Sterdyń latem

Sterdyń położona jest na północ 20 km od Sokołowa Podlaskiego, przez miejscowość przebiega droga krajowa nr 63 Węgorzewo - Sławatycze
Pierwsza pisana wzmianka o Sterdyni pochodzi z 1425 roku (Z. Rostkowski). Miejscowość zostaje wymieniona w 1446 r. w spisie parafii ziemi łuckiej.
Pierwszym odnotowanym w źródłach właścicielem Sterdyni był Piotr Kiszka herbu Dąbrowa. Około 1472 roku wybudowano drewniany kościół pw. Trójcy Przenajświętszej, Nawiedzenia NMP i św. Anny, św. Jana Chrzciciela i Wszystkich Świętych, którego fundatorami byli: Grzymała h. Lubicz ze Sterdyni (1476-1482) i Brykcjusz Chądzyński h. Ciołek z Chądzynia. Dokument fundacyjny kościoła zaginął - prawdopodobnie zniszczony przez Tatarów. Nowy dokument fundacyjny wystawił 5 lipca 1518 roku Piotr Kiszka, potwierdzając wcześniejsze nadania. Erekcji parafii dokonał w 1518 roku biskup łucki, książę Holszański ks. Paweł Algimunt.
Od roku 1622 Sterdyń jest własnością Jakub Iwanowski h. Rogala (zm. 16 kwietnia 1630) żonatego z Anną Kiszką (zm. 1626), córką Mikołaja Kiszki (ok. 1565-1620). Następnie ich córka Barbara, wydając się w roku 1628 za Zbigniewa hr Ossolińskiego h. Topór (syna Prokopa i Katarzyny Biereckiej), wniosła dobra sterdyńskie, jako wiano, do rodu Ossolińskich. Po śmierci Zbigniewa (w roku 1628) dziedzicem Sterdyni zostaje jego syn Jerzy, chorąży nurski, elektor z województwa podlaskiego, który 14.02.1673 roku poślubił Mariannę Broemer. Po śmierci Jerzego w roku 1687 majątek sterdyński popada w długi, z powodu których, synowie Jerzego: Zbigniew (kanonik laterański w Czerwińsku i proboszcz w Zuzeli) i Jan-Józef (również duchowny), w roku 1709 sprzedają jednocześnie swe prawa spadkowe swemu stryjecznemu bratu Stefanowi Ossolińskiemu, i Wiktorynowi Kuczyńskiemu. Po wieloletnim procesie sądowym, 24 czerwca 1729 roku Wiktoryn Kuczyński sprzedaje Sterdyń Janowi Stanisławowi Ossolińskiemu (1689-1770), stryjecznemu bratu Zbigniewa (proboszcza Zuzeli).
Na zdjęciach pałac Ossolińskich.

• Pobierz folder
• Zachomikuj folder