Ernest Hemingway - Krótkie szczęśliwe życie Franciszka Macombera.pdf
-
2022 -
abp Grzegorz Ryś -
Aleksander Dumas - Naszyjnik królowej -
Anka Grupinska -
Anna Bikont -
Anna Wylegała -
Annie Ernaux NAGRODA NOBLA 2022 -
Antybiotyki -
Aptekarz Polski -
Barbara Goldsmith -
Beata Szady -
Bolesław Prus - EMANCYPANTKI -
Craig Rice - Róże pani Cherrington -
Douglas Stuart -
Farmacja -
Fiodor Dostojewski - ZBRODNIA I KARA -
Greg Baxter -
Grzegorz Piątek -
Helena Mniszkowna - GEHENNA -
Jakub Nowak -
Jan Jerzy Piechowski -
Jane Austin - Duma i uprzedzenie -
Janusz Przymanowski - Fortele Jonatana Koota -
Julia Fiedorczuk -
Karol Dickens - Nasz wspólny przyjaciel -
Krystyna Kurczab-Redlich -
Kubuś fatalista i jego pan (1999) -
Kyle Harper -
Leo Perutz -
Lew Tołstoj - Zmartwychwstanie -
Maria Todorova -
Mirosław Maciorowski, Beata Maciejewska -
Ostatni z Jagiellonów -
Pan Tadeusz -
Piotr Lipiński -
Procedury apteczne -
Radka Denemarkowa -
Robert D. Kaplan -
Scott Anderson -
Sławomir Leśniewski -
Stanisław Lem - SOLARIS (1996) -
Tadeusz Dołęga-Mostowicz - Doktor Murek -
Tomasz Łubieński -
Wacław Gąsiorowski - Czarny generał -
William Wilkie Collins - KOBIETA W BIELI -
Witold Gombrowicz - FERDYDURKE (2002) -
Yaniv Iczkovits -
Yoko Ogawa -
zaklasyfikowane do konkursu -
Zbigniew Rokita
Ernest Hemingway - Ruchome święto
Późną jesienią roku 1950 Ernest Hemingway przyjechał do Paryża i zatrzymał się w swym ulubionym hotelu Ritz, położonym w sercu miasta, przy placu Vendome. Przeżył tam niezapomniane chwile po oswobodzeniu miasta spod okupacji niemieckiej, późnym latem 1944 r. Toteż nie zdziwił się wcale, kiedy stary portier przyniósł mu dwa przysypane kurzem kuferki, które przed sześciu laty pisarz pozostawił w hotelowym depozycie. Zdziwił się natomiast, kiedy je otworzył i znalazł tam notatki ze swego pobytu w Paryżu w latach dwudziestych. Zasiadł do odczytywania tych zapomnianych rękopisów i stwierdził, że zawierają bardzo bogaty i żywy po latach materiał obserwacyjny dotyczący wybitnych osobistości życia artystycznego i towarzyskiego w stolicy Francji, która była w tym czasie prawdziwą stolicą światowej sztuki. Przystąpił natychmiast do literackiego opracowania tych notatek - ale odłożył je po paru miesiącach dla innej książki. Dopiero na kilka miesięcy przed śmiercią postanowił nadać książce definitywny kształt. I od tej właśnie pracy śmierć go oderwała.