Reżyseria: Stanisław Bareja
Scenariusz: Stanisław Bareja, Jacek Fedorowicz
Zdjęcia: Jan Laskowski
Muzyka: Jerzy Matuszkiewicz
Obsada: Wojciech Pokora (Stanisław Maria Rochowicz vel Marysia), Jolanta Bohdal (Kasia, żona Rochowicza), Mieczysław Czechowicz (pan "profesor"), Maria Chwalibóg (Karpielowa), Jerzy Dobrowolski ("wieczny" dyrektor), Wiesław Gołas (Wiesław Karpiel), Adam Mularczyk (malarz Bogdan Adamiec), Barbara Rylska (żona "wiecznego" dyrektora), Wojciech Siemion (prokurator), Jolanta Wołłejko (niania, przyjaciółka "Marysi"), Krystyna Borowicz (Górecka), Zofia Czerwińska (sublokatorka Karpielów, ich była gosposia), Maria Kaniewska (klientka kupująca cukier), Witold Kałuski (Górecki), Jan Kobuszewski (hydraulik), Bohdan Łazuka (inżynier Rawicz, szef Kasi Rochowicz), Tadeusz Pluciński (trener miotaczek), Wojciech Rajewski (strażnik w galerii), Zbigniew Skowroński (właściciel "Alexa"), Stanisław Bareja (mężczyzna goniący samochód Rochowicz), Juliusz Kalinowski (urbanista), Jan Kociniak (podwładny dyrektora z rachunkiem na "racjonalizację"), Andrzej Krasicki (dyrektor muzeum), Filip Łobodziński (Antoś, syn Góreckich)
Stanisław Maria Rochowicz, fajtłapowaty historyk sztuki, zostaje niesłusznie posądzony o kradzież obrazu. Domniemanemu złodziejowi grozi 5 lat więzienia. Zdesperowany postanawia ukrywać się w przebraniu kobiety, dopóki nie namaluje kopii zrabowanego płótna. Pozbawiony środków do życia musi na jakiś czas podjąć pracę, rzecz jasna jako kobieta. Zatrudnia się w charakterze pomocy domowej. Nie ma jednak szczęścia do chlebodawców: pierwszy chce wykorzystać go, a raczej ją w celach erotycznych, drudzy mają rozwydrzone dziecko, trzeci pędzi w łazience bimber, a czwarty to dyrektor głupek, za którego nasz bohater pisze artykuły. W końcu obraz odnajduje się, ale panu Stanisławowi, zaprawionemu już w "gosposiowaniu", trudno zrezygnować z lukratywnego zajęcia i wrócić na cienką, muzealną posadkę.