asystentami przejrzeli blisko 2 miliony metrów filmu. W „Zwyczajnym faszyzmie” Michaił Romm stawia pytanie, jak mogło dojść do powstania i rozwoju nazizmu, co doprowadziło do tego, że idea faszystowskich Niemiec pociągnęła za sobą tylu ludzi... obrazek

Chemia.avi

FILM DOKUMENTALNY (Chemia) Polska, 2009 czas trw ...

FILM DOKUMENTALNY (Chemia) Polska, 2009 czas trwania: 58 min reż. Paweł Łoziński Zapis spotkań i rozmów z pacjentami Dziennego Oddziału Chemioterapii. Dokument uświadamia, że rak jest chorobą, przez którą niezwykle trudno przejść samotnie. Czasami bliskość innych ludzi pozwala pokonać nowotwór. Film dedykowany Katarzynie Maciejko-Kowalczyk, zmarłej w 2008 roku montażystce, współpracowniczce reżysera Pawła Łozińskiego.

Kiedyś.Będziemy.Szczęśliwi.2011.PL.TVRip.XviD.avi

"Kiedyś będziemy szczęśliwi" to historia Daniela - mło ...

"Kiedyś będziemy szczęśliwi" to historia Daniela - młodego chłopaka ze świętochłowickich Lipin, który marzy o nakręceniu własnego filmu. Krąży więc po okolicy z wyposażoną w kamerę komórką, nagrywa sąsiadów, urządza oficjalny casting do swojej produkcji. W domu czeka na niego babcia – kochająca, oddana, ale nie przebierająca w środkach, gdy trzeba wnuka przywrócić do pionu. W „Kiedyś będziemy szczęśliwi” wątek indywidualnego dążenia do samorealizacji splata się z historią o rodzinnym przywiązaniu. Tło stanowi portret Lipin - nie tak smutnych, jak z początku mogłoby się wydawać.

USŁYSZCIE MÓJ KRZYK.avi

. ROK PRODUKCJI -1991 PRODUKCJA - Zespół Filmowy "L ...

. ROK PRODUKCJI -1991 PRODUKCJA - Zespół Filmowy "LOGOS" przy Wytwórni Filmów Oświatowych, Zespół Filmowy "Zodiak" REŻYSERIA - Maciej Drygas SCENARIUSZ - Maciej Drygas ZDJĘCIA - Stanisław Liskowski MONTAŻ - Dorota Wardeszkiewicz DŹWIĘK - Andrzej Babicki CZAS TRWANIA - 47 min Bohaterem filmu jest Ryszard Siwiec, księgowy z Przemyśla, który we wrześniu 1968 roku dokonał aktu samospalenia na Stadionie Dziesięciolecia w Warszawie, podczas centralnych uroczystości dożynkowych. Samobójstwo jego było protestem przeciwko zniewoleniu, odbieraniu godności i zbrodniom systemu komunistycznego. Przez dziesięciolecia zdarzenie to objęte było nakazem milczenia. Po latach Maciej Drygas dociera do zachowanych w niewielkim procencie akt sprawy, do rodziny i przyjaciół Siwca, do nagrań i listów, do uczestników zdarzenia i wreszcie w archiwum Polskiej Kroniki Filmowej odkrywa nie skatalogowane, zaledwie siedmiosekundowe ujęcie zatytułowane Płonący człowiek - 7 sekund. 8 września 1968 r. podczas dożynek na Stadionie X-lecia na znak protestu "przeciw tyranii kłamstwa, ogarniającego świat", podpalił się 60-letni Ryszard Siwiec z Przemyśla. Ofiara jego nie została zauważona przez publiczność na trybunach. W Archiwum WFD zachował się siedmiosekundowy skrawek taśmy, na którym operator utrwalił tragiczne wydarzenie. W filmie wykorzystano fragmenty autentycznego nagrania zarejestrowanego przez Ryszarda Siwca na dwa dni przed samospaleniem. Ujęcie (7 sek) płonącego Ryszarda Siwca utrwalone przez operatora PKF Zbigniewa Skoczka. "Ja, Ryszard Siwiec, zdrów na ciele i umyśle, po długiej walce i rozwadze, postanowiłem zaprotestować przeciw totalnej tyranii zła, nienawiści i kłamstwa opanowującego świat". Tymi słowami pięćdziesięcioletni księgowy z Przemyśla rozpoczął swój testament. 8 września 1968 roku podczas uroczystości dożynkowych na Stadionie X-lecia dokonał aktu samospalenia. Zanim podpalił swój nasączony benzyną garnitur, zdążył jeszcze rozrzucić kilkanaście ulotek zawierających protest przeciwko wkroczeniu wojsk Układu Warszawskiego do Czechosłowacji. Ciężko poparzonego Siwca przewieziono do szpitala. W kilka dni później zmarł. Nazwisko Siwca nie znalazło się na pierwszych stronach polskich ani zachodnich gazet. Przez wiele miesięcy milczała również rozgłośnia Wolnej Europy. Kiedy ponad pół roku później na placu Vaclava w Pradze samospalenia dokonał Jan Palach, świat był wstrząśnięty. Opinia publiczna dowiedziała się również o podobnym proteście Litwina Romasa Kalanty. Na podstawie zachowanych dokumentów, zwierzeń najbliższych i relacji naocznych świadków autor filmu próbuje odpowiedzieć na pytania, jakimi motywami kierował się Siwiec, jakim był człowiekiem i jak należy określić popełniony przez niego czyn. Z tych dokumentów i wypowiedzi wyłania się portret człowieka honoru, nie godzącego się na kompromisy, którego okrutna śmierć miała być protestem przeciwko panującemu systemowi. Film kończy wstrząsająca, przypadkowo nakręcona na stadionie kilkudziesięciosekundowa sekwencja archiwalna - moment samospalenia Ryszarda Siwca.

Korkociąg - Marek Piwowski [1971].avi

Korkociąg (1971) czas trwania: 10 min. gatunek: Dokume ...

Korkociąg (1971)

czas trwania: 10 min. gatunek: Dokumentalny, Krótkometrażowy produkcja: Polska reżyseria: Marek Piwowski Film dokumentalny przedstawiający różne stadia choroby alkoholowej. Postacie, które obserwujemy w wyniku nadużycia alkoholu doznają m.in. psychozy, halucynacji, padaczki, delirium tremens, aż po agonię. Marek Piwowski zestawia tragiczne sceny ze szpitala z zabawnym przemówieniem jubileuszowym hołubiącym kolejna rocznicę prężnie rozwijającego się przemysłu spirytusowego.

FILM W JĘZYKU POLSKIM

Urząd.Krzysztof.Kieślowski.1966.HDTV.PL.720p.mkv

Debiut dokumentalny Krzysztofa Kieślowskiego jest kryt ...

Debiut dokumentalny Krzysztofa Kieślowskiego jest krytycznym zapisem funkcjonowania państwowych urzędów w czasach PRL-u, na przykładzie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Reżyser zestawia pokorę i strach petenta z ignorancją, bezdusznością i obojętnością urzędnika. Próba wyjścia poza obowiązujący schemat. Nakręcony ukrytą kamerą przy okienku Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, film jest celną satyrą na biurokrację i urzędniczą bezduszność. Obraz i oryginalny dźwięk pełnią równorzędną funkcję dramaturgiczną. Precyzyjnie skonstruowany i zdradzający twórcze i przekorne podejście do obowiązującej ówcześnie tendencji dokumentowania życia codziennego Polaków, "Urząd" jest dowcipną satyrą na zbiurokratyzowany świat wydziału rent Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. Kieślowski subtelnie pokazuje absurdy państwowej instytucji, w teorii służącej obywatelowi, w praktyce utrudniającej mu życie. Stosunek urzędnik - petent to według Kieślowskiego anabiotyczna relacja pełna utarczek, zależności, odzwierciedlająca stosunek władzy do społeczeństwa. Nieco ponad pięciominutowy film zbudowany został na kontrastach, którym odpowiada płynna praca kamery. Obserwujemy petentów czekających w kolejce na rozpatrzenie wniosków, kamera filmuje ich plecy, głowy, wzmacniając tym samym poczucie, że nie człowiek jest tu ważny, a instytucja. Tytułowy urząd, który reprezentują młode kobiety, filmowany jest za pomocą detali, ukazujących tym samym znaczenie instytucjonalnych rytuałów, ale i samych urzędników. Między "starymi" a "młodymi", między petentami a urzędnikami, zawsze tkwi niemy świadek - przezroczysta szyba, uniemożliwiająca prawdziwy kontakt. I jak refren powtarzają się te same frazy: "Proszę poczekać", "Chwileczkę", "Co pan(i) robił(a) na przestrzeni całego życia?".

Born Dead (2004, Jacek Bławut).avi

Historia więźnia-recydywisty, który w ramach programu ...

Historia więźnia-recydywisty, który w ramach programu "Duet" powstałego z inicjatywy krakowskiego więzienia i Domu Pomocy Społecznej pracuje w ośrodku przy dzieciach głęboko upośledzonych. Przez kilka miesięcy kamera obserwuje 24-letniego Roberta, który od 15. roku życia przebywał w zakładach karnych. Robert opiekuje się dziećmi, przebiera je, karmi, myje i spędza z nimi wolny czas. W miarę upływu czasu więzień zaczyna angażować się emocjonalnie w powierzoną mu pracę. Sceny przedstawiające pracę Roberta z dziećmi przeplatane są krótkimi scenami z więzienia. "Born Dead" to film o przemianach zachodzących w człowieku, o rodzeniu się uczuć, poczucia bliskości. To film o nauce współczucia i chęci pomocy. Bohater na głowie zrobił sobie taką dziarę - "born dead". Z nudów, bo w więzieniu nie ma co robić, jak sam mówi. Ale te wszystkie dzieci, którymi przychodzi mu się opiekować, to one są urodzone jako martwe. Wstrząsający jest ten film, ukazuje ludzi, o których istnieniu się nie mówi, może nawet wolelibyśmy o ich istnieniu nie wiedzieć. Ale ci ludzie istnieją i trzeba się nimi opiekować, żeby nie umarli, bo to tacy sami luzie jak my. Natura popełniła jakiś błąd na wczesnym etapie tworzenia się takiego człowieka, i tego błędu już nigdy nie uda się naprawić. Jest taka scena w tym filmie, gdzie bohater wychodzi z niepełnosprawnym chłopcem na boisko do koszykówki. Chłopiec nawet nie potrafi złapać piłki, a bohater głośno się zastanawia: "Kurde, z kim by tu zagrać..." To niestety nie fabuła, jak "Lot nad kukułczym gniazdem", gdzie pamiętamy wspaniały mecz koszykówki, ale tam zagrali zwyczajni aktorzy, a tu nie ma aktorów, tylko głęboko upośledzeni ludzie. I na koniec tutaj ten sam chłopiec łapie piłkę i przypadkiem wrzuca ją do kosza. I to jest jego wielki sukces, to jedyne, co mógł osiągnąć on, i główny bohater.

Jestem Zły - Grzegorz Pacek [2000].avi

Grupa dzieci z biednej dzielnicy Warszawy opowiada o s ...

Grupa dzieci z biednej dzielnicy Warszawy opowiada o swoim życiu. Oryginalność stanowiska autora polega na udostępnieniu kamery samym młodocianym bohaterom. Ten zbiorowy autoportret szokuje naturalizmem i zmusza do zastanowienia nad przyszłością. "Jestem zły" to krótkometrażowy dokument pokazujący świat dzieci zamieszkujących najbiedniejszą dzielnicę stolicy - Pragę. Reżyser filmu zastosował nietypowy zabieg realizacyjny i oddał kamerę w ręce swoich bohaterów, pozwalając im tym samym samodzielnie opowiadać o swoim życiu. Efekt jego pracy jest wstrząsający. Praga i jej mieszkańcy tworzą swoisty mikrokosmos - świat rządzący się własnymi regułami. Świat ten to obskurne podwórka, ciasne mieszkania, w których gnieżdżą się całe kilkupokoleniowe rodziny oraz powszechny alkoholizm i codzienna walka o przetrwanie. Film powstał w okresie 25 lat "polskiej wolności". I nie są to pozostałości lat 1945 - 1989. Nie ulega wątpliwości, że to jedyna rzeczywistość, jaką znają bohaterowie Packa. Niezależnie od wieku, każde z dzieci zetknęło się już z alkoholem i narkotykami. Jest to dla nich oczywiste, tak jak oczywiste jest, że obcych się bije i okrada, a każdy kto pochodzi z innej dzielnicy jest potencjalnym zagrożeniem. Jednocześnie ten brutalny świat wykształcił w dzieciach niewiarygodny spryt i samodzielność. Wiedzą, że aby przeżyć należy albo kraść, albo wynajdować sobie jakiekolwiek źródła utrzymania, w czym również wykazują się dużą fantazją, np. „pomagając” klientom w obsłudze sklepowych wózków. Brak zainteresowania dorosłych sprawia, że dzieci same muszą organizować sobie czas, a rozrywkę (często niebezpieczną) stanowi szara rzeczywistość warszawskich ulic i podwórek, czy choćby przejeżdżające w tunelu pociągi. Imponująca jest przede wszystkim szczerość bohaterów. Reżyser niewątpliwie poświęcił dużo czasu na zapoznanie się z mieszkańcami Pragi i zdobył zaufanie dzieci. Widać to szczególnie w scenach, w których bez skrępowania pokazują reżyserowi swoje mieszkania i rodziny oraz w naturalności ich zachowań przed kamerą. Wygrana na festiwalu w Krakowie: Złoty Krakowski Lajkonik - Grand Prix w konkursie ogólnopolskim

The.Doors-Historia.Nieopowiedziana-When.You're.Strange....mp4

The.Doors-Historia.Nieopowiedziana-When.Youre.Strange.2009.LektorPL.1226x720p23.AAC.159Kbps.6ch.44kHz.mp4

oglądaj online

reżyseria: Tom DiCillo scenariusz: Tom DiCillo gat ...

reżyseria: Tom DiCillo scenariusz: Tom DiCillo gatunek: Dokumentalny / Muzyczny produkcja: USA premiera: 17 stycznia 2009 (świat) Zamiast wizualnych fajerwerków i chęci podbicia gustów publiczności, tak jak to było w przypadku dzieła Oliviera Stone'a, otrzymujemy niezwykle rzetelny dokument. Zamiast zachwytu nad fenomenem, mamy do czynienia z analizą pewnego zjawiska, które w pewnym czasie i w pewnym miejscu stało się kultowe. Spokojny, głęboki głos Johnny'ego Deppa opowiada o losach grupy, zrekonstruowanych na podstawie wszelkich dostępnych źródeł, przeplatanych piosenkami zespołu (oczywiście pojawiającymi się według chronologii powstawania), zdjęciami z trasy, wycinkami z koncertów i fragmentami filmu Morrisona (można je zobaczyć po raz pierwszy). Zarzuty padają ze wszystkich stron. Najpoważniejszy wysunęli sami członkowie The Doors, zarzucając reżyserowi, że stworzył kolejny mroczny portret zespołu. "Nikt w filmie się nie śmieje" – mówi Manzarek – "Mieliśmy ciągle niezły ubaw – niczego takiego nie znajdziecie w tym filmie. Brak tu nawet próby zrozumienia lat 60., pokazania, jaki był punkt widzenia z tamtego czasu". Trudno odmówić mu racji, bo DiCillo nie wpisuje historii zespołu w żaden szerszy kontekst (poza Wietnamem). Konsekwentnie pomija także pozostałych członków zespołu; w centrum zainteresowania pozostaje niezmiennie Jim Morrison, losom innych muzyków nie poświęca niemal żadnej uwagi. Jednocześnie nie sposób nie docenić podstawowego gestu twórcy, który zdecydował się nie konkurować z Oliverem Stone'em i nie dał się ponieść własnej fantazji o zespole. I tu tkwi przyczyna, dla której The Doors powracają właśnie teraz i właśnie w takiej formie – być może nie potrzeba nam już kolejnych mitologii, a pragniemy sprawdzać, jak mitologie się rodziły, z jakich źródeł wyrastają nasze wyobrażenia i za czym tak naprawdę tęsknimy. Jim Morrison był fenomenalnym piosenkarzem i natchnionym poetą. Był głosem pokolenia. Był Wielki. A kto śmie twierdzić inaczej, ten nie ma pojęcia ani o muzyce, ani o historii Stanów Zjednoczonych. Twórcy "Historii nieopowiedzianej" kochają lidera The Doors, co widać niemal w każdym kadrze filmu. Czynią Morrisona prorokiem głoszącym mroczną ewangelię w epoce wielkich przemian społecznych. Ameryka lat 60. to kraj pełen podziałów – hippisi kontra politycy, rasiści kontra mniejszości, wolna miłość przeciwstawiona rozlewowi krwi w Wietnamie. Wszechogarniająca frustracja staje się nawozem przyspieszającym rozkwitanie kontrkultury. Inspirowane poezją Blake'a i filozofią Nietzschego teksty Morrisona dobrze wpasowują się w świat na granicy rozpadu. Świat, który nigdy nie będzie już taki sam. "Historia nieopowiedziana", pomimo schematycznej konstrukcji, jest całkiem niezłym dokumentem. DiCillo z wprawą miesza materiały archiwalne i nadaje swojemu filmowi rockandrollową energię. No i ta muzyka... Pomimo upływu dziesiątków lat piosenki Doorsów wciąż brzmią świeżo i porywająco. Kupując bilet do kina, przygotujcie się więc na półtorej godziny mistrzowskiego grania.

Idzie Grześ przez wieś (1982, Andrzej Fidyk).avi

Jest to dokument o złodziejstwie w Polsce. Na przykład ...

Jest to dokument o złodziejstwie w Polsce. Na przykładzie przesyłek kolejowych, rozkradanych zanim dotrą do adresata. Ginie wszystko, a głównie alkohol. Złodzieje opowiadają jak to się u nich zaczęło. Słyszymy także, że i ci złodzieje także zostają okradzeni przez kolejnych złodziei z tego, co ci pierwsi złodzieje najpierw ukradli. Złodziej na złodzieju i złodziejem pogania. Na koniec okazuje się, że złodzieje ukradli cały wagon - tak jak stał, tak po prostu zniknął. Ale po groźbie wszczęcia szczegółowego dochodzenia w tej sprawie, następnego dnia wagon oddali - i ten po prostu nagle znów się pojawił na torach. Takie to było Nasze polskie Państwo. Jak to mówił Piłsudski - Naród wspaniały, tylko ludzie - ku#wy...

więcej plików z tego folderu...

Zgłoś jeśli naruszono regulamin