Nibelungi - Śmierć Zygfryda - Die Nibelungen. Siegfried [1924] 720p BRRip. NAPISY PL WGRANE.mkv

Kopia tinta digital mastering - wspaniała jakość
Klasyka niemieckiej kinematografii i skarb światowego kina niemego; monumentalne, ekspresjonistyczne arcydzieło Fritza Lang'a o kilka lat poprzedzające genialny "Metropolis".



Fabuła w pełni opiera się na niemieckim eposie "Pieśń o Nibelungach" anonimowego dwunastowiecznego autora. Epos ten składa się z dwóch części: "Śmierci Zygfryda" i "Zemsty Krymhildy", z których każda liczy siedem pieśni, a ich tematem są losy Nibelungów. Pierwotnie mianem Nibelunga nazywano mitycznego króla karłów, ale wraz z tym, jak Zygfryd pokonał go i stał się właścicielem wielkiego skarbu, imię to przeszło na niego, a z czasem na cały ród królów burgundzkich. Głównymi wątkami "Śmierci Zygfryda" są starania tytułowego bohatera o rękę Krymhildy oraz zdradzieckie plany Brunhildy i Hagena. Tematem "Zemsty Krymhildy" stają się dążenia wdowy po Zygfrydzie o pomszczenie śmierci męża.

Oglądając obie części "Nibelungów" należy docenić umiejętności reżysera w tworzeniu filmów niemych. Oczywiste ograniczenia techniczne: czarno-biały obraz, brak dźwięku, statyczność kamery i inne, nie przeszkadzają w oglądaniu i zafascynowaniu się tym filmem. Z obrazów przerywanych przez pisany gotycką miskułą tekst wypływa oddziałująca na widza siła przekazu, wzmacniana przez uczuciową i pełną ekspresji grę aktorów. W filmie znajdziemy zarówno ujęcia skupione na twarzach poszczególnych aktorów, jak też szerokie plany ukazujące przemarsz wojsk.

Jak przystało na film niemy, w "Nibelungach" kluczową rolę odgrywa muzyka, która jest tym ważniejsza, że spora jej część została skomponowana przez Ryszarda Wagnera w okresie romantyzmu. Przez cały czas czarno-białym obrazom towarzyszą utwory w wykonaniu orkiestry, oddające tempo akcji i nastrój filmu.

Oglądając dziś film nie sposób nie dostrzec inspiracji, jakich mogli z niego czerpać niemieccy nacjonaliści. Reżyser Fritz Lang zdecydowanie odcinał się od ideologii faszystowskiej, ale już scenarzystka Thea von Harbou ochoczo wstąpiła w szeregi partii, a film stał się znany za sprawą wzruszeń, jakie powodował wśród przywódców III Rzeszy.